Aval al fons de l’aiga, la luna s’es negada.
Sus la riba del riu, somiava una filha.

Pausa aquí sa …

Legir tot

Aval al fons de l’aiga, la luna s’es negada.
Sus la riba del riu, somiava una filha.

Pausa aquí sa raubeta, son cotilhon secret.
De son cabuç sortís, una baga d’aur fin.

Aval al fons de l’aiga, la luna es sauvada.
Tant i a que de la filha, demòra que son vestit.