Patapim, Patapam,
Non sèi d’on ei sortida,
Non m’a pas briga espiat,
E m’èi perdut suu pic,
E la hami …

Legir tot

Patapim, Patapam,
Non sèi d’on ei sortida,
Non m’a pas briga espiat,
E m’èi perdut suu pic,
E la hami e la set.
Patapim, Patapam,
Non sèi çò qui m’arriba,
E shens nada pietat,
Que’n va lo son camin,
Que camina tot dret.
Non sèi pas lo son nom,
Tà jo qu’ei l’Encantada,
Tà la véder passar,
Jo que’m hiqui ací,
Tot matin a l’argüeit,
Non sèi pas lo son nom,
Tà jo qu’ei l’Encantada,
No hèi pas qu’i pensar
E la nueit e lo dia
E lo dia e la nueit.

Lo tostemps qu’aví sabut
E díser non e díser adiu,
Lo jamei n’aví volut,
Jamei pregar òmi ni Diu,
Ara qu’ei plegat lo jolh,
Dehens la glèisa capbaishat,
Tà mendicar çò qui voi,
Aledar au son costat.

De la tèrra o deu cèu,
Tau com la periclada,
E tot a capvirat,
Arren non serà mei,
Non jamei com abans,
Ni lo hred de la nèu,
Ni lo verd de la prada,
Ni lo cant d’un mainat,
Ni l’anar deu sorelh
Que hè córrer los ans.
Non sèi pas lo son nom,
Tà jo qu’ei l’Encantada,
E si n’ei pas tà uei,
Que l’anirèi parlar,
Non sèi pas lo son nom,
Tà jo qu’ei l’Encantada,
Doman que’u diserèi,
Dinc a ací qu’èi viscut
Sonque tà v’encontrar.