Per faire de bosin
ti fau aguer de vesins
’na chorma de colègas
e un bòn tamborin
Quand ton ostau …

Legir tot

Per faire de bosin
ti fau aguer de vesins
’na chorma de colègas
e un bòn tamborin
Quand ton ostau bolèga
Coma se li passa un trin
Que ton vesin romèga
Que si lanha lo mesquin

Repic :
Te’n fagues pas per lo bosin
E canta fin que va pòs far
E pica sus lo tamborin

Se ton vesin romèga
Que si lanha lo mesquin
Lo pòudras pas entedre
Que metes tròup de bosin
E se l’agrada pas
Es que li fau parlar ansin :

S’aimes pas la musica
La ti jugarem ansin
’Mé la peu de ton cuòu
Nautrei farem un tamborin
E picarem dessuta
Dei renaires es lo destin

E picarem dessus
Dei renaires es lo destin
Mèfi lei parasitas
Un jorn vènon d’assassins
E se t’agrada pas
Pòs passar ton camin

E se t’agrada pas
Pòs passar ton camin
Tant que l’a de vesins
Segur que l’a de bosin
Parton sa vida coma
La nièra emé lo chin.

Au comissariat l’a nòu condés
Coma de costuma a l’an nòu fasián pistolada
Pèta que pèta en plen quèpi si …

Legir tot

Au comissariat l’a nòu condés
Coma de costuma a l’an nòu fasián pistolada
Pèta que pèta en plen quèpi si prenguèt una bala

Au comissariat l’a vuech condés
Tot esfraiats d’aguer far crebar son cambarada
Prènon son arma mai li restava encar’una bala

Au comissariat l’a sèt condés
L’un ditz va fau dire a la policia nacionala
Ne’n faguèt pas mai perqué si prengu’a son torn ’na bala

Au comissariat l’a pus que sièis paurei condés
L’un d’elei vòuguèt partir per si tirar d’afaire
Véguèt lèu que leis autrei èron pas de son vejaire

Au comissariat l’a pus que cinq paurei condés
Donca l’aviá un de tròup per jugar a la contrada
Per li far faire lo mòrt li meteguèron una bala

Au comissariat l’a pus que tres paurei condés
Arribèt lo moment de tirar a la corta palha
L’en aviá pas mai trobèron de que tirar ’na bala

Au comissariat l’a pus que dos paurei condés
Quand s’avisèron que restava pus qu’una arma
En sautant dessus s’encapèt l’un d’elei una bala

Au comissariat l’a pus qu’un paure condé
Sensa municien podiá pus far montar l’ambiança
En cò de l’armurier s’en anèt per crompar de balas

Au comissariat l’aviá nòu condés
Mai cadun saup que fau pas s’amusar ’mé leis armas
Subretot quand siatz environats d’aquelei gendarmas.

Fanfarnèta si lèva
Tan la la la la la la, tan la la la
Landerilà
Fanfarnèta si lèva
Tres oras …

Legir tot

Fanfarnèta si lèva
Tan la la la la la la, tan la la la
Landerilà
Fanfarnèta si lèva
Tres oras davant jorn (ter)

Ne pren sa conolheta
Amb son pichon torn

Totei leis torns que virava
Fasiá sospir d’amor

Sa maire la va veire
Ma filha qu’avetz vos

N’avètz lo mau de tèsta
O ben lo mau d’amor

N’ai pas lo mau de tèsta
Mai ben lo mau d’amor.

Ne ploretz pus ma filha
Que vos maridarem

Vos donarem un prince
O lo filh d’un baron.

Ieu vole pas d’un prince
Ni dau filh d’un baron.

Vole mon amic Peire
Que n’es dins la preson.

Bèla ton amic Peire
Ti lo pendolarem

Se pendolatz mon Peire
Pendolatz nos totei dos

Pendetz mi ieu a l’auba
E eu aprèp lo jorn

Au camin de Sant-Jaume
Enterratz-nos totei dos.

Curbetz lo eu de rosas
Tapetz mi ieu de flors

Totei lei romieus que passan
Ne prendràn quauque bot.

Diràn que dieu perdone
Lei paures amorós.

