R-E ! Barnabèu, tei braias
Son grandas de talha.
Te faudriá, crèses pas,
Un pauc lei remontar ?
E! Barnabèu, …

Legir tot

R-E ! Barnabèu, tei braias
Son grandas de talha.
Te faudriá, crèses pas,
Un pauc lei remontar ?
E! Barnabèu, tei braias
Son grandas de talha.
A! Lei braias a la mòda
Es pas totjorn comòde.

1- Un divendre matin
Que fasiá força bèu,
S’èra mes en camin
Mon amic Barnabèu.
Come aviá quatre sòus,
Qu’èra un pauc besuquet,
S’èra vestit de nòu,
E sa fema disiá :

2-Barnabèu qu’èra fièr,
Fasiá gaire atencion,
Car s’èra endralhat per
Faire lei comissions.
Dins lo super-marcat,
I aviá de promocions.
E per lo tartiflar
I aviá la Margoton

3-Barnabèu a vogut
Destacar un cadí,
Mai a jamai poscut
Bòrd qu’es pas desgordit.
Ara lei carretons
Fau lei descadenar,
E come es tròp colhon,
Posquèt pas i arribar.

4-"Te’n fagues pas mon bèu"
La Margoton li a dich:
"I arribarem belèu,
Sensa prendre un cadí.
Prendrem tot dins lei braçs
Un pauc tu, un pauc ieu,
Ne’n metrai dins lo cas
Un pauc dins mon faudiu."

5-Son rintrats d’escondons
Dins lo super-marcat,
E Margòt, tron de nom,
Voguèt tot achatar.
Crompa que cromparàs,
Margòt fasiá tant lèu,
Que dins tres torns de braç
N’aguèt plen son faudiu.

6-"’Queste còp, Margoton"
Li diguèt Barnabèu,
"Crèse que n’avèm pron,
Vas petar ton faudiu".
"Taisa-te, grand fadat"
Li diguèt Margoton,
"As que de ne’n botar
Dedins ton pantalon."

7-Barnabèu, non de non,
Se faguèt pas pregar;
Quitèt lo centuron,
Comencèt de cargar,
La Margòt vesent ’quò,
I meteguèt pereu
Tres quilòs d’aubricòts,
De tartifles e de mèu,
Un camembert ben fach,
Un pauc de Panzanís,
Un pauc de Bananià,
E puei es pas fenit :
De merluça a la sau,
E de Coca-Colà,
Un pareu d’estivaus
E de buòu conjalat.
Un pauc de papier-quieu,
Un pauc de chocolat,
Quatre tricòts de pèu
E dos melons crapats.
Un paquet de Conus
Antí-depausicion
Qu’an mostrat tot bèu just
A la television.

8-Quora a faugut pagar
’Quò siguèt plus parier
A faugut desbralhar
Tota la "palanqué".
E vaquí Barnabèu
Descargar ’mé Margòt,
Lei tartifles novèus,
Lo mèu, leis aubricòts.
Vaquí lo papier-quieu,
Vaquí lo chocolat,
E lei tricòts de pèu,
E lei melons crapats,
Lo paquet de Conus
Antí-depausicion
Qu’an mostrat tot bèu just
A la television.
La merluça a la sau
E lo Coca-Cola,
Lo pareu d’estivaus
E lo buòu conjalat.
Vaquí lei Panzanís,
Vaquí lo Bananià,
Mai mancava pardí
Lo camembert ben fach!

R-E la caissiera en aia
Badava lei braias,
Disiá: "Oblidatz pas
De ben lei remontar.
Ai jamai vist de braias
Tant grandas de talha.
E lei braias a la moda,
Ara, son ben comòdas.

9-Mai l’amic Barnabèu
Sentiá degolinar,
Enjusqu’a seis artèus,
Lo camembert tròp fach.
Empestava tant fòrt
Que diguèt per blagar:
"Bregand, coquin de sòrt,
Se deu èstre envolat !"

1-Amondaut dins la montanha,
Dins un mas tot escrancat,
Era encara la campanha,
Un gau fasiá que cantar.
Aquí restava …

Legir tot

1-Amondaut dins la montanha,
Dins un mas tot escrancat,
Era encara la campanha,
Un gau fasiá que cantar.
Aquí restava un paure ome:
Bartomieu, lo vielh pacan,
Atifat ’mé son costume
Petaçat de carmentran.

R-Mai son còr a Bartomieu
Era pas tot petaçat.
Mai son còr a Bartomieu
Era pas tot estraçat.
Mai son còr a Bartomieu
Era pas tot espeçat.
Mai son còr a Bartomieu
Era pas encar passat.
I aviá totjorn sus sa taula
Una sieta per quauqu’un.
I aviá totjorn dins sa granja
Una jaça per quauqu’un.
I aviá totjorn dins sa cava
Un pauc de vin per quauqu’un.
I aviá totjorn dins son fuòc,
Una flama per quauqu’un.

