Aquèstas carrèras son d’argent,
Quan serén d’aur, que passarem
Aquèstas carrèras son d’argent,
Quan serén d’aur, que passarem
Quan serén …

Legir tot

Aquèstas carrèras son d’argent,
Quan serén d’aur, que passarem
Aquèstas carrèras son d’argent,
Quan serén d’aur, que passarem
Quan serén d’aur o d’argenton,
Que passarén la gent d’aunor.

Los cintadors son arribats
De flors d’irangèr que son flocats
De flors d’irangèr e de botons
Atau que son los cintadors.

Augan i a un pastor qui a marchandat ua anhèra,
Pendent la sason bèra com la flor.
Quan cregó lo …

Legir tot

Augan i a un pastor qui a marchandat ua anhèra,
Pendent la sason bèra com la flor.
Quan cregó lo marcat hèit,
Autanleù qu’estó des.hèit,
Shens saber, ni l’un ni l’aut,
La causa deu hèit.

Be l’an fin lo nas, las doças anheretas !
Abans de quitar lo lor cujalar.
Vòlen véder lo pastor,
Dab lo salièr e lo baston,
Ensenhà’us de grans careças
E dà’us hèra aunor.

Mos de Condurat, de gran coneishença,
‘Près aver crompat e plan marchandat,
Ua anhèra com un lugran,
Segonda en son cledat,
Un aulhèr de l’arribèra
L’a vienguda enlhevar.

Avisatz-v’i plan, pastors de la contrada !
Si’n cadetz d’acòrd, contractatz d’abòrd.
Si’n datz arras solaments,
Per quauques engatjaments,
Cèrtas jo gausarí créder
Que’n seratz perdents.

Déridéraï tranla déridéraï laï
Déridéraï tranla déridéraï

Déridéraï, déridéraï tranla déridéraï
Déridéraï, déridéraï tranla déridéraï

Derrière chez moi, il y …

Legir tot

Déridéraï tranla déridéraï laï
Déridéraï tranla déridéraï

Déridéraï, déridéraï tranla déridéraï
Déridéraï, déridéraï tranla déridéraï

Derrière chez moi, il y a une montagne,
Moi mon amant, nous la montions souvent ,

Pour la monter, il y a beaucoup de peine ?
En descendant mille soulagements, (bis)

Le mal d’amour est une maladie,
Le médecin ne peut pas la guérir, (bis)

Déridéraï tranla déridéraï laï
Déridéraï tranlaï déridéraï (bis)

Derrière chez moi, le rossignol y chante,
Soir et matin,
Derrière chez moi, soir et matin
Dès la pointe du jour,

Et il nous dit dans son charmant langage,
Déridéraï tranla déridéraï laï
Et il nous dit dans son charmant langage,
Les amoureux sont souvent malheureux,

Et il nous dit : Déridéraï tranla déridéraï laï
Et il nous dit : les amoureux sont souvent malheureux.

« Diu ! de la nueit qui tant ei longa
Costat deu men marit gelós ! »
Tota la nueit …

Legir tot

« Diu ! de la nueit qui tant ei longa
Costat deu men marit gelós ! »
Tota la nueit que la’n turmenta :
« Bèra, on avetz vòstes amors ?
-Jo que non n’ei ni que non n’aimi,
Ni que non n’aimi nat que vos.

- Qui èra lo qui dab vos parlava,
Tantòst quan vienètz de la hont ?
- Aqueth qu’èra lo vòste frère,
Lo qui tant vòu parlar dab vos.
- Parlar, corblu ! Si jo l’atrapi,
Tuaré ad eth, batré a vos.

- Non haratz non mon amic Pèire
Ja se n’anirà l’amaror.
Tots los ausèths qui, peu bòsc, vòlan
Tots non son pas d’un caçador ;
Ni las berbits qui’n pèishen l’èrba,
Totas non son pas d’un pastor.

