Era s’a hèit l’erbeta,
Au prat verdelhant.
Eth que s’a heit dalhaire,
L’a avuda en dalhant.

Que son dus sus …

Legir tot

Era s’a hèit l’erbeta,
Au prat verdelhant.
Eth que s’a heit dalhaire,
L’a avuda en dalhant.

Que son dus sus la via,
I a Florença e i a Joan,
E que volan tot dia
Sus un grand chivau blanc,
Mès que cau que v’ac disi,
Jo qui èi tres mila ans,
Que Joan aima Florença,
E Florença aima Joan.

Era s’a hèit la lèbe,
D’aceth bòsc qui ei tant gran.
Eth que s’a heit caçaire,
L’a avuda en caçant.

Era s’a hèit istoèra,
Hens un libe d’enfant
Eth que s’a heit contaire,
L’a avuda en contant.

Era s’a hèit l’estela,
Au beth som del lugran.
Eth que s’a heit talòssa,
L’a avuda en l’espiant.