2-Aviá ’na vesta traucada
Qu’aviá perdut sei botons.
Urosament qu’èra cauda,
Facha de pèu de moton.
Come un bomian, lo paure ome
’Mé son capèu estraçat
Que quand ploviá fasiá come
Lei cats per pas se banhar.

3-Quand Bartomieu s’assetava
Sus son banc tot esclapat,
La chaminèia tubava
E lo bosc mancava pas.
Aviá ’na vièlha bofarda
’Mé lo bot tot espeçat.
E tirava una bofada
Per atubar lo tabac.

4-E s’un còp dedins ta vida
Siás un pauc malanconieu,
Fai un torn per la bastida
D’aqueu paure Bartomieu.
Ieu, m’agradava aquel ome
’Mé son tricòt tot passat
Que quand èra jovenome
Sa grand li aviá tricotat.

Viviáu dins una cabana
Urós coma un capelan,
E lo matin lei campanas
Me revilhavan plan- plan.
Un bèu jorn, …

Legir tot

Viviáu dins una cabana
Urós coma un capelan,
E lo matin lei campanas
Me revilhavan plan- plan.
Un bèu jorn, una pacana
Plus polida qu’un diamant,
Venguèt sota ma platana,
E me prenguèt per la man.
I a mai de mila manieras
De rire e de s’amusar,
Mai siás un pauc cigaliera
De me l’aguer prepausat!

Ma pichota Josefina,
Escusa-me, vòle pas,
Sabes qu’ai pas la crespina,
Ai tròp paur d’èstre agantat.

E veniá de Barbentana
O belèu de Cavalhon,
Mai un còp de tremontana
Li auborèt son cotilhon.
Li ai vist sei debàs de lana,
Ne’n siáu restat tot colhon.
E en vesènt mon engana,
Me faguèt un gròs poton.
I a mai de mila manieras
De rire e de s’amusar,
Mai siás un pauc pistachiera
De m’aguer ren demandat.

Ma pichòta Josefina,
Siáu talament tresvirat,
Per teis uelhs, ta talha fina,
Qu’a tei pès me siáu clinat.

Totei dos dins ma cabana,
Coma un parèu d’ortolans,
La freg e mai la chavana
Se ne’n trufarem tot l’an.
Anèm samenar la grana,
I aurà de blat per lo pan.
Vaquí mai la tremontana,
Anem, balha-me ta man.
As de polidei manieras
Per rire e per t’amusar,
E siás totjorn matiniera
Per cantar e per dansar.

Ma pichota Josefina,
De tei peus color de blat,
E de ta votz tant calina,
Siáu completament fadat!

Viviáu amont sus la còla
Desempuei mai de mila ans,
E l’alauseta frivòla
Me breçava de son cant.
Aviáu per …

Legir tot

Viviáu amont sus la còla
Desempuei mai de mila ans,
E l’alauseta frivòla
Me breçava de son cant.
Aviáu per vesins lei rores
Que me paravan dau vent,
Lo clochier marcava l’ora,
Ansin passava lo temps.

Lo perfum dei ferigolas
Que s’estuba dau ribàs,
Talament ‘quò me sadola,
Que me fai petar lo nas.

Un bèu matin a la blanca,
Dins un tremblament d’infèrn,
M’an espoussejat lei brancas
A grands còps de buldòsèr.
Ieu, l’olivier seculari
M’an plantat sens demandar
Dins la vilà segondari
D’un estivant enfadat.

Lo perfum dei ferigolas
Qu’ai encara dins lo nas,
Temps en temps me reviscola,
Pasmens siáu tot tristonàs.

Lei gents de l’ostau me fonhan,
Me regardan meme plus,
E sei chins sensa vergonha
Vènon me pissar dessús.
Ai lo pè dins lei caussidas
E siáu un pauc malautiu,
Meis olivas son passidas,
Lei donarai ais aucèus.

Lo perfum dei ferigolas
Per ieu es fenit, ailàs !
Em’aquò lo temps s’escola,
E d’èstre aquí, ne’n siáu las.

Ara siáu desconsolat,
Me fariá rèn de crebar.
Se podiáu me derabar
Me sariáu lèu enanat.

Ta cadiera es aquí, n’as besonh per marchar,
E ta maire t’avisa e te ditz d’avançar.
E defora, i a …

Legir tot

Ta cadiera es aquí, n’as besonh per marchar,
E ta maire t’avisa e te ditz d’avançar.
E defora, i a lo lop, te fau manjar ta sopa,
Leis aucèus fan pieu-pieu, e puei se’n van en tropa.

Ta cadiera es aquí, ne’n fas un bèu chivau,
Siás encara pichòt, fau t’amusar un pauc.
E defora, i a l’escola, e te sona, e t’espèra,
Mai amariás bèn mièlhs restar dins ton espèra.

Ta cadiera es aquí, n’i a pas de tant solida,
E davant tu, ta fema, n’i a pas de tant polida.
E defora, i a ton obra, te fai trimar ton sòu,
Fau se levar la pèu per ganhar quauquei sòus.

