Un cèl de milanta estelas,
La prada de mila flors,
Mila filhas las pus bèlas,
Per un còr mila dolors… …

Legir tot

Un cèl de milanta estelas,
La prada de mila flors,
Mila filhas las pus bèlas,
Per un còr mila dolors…
Mila, mila, perqué mila ?
Una nuech del teu amor !
Quand veniái tirar l’esquila,
Sul meu pòt la tia sabor.
Mas tròp lèu la gacha crida :
S’acabarà la mia vida.
Quand tornarà la claror.

Ara, sabi de que ploras ;
T’eissugarai pas los uèlhs.
Daissa me comptar las oras :
La crotz de dotze clavèls…
A la pòrta de la vila
Prautinan lo meu amor.
Ni mai l’aiga de la pila
Lava pas lo desonor…
Mas tròp lèu la gacha crida !
Aital s’acaba la vida :
Es tornada la claror.

Qual li passarà la mar
A la Maria-Magdelena ?
Trobarà pas cap de par,
Comola de dolor plena.
Un amic …

Legir tot

Qual li passarà la mar
A la Maria-Magdelena ?
Trobarà pas cap de par,
Comola de dolor plena.
Un amic es clar e rar,
Pr’aquò l’aiga sembla lena…

Qual li passarà la mar,
La man sus la cuèissa lena ?
E de dos faràn la par,
La vela ne serà plena.
Cèrca lo clar e lo rar,
Paura Maria-Magdalena…

Mas tant es clar coma rar :
Vira l’onda de sal plena.
Negadisses par per par
Coma l’ersa torna lena.
Qual li passarà la mar
A la Maria-Magdelena ?