Hardit ! Hardit qu’èm los picatalòs
Trabalhadors de tèrra
E se lo seu ne’ns pesa pas suus òs
Qu’avem tots bona hèrra
E qu’èm hardits los peluts !
La pica au còth, los esclòps a la saca
Lo cujon plen, de tot temps qu’èm d’ataca,
Ne sabem pas çò qu’es d’estar fenhants. Ah Diu
vivant !
Harts de mestura , entonhats de havòla
Sopa au gran pòt, lard a la caceròla
La carn qu’es vrai, que’ns manca tròp sovent. Ah Diu
vivent !
Cau bien untar e qu’ac hèm dab plaser
De temps en temps lo praube òs vinatèr
Puish qu’a un fèble entau chuc de shurment . Ah Diu vivent
!
Nat ne s’i pòt e nos enlòc fretar
N’èm pas manhècs que nse’n podem vantar
Hardit ! Lo hred que’s passa en trabalhant
Ah Diu vivant !
Paur n’avem pas au tenalhant deu só
La pèth trempada e cuèits per la calor
Qu’am bèth shirgar , n’am pas un sòu vagant.
Ah Diu vivant !
Dab los fusilhs, los dragons e las horcas
Que partiram véder tot aqueth monde
Se son malauds e ben que’us suenharam. Ah Diu vivant !
Nòste trabalh qu’a engreishat la tèrra
E arpastat aquera mossurèra
Qu’a pro durat aquò chanjar que vam. Ah Diu vivant !
