Èra l’an 1907
Los paures manifestavan
E volguèron pas tirar
Pòble e soldats èran fraires.

E volguèron pas tirar
Los …

Legir tot

Èra l’an 1907
Los paures manifestavan
E volguèron pas tirar
Pòble e soldats èran fraires.

E volguèron pas tirar
Los soldats lengadocians
Governament tre vengaràs
Amb una guèrra als Alemands.

Èra l’an 1907
Per Besièrs manifestavan
E volguèron pas tirar
Pòble e soldats èran fraires.

tu que deviás pas morir
Entre flors desconegudas
T’an enterrat dins un lençòl
De freda tèrra del Nòrd.

Aquel an 1917
T’escriviá ta maire :
« Torna lèu per la vinha.
Plori quand la regardi. »

S’es poirida la flor roja
S’es poirida la flor
L’an enterrada dins un lençòl
Amargant de messorgas
S’es poirida la flor roja.

Per la mar atraversar
E contra vents caminar
Nauta serà ma cançon,
Fòrta serà ma cançon.

Te dirà nòstra carn …

Legir tot

Per la mar atraversar
E contra vents caminar
Nauta serà ma cançon,
Fòrta serà ma cançon.

Te dirà nòstra carn
Que comença a cremar.
Te dirà nòstre còr
Qu'a la libertat vòl nàisser.

Alavetz sentiràs
Lo solelh vertadièr,
Ausiràs lo vent
Al temps clar de vendémias.

Gaita : un punh se leva.
Escota : lo riu va crèisser.

Sabi que lèu tornaràs
Amb nosaus e tot es clar.
Nauta serà ma cançon,
Doça serà ma cançon.

Alavetz sentirem
Lo solelh vertadièr,
Ausirem lo vent
Al temps clar de la prima.

Gaita : ton punh se leva
Escota : lo riu va crèisser.