Ciutadans de la tèrra entièira
Escotatz plan la meu cançon
Serà un conte, una epopèia
Una gaujosa orason (bis)

Entre …

Legir tot

Ciutadans de la tèrra entièira
Escotatz plan la meu cançon
Serà un conte, una epopèia
Una gaujosa orason (bis)

Entre doàs mars i aviá un pòble
Era pas pièger que los autres
Amb una sola differéncia
Se languissiá al seu ostal.

Ni per cançons ni per pregàrias
Totjorn viviá desconsolat
E res lo podiá pas distraire
Ges de país mai fastigat.

Aquí quun jorn de vent soledre
Arribèt un pòble estranh
Diguèt : "Quitatz de vos penedre
Vos venèm tornar donar vam".

Demorèron mai de sèt sègles
Mudèron tot de cima en cap
Omes e Dieus, e leis e lenga
Cap de país mai apariat.

Causiguèron la toleréncia
De se mesclar, bstardejar
A l’encòp la resisténcia
Perdián pas res per esperar.

Ciutadans cresètz plan la faula
Car son parlar es just e clar
Cal cultivar lo metissatge
Per sa cultura reviscolar.

Dança dança fai me fisança
Es una causa que descança
Dança dança te cal bolegar
E la ruca te passarà. …

Legir tot

Dança dança fai me fisança
Es una causa que descança
Dança dança te cal bolegar
E la ruca te passarà.
Dança dança lo còr te balança
Dança dança que vanga la transa
Dança dança te cal bolegar
E la ruca te passarà.

Tu trabalhes tota la setmana
Per un vièlh patron que t’escana
Que te fa crebar de fam
Lo cusson lo galapian
Embarrat dins la teuna usina
Dins lo rambalh de las maquinas
Tot lo jorn tenes somiat
Al moment que seràs deslargat.
E cada ser ni per lassièra
Per dintrar lo metrò que t’espèra
N’as per dòas oras pauròt
Quand i a pas grèva dels transpòrts.
Colcat tard, levat matin
N’as pas vam de te divertir
Mas se vòls te requinqiulhar
Lèva-te bota-te a dançar.

Sens comptar totas las talhas
Que te daissan sus la palha
A l’estat te cal tornar
C.S.G. e R.D.S.
Cal ben que tot òm la paguèssa
E quand as quicòm a crompar
Te cal pagar la T.V.A.
Cal pagar per l’agricultura
Cal pagar per las falsas facturas
Cal pagar per l’occitan
Qu’es pas ges la lenga de deman
Pagar per la canhòta sicreta
Pagar er far sautar la planeta
Se tot aquò te fa tròp inquietar
Lèva-te bota-te a dançar.

E se plòu tota la jornada
Que la prima s’es negada
Se los rius fan que sautar
Ieu te disi te cal dançar
I a pas mai de sason que valga
En estiu del freg pren-te garda
En ivèrn te cal lo capèl
Se te vòls pas cremar la pèl
Poluat l’aire que respiras
De pertot los desèrts s’estiran
Tan qu’i aura d’argent a ganhar
Plegaràn pas de tot saganhar
E tanpís per l’efèt de sèrra
Tan que lo capital prospèra
Davant qu’agèsson tot fach petar
Lèva-te bota-te a dançar.

Dança per cridar ta colèra
Dança dança pertot sus la tèrra
Arrapa-te qu’anam virar
Res nos poirà pas arrestar
Fai de ta dança una revòlta
Una ronda que tot empòrta
Quand serem de milièrs a dançar
Lo vièlh monde trantolarà
Dança sus tot çò que t’atrista
Dança sus l’estat centralista
Dança sus Monsur W
E sus la globalisacion
Dança sus los mercants de bombas
Dançs sus los mercants de tombas
La Talvera te farà dançar
Cada còp que te caldrà lutar.

