Tu qu'as decidat d'escriure,
de dire o de cantar
ton païs en occitan,
cubrís-te : vent freg de censura
totes …

Legir tot

Tu qu'as decidat d'escriure,
de dire o de cantar
ton païs en occitan,
cubrís-te : vent freg de censura
totes ensems van bufar
mandarins de la riva gaucha
e « petainistas » barrejats !
Avanças pel bon camin,
escota jaupar la clica
d'aqueles qu'an pas jamai
volgut dintrar dins la luta !
A l'abric de lors ideas
compradas amb lors libres
intellectuals mosits
balhaires de grands principis !
Mèstre d'escòla publica,
tu que n'as pron d'escanar
ton païs dins sos enfants,
ara te levas e dises :
cal ensenhar la vertat !
Crebar la messorga d'Estat !
Avanças pel bon camin,
escota jaupar la tropa
d'aqueles qu'an pas jamai
volgut dintrar dins la luta...
rosegaires de papièrs
afartats de circularis :
vos sentiretz plan leugièrs
dins lo punh fòrt de l'istòria !
Ma cançon es testimòni,
l'autre temps arribarà,
paures òmes del passat !
E tu, vinhairon de l'Auda,
tu, minaire de Caramaus,
Lip e Larzac, vosaus mos fraires,
inventatz l'òme de deman !

Un blanc anhèl passeja
un jorn de grand solèlh,
quora la set l’agafa,
davala beure al rèc.

Sul cop lo …

Legir tot

Un blanc anhèl passeja
un jorn de grand solèlh,
quora la set l’agafa,
davala beure al rèc.

Sul cop lo lop arriba,
se’n vol talhar un tròç,
sul cop l ’anhèl i esclafa
lo nas amb un bigòs !

Ai barrejat lo somi
e la realita,
aquela cançon fola
serà per los enfants !

Francisco Mussolini
e Benito Franco
se lançan de granadas
ambe Adolf Nixon.

Domenge e sas banas
fan rire tot l’infèrn
ont Tiers tira los pelses
del papa Inocent .

E la formiga canta
e la cigala, uèi
que pobles, e mainatges
an pas paur de la nuèit !

De ta jòia, Chile,
De ta cançon, Chile,
De ton espèr, Chile :
Solament una brasa
Que pòdon pas negar …

Legir tot

De ta jòia, Chile,
De ta cançon, Chile,
De ton espèr, Chile :
Solament una brasa
Que pòdon pas negar !
A, conèissem vòstra istòria,
Vòstra victòria de dos ans,
E puèi la bala dins l'espatla :
L'onor de l'armada es atal !
E la sang de pòble que raja,
E Tiers tornat en Pinochet...
Chile, dins ton còr de coire
Pòrtas lo nom d'un president !
Vira dins lo cèl l'aucèl negre,
Mentre lo papa benesís
Chile, la mòrt per carrièras :
« American Democracy » !
Atal iràn los pòbles
De nuèit en nuèit totjorn,
En esprant lo jorn
Que la nuèit siague mòrta !
De ta jòia Chile,
De ta cançon, Chile,
De ton espèr, Chile :
Solament una brasa
Que pòdon pas negar !

De la mar de calor
Als pins de la gran Lana,
De montanhas de Foish
A Lemòtges l'abançada
Ieu coneissi …

Legir tot

De la mar de calor
Als pins de la gran Lana,
De montanhas de Foish
A Lemòtges l'abançada
Ieu coneissi un païs.
Jamai lo meteis gost,
Jamai la meteissa cara.
Comença a Aigas-Mòrtas
Vira en aigas vivas.
Seca dins sas garrigas,
Pensa a l'Orient
Son nòrd verd de brumas
Es fàcia a l'Occident.
Bastida de justícia
Siás guèrras camisardas
Vestida per deman
Dins la votz de Ferrol
E d'un pòble que crida :
« Gobernèm-nos ! »
Fas nàisser Trencavèl.
E puèi quand siás malauta
Es un nanet sagnós
Que se ten a ta rauba.
D'autres encara uèi
Ne vòli pas parlar.
Un jorn seràs espèr,
L'autre desesperança ;
E puèi te'n vas dormir
En braces de notables
Poirits e repoirits.
S'acaba ma cançon
E ma votz se fa basca.
L'aire que respiram
Pren un gost de Bretanha
E mos enfants sauràn
Qual èra Paoli.
E un jorn de Comuna
Naisserà mon païs :
Occitània !

Ieu, quilhat sus una cima
de la montanha d’Alric,
regardi cap a la plana
aquela terra sintetica.

Lo vent grafinha …

Legir tot

Ieu, quilhat sus una cima
de la montanha d’Alric,
regardi cap a la plana
aquela terra sintetica.

Lo vent grafinha ma cara
freg sus l’espatla mon fusilh
quand sortirem de la resèrva
fotrem lo fuò al païs...

Aquel païs, los vielhs o dison,
foguèt nostre dins lo passat,
tot èra terra occitana
de la montanha a la mar.

Un jorn venguèt le conquista,
ço primièr lo fèrre, lo fuoc,
après l’argent, las messorgas,
e la caça a la lenga d ’Oc !

E se barrèron las usinas,
passèt la tèrra a d’autras mans,
e los nostres se ’n anavan,
e los notables : bla-bla-bla !

Dins la resèrva autoctona
i a força temps qu’esperam
que se poiriguen los panaires.
Mal dit çò que s’es raubat !

Deman la caça es dubèrta !
deman Indians aurem tot !
Aviam fugit come de fedas,
ara tornam coma de lops !

