En estiéu li vese arriba
Lampon tout dre dins lis engano,
An qu’uno idèio : s’arresta
Sus li bord de la Miéterrano.
Regardon
jamai li palun,
La sansouiro vo li bestiàri,
Uno fes i Santo, cadun,
Se fai couire lou tafanàri.
Garde li biòu, sus moun chivau,
Vive tout l’an.
Treve entre lou cèu e la sau,
Siéu lou gardian.
An tort, veiran pas lou verai
De la Camargo, de ma terro,
Veiran pas lou vibre au travail,
Li becarut dins li
sagniero.
Entendran pas l’ego endiha
Au trelus de l’aubo salino,
E lou vièi brau despoudera,
Mouri, soulet, liuen, à l’oumbrino.
Garde li biòu, sus moun
chivau,
Vive tout l’an.
Treve entre lou cèu e la sau,
Siéu lou gardian.
Quand toumaran dins sis endré
Racountaran lis abrivado,
Nòsti courso e li
coucardié,
Nòsti fèsto, nòsti ferrado.
Mai auran pas sachu sousprendre
La vido dins li segounau,
E pièi, pourran jamai coumprendre
La pouésio d’un d’ARBAUD.
Garde li biòu, sus moun chivau,
Vive tout l’an.
Treve entre lou cèu e la sau,
Siéu lou gardian.