Toei lei soars ma borsa de maire
Mi renoriá : siás un vaurien !
Aimes manjar bòn, vòs ren faire, …

Legir tot

Toei lei soars ma borsa de maire
Mi renoriá : siás un vaurien !
Aimes manjar bòn, vòs ren faire,
Un jorn feniràs mau Guilhem !
Lo feniantúgi
Lo gromandúgi
An de tot tèmps desaviat lei jovènts !
Maire li dieu
Pas tant bedèu
Per v’escotar de mi levar la pèu !
Basta que lo martèu procure
De que chicar … Rame cu a fam !
Cu es pas feniant, cu es pas gromand
Qu’un tròn de Dieu lo cure !

A luega de nàisser canalha,
L’enfant d’un paure obrier maçon,
Perqué siáu pas sortit dei braias
D’un negociant vò d’un baron !
Ieu, tant cauvassa !
Ò que vidassa !
Ò que chalar s’aviáu agut de plomb !
Voadets milier !
Particulier !
Ti l’auriáu fach jugar lo restelier !
Mai fau que Guilhem si mesure
S’au mens m’avián fach capelan
Cu es pas feniant, cu es pas gromand
Qu’un tròn de Dieu lo cure !

L’ivèrn, lo bot dei dets vos sibla
L’estiu de susor siatz negats
Anatz un pauc manejar la tibla
Lei mans gòblas, lo sang gelat !
Mai en gogueta
A la guingueta
Rire, cantar, gusejar, far tubar
Puei la brocheta
Puei lei cartetas
Puei emé Choasa au liech si radassar !
L’a ti v’un bregand que mi jure
Qu’aquò’s pas lo plesir dei sants ?
Cu es pas feniant, cu es pas gromand
Qu’un tròn de Dieu lo cure !

Mi fai susar lei bassaquetas
Quand vieu certen richàs bomians
Per espranhar quauquei pecetas
Patir dau sòm e de la fam
Es pas pecat
De s’espilhar
Quand lo besonh vos li reduise pas
Manges un uòu
Ò vielh coguòu
E pòs aver de gamatas de buòu !
Vòs pas que lo mesquin marmure
Quand lo crèsus viu en mandiant
Cu es pas feniant, cu es pas gromand
Qu’un tròn de Dieu lo cure !

E nòstre curat que sans cessa
Au pròne ven degobilhar
Còntra la taula e la paressa
De l’ausir mi fa tremolar
L’ista pas ben
Au citoïen
De comandar lo juni ai parroassiens !
Es tot redond
A sèt mentons
Lo nasaret rotge com’un pebron !
Fau que ma testa si madura
Que li diriáu : Ò charlatan !
Creida puslèu : cu es pas gromand
Qu’un tròn de Dieu lo cure !

Vuei cadun parla poletic
Me’n meli pas, l’entendi ren
Mai s’en fasènt la repeblica
Lo paure aviá totjorn d’argent !
S’en pas trimant
Aviá tot l’an
Bòn liech, bòn vin, bòn fricot, bòn pan blanc !
Lèu lèu diriau
Vengue un fusiu !
Espòutissem lei reis marriàs de Dieu !
Mai que la repeblica dure
Siáu lo promier de sei rofians !
Cu es pas feniant, cu es pas gromand
Qu’un tròn de Dieu lo cure !

Arribon la prima e lo solèu
Que fan gauvir lei chatas
Sortisson per carrièra en parèu
A l’ombrèta van passejar …

Legir tot

Arribon la prima e lo solèu
Que fan gauvir lei chatas
Sortisson per carrièra en parèu
A l’ombrèta van passejar
N’an per tot collier
Que son risolet
Un brin de muguèt que li flata
Sariá ‘nafoliá
De demorar solet
De pas anar lei calenhejar

Pron lèu passa lo mes de mai
Lei jorns d’estiu enca’mai
Si fau maufisar
De pas laissar passar
Vòstra bèla joinessa
Lèu passa l’atge deis amors
Lo vènt bofa e n’empòrta la flor

Que totas lei jòias de l’amor
Pas longtèmps son floridas
E per lei veire espelir un jorn
Lei fau doçament careçar
Balhar de potons
E sensa rason
S’engajar per tota la vida
Li prometre tot
Quand vèn la sason
De la baisar de l’embraçar

Ont’anarem paura noviòta,
Ont’anarem passar la nuech?
Amont dins una cambra,
Totei dos dins un liech

Mai en disènt lo …

Legir tot

Ont’anarem paura noviòta,
Ont’anarem passar la nuech?
Amont dins una cambra,
Totei dos dins un liech

Mai en disènt lo Pater Noster,
Lo nòvi s’es endormit
La nòvia s’es enanada
Dormir ’mé lo cosin

Quand lo nòvi si desrevelha
Tròba pas la nòvia enluech
"portatz lo lume e la candela
que tròbi pas la nòvia enluech"

Quand met lo cap a la fenèstra
Entènd cantar lo coguòu
"taisa ti donc marrida bèstia
coma l’auràs sachut tant lèu ?"