Ieu en l’an 2002
Serai totjorn amorós
E en l’an 2003
Parlarai pas mai francés
E en l’an 2004
Jogarai …

Legir tot

Ieu en l’an 2002
Serai totjorn amorós
E en l’an 2003
Parlarai pas mai francés
E en l’an 2004
Jogarai dins un teatre
E en l’an 2005
Ieu passarai sus la cinc

Ieu en l’an 2002
Serai pus fòrta que vos
E en l’an 2003
Segur faretz pas lo pas
E en l’an 2004
Aurai aprés a me batre
E en l’an 2005
Pertot aurai de percings.

O vanta te bartàs
Que deguns te vanta gaire
E vanta te bartàs
Que degun te vanta pas...

Ieu en l’an 2006
Traficarai los tres sièis
E en l’an 2007
Serai pus fat que los pècs
E en l’an 2008
Mon Q.I. serà perfèit
E en l’an 2009
Mon cervèl serà tot nòu.

Ieu en l’an 2006
Demorarai sus un circèis
E en l’an 2007
Aurai milanta sicrèts
E en l’an 2008
Ma visa serà un delèit
E en l’an 2009
Deguns ma farà pas paur.

Ieu en l’an 2010
Cantarai tota la nèch
E demest los cançonièrs
Ieu serai un dels prumièrs
Serai pas mai un arganhòl
Cantarai coma un pairòl
Serai lo rei del music hall
E me veiretz dins los Guinhòls.

Ieu en l’an 2010
Aurai pas mai de despièg
E pertot dins l’univèrs
Mon nom aurà pas de prètz
Pus famada que Madonna
Farai tanben de cinemà
Quand montarai sus las pòstas
Pertot serà la revòlta.

Ieu en l’an 2011
De Marsilha serai conse
E en l’an 2012
Me bandarai coma un torge
E en l’an 2013
Aurai cambiat tres còps de fetge
E en l’an 2015
Aurai los anars d’un singe

Ieu en l’an 2011
Te dirai : "Vai-te far mólzer !"
E en l’an 2012
Serai pus òrra que lo fólzer
E en l’an 2013
Cambiarai vint còps de sexe
E en l’an 2015
Ieu farai tombar los princes.

Ieu en l’an 2016
Serai tornamai eretge
E en l’an 2020
Aurai la lenga de brim
E en l’an 2030
Serai dins totas las mementas
E quand serai centenari
Serai dins lo diccionari.

Ieu en l’an 2016
Sus la luna aurai de dreches
E pertot sus la planeta
Serai la reina, la profeta
E en l’an 2000 japa
Ieu farai calar lo Papa
Quand seràs dins las analas
Serai vengut eternala

Una formigueta
Un jorn del mes de març
Se copèt la cambeta
Tot en lisent sul glaç
E se cridèt, …

Legir tot

Una formigueta
Un jorn del mes de març
Se copèt la cambeta
Tot en lisent sul glaç
E se cridèt, inquièta :
"Glaç que siás tu missant
M’as copat la cambeta
Siás pas qu’un vièlh carcan."

E lo glaç de respondre :
"Traparàs pus marrit
Lo solelh me fa fondre
Soi lèu estavanit.
Aquel calhel qu’esclaira
A la travada del cèl
Contra el que pòdi faire
Soi pas qu’un pauc de gèl".

E l’astre se trebola :
"De poder n’ai pas ges
Quand lo temps s’anivola
Ieu li pòdi pas res
Aquela cotonada
Quand passa dins lo cèl
Ni per ieu tot amaga
Me fa clucar los èlhs".

Las nivols de li dire :
"Qual sap nòstre camin
Quò’s lo vent que nos vira
Lo podèm pas fugir
Aquel pols de giganta
Nos causa un grand tòrt
Bufa a plena garganta
Nos fa pèrdre lo nòrd".

Mas lo vent se reganha :
"Que me contas aquí
Quand parets e montanhas
Me còpan lo camin".
Las montanhas rondinan :
"Que fasètz dels ratons
Que totjorn nos rosigan
Nos traucan los penons".

