A l’ombreta de l’aubar
Jana se n’ombreja.
Jana se n’ombreja ençà,
Jana se n’ombreja enlà,
Jana se n’ombreja.

Un tonhut …

Legir tot

A l’ombreta de l’aubar
Jana se n’ombreja.
Jana se n’ombreja ençà,
Jana se n’ombreja enlà,
Jana se n’ombreja.

Un tonhut vien a passar
Que la regardava.

- Que’m regardas, tu, tonhut
Jo soi tròp beròja.

- Per beròja que vos siatz
Cau que’n siatz ma mia.

- Si ta mia deví estar,
Cau que la tonha saute.

La piqueta en ua man,
L’arressèga a l’auta,
I arressegar la tonha decí,
I arressegar la tonha delà,
I arressegar la tonha.

-Si la tonha deu sautar
Adiu donc beròja !

Aquéros moutagnos qué tant hautos soun
M’émpachon dé bédé mas amous oun soun

Sé canti, you qué canti, canti pas …

Legir tot

Aquéros moutagnos qué tant hautos soun
M’émpachon dé bédé mas amous oun soun

Sé canti, you qué canti, canti pas pér you,
Canti pér ma mio qui ey aou prés dé you

Sé sabi ou las bédé, ou las réncountrà,
Passéri l’ayguéto chéns poou dé’m négar

Aquéros mountagnos qué s’abachéran
É mas amouretos qué paréchéran

Au reng deus bienurós que’i son las joenas filhas,
Las qui an dus aimadors ;
Que’us complasen a tots,
Dab …

Legir tot

Au reng deus bienurós que’i son las joenas filhas,
Las qui an dus aimadors ;
Que’us complasen a tots,
Dab lurs beròis efèits
Que’us renden satisfèits.

Lo topin, hica-lo
Lo cuu a la calor
Suu huec de la cosina ;
Lo bonur qu’ei dehens,
Tiratz-ve los …

Legir tot

Lo topin, hica-lo
Lo cuu a la calor
Suu huec de la cosina ;
Lo bonur qu’ei dehens,
Tiratz-ve los turments,
La se vam jogar fina.

Quan l’aiga e tremòla,
Hicà’i quate havòlas,
Arrabas e patatas,
Pipèr, sau e branon,
Tot aquò hica-lo :
La garbura ei lançada.

Lo trebuc, hica-lo
Dab pro de precaucions
Au miei de la topina ;
Hè drin borir, mes shens
Har càder d’aiga dens
L’ehlama berogina.

Aquiu, pensa au caulet,
E copa’u a trocets,
En fina menudalha.
Hè lo blanquir drinon,
Puish atau hica-lo :
B’ei aquò bon, malaja!

- E cau escanolhas ?
- No’n cau pas!
- Quiò que’n cau !
- Çò qui’n saps ?
- Mei que tu !
- Cara’t donc!

- Hica’i çò qui volhas!
- Tròç de piro, tròç de piro!
- Ta mair qu’ac sabè, tè!
- Praubes de nos!
- Entonhat de qui ès !

- N’as pas vist l’alh?
- Ni lo peracilh !
- E las caròtas?
- E las cebas donc?
- Las cebas, ò, ò, ò, las cebas!

Qu’ei per tu, Loisa, per uei e doman,
Tu la hemna de l’eisharpa de huec,
Color de cerisa e perhum …

Legir tot

Qu’ei per tu, Loisa, per uei e doman,
Tu la hemna de l’eisharpa de huec,
Color de cerisa e perhum de pan,
Sabi pas perqué te disi aquò.

Hemna en plors espiant lo regard deu monde,
Hemna nuda dens l’ivèrn pregond,
I a pas cap de plaça tà portar ton nom,
Mes dilhèu mei vau ’questa cançon.

Un bèth dia veiram puntejar lo sorelh,
A cadun son torn, cadun l’esper,
Per sentir ací, tau com un vin borret,
La cançon de Loisa dens lo ser.

Despuish l’aup italiana,
A truvèrs vilas, e monts, e lanas,
E dinc a la mar grana
Que senhoreja ua sobirana. …

Legir tot

Despuish l’aup italiana,
A truvèrs vilas, e monts, e lanas,
E dinc a la mar grana
Que senhoreja ua sobirana.

