L'òula dins la freg bulhis son voide,
Lo relòtge a perdut son temps,
'Quò sent a meschaent de vielha mòrta, …

Legir tot

L'òula dins la freg bulhis son voide,
Lo relòtge a perdut son temps,
'Quò sent a meschaent de vielha mòrta,
L'i a daus suvenirs que germenien.

La balada uei, disen la festa,
Mas que bilhan lo bruch de color ;
Entre doas jarras de majoreta,
Ai vist lo darrier costume tròp cort.

Lo temps clar que finca la Briança,
Farem gerba bauda au chasteu ;
Si vesiatz, monsur, 'queu chabretaire,
Nos ven d'a Paris, prenetz un gasteu.

Manifestacion dins la montanha ;
los pinhiers vòlen tornar chas ilhs ;
Se balhen 'na man sindicalista
Sus l'eschina magra dau pais.

Au, sent la font, vierja vierjòta,
'Quo es chaça volanta 'questa nuech ;
L'i aura las graulas per far la bassa,
Lo mestre d'escòla, lo curet.

L'i aguet lo vilaud « balha ta pauta »,
lo chat penchenat, l'auseu sabent ;
De guerra mancas ? As be la chaça !
L'i aguet dos tres lops que torneren.

Un vedeu sen vai per l'Italia,
Son pair es partit au Canada ;
Lo mestre perdut dins la banlega ;
De l'estachador la cadena.

Nòstre leberon, clardat electrica,
Bòta caodchoc, peu simili,
Mòstra que segonda, que jorn data,
Paiat tots los mes per lo bon Diu.

Un pendut rosseu, lo chen que udla,
La luna que boissa lo fogier,
Tot çò que chau per far l'espectacle,
La freg dins l'eschina daus borges.

A l'en debas darrier 'queu silenci,
Lo miegjorn credara de son vin.
Mena-lo qu'empluiam nòstre veire
A nojar la mòrt dau Lemosin.