Par balajar lo vièlh passat
Venguèt un temps descabestrat
Per la mar e per la montanha,
Dins l’ombra blava dels …

Legir tot

Par balajar lo vièlh passat
Venguèt un temps descabestrat
Per la mar e per la montanha,
Dins l’ombra blava dels fusils
Coma la tèla d’una aranha.

Repic :
Nasquèt de l’ombra la cavala
Roja de sang, cargada d’aür
Negra cavala de la paur
Ont s’escantiguèt la paraula.

En darrèr los arams crancuts
Tnt d’òmes son demorats muts
Lor an desrasigat la lenga
Amb de mordazas de fèrre
Al fons del còr son anats quèrre
Lo fuòc de la votz que desrenga

I a totjorn dins qualque país
Un òme liure que morís
Per una idèia, una paraula
Quand òm parla de libertat
S’ausís coma un resson nafrat
Lo galaupar de la cavala.

Pertot ont a pausat los pès
Òm passa lèu e dins un res
Del jorn clar a la nuèch escura,
Cal dire que i a sul camin
De la cavala e son polin
la pèsta de la dictatura.