17en segle. Peiregòrd silenciós
Vesiá sos òmes paures
Païsans coratjós
Denegar la misera
Amolar los bastons...
Al cap de la …

Legir tot

17en segle. Peiregòrd silenciós
Vesiá sos òmes paures
Païsans coratjós
Denegar la misera
Amolar los bastons...
Al cap de la revòlta
Pas d’òme de renom
Un menaire sens glòria
Bufaròt quò’s son nom.
Sarladés rebèl
Teissièr de son mestièr
Daissant lai la tiala
Per sautar del fanguièr.

Son près de uèch mila
Que la selva gandís
Nivolada de mosquilhs
Desarmats, mal vestits,
Que s’atacan als castèls.
Rebulh esparfalhat
Podas, forças, rastèls
Contra senhors levais...
Aquí los soldats del Rei
Pels borgés apelats
Per tornar quilhar la lei
Dins lo país dreissat...
Al cap de mes de luta
Los crocants demingats
Levadas las victòrias
Van al darrièr combat.

Jamai m’arrestarai
Diguèt Bufaròt
Tant que tendrai
Dins las mans
Qualques bocins de pan
Un talhon de miga
Lo cantèl d’un autre pan...
Perduda la batalha
Adissiatz Bufaròt.
D’abòrd l’an supliciat
Sus la ròda bresat...
A Montpasier al mercat
Son còrs an permenat
Per ben mostrar als autres
Que tot era fenit
Que se caliá sosmetre,
Endurmir lo país...

represa del primier coplet

(e Maria, Simon, Anna, Piton, Antòni, Manon...)

Dos grands uèlhs
Avisan lo monde Curiós que son
De tot moviment,
Dos …

Legir tot

(e Maria, Simon, Anna, Piton, Antòni, Manon...)

Dos grands uèlhs
Avisan lo monde Curiós que son
De tot moviment,
Dos grands uèlhs
Estonats de la ronda
Que fan d’enfants lo torn
Los amics, los parents
La vita lo aluca, los fai lusir...

Cantas ta cançon
Ta cançon d’amor
Cantas ta cançon Paulina
Cançon de tots los jorns

Aquela cançon
Deviá estre la teuna
Mon enfant, mon amor
Mes lo jornal a portat la novèla
D’enfants mòrts de aina
Dins un cròs de Liban
E ma pluma escrís mas
En letra de sang
Letras de sang.

Çò que cal
De folia, d’orrible
Per tuar cranament
Las femnas, los enfants
Los far s’escampar
Per la polsièra
E se dire venem de far
Qualquarés de grand...
Quala que siasque l’idéia
Quai que siasque lo sang
Siasque lo sang...

Qualques-uns
Esmoiats de musica
Cantan per noirir
Los enfants d’Etiopia
Mès los grands
Senhors de la guerra
Afustant las armas
Per los assassins
Quò’s ben lo mesme monde
Pas la mesma fin
Pas la mesma fin...

Aquel monde
Point d’egoïsme
Nos fa oblidar
Lo malur espandit Son nombrós
A portar la misera
Pas tant a se vestir
D’un pauc de bonur
Qui son los que ne’n gardan Vergonha al cur
Vergonha al cur...

Quò’s ton rire
Que salvarà lo monde
Del fons del Liban
Aus deserts d’Etiopia
Pels enfants
Que la tendressa inonda
Acòps d’inocença Un pauc d’utopia
S’emblausirà la vita
Tuant lo mesprés
Tuant lo mesprés.
Darnier refranh :
Aimi ta cançon
Ta cançon d’amor
Aimi ta cançon, Paulina
Cançon de cada jorn...

Lai dins lo fons de ma memòria
Un sovenir vielh de mila ans
Que truca al fons de ma guitara …

Legir tot

Lai dins lo fons de ma memòria
Un sovenir vielh de mila ans
Que truca al fons de ma guitara
Dumpuei lo jorn ont ai set ans
L’an dich que d’un eslhauç un ser
Nasquet una fada encantada
E quand lo vilatge s’enduèrm
Monta una musica endiablada.

