Passaa la montanha
I a un autre paìs
Coma un autre matin
Que sentìs lo cafè

Lo trin vuèid la …

Legir tot

Passaa la montanha
I a un autre paìs
Coma un autre matin
Que sentìs lo cafè

Lo trin vuèid la pluèia
La nebla d’auton
Passaa la montanha
Encara d’orizonts

Per las dralhas barbaras
De l’esmeravelha
La pèira e la freid
Lo vent e la palha

Es tot un aigavers
Sarè l’estrambòrd
De la descubèrta
Mas aquì es pròpi nòrd

Estacion, passatgiers
Neòn, morres guerrièrs
Resturns d’imnes sarvatges
E d’après-rastage

Acièr o cristal
Fan tors de miralhs
Ai pas e ai pensiers
D’aquel monde que vai

Caracòs, chaçaires
De lops còlportaires
Arruben e parten
Se perdre per landas

E pistas portant
Rubans e chançons
Estòrias e recòrds
Qu’eschauden i còrs

Travèrsa paìs
E tèrra e gents
Contem-i-las aicì fòra
La gloria di temps
Travèrsa paìs
E combas e planas
Un brin d’aiga granda
Aluca lo gris

I clars des maisons
Son islas rebèlas
Recati de vitas
De fèstas de jorns
Una carta postala
Que prend de color
E vin que desliura
L’esprit sonador

Un ostal ailaval
Estrema secrets
D’umor e saber
E « William » da beure
E tèstas de prora
Que beiquen da luenh
E pantaien d’escuma

Borrèia borrèia
La viola es una idèa
Mistral, caravana
Quimèra, Citors
I montarei dessús
E via volarèm
Aurèm pas pus
De manca de ren

L’ostal del lutièr
Es temps que s’escola
Alisca de lenh
E laissa de senhs
Per nòble viatjaires
Paisans e bandits
Arveire « maestro »
Te pòrto abò mi

Borrèia borrèia
Al fons d’aquela via
Dançaven de dius
De fèrre e charbon

Borrèia borrèia
La viola es una idèa
A tèsta de quilha
E còr de leon

Es pas un raive
Aquò es lo dòl
Dòl di ganhats
La preisonia
A pas de cima
Pas de som …

Legir tot

Es pas un raive
Aquò es lo dòl
Dòl di ganhats
La preisonia
A pas de cima
Pas de som
Pas de caon
Aquesta via

Mut, aigassier
Lo viatge lent
Per guèrra vent
E trèvas
A pas de glòria
Dins lo còr
Damnat de la deriva

Es pas lo Ròse
Aquò es la mar
I òmes e i recòrds
Aquì se perden

Veiarei pus
Lo miu paìs
Las gents i prats
Lo blat e i arbols

Penso al vilatge
Abandonat
Ploro la remembrança

Penso a ma tèrra
Escagassaa
Dal pè del rei
De França

Es pas un raive
Creba en jurant
L’òme rebèl
Al còr de la deriva

Rem, cadena
Rem, cadena
rem
I nòstres jorns s’envan
Fins quora
Lusarè
L’estela nièra
Di galerians

I corsaris
son pronts a batalhar
per Sant-Joan
son calats ’mbo l’Ape car
tant qu’avarèm chantat
e chantarèm pas gaire …

Legir tot

I corsaris
son pronts a batalhar
per Sant-Joan
son calats ’mbo l’Ape car
tant qu’avarèm chantat
e chantarèm pas gaire
bèla de mai
pòrta nos da beure
tant qu’avarèm chantat
e chantarèm pas gaire
bèla de mai bessai chantarèm mai

Lo terrible
E tuchi i siei enrabiats
Fan pas fèsta
Se volèn pas sabraas
Fins qu’avarèm balat...

Son tornats
A maison e ben ranjats
I corsaris
Pists, nis e nas troçat
Tant qu’avarèm pagat...