Dind Paris l’a una vielha
Qu’a passat sei uechanta ans
Tant amorosa
Qu’a passat sei uechanta ans
Tant amorosament

La …

Legir tot

Dind Paris l’a una vielha
Qu’a passat sei uechanta ans
Tant amorosa
Qu’a passat sei uechanta ans
Tant amorosament

La vielha se’n vai ai danças
S’asseta pròch’un galant

Li ditz galant, se m’esposes
Ti farai riche marchand

Ieu ne’n preni pas ’na vielha
Que non li ague vist sei dents

La vielha si met’a rire
Li mòstra doas dents davans

Mai l’a una que li branda
L’autra va en cascalhant

Lo galant pòrta la vielha
A la gleia de sant Jan

Anuech li fai beure de blanca
Em’un pauc de garlaban

Se lo diluns se l’a ’sposada
Lo dimars l’enterraràn

N’es pas ce que mi fai pena
Es de portar dòu dos ans

Lo farai portar a la gata
Semblarà’n caramentràn

De l’argent d’aquesta vielha
N’aurai una de quinge ans.

Escotatz ben l’istòria
Escricha dins lo santg
D’un brave marselhés
Bandit de son mitan
Qu’es pas sensa glòria
Es meme …

Legir tot

Escotatz ben l’istòria
Escricha dins lo santg
D’un brave marselhés
Bandit de son mitan
Qu’es pas sensa glòria
Es meme interessant
De l’auvir estent qu’es
Cantada en Occitan
Veirètz coma l’òme
Tre qu’es en societat
Per negar sei pariers
Es jamai eisitant
E qu’es un lop per l’òme
Totjorn sensa pietat
Vòu sempre èsser premier
Préner plaça au mitan

Repic :
Leva-ti dau mitan
Li dien de tot costat
M’onte siegon postats
Li fau garçar lo camp
Leva-ti dau mitan
Li laisson pas ’n istant
Li dien de tot costant
Leva-ti dau mitan

Siáu totjorn remontat
Tostemps en tota sason
Sensa mi demontar
Piétger qu’un trespanat
Mai se m’an pas domptat
Es que l’a ’na rason
Ara vos vau contar
Coma se’s debanat
Mei gens quand siáu naissut
M’an pas ben reçauput
Ponchejèri lo súc
Com’un brave Occitan
E quand ai pareissut
Fuguèron deçauputs
E m’an cridat dessús
Leva-ti dau mitan

A l’escòla disián
Mei mèstres e mei regents
Maugrat ce que fasián
Qua fasiáu pas d’esfòrçs
Qu’a la mendre òcasien
De despassar de gens
Prenieu en derisien
L’esperit lo dei pús fòrts
Faguèri pas meisson
De blaimes vò de prètz
Fasiáu pas de faiçons
Que ne foliá pas tant
Per negar lo peisson
Dei fèbles e dei balès
Bramant coma leiçon
Leva-ti dau mitan

Ai fach plen de mestiers
Dins un molon d’endrechs
Mai siáu pas dau trabalh
Lo pús grand militant
Siáu un marrit fustier
Un maçon maladrech
Un gach’empeg’emai
Siguèssi intermitant
Per mi metre en pena
L’a lei jorns de repaus
Sensa bòssol a l’entorn
Si saup qu’en evitant
Lei gens d’aquela mena
Si preservam un pauc
D’entendre cada jorn
Leva-ti dau mitan

Mai lo mitan de qu’es
Que si ne’n fau levar
Fan tot un pataquès
Sensa delimitar
’Quel endrech que l’a ges
D’armas per lo trevar
Ni de personas ges
D’òmes per l’abitar
Una plaça que fau
Ni prendre ni gardar
Maugrat que l’ague pas
De vida, d’abitants
Au risque per un fòu
De mi far regardar
L’afortissi fau pas
Si levar dau mitan

De mitans coneiguèri
Mai o mens mafieus
Monte d’amics l’a pas
Mai l’a d’enemics tant
De mitans ne’n faguèri
E l’aviá pas que ieu
A l’epòca èri pas
Ermite eremitant
De mitans ne veguèri
De marrits, d’agradius,
Que mi bandavan pas
E de mai eissitants
Dau brès au çamentèri
Lo monde a ce que vieu
D’un mitant l’autre
Passon sempre en s’imitant