Ta cadiera es aquí, mai n’i a doas a costat:
Teis enfants van grandir, faudrà leis assostar.
E defora, lo soleu lei farà espelir
Per enregar la vida come un camin polit.

Ta cadiera es aquí, sei pès son rosigats.
Teis enfants an grandit, n’i a un de maridat.
E defora, pòu tronar, te siás ben recatat,
As bastit ton ostau ’mé lei comoditats.

Ta cadiera es aquí, mai tu, siás ben solet,
Virat contra lo fuòc per te caufar lei pès.
E defora, i a de bruchs d’avion a reaccion,
E per fenir ton temps, i a la television.

Ta cadiera es aquí, es en trin de brutlar,
Trantalhava un pauc, faliá la remplaçar.
E defora, i a ton còrs que se pausa au solèu,
Amondaut i a ton ama trelusent dins lo cèu.

R- Una chatona de vint ans,
Ieu ne’n demandave pas tant.
Una memèi de quatre-vints,
Vueja ton aiga e bèu …

Legir tot

R- Una chatona de vint ans,
Ieu ne’n demandave pas tant.
Una memèi de quatre-vints,
Vueja ton aiga e bèu ton vin !

1- Una chatona me diguèt :
« Ieu, ai vint ans, siáu la plus bèla »,
E una vièlha me venguèt :
« Ieu, ai de pan dins ma garbèla »,
E la chatona me faguèt
Veire sei cambas de gazèla.
Oh ! Mai la vièlha afortiguèt :
« Ieu, siáu encara damisèla ! »
E i a de còps que siam solets,
Lo cèu barrat de nivolets.
Mai ara siáu enquequinat,
Ne’n prendre dòs, ‘quò se fai pas !

2- E la chatona me diguèt :
« Ai mon trossèu dins mei bagatges »,
E puei la vièlha me venguèt :
« Tot sarà tieu dins lo partatge. »
E la chatona me faguèt :
« Ieu, ai l’amor per eiritatge.»
Oh ! Mai la vièlha afortiguèt :
« Ieu, ai de sòus, en liòc de l’atge. »
E i a de còps que siam solets,
Que i a degun dins l’ostalet.
Ara siam tres e siáu geinat,
Ai tròp pòu d’èstre colhonat !

3- E la chatona m’esmoguèt
Emé sa votz de cigaleta.
E puei la vièlha m’aduguèt
Un pauc de vin, una galeta.
E la chatona m’aduguèt
Dedins son liech, dins sa chambreta.
Oh ! Mai la vièlha metiguèt
De ceba dins mon omeleta.
E i a de còps que siam solets,
Mitat malaut, dins lei caulets.
Mai aujord’uei, siáu mai qu’urós,
Tant pis per ieu, garde lei dòs !

Una figuiera s’alanguís
Còntra lo potz, dins lo jardin
D’una bastida qu’es aquí
Soleta au bot d’un vièlh camin.
Urousament, …

Legir tot

Una figuiera s’alanguís
Còntra lo potz, dins lo jardin
D’una bastida qu’es aquí
Soleta au bot d’un vièlh camin.
Urousament,
De temps en temps,
I a la cançon
D’un vièlh quinçon
Que se sovèn,
Que se sovèn.

Que se sovèn dau temps urós,
Dau temps dei figas e dei manhans,
E dau ferrat dedins lo potz
Que fasián tintar leis enfants.
Quand i a de vent,
Lo còntra-vent
Dau bastidon
A l’abandon
Branta sovent,
Degun l’entend.

I a plus degun dedins l’ostau
E l’òme que restava aquí
Se fasiá vièlh, èra malaut.
E puei un bèu jorn a partit.
Urosament,
De temps en temps,
I a la cançon
Dau vièlh quinson
Que se sovèn,
Que se sovèn.

Que per sopar dins aqueu luòc,
Lo pepèi fasiá petejar
Quauquei castanhas dins lo fuòc
Avant que de s’anar cochar.
Mai au printemps,
Lo marrit temps
A’gut reson
Dau vièlh quinçon,
E se compren,
E se compren.

Que la figuiera a pas poscut
Tenir lo còp fin qu’a l’estiu.
Lo beca-figa vendrà plus,
Entendrem plus sei riéu-piéu-piéu.
De temps en temps,
Entende au luench
Lei languisons
Dau vièlh quinçon,
E me fai ben,
Bèn quauca ren…

Un jorn d’ivèrn, la formiga
A rescontrat la cigala
Que li diguèt : « Mon amiga ! »
Amé sa …

Legir tot

Un jorn d’ivèrn, la formiga
A rescontrat la cigala
Que li diguèt : « Mon amiga ! »
Amé sa votz amicala.

