-
+
Filtrar los resultats
oc
Dins un estable
Laurent Cavalié
De caminar dins lo fred de la nèit,
aviam trapat aquel estable vièlh.
De jaire dins la palha èrem contents, …
Legir tot
De caminar dins lo fred de la nèit,
aviam trapat aquel estable vièlh.
De jaire dins la palha èrem contents,
per una nèit dedins non pas al vent.
Acoconats al caud tu contra ieu,
montèt una cançon dal monde vièlh.
Acoconats e los èlhs dins los èlhs,
montèt una cançon d'un autre temps.
Un draconet* sortiguèt de la palha
l'ombrilha lo fasiá brave ganèl.
En se trufant se botèt dins la dança
e d'un còp desrevelhèt lo tropèl.
Se penjolèt a la coga de l'ase
que recanèt, petnèt e l'escampèt.
Fotèt còpsec un estrevelh dal diable
e s'entornèt dedins lo monde vièlh.
de caminar dins lo fred de la nèit...
l'Òme-pelut* sortiguèt de la palha.
Fintava cossí cavar l'ataüt.
la Cacha-vièlha* t'afustèt la dalha,
Tanta Chiqueta* li tombèt dessus.
Una mitona* al canton romegava.
Darrièr'l portal fiulava Bardanís*.
lo Paisan, quilhat, nos agachava
despietadós nos a fòrabandits.
Se sèm trapats dins lo fred de la nèit.
Avèm daissat aquel estable vièlh.
De jaire dins la palha, èrem contents,
per una nèit dedins non pas al vent.
*personatges de la mitologia lengadociana.
D'ausir dins : Mon ombre e ieu
oc
E lo boièr laurava
Laurent Cavalié
A son davant la tèrra redolava
una greseta doça, bona grava
prigonda e fresca ont l’araire dintrava
e lo boièr …
Legir tot
A son davant la tèrra redolava
una greseta doça, bona grava
prigonda e fresca ont l’araire dintrava
e lo boièr laurava.
Aviá laurat tot lo manne del jorn,
aviá polsat just lo temps de miègjorn,
la nuèit tombèt e laurava totjorn
a la luna montava.
A son davant la tèrra redolava
la glèba viva a sos pès s’engrunava,
de vent a vent las regas ondejavan
e la mossa cantava.
Tota la nuèit se faguèt d’òrs rossèls,
lo clar de luna encantèt los morrèls,
mancava pas una estèla dal cèl
e lo boièr laurava.
Lo clar de luna a sos pès redolava,
òr de la nuèit barrejat a la grava
lo clar de luna a sos pès s’enterrava
e lo boièr virava.
Lo muòl falet tirava sens esfòrç,
tira de buòu, tira doça dals fòrts
e s’un còp l’òme apiejava sul mòrs
la luna s’estonava.
Lo que passèt, aval, devèrs marin,
per l’agachar s’arrestèt sul camin
puèi reprenguèt son pas cap al matin.
A son dabant la tèrra redolava,
l’òr de la nuèit a sos pès s’enterrava
de vent a vent las regas ondejavan
e la luna montava.
A son davant la tèrra redolava
una greseta doça, bona grava
prigonda e fresca ont l’araire dintrava.
A son davant la tèrra redolava
l’òr de la nuèit barrejat a la grava
de vent a vent las regas ondejavan
e la luna montava.
D'ausir dins : Mon ombre e ieu
oc
Fraternitat
Laurent Cavalié
La republica nos penchena
al ras dal còl amb un rastèl.
Los ministres son pas en pena :
s'engraissan coma …
Legir tot
La republica nos penchena
al ras dal còl amb un rastèl.
Los ministres son pas en pena :
s'engraissan coma de porcèls.
Fraternitat dempuèi d'annadas
s'amaga dins nòstre drapèl.
Ara capeja, fièra e crescuda,
malgrat l’asir e mai d’un flèu.
Quilhada e bèla nos saluda,
alucarà nòstre flambèl
qu’avuglarà la raça caluga
d'ont venon mèstres e borrèls.
Cridarà : « Patz, Libertat, Justicia,
en davant ! Es l’ora propicia !»
Farà lo pòble urós e fòrt !
Fraternitat dempuèi d’annadas...
Alarga lo bonur sus la tèrra,
espanta los òmes de guèrra,
fa tremblar los òmes de mòrt.
Quilhada e bèla nos saluda...
Cridarà : « Patz, Libertat, Justicia...
Que la republica nos penchena
al ras dal còl amb un rastèl.
Los ministres son pas en pena :
s'engraissan coma de porcèls.
D'ausir dins : Mon ombre e ieu
oc
La cançon de la fièra
Laurent Cavalié
La pluèja tomba fina
sul fieiral, pel camin.
La pluèja tomba fina,
nautris bevèm de vin.