Lei curats coma d’ais
Fan que repepiar
Quand pauvarem lo fais
Que Dieu n’engajarà
Dins un de sei palais
Qu’es coma s’enquilhar
Au consolat de z-Ais !
Vos dien que si farà
E vos dien en blagant
« Dieu vomisse lei tèbis »
Cresètz donc qu’en cagant
Rende lei autrei crestians ?
Marselhés e pagan
Sarai pas frèsc quand crèbi
Ni bolhant, arrogant,
Catò nimai sestian !

Mi parlètz pas de trabalhar tostemps ganhar sa vida
Que vesi que sensa trimar la vida es mai polida
Si …

Legir tot

Mi parlètz pas de trabalhar tostemps ganhar sa vida
Que vesi que sensa trimar la vida es mai polida
Si levar d’ora e trabalhar tota la jornada
Susar plen d’aiga e de sang fin qu’a la retirada
Faire de pichons que vesem sonqu’a la dimenchada
Pagar de crèdits e manjar soncament d’ensaladas

Mi parlètz pas de trabalhar tostemps ganhar sa vida
Que vesi que sensa trimar la vida es mai polida
Sonca ganhi au lòto cromparai la Ferrari
Una Jagoar se tòqui lo complementàri
La farai mostrar en toei lei colègas dau barri
Me de bombassas dedins tot plen de tafanàri

Pas besonh de trimar aurèm lei pòchas farcidas
Pus degun per dire que la vida es pas polida
Mi cromparai un ostau per metre la familha
Cromparai un batèu per m’enanar de Marsilha
Cromparai un avion farai lo torn dau monde
E farem de grands festins per que lo vin abonde

L’a ti quauqu’un per dire qu’aquòta es pas la vida
Pus besonh de trimar pr’aguer lei pòchas farcidas
Jogarai tot mon argent en borsa a Oai Strita
Farai venir lo Oai Star la nuech sarà pas trista
Cromparai d’esclavas per far l’amor a la fila
Ieu comprarai tot com’aquò sarem mai tranquilas

Pus besonh de trimar aurèm lei pòchas farcidas
E pus degun per nos far cagar tota la vida
Mai se tot si pòu comprar sarà pas ben utile
De ganhar de sòus per aguer de bònurs faciles
Lei cavas que si pòdon pas ni crompar ni vendre
Emé l’argen dau lòto li faudrà pas atendre

L’a ti quauqu’un per dire qu’aquòta es pas la vida
Pus besonh de trimar pr’aguer lei pòchas farcidas
Lei bònurs secrèts que degun ti vendrà jamai prendre
Que lei richàs pòdran jamai reduir en cendre
Li trobraràs pas au fons d’un pòcha farcida
Pas besonh per aquò d’aguer la borsa ben garnida

Nimai degun per nos far cagar tota la vida
Dormir tostemps si levar per faire la merenda
Jugar ai cartas e cantar dansar tot lo oiquenda
Tornar cabuçar dins lo liech per la potonada
E s’entremesclar dins lei braçs de sa tendr’aimada

Mi parlètz pas de trabalhar tostemps ganhar sa vida
Que vesi que sensa trimar la vida es mai polida
Si levar d’ora e trabalhar tota la jornada
Susar plen d’aiga e de sang fin qu’a la retirada
Faire de pichons que vesem sonqu’a la dimenchada
Pagar de crèdits e manjar soncament d’ensaladas

Mi parlètz pas de trabalhar tostemps ganhar sa vida
Que vesi que sensa trimar la vida es mai polida
L’a d’autrei moiens pr’aguer la borsa ben garnida
Tocar en un momenet lo salari d’una vida
Sièis chifras sus un carton marcats d’una man rapida
E adieu lei pensaments d’una vida poirida

Mi parlètz pas de trabalhar tostemps ganhar sa vida
Que vesi que sensa trimar la vida es mai polida
L’a d’autrei moiens pr’aguer la borsa ben garnida
Tocar en un momenet lo salari d’una vida
Sièis chifras sus un carton marcats d’una man rapida
E adieu lei pensaments d’una vida poirida

Pas besonh de trimar aurèm lei pòchas farcidas
E pus degun per nos far cagar tota la vida
Sonca ganhi au lòto cromparai la Ferrari
Una Jagoar se tòqui lo complementàri
La farai mostrar en toei lei colègas dau barri
Me de bombassas dedins tot plen de tafanàri

Nau gojatas a Castelnau (bis)

Eras que volerén dançar
E los gojats que cercan l’ombra
Eras que volerén dançar
E …

Legir tot

Nau gojatas a Castelnau (bis)

Eras que volerén dançar
E los gojats que cercan l’ombra
Eras que volerén dançar
E los gojats que vòlon pas.