La fachilhiera
Al cur de pèira
Que fai ribòta emb lo demon

Quand lo solelh es estuchat
A l’ora ont la nuèch s’espandís
L’òm ditz que dins l’ostal barrat
L’òm vei córrer dels escantits
Lo diable arriba amb un caval
Vestit d’un linçòl negre e d’aur
Minja una sopa de grapalds
E canta lo cant de la mòrt.

Quand lo solelh va se levar
Quand los ausels quiton lor niu
Los pials dressais dessús lor cap
Los òmes se’n van pregar Diu
Mas quand la nuèch va se’n tornar
La paur vendra en alucant
Lo lum dedins l’ostal barrat
E quò’s aital dumpuei mila ans.

Aviai somiat d’un pais novèl
De poder viure mon vielh sòmi
De passar de l’ombra al solelh
De m’esvelhar dumpuei …

Legir tot

Aviai somiat d’un pais novèl
De poder viure mon vielh sòmi
De passar de l’ombra al solelh
De m’esvelhar dumpuei que durmi
En mesma temps que de vestit
Aviai pensat cambiar de pèl
Aquel novèl monde a venir
Mas qu’es devengut Macarèl !

Ont es passat lo mes de mai? (bis)

Aviai somiat que lo rovilh
S’atrapava per los canons
E que jamai pus los fusilhs
Passan lo nas al fenestron
Quand somiavi a l’endoman
Esperavi dumpuei vint ans
Que la paraula d’òmes d’Òc
Serà un dreit per mos enfants

Aviai somiat que jamai pus
A causa de nòstra feblessa
La merda negra entre nos
Un brave jorn reviscolessa
Aviai somiat aviai somiat
Mas sabetz ben çò qu’es un sòmi
L’òm se creis totjorn esvelhat
E l’òm viu totjorn endurmit

Savem pas pincar un clavel
Savem pas tenir un martel
Savem pas menar un tropel
Savem pas tirar lo capel …

Legir tot

Savem pas pincar un clavel
Savem pas tenir un martel
Savem pas menar un tropel
Savem pas tirar lo capel
Savem pas bastir un ostal
Savem pas dondar un caval
Fasem pas rondinar lo dalh
Fasem pas doble de travalh

Una musica una flor
Una sason
Una musica una flor
Mila cançons

Fasem pas naisser los anhels
Fasem pas brisar los rastels
Avem l ‘estela dins lo cel
Avem lo lum sul sendarel
Avem la nuetch per nos negar
Avem la mar per nos breiçar
Avem lo solelh din lo cap
Avem lo vent per nos pagar

Una musica una flor
Una sason
Una musica una flor
Mila cançons

Mas dins lo lum quand ven lo ser
Travalhem quand lo monda der
Sem reviraires de sasons
Sem frabricaires de cançons.

A quinze ans sul "trimard" Nom de diu !
Crane coma un comunard Miladiu !
La vita te cal ganhar …

Legir tot

A quinze ans sul "trimard" Nom de diu !
Crane coma un comunard Miladiu !
La vita te cal ganhar
A còp de bèc a còp de braç
Cadun deu quilhar son niu
Fuèc de Diu !

Se'n anguet sol pel camin
Dins la brada del matin
Son vielh pairin li donet
Pel prumier jorn un crostet
Una chopina de vin.

De lonh en lonh se loguet
Dins las bòrias, sus chantiers.
A jorn falit la borrèia
Vironejava son aise
Emb la dròllas de l'estiu.

Un tròç de jorn de malur
Que trabalhava de bon cur
Una machina lo gafet
La man drecha li copet
Far l'obrier pus question.

Quò's merchant que devenguet
De cotèls e de lacets
Fasiá tirar son "trimard"
Per dos chens, per dos canhards
Quò's una brava invencion !

Cotèls, cotèls de sanaire
Per rasar la bèla maire !
Ne trobaretz pas melhor
Pel trabalh, per la maison
Emb las lamas que fan "Jiu !"

A Sarlat l'òm se rapela
Lo "manchòt" davant la pòsta
E de la doça Ernestina
Son aimada, sa calina
Emb las lamas que fan "Jiu !"

represa del 1er coplet

Plantèm lo mai
Plantèm lo pinhièr
Davant l’ostal
Plantèm lo mai
Plantèm lo pinhièr
De mai en mai.