Entant de mila annadas
Qu’audín son arríder de mainada,
Sas cantas encantadas,
Sons mots d’amor de hemna tant aimada.

Jo que l’escotarèi
Com s’escota a parlar ua hada,
Jo que la servirèi
Dinc a la mea darrèra alenada.

Un dia, un beròi dia,
Tots coneisheràn ma sobirana ;
Ma mair, ma sòr, ma hilha,
Ma bèra amor, qu’ei la lenga occitana.

Drin en delà deu caminau
La vielha usina que plora suu passat,
Dab los sons carrèus estelats
Peus mainats a …

Legir tot

Drin en delà deu caminau
La vielha usina que plora suu passat,
Dab los sons carrèus estelats
Peus mainats a còps de calhaus.
E lo resson
Deu motor
Deus camions
Que vien trucà’s
Suu mur negrós,
A contunhar,
Shens desvelhar
Lo huec deus horns.

Quan passa aquiu, en espiant
Çò qui estó lo lòc deu son tribalh,
Qu’ei saunegiu lo praube Joan :
Que sap non cau pas tròp pensà’i…
Qu’avè
Tanben
L’ideia, un dia, de
Totun poder
Mià’i lo hilh
E deu véder
Dens lo talhèr
Vestit d’obrèr.

Mes com l’aigueta de l’arriu
Ei uei a noste e doman en la mar,
Lo tribalh ací qu’ei hueitiu.
Tant per tant vienut que se’n va.
E quan
Lo Joan
Passa, lo pas soant
Suu vielh camin,
Be’s hè mau sang
En bèth pensant
A l’avenir
Deu son hilh gran.

Drin en delà deu caminau
La vielha usina a còps que sembla viva ;
E los plaps negres au portau
Que’u hèn com ua cara esmalida.
E dens
Lo vent
Corrent suu bastiment
Lo Joan, sovent,
Que ditz qu’enten
Un broniment
Qui va creishent :

Qui sap d’on vient ?

La-baish a l’arribèra, la-baish a l’arribèra (bis)
Que i a un prat a dalhar,
Dondèna lanlèra
Que i a un …

Legir tot

La-baish a l’arribèra, la-baish a l’arribèra (bis)
Que i a un prat a dalhar,
Dondèna lanlèra
Que i a un prat a dalhar
Dondèna lanla..

I avè tres joens dalhaires, I avè tres joens dalhaires (bis)
Qui l’an pres a dalhar,
Dondèna lanlèra…

I avè tres joenas filhas
Qui l’an pres a hejar.

La mei joena qui i èra
Se’n va cercar lo disnar.

Digatz, digatz, dalhaires,
On voletz lo disnar ?

La-baish n’ aquesta ombreta,
A l’ombreta de l’aubar.

Lo mei joenon qui i èra
Non podè pas disnar.

Digatz, digatz, dalhaire,
Perqué non voletz disnar ?

L’amor, l’amor tant bèra,
Que m’empècha de disnar.

Les autorités c’est pas ça qui manque ;
À chaque instant nous en voyons
Bien plus que de billets de …

Legir tot

Les autorités c’est pas ça qui manque ;
À chaque instant nous en voyons
Bien plus que de billets de banque
Et de litres et de pintons.
Jetez un coup d’oeil sur la place,
Vous en verrez crénom de nom !
Y en a sûrement un qui passe :
Si c’est pas l’ chef, c’est le patron.
Pour commander ils sont tous bons
Et nous autres nous escoubons.

Repic :
De cap tà la camiassa
Que nse’n vam vueitar
E que tornam cargar,
Tot lo long de la plaça
E dinc a Rosità.
Quauques còps vam "En faça"
E de quan en quan
A Feugar que vam ;
Mes quan lo conductur passa,
N’i vam pas, au Diu vivant !