« Se sabiás, qunta famina !
Ai plus que de regardèlas ».
La formiga, bèla mina,
Li diguèt, un pauc crudèla :

« De que fasiás tot l’estieu,
Quand lo temps èra agradiu ?
Fasiás trantalhar ton quieu,
Ara prega lo Bòn Dieu ! »

« E quand la fam te travalha,
Que ton ventre te tiralha,
S’as mai lo quieu que trantalha,
Freta-lo a la muralha ! »

Dins lo fons de mon granier
I aviá ‘na pichòta grana,
Au mes de mai, mai, mai,
E puei pas …

Legir tot

Dins lo fons de mon granier
I aviá ‘na pichòta grana,
Au mes de mai, mai, mai,
E puei pas mai, mai, mai, mai, mai, mai.

Ma fema que s’endormiá,
Pensava a-n’aquela grana.
Disiá : « Belèu, lèu, lèu,
Que lo solèu, lèu, lèu, lèu, lèu, lèu…

Ne’n fariá un miógranier. »
E disiá que lei miógranas,
I aviá belèu, lèu, lèu,
Ren de plus bèu, bèu, bèu, bèu, bèu, bèu.

Ai escotat volontier,
Avèm samenat la grana.
Anaviam gai, gai, gai,
Lo bèu travalh, vai, vai, vai, vai, vai.

Puei lo solèu de juliet
A madurat lei miógranas.
Fasiá pron caud, caud, caud.
Que fasiá gaug, gaug, gaug, gaug, gaug, gaug.

Ma fema aviá son panier
Clafit de bèlis miógranas.
L’an que vèn, vai, vai, vai,
Ne’n farem mai, mai, mai, mai, mai, mai.

1- De bòna ora un jorn de fiera
Lo Marcèu s’èra levat,
Sa miula èra matiniera,
Aviá belèu devinat ! …

Legir tot

1- De bòna ora un jorn de fiera
Lo Marcèu s’èra levat,
Sa miula èra matiniera,
Aviá belèu devinat !
La Mariana preparava
Una biaça de gigant
E lo Marcèu atalava
La miula ‘mé leis enfants.

R- Mai la miula trepejava
Sensa tròp se socitar
Dau viatge que se cargava,
Pas molhen de l’arrestar.
Mai la muola trepejava,
La carreta bolegava
S’aviatz vist come i anava !

2- E lo Marcèu se cargava
De vin per pas aguer set,
Un ferrat clafit de ravas
E un borràs d’esparset,
Tres kilòs de cacalausas,
Dos lapins dins un panier,
E la Berta qu’èra veusa
E tota la companiá.

3- La carreta se’n anava
Dau vilatge lo matin,
La carriera devalava,
Sieguèt lèu a fons de trin
Lei guidas sus lei ridèlas,
I aviá plus ges de volant,
Urosament que la muola
Restava dins lei rodams !

4- La Mariana aviá sa rauba
Que volava amé lo vent.
Disiá qu’èra pas sa fauta,
Mai fasiá tot veire i gènts.
E la ròda que virava,
A la rauba se prenguèt,
Tot aquò s’entortolhava,
Qunte chaplàs ié faguèt !

5- Mai come un còp fai pas puta,
Marià dins son enavans
Ne’n diguèt de fans ! De flutas !
De jarnibieus ! De brigands !
Debalava son breviari
Sensa faire de façon
Dau temps que son tafanari
‘Companhava la cançon !

6- Marcèu qu’aviá pron de biais,
Ié prestèt son pantalon,
Mai, amé tot lo trantalh
Posquèt pas tenir d’aplomb.
Pan ! La ròda dins un trauc
Garcèt en l’èr lo pacan.
Coma i aviá de mistrau
Mandèt sei braias is escamps !

7- La muola que d’abituda
Aviá jamai fach ansin,
S’aviá pas ‘stat retenguda
Auriá manjat lo camin !
S’aviatz vist nòsta pacana,
Fasiá lèu dins lei contorns :
Derrabèt una platana
E l’antena dau Ventor !

8- Restava encara la Berta
Per freinar lo carreton,
Mai ‘mé sa boca duberta,
Cridava come un dragon.
La Mariana pas tròp fiera,
Lo Marcèu crebant de set,
Arrivèron a la fiera…
Dins lo borràs d’esparset !

Ma Tatan de Barbentana
Un beu jorn a rescontrat,
Sus la plaça dei platanas
Ma Tatan de Carpentràs.
E li …

Legir tot

Ma Tatan de Barbentana
Un beu jorn a rescontrat,
Sus la plaça dei platanas
Ma Tatan de Carpentràs.
E li diguèt : « Fan de luna !
Me sembla qu’as capitat !
Me sembla qu’as fach fortuna,
Te fau un pauc m’esplicar. »

« Ai trovat una combina. »
« Bina-bina, qu’es aquò ? »
« Vende de plats e d’eisinas. »
« Zina-zina, qu’es aquò ? »
« Quauqueis aganta-colhons
Per conservar e per coire.
Vende dins lei reünions,
Lei reünions Tuper-doira. »
« Tuper-doira, qu’es aquò ? »

Ma Tatan de Barbentana
Aguèt lèu-lèu carculat
Que dins mens d’una semana
Auriá lo temps d’envitar
Lei femas de l’encontrada
Per faire una reünion.
E a grands còps de campanas
Faguèt seis convidacions.

