La ploja plojeta
Canta sa cançon
Quan l’ivèrn fresqueja
Ça’i dens ma maison
La pórta ei ubèrta
Non i a …

Legir tot

La ploja plojeta
Canta sa cançon
Quan l’ivèrn fresqueja
Ça’i dens ma maison
La pórta ei ubèrta
Non i a nada clau
Ni can qui t’argüeita
Darrèr deu portau

Repic :
Au corn de la chemineja
Un amic t’aten
Ca’i donc escotar lo vent

Darrèr la frinesta
Dèisha donc bohar !
L’ivèrn qui tempèsta,
Dèisha’u marronar !
A la chemineja
L’eslama que viu
E dens mas caseta
Qu’ei dejà l’estiu

S’as lo cór en pena
S’as lo cór malau
Pren la carrereta
Qui mia a l’ostau
La cafè que huma
E l’ivèrn sent bon
Quan l’espèr s’aluga
Dab un drin d’amor

Be i avè donc longtemps, Liseta
Qui n’èram pas jamei tornats
Cap a d’aqueras carrereta
Qui’nse vedó jogar, mainats ! …

Legir tot

Be i avè donc longtemps, Liseta
Qui n’èram pas jamei tornats
Cap a d’aqueras carrereta
Qui’nse vedó jogar, mainats !
Un lavader vielh, chic de causa :
Tau qui passa, un teit croishit,
Un acès on i a bèra pausa
Qui las bugadas an fanit

Repic :
Mes se te’n sovienes, Liseta,
Lo cant de l’aigueta qu’ei viu
Com lo reclam d’ua amoreta
Qui se passeja dens l’arriu

Qu’èra un reiaume de pèira
On avèm plantat los dijaus
Que semiavam nost’ arribèra
D’islas bastidas de calhaus !
E tot lo vesiat retreniva
D’arriders clars, bèth còp de plors,
Qui lo briu de l’aiga hueitiva
Breçaba d’un cant silenciós

Qu’i viscom mei de benalejas
Qui ne’n pòt sauneja lo briu
E se vadón quauques pelejas
Lo Lu n’en pergó pas lo hiu !
Que n’i a qui dsien qu’a un atge,
Que cau cresmar çò de passat !
Mes jo que crei que n’i a pas atge,
Tà cantar çò qui avem aimat

Canta dab jo, lisa, liseta,
E lo cant de l’aiga qui viu
Com lo reclam de l’amoreta
Qui anem pescar dens l’arriu

Lèugèr qu’ei lo dia
Deu beròi abriu
Qui hè cantar l’aiga de l’arriu
La brisa bailina
Los camps e las …

Legir tot

Lèugèr qu’ei lo dia
Deu beròi abriu
Qui hè cantar l’aiga de l’arriu
La brisa bailina
Los camps e las flors
L’arrai deu só vien secar l’arrós
Le men cor pataqueja
E ne compréni pas
Que mon cap viroleja
Shens estar brica làs

Repic :
E sere donc l’amor qui da sa claror
Au ceu deu printemps ?
E sere donc l’amo,r la bera sason
Qui s’arrid deu temps ?

Que luséish a l’auba
Lo darrèr lugran
Ara la terra pot desvelhar
Que hica sa rauba
Color de l’espèr
Com hè la huèlha deu tilhulèr
Dens las flors se repausa
La promessa deu frut
Que véi hens cada causa
Un bonur esconut

La lua qu’enlua
Los darrèrs sauneis
Vien lo moment de clucar los uelhs
La lua qu’ei blua
Se l’amor ac crét
E çó qui crét autanlèu qu’ac vét !
L’abriu que s‘amantóla
D’ua nueit de frescor
E l’amor s’esparvola
Puish qu’es au ras de jo

E que crei qu’ei ’amor qui da sa claror
Au ceu deu printemps.
E que crei qu’ei l’amor la bera sason
Qui s’arrid deu temps.

Qu’an los uelhs escaravelhats
Qui lànçan uelhadas calinas :
Espiats qui son berojinas
E gaimantetas donc, veiats !

Dab los …

Legir tot

Qu’an los uelhs escaravelhats
Qui lànçan uelhadas calinas :
Espiats qui son berojinas
E gaimantetas donc, veiats !

Dab los lors arríders charmants
Qui tringueréjan shens esfòrç
Que hican los còrs en tessòts,
Las gojatinas de quinze ans !

Quan las gaha la dancèra,
Qu’aiman la lutz e sa claror
L’arrid peguèr e dab l’amor
Que hèn a l’estujatèra

Se ploran dab plors de mainatges
Entà chepics, grans e petits
L’aviéner qu’an au cap deus dits
Shens n’aver plan tots los auratges

Amusats-vs donc, mainadetas !
Quan miatz l’Amor peu cap deu nas,
Tota pena suspen son pas
Suu traç de vòstes amoretas

L’ombre descend lentement sur la plaine
Et le soleil disparaît dans la nuit
Une journée de labeur et de peine …

Legir tot

L’ombre descend lentement sur la plaine
Et le soleil disparaît dans la nuit
Une journée de labeur et de peine
Mais malgré tout Mazerolles sourit
Car l’on y vit une ambiance sereine
Où tous les villageois sont des amis
Point de rancoeur, de jalousie, de haine :
Tour resplendit dans cette mélodie

O mazerolles, la bien aimée
Comment pourrais-je donc t’abandonner ?
O mon béarn et mes pyrénées,
Ah non, je ne vous oublierai jamais !