Dab aqueras putas d’autò- rotas
I a pas mogen de s’estangar
Tà poder drin copar la crosta :
Enlòc no’s podem estujar.
E dab las nostas bicicletas
Ne sabem pas per on passar ;
Aquò los mèstes que se’n foten,
A l’òra que cau arribar.
E tà sortir que cau pagar…
Que començan de’ns har cagar !

Pour en faire le moins possible
Nous sommes tous au syndicat,
Et tout le monde nous critique
Et dit qu’on ne travaille pas ;
Avouez qu’il n’est pas facile
Avec le temps de composer
Car quand il pleut nous on s’abrite,
Quand il fait chaud faut pas suer.
Comme le temps est très changeant
On ne travaille pas souvent.

Lo ser quan se’n tornam tà casa
Qu’èm tostemps hèra fatigats
D’enténer ordis e contrordis ;
Que n’avem tots lo cap atau.
Los guits, los pòrcs e la poralha,
Se’n podem pas mei aucupar.
Las hemnas ne son pas contentas :
Ne hèm pas arren au casau.
Mes, la retrèita arribarà,
Començaram de tribalhar…

Devath lo pè qu’èi nau junquets. (4 còps)
A, si los i èi, que’us i èi fresquets,
Qu’ei au bòsc …

Legir tot

Devath lo pè qu’èi nau junquets. (4 còps)
A, si los i èi, que’us i èi fresquets,
Qu’ei au bòsc la mauga,
A qui darèi, jo, la mea amor ?
A qui la’m demanda…

Devath lo pè qu’èi ueit junquets…
…sèt, sheis, cinc,…

Amics la nueit que s’acaba,
D’un lèd saunei que’ns desvelham.
Bastir tà nos que tardava.
Que seram çò qui bastiram. …

Legir tot

Amics la nueit que s’acaba,
D’un lèd saunei que’ns desvelham.
Bastir tà nos que tardava.
Que seram çò qui bastiram.

N’èram pas mei a noste,
Que ns’avèvan panat lo dret.
Atau podèvam pas mei víver,
Ne volem pas deishar l’endret.

Qu’èm valents a l’obratge
Tà’ns har tornar los exilats.
Que’ns calerà un gran coratge :
Mei hòrts seram tots amassats.

Suu sòu de la nosta Istòria
Pausem las pèiras de l’avenir.
Tà d’autes deishem la glòria
Libertat : qu’ei la nosta fin.

E las pòrtas alandadas
Suu monde e las causas d’aulhors
Jamei ne seràn barradas :
Entà tots que i averà flors.

Pertot qu’ei la tonerrèra.
Qu’ei bona la calor d’aquiu ;
Que semiam sus la nosta tèrra.
Mainats que cantan e tot que viu.

Amics la nueit que s’acaba,
D’un lèd saunei que’ns desvelham.
Bastir tà nos que tardava.
Que seram çò qui bastiram.

Volha recéber mon aumatge,
Patron cremat deu borg de Luc.
Au nom de tot noste volatge,
Jo te pòrti lo …

Legir tot

Volha recéber mon aumatge,
Patron cremat deu borg de Luc.
Au nom de tot noste volatge,
Jo te pòrti lo purmèr truc.
Si l’aut còp Simeon Stilita
Sus la colona se plagó,
De la haut tor deu Barnabita
Ça-vi contemplar noste amor.

De pòrta en pòrta la carboada
Que huma dab lo saucisson ;
Cadun, tà hestar la jornada,
Que destarlaca son flacon.
No’t faches pas si tas aurelhas
Audeishen mei lo carilhon
Deu "din, din, din" de las botelhas
Que deu "din, dòu" deu soador.

L’arrenilhet de l’allegressa
Mesclat au son deu tamborin
Qu’apèra l’ardenta joenessa
Qui dejà brusla de partir…
Quan vejas la ronda leugèra
Digas au noste caperan
Qu’en segotint nosta misèra
Jamei no’t poirem aufensar.

Perdon, perdon si ma musette
De tu n’ei digne, gran Vicenç !
N’èi pas la votz rossinholeta
D’aqueth coquin de Desporrens.
Per ma fauta, ma grana fauta,
Que’m soi d’aulhors drin enrumat !
Si ma flaüta èra mei hauta
Drin mielhor que t’aurí cantat !