Cansoneta farai, francament siáu gonflat,
Òc i a tròp d’emboucants per poder somilhar !
Urosament que lei cònòs vòlon jamai, …

Legir tot

Cansoneta farai, francament siáu gonflat,
Òc i a tròp d’emboucants per poder somilhar !
Urosament que lei cònòs vòlon jamai,
Veiriam pas lo soleu e son dardai.

Mon paure que malur ! Qunta vergonha !
De veire per carriera s’espandir la caronha.
Lo marrit drac de segur es encara tornat
E i a gies de Santa Marta per l’anar esquichar.

Aquela cridadissa es la cançon de l’òdi,
Veici la passejada de totei lei fadòlis,
Lei racistes encara son a defilar,
Morres de nervis dins tota la ciutat.

Viéu ma paura bandiera dedins lo verminier,
De que fa " Sang e Aur " dedins lo bordilher,
Aussa ti Frederic! Desvilha ti Gelu !
Que cresi ben qu’aici son devenguts caluts.

Buai ! D’aqueleis estrassas que juegon ai crosats,
D’aquela trista armada serai pas lo sordat,
Marsilha, ma polida, assosta teis enfants
E fòra lei fascistes francès ò occitans !