Un ser tot solet
Benazet sosquet
Quand veguet passar
L’ombra de Lizà
Tot esmogut penset
De la seguir sulpic
Que fasia un sasic
Que son còr li tustet
Sus lo còp maugrat
Sa timiditat
Se levet del banc
Butat en avant
Es portat per l’esper
De gausar li parlar
Que seguisset Liza
Dins lo camin desert
Aquel ser Lizà
Passejava enlà
Avia remarcat
Benazet setat
Un còp de mai penset
Aimariai m’arrestar
Mas de que va pensar
benlèu se vòl solet
Es pas plan polit
E pas brica ric
Pensava Lizà Sens
Cessar de marchar
Mas son pitre tustet
E son buf èra court
Portada per l’amor
Liza se reviret
Te bonjorn Lizà
Diguet lo gojat
La filha bredolhet
Adieu Benazet
Aqui totes los mots
Que volian s’envolar
Se troveran sarats
Dins l’absencia de votz
Foguet un rocas
Jo’l pe del gusas
Que decidiguet
La fin del secret
S’embronquet lo garçon
Cap a son avenir
E s’en anet finir
Dins los bras de Lizon
Se veses passar
Un copl’enlaçat
Que s’arresta per
Remirar una peira
Crida pas al fada
E vai los saludar
Segur qu’as encontrat
Benazet e Liza