Lo ratum de li faire :
"Quò’s per nos amagar
Que fasèm los minaires
Per nos parar del cat.
I a de crups a l’espèra
Que se lecan los pòts
Totjorn nos fan la guèrra
La vida es un tripòt"

Mas lo catàs se manca :
"Totjorn plòu suls banhats
Quand lo canhòt m’arranca
Per ieu cap de pietat
Aquelas òrras bèstias
Que japan de contunh
Quand nos pòdon far fèsta
Demòran pas de jun".

E lo can tarabusta :
"Que me disètz aquí
Quand lo baston me tusta
Ne fau pas lo malin".
E lo barròt romèga :
"Aquò’s mon triste sòrt
Lo fuòc quand me rosèga
Es plan el lo pus fòrt".

Lo fuòc i ditz : "Messorga
Siás pas a mitat fòl
I a l’aiga de la sorga
Que m’escantís quand vòl."
E l’aigueta li crida :
"I a plan pus fòrt que ieu
Sul còp pèrdi la vida
Quand la vaca me beu."

E la vaca rondina :
"Mon sòrt es malerós
L’òme que m’assassina
Es lo pus poderós".
E l’òme que s’acapta
Ditz tot desconsolat :
"Es la mòrt que me mata
I a pas d’eternitat".

L A N D e O
E mai N fa Landon
C A N C e O
E mai N …

Legir tot

L A N D e O
E mai N fa Landon
C A N C e O
E mai N fa cançon.

Vos vòli cantar l’istòria
De Landon lo cançonièr
Que nasquèt dins una bòria
Al país d’Occitaniè
Aquò n’es pas una pròia
Ieu soi pas un messorguièr.

Se coneguèt pas la glòria
Dins lo temps que el viviè
Demòra dins las memòrias
Coma un famós cançonièr
Amont pels Monts de La Cauna
Entre Vabre e Labessoniè.

En mila uèit cent seissanta
Venguèt al mond sens aurièr
Ie disián Armand de Landas
De pel seu nom vertadièr
D’una expletacion pro granda
Foguèt un dels eretièrs.

Per çò qu’es de virar la tèrra
Non presava lo mestièr
E tota la vida entièira
Foguèt amic amb Bosiguièr
Pels travèrses de Vialèlas
Faguèt un piètre boratièr.

Nonanta dos s’acabava
Quand prenguèt una molhièr
Sortida de la Rasigada
Que i donèt dos enfantets
Valeria foguèt l’ainada
E Edmond lo pus tardièr.

Lèu aprèp sas esposalhas
Diguèt : "Adiu la companiè
N’ai pro de dintrar la palha
Vòli venir cançonièr !"
Saquèt al diable la dalha
De tant que vesiá tot planièr.

"Ara vòli far lo poeta
Fins al meu badalh darrièr
Amai un jorn serai profeta
Per la glòria dels davancièrs."
Mas degalhèt sa borieta
Per pagar sas fantasiés.

Un còp dins una velhada
Amont a la Gringariè
Aparièt d’una tirada
Cent vèrs per un carretièr
Qu’aviá facha sa risada
Del saupre far del cançonièr...

Un jorn qu’anava a Vabre
Per cantar dins un cafè
Vegèt un carre fumaire
Que veniá a l’endarrièr
Corriá sens muòl ni sens vaca
Sens prodèl ni limonièr.

Curiós seguiguèt la linha
De montanhas en combets
Dins lo fum de las maquinas
En comptent ponts e pilièrs
Dins lo vent plegant l’esquina
E ne traguèt sos coplets.

Quand Armand quitèt la vida
Pel paradís dels cançonièrs
Coneguèt una fin marrida
Dins lo mesprés, la malautiè
Mas son òbra es pas partida
Dins lo trauc del desbrembièr

La seguida d’aquela istòria
Merita tanben un verset
Armand Landas aviá un dròlle
Finaud coma Joan coconièr
Mas per çò qu’es de la memòria
El n’aviá pas son parièr.