Per la …

Legir tot

Plantèm lo mai
Plantèm lo pinhièr
Davant l’ostal
Plantèm lo mai
Plantèm lo pinhièr
De mai en mai.

Per la fin d’abrial
Lo plantarem
Lo jorn del trabalh
Mès n’aurem Cap de fial :
Es mai de paure
Que lo de Nadal.

Per ’Lèna, per Chavà,
Que se van dissabde maridar.
Per ’Lèna, per Chavà,
Que se van dissabte potonar.

Per Francesa e Michèl
Que se son bastits un niu novèl
Jos un bocin de cèl
Pincat al cimèl d’un rocanèl.

Après las élections
Quand a ganhat lo qu’aviam causit
E que serà portur
Deus espèrs que nos tustan lo cur.

Mes pas per los patrons
Del mens los que nos espanisson
Que fan plegar lo còl
Aqueus Monsurs que nos fan virar fòls.

.Anuèch deçai levat
Serà l’albre de la libertat
Pincat cap al capial
A nos chabròls, grillions e cacals.

Per anar cercar ma mía
Ai sautat la barrada anuèch
Per anar carcar ma mia
La barrada ai sautat.
La …

Legir tot

Per anar cercar ma mía
Ai sautat la barrada anuèch
Per anar carcar ma mia
La barrada ai sautat.
La barrada era nauta
E ieu m’i sei mincat
La barrada era nauta
E ieu m’i sei acabat.

Per anar cercar ma mia
Ai passat la rebièra anuèch
Per anar cercar ma mía
La ribièra ai passat.
Lo rajièr corriá
Lo riu m’a neportat
Lo rajièr corna
E ieu m’i sei negat.

Per anar cercar ma mia
Ai traversat lo bòsc anuèch
Per anaracercar ma mía
Lo bòsc ai traversat.
Mès los lops m’esperavan
E los lops m’an gafat
Los lops m’esperavan
Me vaiquí graupinhat.

Per anar cercar ma mía
Me sei pegat doas alas anuèch
Per anar cercar ma mía
Doas alas me sei pegat.
Lo vent del nòrd bufava
Que me las a panat
Lo vent del nord bufava
Ieu me sei escrasat.

Gafat negat escrasat,
Me’n sei tornat chas ieu anuèch
Gafat, negat, escrasat,
Chas ieu me’n sei tornat.
Ma mía m’esperava
Davant l’ostal barrat
Ma mía m’esperava
Endonc avèm dançat.

Ralha lo solelh
Del que m’emblausa los uèlhs
Coma un ausèl
Sus un brancal
Preste a partir
Sei virat cap …

Legir tot

Ralha lo solelh
Del que m’emblausa los uèlhs
Coma un ausèl
Sus un brancal
Preste a partir
Sei virat cap al país
E doman matin
Serai a l’ostal.

Trauca montanha, passa riu !
Doman serai dedins mon niu

Quò fai plan longtemps
Qu’esperavi lo moment
Ara ai lo temps
De poder cantar.
D’aquèl país gris
De tot lo monde d’aquí
Lo cur espandit
Pòdi me’n anar.

Dins las carrieras
De ma ciutat de misera
De fum e de peiras
D’anuèg e de dòl
Los autres falords
M’avison de cantar l’amor
La nuèch e lo jorn
Canti coma un fòl.

Que fan los bateus
Quand son venguts vielhs
Quand son sadolats
De dançar sus l’aiga ?
Que fan los bateus …

Legir tot

Que fan los bateus
Quand son venguts vielhs
Quand son sadolats
De dançar sus l’aiga ?
Que fan los bateus
Quand son venguts vielhs
Quand son arrenduts
D’esposar la mar ?

Coichats sus la plaja
Conhats dins lo sable
Se pausan del temps d’aman
A córrer los océans.
E los sers sens luna
Negats per la bruma
Auvissan del fons credar
Los que son jamai tornats.

La mar lo graupinha
La sal los rosica
Las algas fan un linçòl
Son aquí coatats de dòl.
E lo vent que passa
Que los a possat
Lor canta per amistat
’Na cançon de marinier.

Breçats per las vagas semblan catedralas
Una maison peus ausèls
Perduda entre mar e cèl.
An plegat las cambas
Sarrat los velatges
Daissant l’aventura
Aus novèls nascuts deus chantièrs