Es pas tard
son encar eicì
nòsti chamin d’un viatge
l’erba, i roieras
per lo boscatge
i champs a l’adrech …

Legir tot

Es pas tard
son encar eicì
nòsti chamin d’un viatge
l’erba, i roieras
per lo boscatge
i champs a l’adrech
e i muralhets cuberts
dal bracabòsc

Es pas tard
aura e silenci
a l’ora di colinas
Solelh s’i peiras
s’i roinas
d’aquò n’a pron
per chamina al fons
del’àpres- mesjorn

Venarè lo pitac vert
nos portarè bonhur
balant l’ "asus-ain"
’mbo lo jai lor anaunrèn sercar
aval dins la bosquina
i chants qu’avem perdut
e lo pastre d’escorbasses
encuei venaré pas
per semenar tempesta
si nòsti sons
nòsti colors
no, l’es pas encar tard
sem i rei del jorn

Salharen
de melodias amagàas
da tuchi i caire
passa-carriera di sonaires
banda del bòsc
desfilarè en volant
una procession
Ranpelada
sus lo resson
de pinfre e gargamascha
per un’aubada
d’imor e ruscha
s’amusaren
a-n-aquel son
i vielhs sants di pilons.

Ièu soi un paure conscrit
De l’an mila ueit cent detz
Cal daissar lo Lengadòc...
Per se’n anar a la …

Legir tot

Ièu soi un paure conscrit
De l’an mila ueit cent detz
Cal daissar lo Lengadòc...
Per se’n anar a la mòrt.

Luènh d’aici, i a un país
De nèu blanca, de cèu gris
Nos i cal anar morir
Per l’emperaire, per son filh.

Lo rector e lo regent
Nos an parlat plan longtemps
Partissetz fòrça contents
Saretz sus lo monoment

Adieu paire, adieu maire
Adieu sòrre, ièu me’n vau
Cal daissar lo Lengadoc
Per se’n anar a la mòrt.

Vos pòrto jovinessa
la jòia, la vuelha de amar
dins la vila de Niça
me sònen Jan del car

Quora …

Legir tot

Vos pòrto jovinessa
la jòia, la vuelha de amar
dins la vila de Niça
me sònen Jan del car

Quora lo ciel s’escuris
ahò una pinhàa de "miss"
sus mon forgon
ia l’amor qu’avetz besonh.

Da l’Ariana fins al pòrt
qu’escurela son tresòr
ia Jan del car
semenaire de granas d’or

La nuech fau sentinela
contròlo mon jardin semenat
fau la garda a libelas
fau corre i escorbasses

Se voletz far-ie una man
Jan vos buta pus l’afàn
cada garçon
fai pas mai que dos-cent francs

Mas se sietz eicì per ren
escotatz, i miei felens,
la bona nuech
que mon sabre dona ben

Vai ’ma lo vent
Caval bianc de Camarga
Ferma te pas
Nhanca a tirar lo fiat.

Vai que l’ora
Rebela …

Legir tot

Vai ’ma lo vent
Caval bianc de Camarga
Ferma te pas
Nhanca a tirar lo fiat.

Vai que l’ora
Rebela es arubàa, mon fraire
Anen fito
Jontar se ai camisards.

Flor de garriga
Aura de revòlta
Pron de vergonha
Anen, lo cap levat.

Sença mestre
Cadena, joc e pòur, mon fraire
Dins ton sabre
Es nòstra libertat

D’un cant a l’autre
Nòstra terra crema
Cada montanha
Estrema un escabòt.

D’òmes libres
Senhors de lor destin, mon fraire
Camisards
Sèm mestres del chamin.

Joan Cavalier
Comanda la bregada
Lo rei de França
Comença a tramolar.
Joan Cavalier
Comanda la bregada
Contr i borrels
Nos anarem ganhar.

Qui renoncia
A batalhar pr’aquò que àma
Se costuma
E una aquò que a
Qui renoncia
A batalhar pr’aquò que àma
Al se rend e perd sa dinhitat.

I a pas gaire que engrava
De la mia mòrt a mon pais
Era l’ora qu’al anava
Marria raça, brut …

Legir tot

I a pas gaire que engrava
De la mia mòrt a mon pais
Era l’ora qu’al anava
Marria raça, brut merdos

Degun piorarè,
ni i engravarè
un autre gròs bastard
fòra d’i peds
ai fach pron de dan,
força de cristians disarèn
"Valà, rendut lo pan"

E i juaires de la belòta
trobarén enca’ un aute
quart, un se leva, l’aute se seta
E lo juòc pòl contunhar

Qui do-catre amics se butarén mai nis
força de "cin-cin" ’bo lo pastis
coma tuchi i bòt fin a dui tres bòt
tan que l’òste smèon aquel vinòt

Biei ricòrd sas cò que m’esta
la piqueta de tuchi i jorns
i nòstas reunions a l’òste
i taròcs, vin e liquors

D’aquels "rendez-vous"
n’avio pas enca’ prou
que endarmatge mancarei
mac iu
istario enca’ un pauc mas
me vòl lo diau
me vòl al siu òste chal que vau

Mascarià,
bomians venguts d’Hongrià
sença violon, que drito
aquels d’i baracons

Cabarets d’orient es tot dif’rent
per lo pais fan …

Legir tot

Mascarià,
bomians venguts d’Hongrià
sença violon, que drito
aquels d’i baracons

Cabarets d’orient es tot dif’rent
per lo pais fan festa
i eslucis d’i sorises

Benvengut lo temps de la batèsta
bandolet leva la cresta
que la reina de la fiera es arubàa,
targa de tòla, via i getons e tot çò que vèola
sem d’aucels portats dal vent
sem de peisses dins la corrent

Bregandalha,
indians per la colina
amont e aval, esquiòps,
odor de carnaval
vai garçon
vers lunas forestieras
lo mistèri di fremas
vers i frisson del bal

d’aici lo temp s’escapa via
e lo beiquem passar
abò i TIR de la satal

malinconià
coma de rovi sus i jorns
sensa retorn entre la nebia,
i pòrtis vuids i apertitivs

Mas venarè la reina di autopistas
e nos fasarè montar encar un bòt
si vituras coloràas

Via d’i prats e la melia
la promessa d’aquel temp
sem d’aucels portats dal vent,
sem de peisses dins la corrent.