Sus una vièlha taula …
Legir tot
La pluèja tomba fina
sul fieiral, pel camin.
La pluèja tomba fina,
nautris bevèm de vin.
Sus una vièlha taula
aquí dins un canton,
sus una vièlha taula
demandam un pinton.
La canal totjorn raja
e podèm pas sortir.
La canal totjorn raja
e demoram aicí.
Botelha, puèi botelha,
fasèm perir d’argent.
Botelha, puèi botelha,
mas totis sèm contents.
Deman serà pas fièira,
nos caldrà trabalhar.
Deman serà pas fièira,
uèi nos anam bandar.
La pluèja tomba fina
sul fieiral, pel camin.
La pluèja tomba fina,
nautris bevèm de vin.
D'ausir dins : Mon ombre e ieu
oc
La dança de l'estela
Laurent Cavalié
Un astre de farfantèla brandilha coma una canta,
coma una vibracion de l'aire.
Es la dança de l'estela que m'irisa …
Legir tot
Un astre de farfantèla brandilha coma una canta,
coma una vibracion de l'aire.
Es la dança de l'estela que m'irisa la perpèla e m'entusa lo cervèl
e m'escampa dins l'espèra d'una granda borreiada
sens frontièra entre desir e matièra,
sens frontièra entre l'atòme e l'amor,
entre l'amor e la jòia
e la jòia e los pès e la tèrra e la dança e la posca e la posca e l'estelam,
l'estelam e lo void,
lo void e lo desir.
Dal camin-de-Sant-Jaume al camin de l'ostal,
vesi pas qu'una dralha e me mena a ta pèl.
D'ausir dins : Mon ombre e ieu
oc
La nèit es esteleda
Laurent Cavalié
La nèit es estelada
e la vila esclairada.
Daissa pel bassin trum
de rajadas de lum.
E coma una irondèla …
Legir tot
La nèit es estelada
e la vila esclairada.
Daissa pel bassin trum
de rajadas de lum.
E coma una irondèla
vòla una barcarèla
sus l’aiga que fresís,
se rufa, entrelusís.
A grailes e guitarra,
lusèrnas, votzes claras
de joves e galants
- tot fug en tremolant.
Atal dins la vidassa,
los vièlhs dison que passa
amor, gaug e vertut -
la bèla joventut.
D'ausir dins : Mon ombre e ieu
oc
La vila chica-chaca !
Laurent Cavalié
La vila, chica-chaca! Dobrís los contravents.
Los èlhs enfafarnats badant al jorn venent
se fan traucar de lutz.
Las lengas …
Legir tot
La vila, chica-chaca! Dobrís los contravents.
Los èlhs enfafarnats badant al jorn venent
se fan traucar de lutz.
Las lengas empegadas bufan d'aire pudent de sas bocas de nèit.
E la mar alenava.
La vila zinga-zanga! Son metal refrenís.
Los carris rodassejan, rasclant lo vent marin. La benzina bolhís.
Lo quitran n'a embeugut lo negre de la nèit. La luna s'enfugís.
E la mar alenava.
La vila chifra, charra, fasent lusir lo zinc.
Goteta de cafè dins lo lum dal culhièr. Lo blanc fons dins lo negre
e las lengas amaras e las lengas sucradas blagan dempuèi totjorn.
E la mar alenava.
La vila pica-pacha ! Fa claronar l'argent.
Tindarà pas tant fort coma brama lo cèrs, coma plora lo còr.
Jos la tòla e la tela, en aval de Robina s’amaga la misèra.
E la mar alenava.
D'ausir dins : Mon ombre e ieu
oc
Lo barcòt es de papièr
Laurent Cavalié
Lo barcòt es de papièr, lo dal paure marinièr.
Aima l'aiga lo barquièr, melhor que lo rabassièr.
B'aima de daissar …
Legir tot
Lo barcòt es de papièr, lo dal paure marinièr.
Aima l'aiga lo barquièr, melhor que lo rabassièr.
B'aima de daissar limpar
sa paura barca pel canal.
A l'aigueta lo badalh
pes qu'a la tèrra lo trabalh,
Lo chaval ne pòt pas mai que rabala, que rabala,
lo batèl, ribon-ribaina, sus las ribas dal canal.
Un còp rire, un còp plorar, la barca va.
Entre la mar e la mar dins sa barca de misèra,
las anguialas per serena e las filhas sus la tèrra.
Se demanda consi faire
per las aimar sens las banhar.
Son de tèrra, òu ! Pecaire!
Voldriá pas tot enfangar.
Lo chaval...
Vòl cambiar paure animal, l'aiga fosca dal canal
per un sòmi d'aiga-sal, d'ipocamp e de coralh.
Es prèst a far monts e mars, trigossar tot çò que cal
e daissar per un fanal lo platanhèr senhoral.
