-
+
Filtrar los resultats
oc
Al fons de l'aiga
La Mal coiffée
Aval al fons de l'aiga, la luna ses negada.
Sus la riba del riu somiava una filha.
Pausa aquí sa …
Legir tot
Aval al fons de l'aiga, la luna ses negada.
Sus la riba del riu somiava una filha.
Pausa aquí sa raubeta, son cotilhon secret
De son cabuç sortís una baga d'aur fin.
Aval al fons de l'aiga, la luna es sauvada.
Tant i a que de la filha demòra que son vestit.
(Collectada al prèp de Léonie Gensonnie dins Cantal)
D'ausir dins : A l’agacha
oc
Aquò's donc fait
La Mal coiffée
Aguò's donc fait, lo crudèl ma quitada.
Tot en vivent ieu ne fau que languir.
Mon omenet se qualqu'autra t'agrada, …
Legir tot
Aguò's donc fait, lo crudèl ma quitada.
Tot en vivent ieu ne fau que languir.
Mon omenet se qualqu'autra t'agrada,
Vèni lèu lèu per me véser morir.
Que cresiás tu, qu'apuèi un mes d'abséncia
Mon còr fusquèt subjècte a cambiament ?
Que non que non, non n'i a pas d'inconsténcia,
Quand aimi un òme l'aimi tendrament.
Duscas al clòt ieu te serai fidèla
Quand ne seriái de secar coma un bròc.
S'apuèi ma mòrt bolegarián mas cendras,
I trobarián belugetas de fòc.
D'ausir dins : A l’agacha
oc
Aval dins un castel
La Mal coiffée
Aval aval dins un castèl
I a una tan bèla filha
Ditz que vòl pas morir
Sens véser son amic. …
Legir tot
Aval aval dins un castèl
I a una tan bèla filha
Ditz que vòl pas morir
Sens véser son amic.
Son paire per la consolar
Lo galant mandèt quèrre
Èra pas mièg montat
Que la bèla a trespassat.
Se pausa sus son coissinet
Ne plora ne sospira
Quand plorarà cent ans
Sas amors non tornaran.
Lo jorn de son enterrament
Tot lo monde plorava
Duscas al capelan
Que plorava en cantant.
En venguent de l'enterrament
Passa davant sa porta
Lèva los uèlhs en sus
Sas amors i èran pas pus.
Ba portarà un an un jorn
Lo dòl de sa mestressa
Portarà un an un jorn
Tot lo dòl de sas amors.
(Collectada al prèp de Léon Pech a Mas Cabardès)
D'ausir dins : A l’agacha
oc
Begam un còp de mai
La Mal coiffée
Begam un còp de mai,
I fa tant bon a taula.
Tant bon a taula quand la nèu es pel …
Legir tot
Begam un còp de mai,
I fa tant bon a taula.
Tant bon a taula quand la nèu es pel camin.
Aiçí passem velhada
Fins a deman matin.
Avèm fait curbisons,
Daissem pausar la relha.
Pausar la relha qu'a fait tantes de bordons.
Sosquem pus a l'esteva
E tindem las cançons.
Sèm que de païsans,
Avèm pèl bristolada.
Pèl bristolada pel solelh tant aflambat.
Pr'aquò la gent de vila
A pas nòstra santat.
Fasèm venir lo blat,
Que fa blanca farina.
Blanca farina e lo pan ros e brescat.
Aital avèm moneda
Quand tornam del mercat.
Fasèm venir lo vin, fasèm venir lo vin
De nòstra vinha.
Qual es que vòl de roge, qual es gue vòl de blanc ?
Fasèm venir lo vin, fasèm venir lo vin
De nòstra vinha.
Fasèm venir lo vin,
Que rescalfa la sang.
D'ausir dins : A l’agacha
oc
Canti per los
La Mal coiffée
Canti per los qu'an perdut la cançon,
Cap d'autre cant ma boca non pòt traire,
Son ni resson
Simple e …
Legir tot
Canti per los qu'an perdut la cançon,
Cap d'autre cant ma boca non pòt traire,
Son ni resson
Simple e florit coma lo sol desaire.
