Qual vòl sapiere la vida
Del paure carbonièr
Que mena dins la mina
E mai a son panièr
Escotatz en silença
Vos fau la descripcion
De l’ora que comença
E mai de sa racion (bis)
A sièis oras sonadas
Sièis oras del matin
Se finís la
dintrada
Lo que i es pas tanpís
I a pas una minuta
De retard per començar
I a las oras entièiras
Quand s’agís d’acabar...
Per dintrar dins la
mira
Cambia d’abilhament
Car la negra farina
Lo met tròp degostent
S’en va prestar la vida
A un cable d’alphà
E a la man ardida
D’un
inocent gòbà...
Pendent uèch oras trima
Per vendre sa santat
Sa fòrça e sa vista
Son drech d’umanitat
E far de son cadavre
Un èstre de malur
En astiquent lo sabre
De son acaparur...
Al trabalh lo servatge
I remplís l’estomac
Cal que sèga plan sage
E sustot revelhat
Tanpis se
de sa vida
Cal qu’i daisse l’entièr
La valor es minima
D’un paure carbonièr...
Se jamai el se blaça
A ne demorar estropiat
I lançan a la faça
Que o a plan cercat
L’invitan a reprene
Lo trabalh quand pòt pas
Se vòl pas se sometre
I dison : « E ben plaijatz ! »...
Al tribunal lo jutge
L’agacha amb mesprés
E i ditz : « Paure bogre
De qu’es aquò que volètz ?
Vos calriá una renta
Per èstre estropiat ?
Vos seriá meritenta
S’aviatz perdut lo cap...
Quand seretz armiari
Cul de jata o manchòt
Poiretz ganhar un salari
En fayent mandigòt
Aniretz de pòrta en pòrta
Emplorar la pietat
La lei es richa e fòrta
Contra l’umanitat...
Aqui de que capita
Lo paure carbonièr
Quand la flor parasita
Vei son sospir
darnièr
I negrís la misèra
Per lo recompensar
De la ruda galèra
Qu’el a a suportar...
Ni per versar de larmas
Carbonièr sus ton sòrt
Se prenes pas las armas
Jamai seràs lo fòrt
Bat ton inconsciença
Se vòls poder lutar
Ambe plena consciença
Cor, vai te sindicar...