Se vòl negar dins la mar,
e puèi dins l'aire s'esvanir
per tombar en plèja fina
sus las ribas dal canal.
Pel moment ne pòt pas mai que rabala, que rabala,
lo batèl, ribon ribaina, sus las ribas dal canal.
Un còp rire, un còp plorar, la barca va.
D'ausir dins : Mon ombre e ieu
oc
Lo poleton pichon
Laurent Cavalié
Venguèt lo poleton pichon, lo paure,
Jos una garba dal plunjon, se claure,
Una garba dal ligador, tombada,
Per una …
Legir tot
Venguèt lo poleton pichon, lo paure,
Jos una garba dal plunjon, se claure,
Una garba dal ligador, tombada,
Per una annada de meisson, granada,
Perqué dire lo poleton ? La filha…
La siá lenga, coma un fisson, se quilha.
Me cal gardar lo seu poton, la sarri,
Ni per correg, ni per boton, sul carri.
Deman sarà l’escodeson, la trima…
Una man cèrca dal teton, la cima.
Que se bolègue per de bon, l’esquina !
Aquí, boisson contra boisson, l’espina.
Se n’es anat lo poleton, se claure,
Me demòra lo ligador, lo paure !
La garba, torna sul plunjon, calcada.
Aital sarà nòstra meisson, granada.
D'ausir dins : Mon ombre e ieu
oc
Lo vira-l'ast de Sant-Jaume
Laurent Cavalié
Cap amont cap amont, amont naut, vira lo vira-l’ast, amont naut,
de solelh en solelh, l’estelum tot per brasa.
Cap …
Legir tot
Cap amont cap amont, amont naut, vira lo vira-l’ast, amont naut,
de solelh en solelh, l’estelum tot per brasa.
Cap amont cap amont, amont naut, vira lo vira-l’ast, amont naut,
lo Camin-de-Sant-Jaume, l’espandi tot embauma
de son perfum de fèsta, son odor de frigola,
de costèla rostida, de graissa rabinada,
de son odor d’alhet e de pan dins lo fornet e d’olius argentats.
Cap amont cap amont, amont naut…
a l’ora aperetiva de granda vesinada,
que torna fa lo monde a bèlas anisadas,
la raja dal solelh, que li fan grasilhar d’anhèl.
Son los òmes que mestrejan lo fuòc.
cap amont cap amont, amont naut…
de cant de taulejada jol tropelàs d’estelas,
l’amoreta punteja e lo piston flaireja,
nolença de susor e de vin roge e de nèit
e de rire de bal.
cap amont cap amont, amont naut…
D'ausir dins : Mon ombre e ieu
oc
Manhageta
Laurent Cavalié
Ma princessa te vas al lènc de ieu, véser cossí vira lo monde.
Aquò fa pas paur que totjorn te’n …
Legir tot
Ma princessa te vas al lènc de ieu, véser cossí vira lo monde.
Aquò fa pas paur que totjorn te’n tornas aquí dins ma calor.
Manhagueta fa ja un bon moment que te confla de far la ronda.
Te cal destacar que totjorn saràs segur de mon amor.
Soi plan pron un tròç de tu. Siás plan pron un tròç de ieu.
As rason se cal pas mesclar !
Ma polida, totjorn te vas flairar de que sembla l’aire dal monde,
totjorn t’enanar per aprener a prene lo vent sul nas.
Ma filheta totjorn te vas fretar a las roncas vivas dal monde.
Aquò fa pas paur que totjorn saràs segur de mon amor.
Soi plan pron un tròç de tu. Siás plan pron un tròç de ieu.
As rason se cal pas mesclar !
D'ausir dins : Mon ombre e ieu
oc
Mon ase n'es entristesit
Laurent Cavalié
Mon ase n'es entristesit,
que i aviá lo dejós
e i aviá lo dessus.
La nuèit coma lo jorn
que …
Legir tot
Mon ase n'es entristesit,
que i aviá lo dejós
e i aviá lo dessus.
La nuèit coma lo jorn
que venga ombra o lutz
lo monde dal dejos
vessava per dessus.
Mon ase n'es entristesit
que i aviá lo dejós
e i aviá lo dessus.
Sembla que lo dejós
pòsca pas jamai pus
embelinar los jorns
e las nèits de diguns.
Mon ase n'es entristesit.
Qual es qu'a fait la lutz? la sompa o la luna?
D'ausir dins : Mon ombre e ieu
oc
Mon ombra e ieu
Laurent Cavalié
Mon ombra e ieu sèm coma posca e vent.
Mon ombra e ieu. L'ironda voldriá ben
volar en parelh coma …
Legir tot
Mon ombra e ieu sèm coma posca e vent.
Mon ombra e ieu. L'ironda voldriá ben
volar en parelh coma mon ombra e ieu.
Se lo monde vòl pas de mon cant, mon ombra e ieu se'n acontentam.