El corrissiá de tot caire
Per quistar lo seu crostet
"Papa las fa e ieu las canti"
Es totjorn çò que disiè
Aital la votz de son paire
Agèt pas besonh de papièr.

D’uèi s’anatz en passejada
Al dessús de Labessoniè
Poiretz seguir las pesadas
De Landon lo cançonièr
Qu’es vengut un bocin l’arma
D’aquel coet d’Occitaniè.

Ai ai ai ai ai ai
Las femnas son pas de bestial (bis)

Al mascles de la miá contrada
E …

Legir tot

Ai ai ai ai ai ai
Las femnas son pas de bestial (bis)

Al mascles de la miá contrada
E totes los d’endacòm mai
Joves o vièlhs confles o paures
Pebrons tampatz un pauc lo cais
Aquí lo fons de ma pensada
Escotatz-me plan coma cal

Dempuèi que la tèrra es tèrra
Es totjorn lo meteis refran
Qu’agachem a drecha o esquerra
D’amont d’aval darrièr davant
Dins tròpes de cantons enquèrra
Sièm pas que bonas per enfantar

Conèissi un pichon vilatge
Malicondà al Senegal
De femnas an ajut lo coratge
De dire qu’èra pas normal
L’excision fa tròp de ravage
E se pòt pas mai tolerar

Pensi a totas aquelas dròllas
Vendudas per de traficants
Per fornir los bordèls d’Euròpa
Se vend mai l’amor quand es blanc
Entre Moscó e Varsovia
L’argent nòl a sòmis bricats.

Aquí de maquinas agricòlas
Aval de maquinas a plaser
Abusadas dins las escòlas
Sai pas ont vesètz lo progrés
Lo viòl es sempre una metòde
Per purificar a bon pretz

Pensi a tu ma sòr lentana
Sebelida dins la burka
Sens drech, sens amor ni sens ama
Tot justa bona a copular
Se Dieus es bon perqué condamna
La mitat de l’umanitat

E se cresètz qu’aicí en França
Tot anga plan a nòstre agrat
Nani sièm pas brica en abança
Per çò qu’es de la paritat
Pertot l’òme mena la dança
Dins l’entrepresa o dins l’estat

Femnetas sortiguem de l’ombra
Es ora de nos despertar
Quitem de florir nòstra tomba
La vergonha cal balajar
Als mascles de préne l’escoba
Quò’s nòstre torn de gobernar

Lo prumièr de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu …

Legir tot

Lo prumièr de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu li donarai
E lo dos de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Las alas mirgalhadas
De l’arca per la prada
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu li donarai…

Tu calandreta
Que cantas nuèch e jorn
Sus la paret de la preson
Pren la volada
Vai dire al meu amor
Que ieu l’aimarai totjorn

E lo tres de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
L’esper que bronzina
A la broa de la languina
Ieu li donarai
Lo quatre de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
La flor de giroflada
Per ondrar sas pensadas
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu li donarai…

E lo cinc de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Lo perfum de la pluèja
Suls pelses de la glèba
Ieu li donarai
E lo sièis de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Lo misteriós messatge
Del calabrun salvatge
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu li donarai…

E lo sèt de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
La caressa de l’alba
Sus l’aura de paraula
Ieu li donarai
E lo uèit de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Lo solelh que s’acranca
Al miralh de las mancas
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu li donarai…

E lo nòu de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
La promessa de saba
Per sa vida barrada
Ieu li donarai
E lo dètz de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Lo cant del temps que raja
Que ritz e nos agafa
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu li donarai…

Mon paire me marida
Plan mal a mon plaser (bis)
Me n’a fach préne un òme
Que segur ne val …

Legir tot

Mon paire me marida
Plan mal a mon plaser (bis)
Me n’a fach préne un òme
Que segur ne val res.

E lo vòli cambiar
Aquel vièlh amb’un jove
E lo vòli cambiar
S’aquò se podiá far.

Me n’a fach préne un òme
Que segur ne val res (bis)
Al canton me caqueta
Al lièch me ditz pas res.

