Quilhat coma un pin sus l’autura,
Avau,
La mar sembla un jardin.
Lo peis li mena l’aventura,
La nau
Li …

Legir tot

Quilhat coma un pin sus l’autura,
Avau,
La mar sembla un jardin.
Lo peis li mena l’aventura,
La nau
Li traça lo destin.

Ailà, si devina Marsilha,
Bessai l’esquina d’un daufin.
L’aucèu que tòrna d’Argeria
Crida lei nòvas dau matin.

Davant leis uelhs, ges de barrièra,
La sau
E l’aiga sensa fin.
Lo vent si garça dei frontièras,
Ti fau
Viatjar ambé son trin.

Va t’en gabiòta se siás lèsta,
Va t’en esclairar lo camin
Per lo vaissèu de ma mestressa
E lei barcas dei clandestins.