E qu’es aquò que s’entend dins la bruma ?
Qu’es aquel bruch, es un aucèl sens pluma ?
Que fa "tuf - tuf", que ronfla e que fuma
Monta, "descend" e vira coma vòl.
Lo cap levat nòstre pòble frissona...
Cerca dels uèlhs que pòt èsser aquel fòl...
Mas coma ven de devèrs Carcassona
Canta a plen gargaihòl.
Repic
Aquò que bronzina
Es lo motur de Vedrinas
Qu’a caval sus sa machina
Fila coma un rat…
Parièr a l’esclaire
Aquí es a son afaire
Sembla que nada dins l’aire
Com’un passerat
Dins lo cèl blau e lis coma una glaça
Gaitatz amics aquel punt dins l’espaça
Que pauc a pauc grossís e se desplaça
E que l’amont escalada tant naut.
Es un utís fait de "boès" e de tèla,
Per lo menar cal pas èsser un "nigaud"
Veiràs un jorn crebarà las estèlas
Es nòstre solelh tant caud.
E se los vièlhs que son mòrts a la guèrra
O dins lor lèit se levavan de tèrra
Eles qu’an pas jamai sabut çò qu’èra
Que de volar serián al "desespèr"
Las mans sul Cap davant aquel miracle
Estabosits, un frisson dins lo còr
S’amagarián en cridant "es lo diable
Que nos ven de l’infèrn".