Al canton me caqueta
Al lièch me ditz pas res (bis)
Me’n soi aventurada
I ai dich "Capèla-me !"

Me’n fot una rolsada
Se vira a la paret (bis)
Me’n vau trobar ma maire :
"Quin gendre avètz-vos pres ?"

Me’n vau trobar ma maire :
"Quin gendre avètz-vos pres ?" (bis)
- Fai lo cornard ma filha
Ton paire b’èra ben.

- Fai lo cornard ma filha
Ton paire b’èra ben. (bis)
-B’ai djà fach ma maire
Comencèri al ser.

-B’ai djà fach ma maire
Comencèri al ser. (bis)
Dins la gépia de l’ase
Tres còps ambe’l vailet.

Dins la gépia de l’ase
Tres còps ambe’l vailet. (bis)
Dempèi que pòrta còrnas
N’a romput sèt bonets.

Dempèi que pòrta còrnas
N’a romput sèt bonets. (bis)
Quand passa dins la vila
Apila las parets.

Quand passa dins la vila
Apila las parets. (bis)
E tot lo monde i crida :
"Arrèr arrèr cauet !"

Me soven quandèrem dròlles
Aimàvem plan de cojar
Dins lo cèl la trena fòla
Dels avions a viatjar
De los …

Legir tot

Me soven quandèrem dròlles
Aimàvem plan de cojar
Dins lo cèl la trena fòla
Dels avions a viatjar
De los veire aital somiàvem
Als païses estrangièrs
Ara quand vesi lo regatge
Pensi als charters dels sens papièrs

O ia ia ò ie ie
Anem gojat bolèga te
O e ie ò ia ia
Nos daissarem pas plumar.

Plan sovent nos amusàvem
A far d’avions de papièe
Als quatre vents los lançàvem
Eran los nòstres messagièrs
Cresiam que la patz eissemava
Coma la flor de l’irangèr
D’uèi ausissèm tronar tre l’alba
Lo fracàs dels bombardièrs.

Jogàvem a la mercanda
Ambe de mofa e d’aurièr
Nòstra argent èra de lavanda
Totes recebiam parièr
Cresiam que sus la planeta
Totes aviam lo meteis pes
Ara vesèm créisser los deutes
Dels pòbles que n’an pas res.

Corriam pertot per carrièiras
Tot lo sanclame del jorn
Aviam libertat entièira
Per jogar a rescondons
La vida èra a nòstre imatge
Un camp sens paret ni cledon
M’ara per baissar lo caumatge
Sacan los joves en preson.

Un pauc pertot sus la tèrra
Fan mesprés de la dignitat
L’estat de drech es una quimèra
Rai de la legitimitat
Los pus grands donan l’exemple
Sens vergonha de tot latz
D’un vam te mastan de temples
D’un autre los tenon tombats.

E caldriá pas sortir de l’ombra
Totjorn demorar plan siaudet
Caldriá daissar anar lo monde
Que moriga daspasset
Sus nòstra bola terrestra
I a mai d’una umanitat
I a los que tenon lo cabestre
Que bailejan sens pietat.

E i a los que se trigossan
Que se plègan sens quitar
E la massa silenciosa
Que totjorn seguís lo la
Puèi i a los que se revòltan
Que refusan de sutar
Los que se daissan pas tòrcer
Que se daissan pas dondar

A tu de causir ta dralha
Lo vial ont vòls arpejar
Finta per delà las muralhas
L’asuèlh que vòls agantar
I a pas de vida sens luta
Cap d’accions sens s’engatjar
La sola batèsta perduda
Es la qu’as pas vogut menar.

Ieu te’n vòli contar una
Se passa pas dins la luna
Mas dins ton país l’amic
Qu’es pas mens un …

Legir tot

Ieu te’n vòli contar una
Se passa pas dins la luna
Mas dins ton país l’amic
Qu’es pas mens un país ric
Cal tot denonciar de longa
E jamai passar l’esponga
Ieu te tendrai estampèl
Te farai regassar los uèlhs.
Ieu te’n vòli contar dòas
Se passa pas dins lo cosmòs
Ms dins ton quartièr fotral
A dos passes de l’ostal
Finta plan per la fenèstra
A drech coma a senèstra
Ni per freg ni per calor
Lo que jai sul trepador.