Fòra es Nòrd e silenci
desert de pòrtas barràas
garden nòstas domoras
japs de ves enrabiat
Escòuta, ven una musica …

Legir tot

Fòra es Nòrd e silenci
desert de pòrtas barràas
garden nòstas domoras
japs de ves enrabiat
Escòuta, ven una musica
que nais del sang, de son temp
estup la tèle e i sie chichos
ven qu’es festa e dançem.

Lo rigodon, es lo rigodon
chanta ta dança, bala ta chançon
lo rigodon, es lo rigodon

escòuta aquò vielh
’ma sèona ben encuei.
Oc lo rigodon avanca
la danca comença
sonem per vos dònar de joissença
Oc, la reis de la musica
da festa es antica
lo vent taca a sofiar
pas-moi s’arresta
Tapatge sarvatge de brams e de mans
es coma la flama d’un fiòc de bomians
que leva valòscas
al bord de l’autovia
aluma la nuech lo fuec
d’Occitania

Lo rigodon...

Oc, es commencàa la dança
joiosa, electrica
s’elança dal còr de la musìca
e vòla, s’abriva, se desplèga
escòuta e bolega
fai fito que lo rigodon avança.
bolega, mon fraire

Lo lop davala, pichon barra la pòrta
lo lop davala, filhet, para te de dins

Sem encar ici, per dreiçar …

Legir tot

Lo lop davala, pichon barra la pòrta
lo lop davala, filhet, para te de dins

Sem encar ici, per dreiçar la barriera
contra i senhors d’la piana
sem encar ici, per mostar la dentiera,
bestias buissàas en la tana

Sem encar ici, apres de la crosada,
apres d’i dragonalhas
sem encar ici, a chamar l’amassada
per contunhar batalha

Sem encar ici, ren mac per far baladas
mas per piantar la grana
sem encar ici, aquelhs de las valadas
valadas occitanas

Lo lop davala,
Ieu fòra de la tana
es l’ora bòna
anem parar lo lop

Encà de rota,
un’ estapa de mai per lo viatge
si pas(ses) de pensiers e de batalhas
de dobtes e …

Legir tot

Encà de rota,
un’ estapa de mai per lo viatge
si pas(ses) de pensiers e de batalhas
de dobtes e de pantais(ses).
Vai ! Cor rota.
Avem encara
dins las aurelhas
lo resson de la derriera dança,
lo resson de la derriera vòus;
Una farandola de morres
nos acompanha per landas
e combals poblats de trevas,
vielhs camarades del temps
d’i lops e d’i bandits.
Vai rota,
que lo vin era pas mal.
Era bòna la companhià,
n’en portem apres lo recòrd,
tuba, brams e susor. Charivari.
Vai, que nos chal anar
per tuar d’autres silencis,
e saben pron ont’anar.
I sitors, en levant lo cap de lor trabalh etern,
nos mòstren la vià e Portapan nos araré la fam.
Enca’ de rota, n(avem enca’
e apres enca’ mai
es nòstra rota, aquesta, e nos piai.

Davala lo sera
si nòstas valadas
e tomba la nuech
coma es sempre tombàa
si bòscs e si prats
si …

Legir tot

Davala lo sera
si nòstas valadas
e tomba la nuech
coma es sempre tombàa
si bòscs e si prats
si crests e si quintanas
s’escola la sornura
sal silenci di ruàas
davala lo sera
si nòstas valadas
e sofia lo vent
coma a sempre sofiat
sopata las branchas
caressa i pasturals
fai sente sa vòus
al còr de ribas e combals

E l’òme da solet
denant la natura
que fai la sepoltura
a un autre jorn qu’es anat
coma dins un quadre
pintat dins un autre temp
al sercha da luenh
un orizont estremat
dai ròchas dai arbols
las peiras di maisons
las raias di dralhas
marcàas dai escarons
senhals e messatges
d’aquels que son passats
e tot que dispareis
perquè la nuech es arubàa

Ven la nuech sus la valada
ven la nuech
tu sas pas coma m’agrada
aquel temp
ven la nuech sus la valada
ven la nuech
tu sas pas coma m’agrada
temp de nuech

Que vuelha de parte
de anar per la charriera
que s’enforca ’ma un esgard
dins lo nier mai sorn
e nos menc drech
al som de la nuech
per respirar una vinca
a la sosta dal jorn

Anar e pei fermar-se
a un caire de terra
ente fioris lo chant
de una priera desmentiàa
memòria de l’ombra
rosari dal chamin
a mesurat lo temp
abo lo pas di pelegrins
e sente la vòus
de l’erba que creis
e di alas que traversen
lo secret de un autre ciel
acompanhant i sumis
e i respirs que s’en van
vers lo lime de nebia
entre encuei e deman

Davala lo sera
si nòstas valadas
e tomba la nuech
coma es sempre tombàa
"sòn sòn veni veni"
dins i miei uelhs serrats
deman lo solelh
me fasare ja mai chantar