Ni los peishons qui son hens l’aiga
Tots non son pas d’un pescador,
Tanpòc non soi tota vòsta,
Que i avèn part d’auts shens que vos :
Que i avèn part los clèrcs d’escòla
I tanben d’autes aimadors. »

Òc, qu'as lo temps, Domitilhòta
De vàder grana, de vàder grana
Òc, qu'as lo temps Domitilhòta
D'aver los uelhs plorinejants. …

Legir tot

Òc, qu'as lo temps, Domitilhòta
De vàder grana, de vàder grana
Òc, qu'as lo temps Domitilhòta
D'aver los uelhs plorinejants.

Guarda Peiròt e la monaca
Costat deu còr tota la nueit,
Conterilhòts que't diseràn,
Cançons de brèç que't cantaràn.

Òc, qu'as lo temps, ma Domitilla
De vàder grana, de vàder grana
Òc, qu'as lo temps ma Domitilla
De't maridar, de vàder mair.

E quan Mamà e s'esmalia
Qu'i pòts pensar, quan èra petita
Costat deu còr qu'avè lo Peiròt
T'esmaginava ua breçairòla.

Òc, Domitilha, un beròi dia,
Que seràs la Mamà d'ua hilha.
Ad era, que li diseràs :
Òc, qu'as lo temps bèra mainada.

Guarda Peiròt e la monaca
Costat deu còr tota la nueit,
Conterilhòts que't diseràn
Cançons de breç que't cantaràn...

Jo'n sòi anat tant sòi tornat,
Tranlanla ladéraï
De França en Catalonha

Que jamei los mens uelhs n'an vist
Tant …

Legir tot

Jo'n sòi anat tant sòi tornat,
Tranlanla ladéraï
De França en Catalonha

Que jamei los mens uelhs n'an vist
Tant gentilha persona

Afaïçonada de son còs
Estreta de cintura

Qu'a los uelhons com l'esparvèr
La boca de mesura

Lo pair deu nòvi que volem pregar
De préner la nòvia per la man
Nòvia montatz entau graèr
Vederatz s’i …

Legir tot

Lo pair deu nòvi que volem pregar
De préner la nòvia per la man
Nòvia montatz entau graèr
Vederatz s’i a pratica tau molièr.
Nòvia espiatz au piterau
Se i a pratica entau metau.

A la guèrra, los qui van,
Los qui van no’n tornan guaire.
Òc ! Los dus hilhets deu Rei
Qu’èran …

Legir tot

A la guèrra, los qui van,
Los qui van no’n tornan guaire.
Òc ! Los dus hilhets deu Rei
Qu’èran partits har la guèrra.

Joanet, jamei n’ei tornat
Non pas Joan-Francés enqüèra.
La soa mair lo vi tornar
Per un prat qui verdejava.

Que vedó au son anar
Que son hilhòt n’èra triste.
- Que ne’n pòrtas, tu, Hilhòt,
De tot’aqueras batalhas ?

Entre jo e mon chivau,
Que portam vint-e-nau plagas :
Mon chivau que’n pòrta las nau,
Jo, praubòt, totas las autas.

La mia mair, hètz-me lo lheit,
Non i demorarèi guaire.
Serèi mort a mieja nueit,
Mon chivau a punta d’auba.

Enterratz-me au segrat,
Mon chivau a la passada
M’enramelaratz de flors,
Au chivau totas las armas.

Passaràn los sentorèrs
Diràn : « Quina bèra tomba ! »
La tomba deu hilhet deu Rei
Qui n’ei mort a las batalhas.

Sèm montanhòls, n’avèm l’independença
L’avèm, l’avèm e mai la gardarem
S’i a pas de Rei en França
Nautres , i …

Legir tot

Sèm montanhòls, n’avèm l’independença
L’avèm, l’avèm e mai la gardarem
S’i a pas de Rei en França
Nautres , i regnarem

Fasèm justicia a mòda montanhòla
Shens desringar los jutges enugièrs
Lo còde de Laguiòla
Es de boès de drulhèr.

