Jovent, siam ço que siam
Degun, mai que tu saup ton ande
As pas besonh qu’un ancian
Siega ton profeta …

Legir tot

Jovent, siam ço que siam
Degun, mai que tu saup ton ande
As pas besonh qu’un ancian
Siega ton profeta cande.

Ame la ferma volontat
De faire obra segura
Besonha sensa contristar.

la rason que t’amadura
Impausa en res la tiera
De co que bolhe en la sombror
D’una solituda autiera
E son intima resplendor.

Siàs pa’ncar una bestia rara
Mai seràs mai qu’un animau
Se destapas solet ço que t’embarra
De la corona de seis maus.

Mai vaqui pas qu’en mon abonde
Debani coma una estranja lei
E mon orgueh ti la semonde
Censat, dins un parlat d’eleit.

Escotes pas lo barjat de mei bregas
(bensai) sias plen de croias e d’enabans
per seguir darrier quauqu’un la rega
monte, segur, passaras davant.

Mai ti Dieu, en pensada :
Mastega coma ai mastegat
E quand treparassas de ton auçada
Toei mei prepaus seran pagats.

Sus lo camin rescontreri lo solitari, Caminavi,
Sensa saupre monte anar, sensa saupre perque
Caminavi,
Avieu bastit mon ostau, clarejava …

Legir tot

Sus lo camin rescontreri lo solitari, Caminavi,
Sensa saupre monte anar, sensa saupre perque
Caminavi,
Avieu bastit mon ostau, clarejava mon ostau,
e tot lo monde li agradava mon reiaume
ma vida era bastida d’obras ferotges, sensa esperar,
sensa regachar darrier, l’avia plus degun darrier.

Camina que Caminaras

Lo solitari venguet me trobar, au tremont
Quora la lassitge mi prefondet, leis cambas
Rotas , quant de temps me faudra caminar
Totjorn d’escampa, esmarrat dins mon
Devenir qu’es de trachir mai voli pas, voli
Pas jogar, voli pas trabalhar dins vostra
Usina. Lo mau sombre que trachi dins
Mon ventre es lo rebat de vostra esclavitud.

Camina que Caminaras

Long dau camin, ai vist dins la feruna
Lo liame que nos unisse, ai rescontrat
La maire embarassada d’una perla que
Trache dins son ventre, d’una perla que
Li fa mau.
Es lo mau que nos fa anar luenh sempre
Totjorn d’escampa, jamai alassat sempre
En devenir, farem d’una perla, mon ruscle per
La vida.

Diga janeta te vos te logar
Nani ma maire, me voli maridar
Prendre un ome que sache lavorar
Fouire la …

Legir tot

Diga janeta te vos te logar
Nani ma maire, me voli maridar
Prendre un ome que sache lavorar
Fouire la vinha e segar lo prat.

Diga janeta te vos te maridar
Nani mon paire, voli trabalhar
M’enanarai a l’escola, me donara ‘n mestier
M’enanarai a la vila, tornarai lo dimenche.

Diga janeta, fai ço que ti dien
Nani mei gents, l’atge mejan a passat
Farai ço que voli, onte voli, coma voli
Vira, vira, la roda, e jamai se sembla.

Que la luna me porta sus leis ondas de la mar
Agachi lo ceu, rejonharai lo firmament dins
La nuech …

Legir tot

Que la luna me porta sus leis ondas de la mar
Agachi lo ceu, rejonharai lo firmament dins
La nuech ?. Que la man de Dieu me porta
Sus leis ondas, mon esclavitud l’ai quitada
Ais omes d’ailabas, anar luenh sempre.

La maquina de mon cor bolha sensa relambi
Fau mon camin dins aquesta tela lumenosa
La força que m’ajuda dins mon periple :
Un lume que trantalha au luenh
Leis aiguas plenas m’emportan, ges de
Borrotlas la mar sembla durmir e ieu
Barrutli dins son somi movedis.

Ai emportat la votz de meis fraires
Son a cridar ma ventura, leis entendi
Bramar lo cant dau novelum, leis
Entendi bramar lo cant dau revolum
Injusticia, mon destin la fau lusir
Cada jorn novèu definisse ma volontat
Que fugisse la negra finida
Ges de lanha, mei gents an bastit
L’umanitat e n’en sieu lo carrejaire.

L’Utopia es embandida, mai farà son camin
La tremor s’es facha sentir de ton
Pople que s’encamina.

L’utopia es embandida, …

Legir tot

L’Utopia es embandida, mai farà son camin
La tremor s’es facha sentir de ton
Pople que s’encamina.

L’utopia es embandida, mai farà son camin
Combatent, li sias vengut dins lo fosc
Deis combaus.

Assabentat, dins un fuec de lenga que
Desbonda, un rai sembla durbir
L’esclarit de ta pensada, assabentada
Dins un fuec de lenga que
Desbonda, mai degun vou entendre
L’embelit de ton eime, l’esclarit de ta pensada.

Poble Montanhou, pople de montanha
Sentinela de la nuech, tostemp boscant
Leis mercants de pantais an mandat leis sordats.

L’utopia es embandida, mai farà son
Camin d’en pertot lo pople se requinca
La fantasia sera l’endana per enventar l’endeman,
Sensa esperar deman.