La part negra de ieu mon còs s'arranquèt
e pensòl
mon còs l'escampèt.
La part negra de ieu qu'a pas jamai vist
lo solelh,
ò paure de ieu !
A mon ombra la comba li pèga a la pèl
lo camin
li pèga a la pèl.
Caminam per lo monde mos pès dins los seus
ma cançon
paga lo cantèl.
Tombaràn dins la tomba ma carn e mon ombra.
Sens calelh
se viraràn d'èlh.
Se lo monde vòl pas de mon cant, mon ombra e ieu se'n acontentam.
D'ausir dins : Mon ombre e ieu
oc
Que donarai ieu
Laurent Cavalié
Que donarai ieu a ma mia lo prumièr de mai? Una vòta revòlta.
Lo perdigal esperdigalha e la saba saba, …
Legir tot
Que donarai ieu a ma mia lo prumièr de mai? Una vòta revòlta.
Lo perdigal esperdigalha e la saba saba, sabarella !
Balhant de vam a l'ama rebella.
Que donarai ieu a ma mia lo dos de mai? Doas ventarinadas vent de libertat, una vòta revòlta. Lo perdigal…
Que donarai ieu a ma mia lo tres de mai? Tres jovas quilhadas flors de barricada, doas ventarinadas...
Que donarai ieu a ma mia lo quatre de mai? Quatre cançonetas pecaire que petan, tres jovas quilhadas...
Que donarai ieu a ma mia lo cinq de mai? Cinq parelhs de rima qu'apelan la prima, quatre cançonetas...
Que donarai ieu a ma mia lo sièis de mai? Siès mondes sens cap sens truc ni patac, cinq parelhs de rima...
Que donarai ieu a ma mia lo sèt de mai? Sèt aires de patz per los aclapats, siès mondes sens cap...
Que donarai ieu a ma mia lo uèit de mai? Uèit punhs sarrats, sèt aires de patz...
Que donarai ieu a ma mia lo nòu de mai?
Nòu mandigòtas dansant la gavòta,
uèit punhs sarrats,
sèt aires de patz per los aclapats,
siès mondes sens cap sens truc ni patac,
cinq parelhs de rima qu'apelan la prima,
quatre cançonetas pecaire que petan,
tres jovas quilhadas flors de barricada,
doas ventarinadas vent de libertat,
una vòta revòlta.
(lo vent de la prima fa fremir la lima.)
D'ausir dins : Mon ombre e ieu
oc
Quiquiriqui!
Laurent Cavalié
Quiquiriqui! I a lo que te finta
Quiquiriqui! Qu'es a te secutar
Quiquiriqui! I a lo que t'espia
Quiquiriqui! qu'es …
Legir tot
Quiquiriqui! I a lo que te finta
Quiquiriqui! Qu'es a te secutar
Quiquiriqui! I a lo que t'espia
Quiquiriqui! qu'es a te nasejar
Quiquiriqui! Te van plumar
Quiquiriqui! I a lo que t'estúdia
Quiquiriqui! Qu'es a t'espepissar
Quiquiriqui! I a lo que calcula
Quiquiriqui! Cossí te va caçar
Quiquiriqui! Te van plumar
Quiquiriqui! I a lo que te tuta
Quiquiriqui! Que te vòl agantar
Quiquiriqui! I a lo que t' agrana
Quiquiriqui! Que te vòl desboscar
Quiquiriqui! Te van plumar
La caça a la paurilha manca pas de valent
Pecalhons e meravilhas, fan venir l'argent.
E lo pichon que brama, que brama de talent
« Richiuchiu e ripiupiu! i a pas res per ieu! »
Quiquiriqui! I a lo que te trapa
Quiquiriqui! Que te vòl far pagar
Quiquiriqui! I a lo que te conta
Quiquiriqui! Que te vòl pas manjar
Quiquiriqui! Te van plumar
Quiquiriqui! I a lo que t'enfuma
Quiquiriqui! Qu'es a t'enfarinar
Quiquiriqui! I a lo que t'enfada
Quiquiriqui! Qu'es a t'embelinar
Quiquiriqui! Te van plumar
La caça a la paurilha...
D'ausir dins : Mon ombre e ieu
oc
Soi ieu lo lop
Laurent Cavalié
Soi ieu lo lop que rodasseja dins ta carn de predator.
Jos ta pèl m'enfonilhi, m'esconilhi, en silenci.
Me fau …
Legir tot
Soi ieu lo lop que rodasseja dins ta carn de predator.
Jos ta pèl m'enfonilhi, m'esconilhi, en silenci.
Me fau pichon.
Soi la paur celulara, soi la faula globulara.
M'as dins la sang.
Dins lo negre de ton còr, soi a l'espèra.
Me diràs lo secret de ta colèra.
D'ausir dins : Mon ombre e ieu