E diguèt a sei vesinas :
« Zina-zina escotatz :
Vende de plats e d’eisinas. »
« Zina-zina, qu’es aquò ? «
Per gardar lei provisions,
Per conservar e per coire.
Venètz a ma reünion,
Ma reünion Tuper-doira. »
« Tuper-doira, qu’es aquò ? »

Ma Tatan qu’es bèn braveta
Faguèt de pastissariás :
Una banasta d’aurilhetas,
De panada e de cafè.
Quora an sachut la novèla,
Lei vesinas, non de non,
Per bafrar lei bachiquèlas
S’aduguèron a molon :
Venguèt d’abòrd la Rosina
Qu’es sa plus pròcha vesina.
Puei Sabina e Melusina
Que turbina a l’usina.
La Martina e Valentina,
La Cristina e la Bertina,
Augustina e Clementina,
Leontina e Sabatina,
Gustina, Alina e Paulina,
Marilina e Marcelina,
Adelina e Carolina,
Evelina e Roselina,
Puei Severina e Corina,
E Carina emé Sandrina,
Catarina e Onorina
Qu’a ‘na mina d’aspirina,
La divina Ludivina
‘Mé sa cosina Janina,
La copina de Nadina,
La marchanda de sardinas.
Anave oblidar Fifina
Que diguèt a ma Tantina :
« Macarèu, que de vesinas ! »

Ma Tatan dins l’escaufada
Se diguèt tot simplament :
« Belèu qu’emé ma panada,
Faudriá bèure quauca ren. »
Per se levar la pepida
An destapat lo muscat,
E lei tèstas trefolidas
Comencèron de virar !

Ma Tatan qu’èra pompeta
Disiá : « Belèu que faudriá
Tastar un pauc la clareta
Per se rinçar lo gosier,
E puei emé leis aurilhetas
Ma Tatan diguèt : « Vaquí
Per faire filar lei mietas
Fau tastar lo riquiquí ! »

E diguèt a sei vesinas :
« Zina-zina, escotatz :
Vende de plats e d’eisinas. »
« Zina-zina, qu’es aquò ? »
Per gardar lei provesions,
Per conservar e per coire.
E viva lei reünions,
Lei reünions Tuper-doira ! »
« Tuper-doira, qu’es aquò ? »

Ma Tatan qu’es comerçanta,
Diguèt : « Ara es lo moment,
Me fau prendre lei comandas
Que son empegadas en plen. »
Entre doas parts de panada,
Dos còps de vin cachetat,
Dins la granda rigolada,
Lèu-lèu i an tot achatat !
E a montat dins l’annada
Un Iper-super-marcat
‘M’una galariá marchanda
E una cafetariat !

R-"Fau manjar ta sopa, pichòt galapian,
Fau manjar ta sopa, te farà grandir.
Fau manjar ta sopa, pichòt galapian,
Fau …

Legir tot

R-"Fau manjar ta sopa, pichòt galapian,
Fau manjar ta sopa, te farà grandir.
Fau manjar ta sopa, pichòt galapian,
Fau manjar ta sopa, es papà que l’a dich !

- Ne’n vòle pas de ta sopa papà,
Ne’n vòle pas, ne’n vòle pas!
Ne’n vòle pas de ta sopa papà,
Ne’n vòle pas e ne’n manjarai pas !

1-Diga-me se son grands totei leis imbeciles !
Diga-me un pauc, diga-me, papà !
Aquelei que fan de bombas e de missiles,
Diga-me un pauc, diga-me, papà !
Diga-me se son grands per lei faire petar !
Diga-me, papà ! Ieu, lo crèse pas.

2- Diga-me se son grands, lei rèis, lei presidents !
Diga-me un pauc, diga-me, papà...!
Que fan çò que vòlon, pas çò que volèm.
Diga-me un pauc, diga-me, papà !
Diga-me se son grands per cridar : « libertat ! »
Diga-me, papà ! Ieu, lo crèse pas ! »

3-Diga-me se son grands, lei gents de mon païs !
Diga-me un pauc, diga-me, papà !
Lei marrits aucèus que chaupinan son nis.
Diga-me un pauc, diga-me, papà !
Diga-me se son grands per chaplar son païs !
Diga-me, papà ! Ieu, lo crèse pas !"

1- Te rapèles, Martin,
Dau temps deis olivadas ?
Partiam de bòn matin
Per tota la jornada.

R- Portaviam lo …

Legir tot

1- Te rapèles, Martin,
Dau temps deis olivadas ?
Partiam de bòn matin
Per tota la jornada.

R- Portaviam lo dina
Per pas nos entornar :
Un talhon d’ómeleta
Em’un crochon de pan,
Puei quatre saussissetas,
Un milhàs dins un tian.

2- Manjaviam a la cala,
A l’abric d’un ribàs.
Puei, zòu ! sus leis escalas :
Eron corts lei repàs !
Te rapèles, Martin,
Dau temps deis olivadas ?
Partiam de bòn matin
Per tota la jornada.