Pòble mon pòble
De que fas aquí
Pòble mon pòble
Esperta-te deman matin !

Ieu te’n vòli contar tres
Veses qu’inventi pas res
Mas la vertat sabes plan
Es pas totjorn de bon contar
I a de milions de caumaires
Que sabon pas cossí se’n traire
E la borsa de París
Pesolh revengut se ritz.
Ieu te’n vòli contar quatre
Se passa pas dins un teatre
Los palhassas fantonet
Son pas totjorn sul trastet
L’exclusion es tròp prigonda
Pertot la revòlta trona
Per far calar lo rambalh
Balhan de primas per Nadal.

Ieu te’n vòli contar cinc
L’ai pas legit dins Tintin
Mas dins l’agach d’un enfant
Qu’endacòm creba de fam
Aicí dins nòstras carrièiras
Totes crebam de sadolièira
Mas pus lèu que de despartir
S’estimam mai fòrabandir
Ieu te’n vòli contar sièis
Non deguns es pas perfièch
Es sovent al pus naut nivèl
Que lo lop manja l’anhèl
Te vau citar qualquas personas
Que crentan pas la vergonha
D’un costat vendon d’armament
De l’autre escampan pensaments.

Ieu te’n vòli contar sèt
Mai anam mai venèm pècs
Lèu lèu dins lo monde entièr
Totes cagarèm parièr
Pertot la granda finança
Ten de menada la dança
E par nos trolhar melhor
Buta la globalisacion.
Ieu te’n vòli contar uèch
L’ai pas somiat dins la nuèch
Del costat de las potingas
I a quicòm que me desmingra
Las firmas farmaceuticas
Qu’an un bon sens de l’etica
Son prèstas a far lo ben
Mas servèsson lors brevets.

Ieu te’n vòli contar nòu
Soi un escota quand plòu
Ara i a pas de problemas
Que sabon mudar las genas
An inventat quicòm de fat
Pel progrès de l’umanitat
Fargan de nòvas semenças
Que se’n resèrvan las licéncias
Ieu te’n vòli contar dètz
Se contunham serem cuèch
Jos la capeta del cèl
Los desèrts venon mai bèls
Pertot los pòbles s’amassan
Per arrestar la calimassa
Mas lo qu’enfuma mai fòrt
Vòl pas signar fòrt e mòrt.

Ieu te’n vòli contar maitas
Que tròp de causas m’acaissan
Bush vòl gobernar lo monde
A còps de dolars e de bombas
Après Bagdad e Kaboul
Ont anirà aquel capbord
Los fats de Dieu e la vertat
Son pas jamai d’un sol costat.
Te vòli contar la darrièira
Qu’ara me trapa la lassièira
Nos cal pas mancar lo trin
Que l’istòria es en camin
Pertot cal far tombar las jaulas
Pertot préne la paraula
Farem un monde melhor
Aumens lo temps d’una cançon.

I a tant de causas sus tèrra
Que nos amusan sens quitar
Nos fan rire las oras entièiras
La pèl …

Legir tot

I a tant de causas sus tèrra
Que nos amusan sens quitar
Nos fan rire las oras entièiras
La pèl nos fasèm crebar
Vos volèm cantar amassa
Çò que nos fa bascalar
Nos espofina nos esclafa
Nos fa escacalassar
Que ralha que ralha
Que ralha totjorn
Que ralha que ralha
La nuèch e mai lo jorn.

Ieu teni pas lo rire
Quand vesi lo rambalh
Qu’i a dins las grandas vilas
Amb lor sarrabastal
Quand te vesi la fola
Arremosada aquí
La jòia m’estrangola
Cugi de còrfalir.
Adori las usinas
Lo beton, l’alquitran
L’osòna, la dioxina
Me fan rire de vam.
E quand pensi al campèstre
Qu’es tanben plan campat
Ont los engrais son mèstres
Roconi coma un cat.