D'aver ieu vist l'òrta, l'arbre e l'aucèl
Muts e bufècs e la cançon perduda.
Tèrra ni cèl
M'an pas levat la paur d'esclavitud.
Tròp se planhís la sansonha del vent,
Tripas d'umans e còrdas de guitarra,
Un trauc d'avenc
Se pren la crit, lo brama puèi lo sarra.
D'aver vist muts l'òrta, l'arbre e lo cèl
E la paura vergonha del lauraire,
Fau pas bèl-bèl
Al vòstre torn de vila, guerrejaires.
D'aicí estant escoti'l dit del vent,
Tripas d'umans e còrdas de guitarra.
Que li ai fisat quand ai levat los rens
Lo buf coral de mon cant solidari.
D'ausir dins : A l’agacha
oc
La mitona
La Mal coiffée
Quand se'n tornava de la guèrra,
dessobtèt una manhagueta :
« leu te disi plan lo bonjorn,
te mancariá pas …
Legir tot
Quand se'n tornava de la guèrra,
dessobtèt una manhagueta :
« leu te disi plan lo bonjorn,
te mancariá pas un pastor ? »
«Tot se coneis a vòstra mina,
al vestit, a la carabina,
la calçadura, lo capèl,
i a pas aquí de pastorèl ! »
Au! La mitona ! La coquina ! la mitona !
D'aiga ! D'aire ! D'aiga !T'embelina la malina !
Au! La mitona ! La coquina ! La mitana !
D'aiga ! D'aire ! D'aiga ! Que te fa petar l'amor
Au! La mitona ! la coquina ! la mitona !
D'aiga ! D'aire ! D'aiga ! T'embelina la malina !
Demòras aquí coma un colhon !
A!A!A!A!
« leu te ba disi la pastora,
anam jogar una mièja ora
aquí dins l'ombra del garric,
i jogarem tan espertin. »
Mas la manhaga plan rusada
ditz que sa maire la sonada :
« Esperatz a deman matin
me trobaretz soleta aicí. »
Lo tipe torna a la malora,
jamai arribèt la mitona.
Ara s'alisa lo pel ros
se'n trufar ben de l'amorós.
(cançon collectada al prèp de Catherine Felix a Belesta)
D'ausir dins : A l’agacha
oc
La Pernèta
La Mal coiffée
La Pernèta se lèva
e tralalà laderidelà la la
La Pernèta se lèva
tres oras d'abans jorn.
Davala a la …
Legir tot
La Pernèta se lèva
e tralalà laderidelà la la
La Pernèta se lèva
tres oras d'abans jorn.
Davala a la cosina
faire de milhassons.
Cada torn que ne vira
ne sospira d'amor.
Sa maire la ven véser
« Pernata qu'avètz vos?
Avètz lo mal de tèsta
o ben lo mal d'amor? »
« N'ai pas lo mal de tèsta
benlèu lo mal d'amor. »
« Plores pas mai Pernèta
que te maridarem.
Te donarem un òme
de bona condicion. »
« Ne vòli pas d'un prince
ni lo filh d'un baron.
Vòli mon amic Pèire
que cropís en prison. »
«Non l'auràs pas ton Pèire
deman lo penjarem. »
« Se fas aquò ma maire
amb el m'enterraretz.
Al mitan de la tèrra
plantaretz una crotz.
Butaretz una ròsa
e mai de quauques flors.
Los pelegrins que passan
se metràn a genolh.
Diràn que Dieu benaure
los paures amoroses. »
D'ausir dins : A l’agacha
oc
La Sant Joan d'estiu
La Mal coiffée
A la Sant Joan d'estiu,
La nuèit es tant pichòta.
Tant pichòta es la nuèit que la mentida ombra.
Ombra …
Legir tot
A la Sant Joan d'estiu,
La nuèit es tant pichòta.
Tant pichòta es la nuèit que la mentida ombra.
Ombra sus la luna, ombra sus lo fuòc.