3- A la freg disiam : « Zòbi ! »
Mosiam leis oliviers,
Meme s’aviam lo gòbi,
Ramplissiam lei paniers.
Te rapèles, Martin,
Dau temps deis olivadas ?
Partiam de bòn matin
Per tota la jornada.

4- Se languissiam d’entendre
Siblar lo pichòt trin,
Que l’entendiam descendre
Eiçai de Sant-Quenin.
Nos balhava sinhau
Qu’aviam finit la joncha
E que vers nòstre ostau
Podiam faire rejoncha.

5- S’es esvalit lo pichòt trin,
An sevit lei gròssi jaladas.
Come ieu, te fas vièlh, Martin,
Dempuei, n’a tant passat d’annadas !
Te rapèles, Martin,
Dau temps deis olivadas ?
Partiam de bòn matin
Per tota la jornada.

Lo paure vièlh ‘mé son,
Son pichòt baston,
Lo coneisse ben.
Lei gènts dins lo canton
Ié dison Gaston,
Aquò …

Legir tot

Lo paure vièlh ‘mé son,
Son pichòt baston,
Lo coneisse ben.
Lei gènts dins lo canton
Ié dison Gaston,
Aquò ié vai ben.
Assetat sus son banc,
La pipa a la man
Fai passar lo temps.
E blaga un pauc emé
Lo Joan, lo Nené,
De tot e de ren.

I a cinquanta an passat
Que s’es maridat
Emé la Fifina, aquò fai de temps.
Aquò ié fai pas ren,
S’aman talament,
Come ditz Gaston :
« Aquò marcha pron ben ! »

Quand se’n vai au bistròt
Faire son lotò,
Ganha jamai ren.
Come bèu come un trauc,
S’entorna a l’ostau
Empegat en plen.
Lo lendeman matin
A cuvat son vin,
Se sovèn de ren.
Puei Fifina e Gaston
Se fan un poton
E son ben contents.

I a cinquanta ans passats
Que son maridats,
Ara la Fifina a plus ges de dent.
Aquò li fai pas ren,
S’aman talament,
Come ditz Gaston :
« Aquò marcha pron ben ! »

Se pòu pas dire que
Fan tròp de chiquet,
Achatan plus ren.
E an pas de pension,
Plus d’alocacion,
An pas tròp d’argent.
E Fifina e Gaston
Se ditz qu’ara son
Devenguts raspiàs,
Que Fifina ditz : « Ton. »
En luòc de « Gaston. »,
Esparnha lo « Gaz ! »

I a cinquanta ans passats
Que son maridats,
Ara la Fifina es caluda en plen.
Aquò li fai pas ren,
S’aman talament,
Come ditz Gaston :
« Aquò marcha pron ben ! »

Gaston viviá en patz,
Subran un tipàs
Que marcava ben
Es vengut l’avisar
Qu’èra espropriat
Per quasiment ren.
Puei, vaquí qu’un bèu jorn
Venguèt un trator
Per cavar son ben.
Ara tre lo matin
Vei passar lei trins
Dedins son terren.

Puei, Fifina a partit
Per lo Paradís,
L’a laissat solet a la fin dau printemps.
E lo paure Gaston,
Come un vièlh colhon,
Plora sa Fifina
La mitat dau temps.

E come aquò Gaston
N’a agut son pron
D’aqueu tremblament.
A quitat son ostau
Per un espitau,
Malurós en plen.
Lo paure vièlh ‘mé son,
Son pichòt baston,
Lo coneissiáu bèn.
Lei gents dins lo canton,
Ié disián Gaston,
‘Quò i anava ben.

Aviáu dubert l’ostau
E estacat mon chin,
E la clau dau portau
T’esperava au jardin.
Mai, ai perdut ma gaug …

Legir tot

Aviáu dubert l’ostau
E estacat mon chin,
E la clau dau portau
T’esperava au jardin.
Mai, ai perdut ma gaug
Car siás jamai vengud’
Ara ne’n siáu malaut
E mon chin manja plus.

Ai garçat mei pantais
Dins un biau dessecat,
Mai lei raissas de mai
Me leis an emportats.

E vira lo relòtge,
E passa lo temps,
E vira lo relòtge
Que buta lo temps.

E davant mon ostau
Aviáu un amorier
Monte un pichòt rigau
Cascalhava galhet.
Mai l’estiu siguèt caud,
L’amorier mouriguèt
E lo paure rigau,
Tristonet partiguèt.

Ai perdut mon coratge
E tot mon enavans.
Quora venguèt l’auritge
Emportèt lo restant.

E vira lo relòtge,
E passa lo temps.
E vira lo relòtge,
Que marca lo temps.

Aviáu fach mon ostau
Pantalhant a deman.
Ere fièr de la clau
Que teniáu dins la man,
Mai, pauc a pauc la clau
Rovilhèt ‘mé lo temps.
E me fai un pauc mau
De ne’n parlar per ren.