Quand tasti la mangisca
Que nos fan engolar
Mai i a de farlabica
Mai soi al nirvanà
Après la vaca fòla
Tornic e listerià
Espèri un autre pecòla
Per poder escafalar
Iue soi bon filosòfa
Aimi de me divertir
La mendre catastròfa
Me garda de languir
La paur del milenari
Foguèt un brave moment
E la del nucleari
Me fa rire sovent.

Cada còp qu’una guèrra
Es cridada endacòm
Truqui lo cuol per tèrra
Soi pus fièr que totòm
Sai que longtemps encara
Aurai jòias e solàç
Que la que nos preparan
Nos attristarà pas.
L’ilaritat me trapa
Quand vesi al fenestron
Aquel monde que clapan
Per dire res de bon
Rebordeli pel ponde
Amb la telé realitat
Mai se trufan del monde
Mai pissi pel plancat.

En passa electorala
Risi coma un asclat
D’ausir la bona paraula
De cada candidat
Son ben los especialistes
Per far l’oire virat
Se n’i a que los atrista
Ieu soi pas malcorat
E quand ai tròp la ruca
Que soi desconsolat
Cargui un parelh de clucas
Me’n vau per la ciutat
Aquí nadi dins l’òli
L’espectacle es manat
La mòda m’estrambòrda
M’esclafi coma un fat.

Sovent entendi dire
Per de braves crestians
Que cal pas jamai rire
De çò que fa plorar
Lor respondi de tira :
"Plegatz de me conflar
Pòdi plorar de rire
Per vos rassegurar !"
Se pus sovent medaule
Nos fasiam crebar la pèl
La Securitat sociala
Auriá pas un trauc tan bèl.
Un jorn farai escòla
E la vida cresètz-me
Serà plan mai calhòla
Un vertadièr plaser.

Tenguent tenguent
Vai tenguent tenguent
Çò que te balha
Tornar mai lo te pren (bis)

Que que fagas que que …

Legir tot

Tenguent tenguent
Vai tenguent tenguent
Çò que te balha
Tornar mai lo te pren (bis)

Que que fagas que que digas
Que ne ploras o que ne rigas
Dins la vida o sabèm
Es totjorn tenguent tenguent
I a pas cap d’accions gratuitas
Tot se cròmpa, tot s’aquita
Çò que te balha d’una man
De l’autre lo te tòrnan panar.

Ieu d’exemples sens messorgas
N’i a un plen ponh dins la cogorda
Se vòls te’n pòdi servir
D’aquí fins a deman matin
En prumièr aquò’s la vida
Que te balhan dins una crida
E quand començas de l’acostumar
D’un còp la te venon desrabar.

Finta cossín fan amb las bèstias
Per lor far endurar lo cabestre
I te balhan un talhon de pan
Mas que se vòlgon daissar dondar.
A l’escòla o dins las familhas
Emplega aquela pedagogia
Se vòls èsser recompensat
Deves far plèti paure gojat

E quand siás dins la vida activa
Es la meteissa filosofia
Se vòls amassar de bons punts
Cal pas jamai faire de fum.
Cal totjorn far alegencia
Totjorn plan estacar la cencha
Cal pas far de reboladís
Se vòls anar al Paradís.

Dins lo mitan de la politica
S’usa tanben aquela pratica
Angues pas veire lo deputat
Se jamai l’ajas pas portat
Sens comptar causa segura
Topins de vin e falsas facturas
Dins los partits o al gobernament
Coneisson plan lo tenguent tenguent

Los banquièrs an de mèl en boca
Tant qu’òm met d’argent dins la copa
Mas qu’ajas un pichon descobèrt
E te venon plumar coma un vèrm
Quant a l’amor o cal ben dire
Es pas una partida de rire
Se vòls aver de contentament
Cal far tanben tenguent tenguent.