E viran viran las sorcièiras
Jos una pibola.
E cric cric fa lo grilh,
E chòt chòt la nichòla.
A la Sant Joan caldrà cambiar de bòria e de sòrta.
A la Sant Joan d'estiu,
Lo jorn es tant grandet.
Tant grandet es lo jorn que lo jorn fa lo pont.
Pont dempuèi la vida, pont fins a la mòrt.
E viran viran las armetas entorn d'una ciprièira.
E croac croac fa lo gòrp.
E tió tió la lauseta.
A la Sant Joan caldrà cambiar de bòria e de sòrta.
D'ausir dins : A l’agacha
oc
Me soi levat
La Mal coiffée
Me soi levat de bon matin
Per culhir la lauseta.
L'ai pas culhida, l'ai ausida cantar.
Al jardin de ma …
Legir tot
Me soi levat de bon matin
Per culhir la lauseta.
L'ai pas culhida, l'ai ausida cantar.
Al jardin de ma mia
S'es anada pausar.
« Mia bonjorn aquò soi ieu
Viste dubrís la pòrta
Fa freg defòra lo rosat es tombat.
Amont dins ta cambreta
Serai lèu rescalfat. »
« Pòt ben gibrar pòt ben torrar
Dubrissi pas la pòrta.
Mas descridada puèi tu te ses vantat
que m'aviás per ta mia,
galant te ses trompat. »
E lo galant va consultar
lo rossinhòl salvatge :
« Dins ton lengatge polit rossinholet.
ambe mas amoretas
diga-me s'ai tòrt a drech. »
« Ieu te dirai per ma rason
e puèi per ta gobèrna,
l'amor sincera se fa secretament
sens que degun li sache
l'ora ni lo moment.
Cal far l'amor la nuèit e mai lo jorn.
Cal caressar las dròllas e las aimar totjorn. »
(Collectada al prèp de Marthe Naujac en Avairon)
D'ausir dins : A l’agacha
oc
Roseta
La Mal coiffée
Vaquí l'istòria de Roseta
Que se voliá pas maridar.
Voliá pas maridar lo faure
De paur que la faga malhar. …
Legir tot
Vaquí l'istòria de Roseta
Que se voliá pas maridar.
Voliá pas maridar lo faure
De paur que la faga malhar.
« Te cal pas aver paur Roseta
Que lo faure es pas un bogràs.
Era lendeman de la nòça,
Lo faure se'n va alucar.
« Ara qu'es lo moment Roseta,
lo fèr es caud lo cal malhar ! »
Mas a la primièra malhada
Lo davantal s'es abrandat.
«Te cal apasimar Roseta
Que lo fuòc te l'amansirà. »
(Collectada al prèp d'Eulalie Clergues a Belesta)
D'ausir dins : A l’agacha
oc
Sus la restolha
La Mal coiffée
Sus la restolha del froment,
Una polida joveneta
Languís aquí tota soleta.
Un mossur venguèt a passar :
« Diga …
Legir tot
Sus la restolha del froment,
Una polida joveneta
Languís aquí tota soleta.
Un mossur venguèt a passar :
« Diga polida joveneta,
languisses pas tota soleta ? »
« Mossur, de que languiriái ieu ?
quand vòli trabalhar, trabalhi,
quand me vòli pausar, me pausi. »
« Mossur vos avancetz pas tant
que mon marit es dins la prada
vos donariá de l'agulhada ! »
Lo bèl mossur s'es avançat
e la presa, la potonada,
sus son chaval se la montada.
Vira d'aiçí, vira d'ailà
A tu te vòli, tu tò vali pas...
Quand foguèron un bocin luènh,
totjorn la paura se virava,
Adiu boièr de la laurada.
Que ne dirà lo mèu marit
quand tornarà de la laurada
trobarà la pòrta tampada.
E las vesinas li diràn,
Son galant que l'a tant aimada
dins son país se la menada.
(Collectada al prèp de Mme Grauby a Belesta)
D'ausir dins : A l’agacha