Ai carrejat mei penas
Au plus fons dau valat,
Mai, la bisa que rena
A fach tot envolar.

E vira lo relòtge,
E passa lo temps.
E vira lo relòtge
Que tira lo temps.

Ai sarrat mon ostau,
Ara siáu tot solet.
Ai escondut ma clau
Dins lo fons dau bufet.
I a plus dins mon fogau
Qu’un mocèu d’ólivier,
E fai plus gaire caud,
Es lo mes de janvier.

Ai butat ma vergonha
A grands còps de baston,
Mai la chata que fonha
A gardat sei potons.

E vira lo relòtge,
E passa lo temps.
E vira lo relòtge,
Es passat lo temps.

Dins ma familha
Dau costat de mon Tòntòn Gaston
I a la Maria
Tant polida amé sei gròs tetons.
S’es …

Legir tot

Dins ma familha
Dau costat de mon Tòntòn Gaston
I a la Maria
Tant polida amé sei gròs tetons.
S’es maridada l’an passat
Amé Tòntòn precisament.
Ara fau l’apelar : Tatà,
Tata Maria es evident.

Dins lei bordilhas
Dau costat dau vièlh pònt d’Avinhon,
Tatà Maria
Anava un pauc cercar de champinhons.
Quand tot a n’un còp a trouvat
Un vièlh velò tot rovilhat.
Autant lèu te l’a enforcat,
Perdequé pas ne’n profichar ?

E ma Tatà, son vé-té-té,
Se son endralhats per camins
A cènt a l’ora, a fons de trin.
E ma Tatà, e sei tetés,
Que tremolavan de plesir
I aviá ren per lei retenir.

Tota sa vida
A vogut faire de competicions.
Qu’èra ravida
Enfin de s’adonar a sa passion.
Dins lo temps fasiá de karting,
E un pauc de bodí-bulding,
D’esqueit-bòrda e de pedalò,
Mai preferava lo velò.

Son espardilha
I esquichava un pauc tròp leis arpions.
Sus seis aurilhas
Aviá pausat son casco de champion.
Aviá cargat per l’ocasion,
Un bikiní de logacion
Qu’aviá trovat en logacion
Sus lo marcat de Corteson.

E ma Tatà, son vé-té-té,
Talament se sentián pimpants
Qu’èron ben plus fièrs qu’Artaban !
E ma Tatà, e sei tetés
Avián de pena per tenir
Tot entiers dins lo bikiní !

Tatà Maria
A cargat lo velò dins lo camion.
E a Marsilha
A partit faire una competicion,
Mai a pena arrivada aquí,
Lei concurènts èran partits.
A pas agut lo temps, tant pis,
De crochetar son bikiní.

Tatà Maria
A partit come un bolet de canon.
La paura filha
Avançava en brantant lo trofinhon.

Escaladava lei rocàs,
E davalava lei ribàs,
Passava en plen dins lei fangàs
Per esposcar lei badalàs.

E ma Tatà, son vé-té-té,
Bombavan come de caluts
A fons dins lei dralhons tortus.
E ma Tatà, e sei tetés,
Avián tròp paur dins lei contorns
D’èstre emportats per lo balord.

Dins la gravilha
A resquilhat sus un marrit graton.
Dins sa resquilha
A entreinat lo gròs dau peloton.

Se son estramassats, ai ! las !
Au bèu mitan d’un garolhàs.
Per sortir d’aquí, non de non,
Mandavan de còps de guidon.

Tata Maria
Aqueste còp s’es vista en perdicion.
Mai, meravilha !
A poscut sauvar la situacion.
Come sei bretèlas an petat,
La mameluda a ensucat
En s’ajudant de sei tetons,
Quasiment tot lo peloton !

E ma Tatà, son vé- té-té,
Segur que l’an pas fach exprès,
Mai son arrivats lei promiers.
E ma Tatà, e sei tetés,
An enventat sens reflechir
Lo tot promier monokiní.
E ma Tatà, e sei tetés,
An partit per lo Lavandor
Se faire bronzar lei dodou !

1- Dedins ta boca abandonada
As belèu mai de mila aucèus,
Que te fan tota la jornada
Un cascalh de …

Legir tot

1- Dedins ta boca abandonada
As belèu mai de mila aucèus,
Que te fan tota la jornada
Un cascalh de mila piéu-piéu.

R- Te dison : “Zon”, te dison : “Zeta”,
E siás la filha dau solèu,
Ieu te dirai : « Ma petoseta »,
E siás ren qu’un pichòt piéu-piéu.
Te dison : “Zon”, te dison : “Zeta”,
E siás la filha dau solèu,
Ieu te dirai : « Ma petoseta »,
E siás lo plus beu deis aucèus.

2- Sota ta rauba, mon amada
As belèu mai de mila aucèus
Que vodrián batre la chamada
E montar plus naut que lo cèu.

3- E ieu que siáu ton cambarada,
As que d’escotar mei consèus :
Laissa pas ta gabi barrada
E laissa envolar teis aucèus.

