Sota lo cèu que l'aura
empòrta
Dins un maset sèns ges de pòrta
Aquí
Sus una terra que s'engruna
Mentre lo jorn se'n vai que landa
Solets dins la Camarga granda
Au bruch dau vèspre dins la sanha
Lo crit di bèstias per
companha
L'espèr matat, la fe poirida
Pauris enfants de paura vida
Un diluns que dimars lo buta
Tot l'avenir en desbaruta
Aquí siam sols e nos aimam.
M'engarce ben se vendrà l'auba
E tu
se trobaràs ta rauba
Aquí
Tot l'univers a fach sa plega
Coma la mòrt l'amor nos nega
Siam vaus, siam nus dedins la bauca
Au fons de l'ombra a la votz rauca
Ton nom, lo mieu, aquò s'oblida
Siáu ren que fòrt e tu polida
Avè perdut la parentèla
Ganham lo cèu, perdèm l'estèla
Per tu siáu plus un marrit dròlle
E voles tu tot çò que vòle...
De tot mon pes dessús ton anca
Pas una jòia que
nos manca
Aquí
Quau sap se plores o se rise
E li paraulas que te dise ?
Tota li dents a mossegadas
A ras dis aigas delargadas
Siáu pas mai ren, e tu quau veses ?
Laissa, deman dins tu lo
prenes
Sus una tèrra qu'es tan plana
I a que nosautres e lis enganas
Mèstres dau temps, jogam a l'auba
Mentre lo cèu, la nuech lo rauba...
Aquí siam sols e nos aimam.
