L'èrba griseja de fin velós,
Lo castèl quilha sa nauta tor.
Mila e un gòrps viran a l'entorn,
Nèbla e …
Legir tot
L'èrba griseja de fin velós,
Lo castèl quilha sa nauta tor.
Mila e un gòrps viran a l'entorn,
Nèbla e silenci, ni nuèit, ni jorn.
Dormís, nenòta.
Un monge monta lo carrairon,
E per la man mena un enfant blond,
Montan al castèl, davalan al cambron
Onte dormís lo rei Babarós.
Dormís, nenòta.
Dempuèi qu'es mòrt lo rei trobador,
Dormís setat sus un cadieiron,
Sa barba es longa dusc'als genolhs
L'òr a passit sul mantèl polsós.
Dormís, nenòta.
Cada cent ans un monge sens nom
Mena un enfant raubat al mond.
Lo rei badalha, li ditz : "Fanton..."
Pausa la man sus son pèl sedós.
Dormís, nenòta.
- Es que los gòrps viran totjorn
Sus mon castèl entre nuèit e jorn ?
- Viran, reviran. Al luònh los lops
Ploran sul sòrt del rei amorós.
Dormís, nenòta.
Blanc coma nèu dins l'escur cambron
L'enfant saluda lo vièlh senhor.
La polsa fina lo cobrís tot
Ja, per cent ans dormís Babarós.
Dormís, nenòta.
Los reis dormisson.