1- Quora a la campanha
Avètz la caganha,
Anatz d’escondons
Darrier lei boissons.
Tamben dins la vila,
Te fas pas …

Legir tot

1- Quora a la campanha
Avètz la caganha,
Anatz d’escondons
Darrier lei boissons.
Tamben dins la vila,
Te fas pas de bila,
Sus lei trepadors,
I a de cagadors !

R- Tchagador d’aquí,
Tchagador d’eilà,
I a de cagadors
Sus lei trepadors.
Tchagador d’aquí,
Tchagador d’eilà,
I a de cagadors
Un pauc de’n pertot !

2- Mai dedins la vila
Lo chin es tranquile,
Pren lo trepador
Per son cagador.
Sei gròssei petolas,
‘Quò te reviscola. Per te congostar,
As que de niflar !

3- La memèi que passa
Aquí sus la plaça,
Tirassa son bèu,
Son polit cadèu.
Lo chinet s’arrèsta
Lèu-lèu, a la lèsta.
E davant ton nas,
Fai son estronàs !

4- I a ges de vergonha
De se metre en ronha
En vesent ansin,
Leis estrons de chin.
S’aquela chinalha
Portava de braias,
Podriam permenar
Sens se’n enviscar !

5- Aquela caganha,
Aquò me carcanha.
Ma desolacion
Es la polucion.
A n’aqueu problèma
Ieu, vese quand meme
Una solucion :
La constipacion !

6- Mai fau pas ne’n rire
Dau cadèu martire,
Car meme estacat
Ié fau ben cagar.
Crese que fau faire
Per lei chins, de caire,
Quauquei cagadors
Per sei petadors !

7- Vaquí lei promièrei
Mòtòs petolièras
Que van netejar,
Que van tot pipar,
Pipar ‘mé sei golas,
Pipar lei petolas,
Pipar lei chins, puei,
Pipar lei memèis !

1- Un jorn, Papà me diguèt :
« Ara que siás grand, te fau maridar ».
Un jorn, Papà me …

Legir tot

1- Un jorn, Papà me diguèt :
« Ara que siás grand, te fau maridar ».
Un jorn, Papà me diguèt :
« Emé la Nicòla te fau maridar ».
Emé la Nicòla, aquò risca pas,
A lei gautas mòlas, lei pès revirats.
E puei sei guibòlas fan que bolegar.
Es a mitat fòla, e me convèn pas.

R- Ieu m’agrada mai, la bèla Amelìa,
O a la rigor, la bèla Sofìa.
Ieu m’agradan mai, lei polidei filhas
Qu’an de biais e puei de filosofìa.

2- Alòr, Papà me diguèt :
« Ara que siás grand, te fau maridar ».
Alòr, Papà me diguèt :
« Emé la Martina, te fau maridar ».
Emé la Martina, aquò risca pas :
I ai vist sei tetinas, sembla que n’a pas.
A una trombina que me revèn pas.
Sembla’na monina e me convèn pas.

3- Alòr, Papà me diguèt :
« Ara que siás grand, te fau maridar ».
Alòr, Papà me diguèt :
« Emé la Janeta, te fau maridar ».
Emé la Janeta, aquò risca pas :
Pareis quand s’asseta, se pòu plus levar.
Emé sei lunetas, son nas de costat,
Sembla a-n-una ableta, e me convèn pas.

4- Alòr, Papà me diguèt :
« Ara que siás grand, te fau maridar ».
Alòr, Papà me diguèt :
« Emé la Felisa, te fau maridar ».
Emé la Felisa, aquò risca pas :
A la tore de Pisa, fai un pauc pensar.
Se fai tròp de bisa, risca de tombar.
Fai que de bestisas e me convèn pas.

R- Vergonha a n’aqueu
Qu’a leissat degalhar
Sa cultura, sei racinas.
Vergonha a n’aqueu
Qu’a leissat se’n anar
Sa cultura, …

Legir tot

R- Vergonha a n’aqueu
Qu’a leissat degalhar
Sa cultura, sei racinas.
Vergonha a n’aqueu
Qu’a leissat se’n anar
Sa cultura, sei racinas.

1- IF I SPEAK Provençau, VERY WELL, fòrça ben,
Es BECAUSE ai mesclat de PUDDING au cachat.
TO BE OR NOT TO BE, mont’anam com’aquò ?
Mai come siáu FAIR PLAY, te salud’e GOOD BYE.

2- Per te desenuiar, per oblidar ton STRESS,
Te fau prendre un WEEK-END, tranquilàs, VERY COOL :
Lo dissabte au NIGHT-CLUB, lo dimenche au JOGGING,
E puei l’après-dinnar, i a lo MATCH de FOOT-BALL.

3- Per manjar au FAST-FOOD, en cò de MAC-DONALD,
I a de tubes d’alhòli importats de TAIWAN.
Per lo pebre es DUCRÒS que s’es descarcassat,
E i a de pan banhat MADE IN AMERICÀ !