Buòus, cavals
Reclame sus lo vèrd de l’erba
Rotge arcana
Pèira sal
Montanha
Fito van
I colors vers la sera …

Legir tot

Buòus, cavals
Reclame sus lo vèrd de l’erba
Rotge arcana
Pèira sal
Montanha
Fito van
I colors vers la sera
Lo sang e l’òr
Colors de la bandiera
I virasolelhs
Penchenats da la pluèia
An baissat lo cap
Beiquen tuchi
La tèrra
E pas l’orizont
Son coma soldats
Qu’an perdut la guèrra

E alora fòrça coratge
Chasqu’un a n’aquò siu
Sensa beicar- se
Dins i uèlhs
Sensa paraula
Fòrça corate
Que qui se rend
Ven vielh
E viva l’armada
Di virasolelhs

Filhs d’una quimèra
Malauta de prima
Ora son de vielhs
Garçons desesperats
Partits e desmentiats
Dal temps dal paìs
Capables de perdre
Bèla sensa nemìs

I conten lor glòria
A un vent qu’escòuta pas
De solestrelhs aviscs
De pòrts estremats
Espers desèrtas
Resistir, renegar
Fraire lo còr me ganha
Tira anant que chal anar

I generals
Fadans de la campanha
Mòstren las medalhas
Se miralhen a las bealeras
Corren e guiden
E risent a la batalha
L’aura perdua
D’una chorma d’ombra e palha
I virasolelhs
Penchenats da la pluèia
An baissat lo cap
Beiquen tuchi la tèrra
E pas l’orizont
Son coma soldats d’una armada
Qu’an perdut la guèrra.

Rigodon fasarei
Per i fraires sonaires
Chantaires
Dançaires
Musicaires bolegaires
Dedicat sobretot
a-n-aquelhs de l’autre cant
l’autre cant de la …

Legir tot

Rigodon fasarei
Per i fraires sonaires
Chantaires
Dançaires
Musicaires bolegaires
Dedicat sobretot
a-n-aquelhs de l’autre cant
l’autre cant de la montanha
de la tèrra d’Occitania
Rigodon chantarei
Per dir a tuchi planta
Qu’avem dins nòstras mans
Un tresòr vielh e grand
Un tresòr reiral plen de vita e d’energia
Mas i tresòrs se gasten
Abò la conaria

A l’enterrament del "trad"
òc ben i anarèm tuchi
e menarèm nòstres enfants
e disarèm adiu
lo triste carnaval
puèi fumarèm la pipa
e chantarèm en occitan

avem una musica
naissua de la tèrra
coma i bolets
es mielh
la pluelha e lo solelh
i an donat
de fòrça e de chalor
i an donat de lume
de forma e de color

avem una musica
naissua del bancon
coma i pintons
es mielh
arruben joves e vielhs
fan fèsta tuchi ensemp
coma ier coma deman
fòls e savis
bruts e bèls

e fasem pas una demora
sença gaubi luòc e temps
de quarcòsa que deu viure
fòrt al còr de nòstra gent
musica populara
es pas ma que una locucion
un jòc de societat
una chaça ai parpalhons
e pro de manieristas
tradicionalistes
la secta charuflaa
cerebral-purista
valets da ministèri
cortesans des sovencions
paraulas
dossiers
taxidermia
viviseccion

monina amansida
brava bòuja lesta
i dets
que maman pica las mans
e te fai dançar las gents
còta a flors e sorisets
maire di fòlks sies sempre plena
repausa-te un pauc
que serè pas lo diaul

Bèla Sant Joan s’apròcha
Bèla nos cal tornar
Dins un autre vilatge
Ié ié
Nos caldrà demorar

Tinta, tinta relòtge …

Legir tot

Bèla Sant Joan s’apròcha
Bèla nos cal tornar
Dins un autre vilatge
Ié ié
Nos caldrà demorar

Tinta, tinta relòtge
Solelh abaissa-te
Ara Sant Joan s’apròcha
De mestre cambiarèm