Ueit gojatas a Castelnau...

Etc.

Coma passar lo temps sensa ges de colègas
Coma passar lo temps sens far de conariá
Passaràs totjorn : La …

Legir tot

Coma passar lo temps sensa ges de colègas
Coma passar lo temps sens far de conariá
Passaràs totjorn : La man sus lo solitari
Un còup per lo frigidari
E en passejant dins lo cafè per beure de còups

Coma beure de còups sensa ges de botelha
Coma beure de còups quand s’atròba pas d’argent
Trobaràs totjorn : Una fest’ originala
E un amic que ti regala per t’acompanhar

Repic :
Òu rompe bassas ! n’as pas ton pròn d’esperar ?
Òu rompe bassas ! basta pas de demandar
Òu rompe bassas ! basta pas de demandar
Òu rompe bassas ! un jorn ti faudrà far !

Coma trobar quauqu’un per tenir companhia
Coma trobar quauqu’un que vòu demorar ’mé ieu ?
Trobaràs totjorn : Un crestian vò una bestia
Se n’as pas ieu ti la presti
E meme per temps de tempèsta pòudras calenhar

Coma calenharem quand trobam pas de dròlas
Coma calenharem coma si regalarem
Ti regalaràs : Avau a la discoteca
Veiras que saràn pas secas
E l’a d’endrechs per far la deca tot en fènt l’amor

Coma faire l’amor quand trobam pas de cambra
Coma faire l’amor quand s’atròba pas de liech
La faràs totjorn : De Bordèu fins qu’a Marselha
De la test’a la cavelha
E se se’n garçon pas lei filhas pòudras lei cubrir de potons

Coma la potonar quand trobam pas la boca
Coma la potonar quand s’atròba pas lo sen
La potonaràs : Quand sarà pas lo contràri
Meme sus lo tafanari
E mai aquò’s pas meis afaires ben pietger faràs.

Vuei la vida es lònga e vieu qu’a fòrça gens
Li manca de temps per apréner
Que si cochar lei …

Legir tot

Vuei la vida es lònga e vieu qu’a fòrça gens
Li manca de temps per apréner
Que si cochar lei rapròcharà au mens
Dos còups pus lèu dau paire eterne
Mai lei marselhés tot plens d’enveciens
Sensa vòuger far de morala
N’ensenhon davant ’questa situacien
Una respònsa universala :

Repic :
Tant deman cu va saup siam pas pressats
Tant deman pas besonh de s’estressar
Tant deman li sarai vò li sarai pas
Deman ti ne’n demandarai pas tant

Cadun son biais e cadun son trin
Coneissem pas d’autra mesura
Per de l’acomençança fins qu’a la fin
Pas menar ’na vida tròup dura
A n’aquelei que rosiga l’ambicien
De chabir tot per de dardenas
Lo temps raubarà cada satisfacien
Se’ns’espranhar deguna pena

L’a que manjon pus emé lei pensaments
Que li fan bolhir la çarvèla
E per pas si gavar d’emerdaments
Nos fan pitar dins sa gamèla
Em’aquela coïna mèfi mon bèu
Si beu soncament de lagremas
E lo coïnier lo fau pren’a baceus
Dins sa facia de carema !

Mon proprietari de lònga mi fa
Mi fau pagar davans lo terme
Tremòla amenaça e ven tot escaufat
Lo vesi s’agitar coma un verme
A ieu mi fa pena e sensa mi trufar
Li dieu d’esperar e li lanci
Qu’es pas ieu mai puslèu son marrit pretzfach
Que lo farà crebar d’estranci

Quand la mòrt a ma pòrta vendrà tustar
Mi dire que l’ora es venguda
D’anar dins lo sapin mi faire enfustar
Que ma botelha es pron beguda
Li respondrai qu’avem l’eternitat
Per s’encaminar sus sa rota
E se son veu es pas ’queu de la fiertat
Siáu segur que dirà dessota :

Tant deman cu va saup siam pas pressats