Lo vent grafinha ma cara,
freg sus l’espalta mon fusilh;
anam sortir de la resèrva,
fotrem lo fuoc al païs !

Vaquí l'òme de doas rasigas,
cantaire al còr esclatat,
ric de doas terras promesas
paure de las trapar pas...
Mitat …

Legir tot

Vaquí l'òme de doas rasigas,
cantaire al còr esclatat,
ric de doas terras promesas
paure de las trapar pas...
Mitat fum e mitat pèira,
vivent nascut a mitat,
vaquí l'òme-esper, caçaire
d'un sòmi multiplicat !
Digatz, avètz pas vist Espanha ?
S'es perduda un jorn d'ivèrn
entre Burgos la criminala,
l'aiga de l'Ebre e Teruel...
Cerqui tanben mon autra terra,
dormís jos falsa identitat :
Clemenceau, Thiers, França Eternala,
crebaretz quand se levarà !
Mas tendrai la longa paciencia
d'esperar : vendrà un matin
que semblarà pas a cap d'autre...
Ressona l'aire d'un grand crit :
totas las vielhas paurs son mòrtas,
i a pas mai de rason d'Estat,
lo sòmi a dubert la pòrta
e lo vielh mond es engranat !

-Diga, mon grand, aquela rota
Que seguisses sens t'arrestar,
Diga, mon grand, vertat qu'es longa
E consí caminar ?
-Filhet, …

Legir tot

-Diga, mon grand, aquela rota
Que seguisses sens t'arrestar,
Diga, mon grand, vertat qu'es longa
E consí caminar ?
-Filhet, passaràs las crèstas
Per d'autres òmes, d'autres camps
D'amics e plan de sèrs de fèsta.
Es una jòia avançar
Mas si s'amaga ton solèlh,
Si vas ton camin dins lo fred,
Te faràs fòrt coma una pèira.
E avança !
-Traparàs de rotas grandas
Ont los pòbles parlan fòrt.
Passaràs per los vilatges
Aparats dels vents de mòrt.
Mas veiràs de malas sendas
Carrejar d'òmes plegats,
Rosegats per d'autres òmes,
E muts...
-Navegaràs dins los espacis
Saupràs totas las colors :
Lo negre qu'es lo silenci,
Lo roge coma una flor.
Mas tornaràs cap a ton pòble
Que s'encamina el tamben.
Alara serà grand ton vilatge
Amb el...
Vaquí çò que per la montanha
Contava un òme a un enfant.
Vertat disiàs e me remembri
La longa marcha a començat.

Gents del pais d’Occitania
Vos vau cantar una cançon
Serà un conte d’un còp èra
Una funèbra orason.

Jos lo …

Legir tot

Gents del pais d’Occitania
Vos vau cantar una cançon
Serà un conte d’un còp èra
Una funèbra orason.

Jos lo solelh i aviá un pòble
Ni mai ni mens grand que nosaus
Amb una sola diférencia :
Era mèstre del seu ostal.

Vaquí qu’un jorn de Tramontana
Arribèt lo pòble corbàs
Diguèt « Demorarem pas gaire
Venèm son que vos ajudar ».

Demorèron mai de sèt sègles
Chapèron tot, vinhas e blats,
Bòsques e camps, òmes e femnas,
Ges de pais mai ajudat.

Òme d’òc, escota mon fraire,
Se dins ton òrt i a un corbàs
Rapèla-te d’aquela istòria :
Pren un fusilh, lo manques pas !

Mon paire, diga-me,
un exagòna, qu'es :
una bèstia, un païs,
o un òme marrit ?
Mon filh, escota-me,
es …

Legir tot

Mon paire, diga-me,
un exagòna, qu'es :
una bèstia, un païs,
o un òme marrit ?
Mon filh, escota-me,
es un mot qu'en francés
se ditz tanben Empèri,
sèm al fons de la carta
i sèm minoritaris...
Mon paire, es vertat
que l'istòria oficiala
es un pairòl traucat
d'ont fugís la vertat ?
L'istòria l'an escrita
tres sabents de París,
nos an pres fòrça sang
per ne marcar las pajas
e i sèm minoritaris.
Mon paire, diga-me
quicòm del Parlament :
se tampa, se dubrís,
grand ostal de París.
Mon filh, al Parlament
i a fòrça gent d'aicí ;
an parlat, an res dit :
perduts dedins la sala,
èran minoritaris...
Fratern'Egalitat
èra pas plan vertat,
e per la Libertat,
trapi que mancam d'aire !
Mon paire vos dirai
Occitània qu'es :
una fèsta, un matin,
aquò's nòstre païs,
e i sèm majoritaris !...

Papet, nos passejavem
E quand parlavas amb ieu
Era coma se nos demorava
Cent ans a passar ensems !

Lo …

Legir tot

Papet, nos passejavem
E quand parlavas amb ieu
Era coma se nos demorava
Cent ans a passar ensems !

Lo solelh traucava las fuèlhas,
Tu me disiás : "Ont va lo vent,
l’òme pòt anar encara,
Pòt anar encara mai luenh !"

Foguet tu que m’ensenheres
Çò que lo govern voliá pas :
"Te cal parlar naut ta lenga
Siam estats un pòble grand !"

Papet, nos passejavem...

"Filhet - disiás - e t’arrestavas -
Te vau ensolelhar lo còr !"
E 1907 me contavas,
Jaurès, Ferrol, jamai mòrts !

E puei aquel jorn de fredura
Ta passejada s’acabèt :
E mon escòla s’es barrada,
Mas ai pas demembrat res !

Papet, nos passejavem...

Segur, damont ta planeta
Asseitat a l’abric del temps
Vesent avançar tas ideias
Nos regardas a sias content !