Trenet
afourtissié
Que se poudié pas vèire
Ensèn la luno e lou soulèu.
Nautre aven au miejour uno autro astrounoumìo ;
Dóu mai i’a de soulèu
Dóu mai vesèn de luno,
De miliasso de
luno se caufant au soulèu.
N’i’a en veno d’aiet e n’i’a en degout d’òli
Mai acò noun farié jamai qu’un paure aiòli
Pèr quau a d’apetis e s’es un pau groumand
Dèu n’en tasta mai d’uno o resta sus
sa fam.
De redouno, espoumpido, urouso, atalentanto
Rejougnènt lou plesi dins si formo galanto ;
De pichoto semblant un parèu d’agroufioun
Qu’escoundon entre si gauto un pichot courdeloun.
Trenet afourtissié
Que se poudié pas vèire
Ensèn la luno e lou soulèu.
Nautre aven au miejour uno autro astrounoumìo ;
Dóu mai i’a de soulèu
Dóu mai vesèn de luno,
De miliasso de luno se caufant au soulèu.
E n’i’a que n’an que d’os, luno de mort peleto
Luno de quàsi ren ounte uno bandeleto
Tapo lou troufignoun, luno de faraoun
Que sa pèu boucanado es
vengudo cartoun.
N’i’a que la man vous prus de chaspa sa peu bruno,
Passarias bèn la niue au lougis de sa luno ;
De blanco coume gip, de luno de pierrot
Envahido, dirias, d’un grand
vitiligò.
Trenet afourtissié
Que se poudié pas vèire
Ensèn la luno e lou soulèu.
Nautre aven au miejour uno autro astrounoumìo ;
Dóu mai i’a de soulèu
Dóu mai vesèn de
luno,
De miliasso de luno se caufant au soulèu.
N’i’a pièi d’espetaclouso, einormo car moustrouso
Boudenflado, mouloun de celulito afrouso ;
Se vous aflatas trop d’aquéli mounumen
Vous creirias engouli pèr li sablas mouvènt.
De pessègue duran, fierta dis espourtivo
Emé la poupo fermo e li gauto agradivo,
Gauto fresco di fiho emperlado d’embrum
Mesclant l’óudour de l’aigo
à soun propre perfum.
Trenet afourtissié
Que se poudié pas vèire
Ensèn la luno e lou soulèu.
Nautre aven au miejour uno autro astrounoumìo ;
Dóu mai i’a de soulèu
Dóu mai
vesèn de luno,
De miliasso de luno se caufant au soulèu.