A Mazerolles tout comme nos pères
Nous aimons bien vivre, danser, chanter
Notre cité peut vraiment être fière
De son renom de joie et de gaîté
Los Hardidets en ont fait leur affaire
Par leurs chansons, leurs refrains, leurs couplets
Et désormais sur ce coin de la terre
Tout s’accompagne de chants béarnais

Chantons gaiement le Béarn nous implore
Car la chanson crée de nombreux copains
Du crépuscule et jusqu’à l’aurore
Et s’il le faut même le lendemain
Tant qu’un pays conserve son folklore
Il y a la paix chez tous les citoyens
Chantons donc tous le Béarn Qu’on adore
Qui est vraiment l’un des plus jolis coins

Conéishi un camin
Sombrejat de vèrdura
Un tot petit camin
Qui n’a pas trop d’alura
Que hè lo timidó
Enter …

Legir tot

Conéishi un camin
Sombrejat de vèrdura
Un tot petit camin
Qui n’a pas trop d’alura
Que hè lo timidó
Enter dus milhocars
E qu’ei tan estretót
Qui cau cercar son traç

Repic :
Petit camin deu lu
Amic de la vacanças
Cap un troç de ceu blu
Qu’es tostemps en partança

Tà plan jogar lo jóc
Cau barrar las perpèras
E tot com austes cóps
Aimar la descobèrta
Dab los uelhs de mainat
Cercar hens cada clot
Un tresor enterrat
O un nit d’auserót

B’ei berói lo camin
Sombrejat de verdura
Un tot petit camin
Qui n’a pas trop d’alura
Mes se i trobatz arrés
Tà poder batalar
Que serà en biarnés :
- Adishatz ! e quin va ? –

Que’t volerí har lo present
D’aquèra beutat qui abonda
Deus petits matins de printemps
Quan las auronglas hèn la ronda, …

Legir tot

Que’t volerí har lo present
D’aquèra beutat qui abonda
Deus petits matins de printemps
Quan las auronglas hèn la ronda,
Messatgèras de la gaujor
Qui dànçan tau só arrident,
Totas briagas de sa claror
Au ras de l’arrós lusent

Repic :
Ça’i, tot que t’espera
L’auseth, la flor !
Nin, qu’es l pagera
De mon amor

Que’t volerí balhar taben
Lo perfum deus camps de l’estiu
Quan tot d’un cóp, au miei deu hen,
Lo só aulorenc pareish viu
E quan l’abór sia aquiu,
Vestit de doçor castanhèra,
Qu’aneram decap a l’arriu
Plenhar de ceps noste tistèra

Be n’avem donc causas a har !
E ne t’ei pas enqüèr’ parlat
Deu mei plasent a partatjar :
Tots los moments de l’amistat,
E la musica, e la cançon,
E lo hum de la chemineja,
E puish l’amor, tostem l’amor…
Viste ! Que au que t’amaneges !

Las cançons d’autes còps
Hasèn pas tostemps xxxx
Las cançons d’autes còps
Sabèn tanben har xxxx

Plorar-shiular
Las hilhòtas de …

Legir tot

Las cançons d’autes còps
Hasèn pas tostemps xxxx
Las cançons d’autes còps
Sabèn tanben har xxxx

Plorar-shiular
Las hilhòtas de Liborna (bis)
De mei bèra non i a

Shiular- aimar
L’aute dia a la heuguèra, la heuguèra deu heugà
Que i avè ua bergèra qui guardava lo bestià
Era que’m digó, charmant garçón
Shoridibitin Dibitorus Busagaucha
Era que’m digó, charmant garçón
Canterès ua cançon

Aimar-ligar
A Aulorón i avè ua vielha (bis)
De mei de quate vints ans
E lo trimtrim trimtram la vielha
De mei de quate vints ans
E lo trimtrim trimtram

Ligar-pujar
Halte-là (ter)
Les montagnards (bis)
Halte-là (ter)
Les montagnards sont là
Les montagnards (bis)
Les montagnards sont là

Pujar-minjar
Quan Gargantuà tortè de l’armada (bis)
Dichót en entrant qu’èra mort de hami
Au b’èri jo malauda, au malauda èri jo

Minjar-dançar
C’est la fille de la meunière qui voulait se marier
Son papa ne voulait guère, son papa ne voulait pas
Gigue (ter) lonlèra, gigue (ter) lonla

Dançar-botjat
Tant qui haràm atau, n’aneram pas tà casa
Tant qui haràm atau, n’aneram pas tà Pau
Un cóp, dus cóps, tres cóps, quate cóps, cinc cóps
Haut (ter) lheva lo cù la vielha
Haut (ter) lheva lo cù mei haut

Lo vent que passa per la lana
Que s’en va, que s’en va lo vent,
Entre la gèura e la …

Legir tot

Lo vent que passa per la lana
Que s’en va, que s’en va lo vent,
Entre la gèura e la brana
Capsus lo pont de Biravent.
Que destaca suu son passatge
Las lòsas vielhas deu paratge :
Qu’ei lo vent hou qui se passeja.
Que da lo salut de le mar
A los floretas deu branar
Mes qu’ei pressat, que s’amaneja !

Lo vent que passa per la lana
Que s’en va, que s’en va lo vent,
Entre la gèsta e la gavarra
Capvath la Hont de Bohavent.
Que hè arrider los mainatges,
Qu’arrevira los jupons sages
Aqueth diablàs : e que’s passeja
Peu miei deu linge a secar
Sus la cleda deu cazalà
On lo linçòu blanc viroleja !

Lo vent qu’ei passat per la lana
Que s’en va, que s’en va lo vent,
Mei endavant, cap-a la plana
Cap-au Horat de Crèvavent,
Portar mei luènh lo son messatge
De libertat e de coratge.
Qu’ei lo vent hou qui se passeja :
Peu miei deu monde a desvelhar
Que soa l’òra de’s lhevar
Quan lo Vent deu Pais ventoleja !