occitan

Faula

Per La Talvera

D'ausir dins :

Bramadís

Ara l’ora s’abança
Es finida la dança
Escota la romança
A de gaire mila ans
I a totjorn pas de saula
Dins aquelas paraulas
E ditz vertat la faula
Del poeta occitan.

Non sabi dins quina ciutat
Un jorn tombèt un plujarat
Que tot òme a pena tocat
Ne demorèt destimborlat.
Totis dessenats manca un
Escapat d’aquel revolum
Que dins son ostal dormissiá
Quand la mala raissa ploviá.

Aqueste d’aver pro dormit
Se levèt salve del resquit,
Venguèt defòra entre las gents
Que fasián fòls experiments :
Un en camisa, l’autre nud
Un escopís coma un perdut
Un tira pèiras a grand crit
E l’autre esquiça son vestit,

Aqueste se pren per un rei
Se quilha, se confla, se crei,
Un menaça, l’autre mal ditz
Quand un renèga l’autre ritz...
Lo que son èime aviá gardat
Ne foguèt esmaravilhat
Ja comprenguèt qu’èran capbords
E agachèt a son entorn.

Agachèt ben d’aval amont
Mas cap de savi trapèt non
E los autris mai estonats
Eran de lo veire senat.
De l’avisar venir plan suau
Siguèron : "Qu’es aquel colhaud
Que çò que fasèm non pòt faire ?"
Es inocent a lor vejaire.

E li cridan de fòl, de fat
Qui lo carpana, qui lo bat
Qui lo brandís e qui lo buta,
Tant que lo paure en desbaruta
Fugís en grand pena, en grand mal
S’amagar lèu a son ostal
Ont arribèt fangós, mièg mòrt
Mas plan content d’èsser a bon pòrt.

Aquela faula ditz ben pro
Cossí los òmes ara son,
Lo temps present es la ciutat
Que n’es tot plen de dessenats.
La pluèja que çai es casuda
Aquò’s l’enveja : n’es venguda
Per orgulh la foliá cobesa
Que tota la gent a perpesa.

E se n’i a un de Dieu gardat
Ja lo tenon per desvariat
Li cèrcan brega sens quitar
Pel tropèl li faire sutar.
Mas el vei un pòble caluc
Que lo sen del mond a perdut
E sómia d’una autra ciutat
Ont jamai plòu suls banhats.

5 cançons del meteis grop :

Comentaris

Vos cal connectar per poder postar de comentaris.

Per ray
Lo 03-03-2018 a 18:46:00
Cette chanson parle de quoi en francais,?

Concepcion : Aure Séguier, Grafismes : Géraldine Puel