Nòstre sol mèstre es Aquel que fa nàisser
Lo blat l’auton e l’èrba lo printemps ;
Lo pregam que nos daisse
Lo gost del pan longtemps

Tu, vinhairon, siàs fièr de tas vendémias
Mès jo, te planhi, paure costolin,
Tu cultivas la vinha
Nautres, bevèm lo vin.

Dels fièrs Galès, n’avèm lo crit de guèrra ;
Possèm lo ri-i-i que fa tot resondir.
En passant sus la tèrra
Qu’aimam de nos far ausir.

Jèsus davant lo tabernacle,
Que ns’èm tots hicats a genós.
Tots estonats deu gran miracle,
Qui hètz vos ? Qui …

Legir tot

Jèsus davant lo tabernacle,
Que ns’èm tots hicats a genós.
Tots estonats deu gran miracle,
Qui hètz vos ? Qui hètz vos ?

Pan deu cèu, pan deu praube monde,
A tots, Jèsus l’a volut dar,
Que tostemps vòste còs abonde
Sus l’autar, sus l’autar.

Cada matin e cada hèsta,
Qu’avetz prometut de dar pan.
Aqueth pan blós, acíu, l’aprèsta
Vòsta man, vòsta man.

Jesus, mon Diu, lo darrèr dia,
Entaus vòstes hrairs, pòt viéner lèu.
Balhatz a tots, après l’ostia,
Vòste cèu, vòste cèu.

Mon ser, mon auba
Diluns, dissabte,
Mon jòrn, adiu
Ma prada

La delicata estela
Estela, agata
Ma gai, mon jai …

Legir tot

Mon ser, mon auba
Diluns, dissabte,
Mon jòrn, adiu
Ma prada

La delicata estela
Estela, agata
Ma gai, mon jai
Maria

Quan lo boèr vien de laurar, (x4)
Eth que tròba son lheit a har.
Tiau lanlà, lanlira, lanlira,
Tiau lanlà, …

Legir tot

Quan lo boèr vien de laurar, (x4)
Eth que tròba son lheit a har.
Tiau lanlà, lanlira, lanlira,
Tiau lanlà, lanlira lanlà.

« Vailet, vailet, qui a fait cela ?
- La dauna e jo s’i èram cochats.

- Vailet, vailet, que’m cau quitar.
- Meste, meste, que’m cau pagar.

- Vailet, vailet, quan tornaràs
Serà tau ser deu dijaus gras.

- Haram còser lo capon gras
Serà la hèsta deus cornards.

Serà la hèsta deus cornards
Lo qui no’n sia que’u ne cau har.

Suu pont de Mirabel,
Catarina lavava.

Que viengón a passar
Tres cavalièrs d'armada.
Lo purmèr demandà :
« Non seretz …

Legir tot

Suu pont de Mirabel,
Catarina lavava.

Que viengón a passar
Tres cavalièrs d'armada.
Lo purmèr demandà :
« Non seretz maridada ? »

Lo segond que'u balhè
Ua polida baga.
Mes, la baga deu dit
Cadó tàu hons de l'aiga.

Lo tresau que sautà,
Hasó la cabussada,
Mes tornè pas pujar
Mes tornè pas la baga.

Suu pont de Mirabel
Catarina plorava.

Ié tout en me promenant,
Le long de la rivière,

J’aperçus mon amant mort,
Au bord d’une fontaine.

« Mon …

Legir tot

Ié tout en me promenant,
Le long de la rivière,

J’aperçus mon amant mort,
Au bord d’une fontaine.

« Mon amant si tu es mort,
Fais-moi ton héritière.

Donne-moi ton cheval blanc,
Et la bride et la sèra

C’est pour aller à Paris,
A Paris la grand’ ville.

Qui m’fera passer le bois,
Sans toucher au feuillage ?

Qui m’fera passer la mer,
Sans mouiller la semelle.

Ce sera ton cheval blanc,
E la bride et la sèra.