Se n’eri una irondèla
Que posquesse volar
Au pres de tu ma bèla
M’en anarià pausar

Prega la tia mestressa
Que te vòle gardar
Ièu pregarei la meuna
Que non me laisse anar

Lo mestre e la mestressa
Ièu lor pissi dessùs
M’en an ben tròpas faitas
Demorarei pas pus

Òsca, chantem
Per qui vòl desmentiar
Per qui pòl pas sauber
Per qui a jà renegat

Estòria e lengatge
Nos …

Legir tot

Òsca, chantem
Per qui vòl desmentiar
Per qui pòl pas sauber
Per qui a jà renegat

Estòria e lengatge
Nos a laissat lo temps
Nòstre eretatge
L’avem e lo gardem

Gardem la memòria
L’esper e l’estrambòrd
E la pols di jorns
Se pausarè pas sus las pantaissas

Occitania encara
Pòs bramar-lo fòrt
Òsca joventura
Molarèm pas mai

Beica dapè mon fraire
Beica da luènh
Disen que tot se chata
Disen que tot se vend

Bramassieris da fièra
Venguts per enchantar
Garratz la pata
Sem pas sus lo merchat

Gardem la memòria
L’esper e l’estrambòrd
E la pols di jorns
Se pausarè pas sus las pantaissas

Chivaliers sensa lo saber
Voletz contunhar
Voletz una aventura
Vielha de mila ans ?

Da un batèl corsari
Lo chant d’un trobador
Mòstra lo lugarn
Que fai tornar lo jorn

Gardem la memòria
L’esper e l’estrambòrd
E la pols di jorns
Se pausarè pas sus las pantaissas

Occitania e basta...

Per tu qu’as i pèls d’òr
Ai sobrat bòscs e montanhas
Abò lo buis que ponh
Abò la nèu que …

Legir tot

Per tu qu’as i pèls d’òr
Ai sobrat bòscs e montanhas
Abò lo buis que ponh
Abò la nèu que jala i pè

Mas siu arrubat en retard
Me siu entrupat en una bota
A chalgut la vuèidar
Parelh un autre t’a pilhaa

Trai trulalai
La belle si maridano
Trai trulalai
De chocs n’en volèn pas
Trai trulalai
La belle si maridano
Trai trulalai
E i chocs buven mai

Per tu qu’a i pèls nièrs
Ai raubat la pluma a l’aigulha
E lo chapèl al mago
Ai copat la coa del drac

Totun t’i ai pas portats
Per quarque vir de vermouth
A l’òste de la levaa
Parelh un autre t’a pilhaa

Trai trulalai...

Per tu qu’as i pèls chards
Siu anat far una aubada
De trompèta dorada
De viola e de violon

Totun siau pas arrubat
Ai chantat tota la sera
Abò quatre lingèras e
Pareli un autre t’a pilhaa

Trai trulalai

I mancava enca’la pluèia
A Marselha l’autra sera
Carosèl de cavals d’aiga
Deschaenats per la charrièra

Cerco de trobar refutge …

Legir tot

I mancava enca’la pluèia
A Marselha l’autra sera
Carosèl de cavals d’aiga
Deschaenats per la charrièra

Cerco de trobar refutge
Fins que dura l’eslavàs
Quora veu un lum espalid
Pròpi al fons d’un quitanàs

An de morres da Siberia
I compaires del rasor
Assemblats dins la gargòta
L’aire es cònfit de vapor

En a que juèn, en a que buven
Se disputen al cotèl
I a gròs-ventre ’mbo la viola
Que la fai brular ’ma un vèl

Avaria chalgut vos dir
Al prencipi del discors
Que iu vivo sus la rota
Que siu un mestre-sonador

’mbo ’quò vau da n-aquel pinfre
e i diu « paure bonomàs
tu sies bòn da far sautissa
laissa perdre de sonar »

I derrabo la gratusa
E entameno una chançon
Encharmaa e tota la banda
Se jonh fito al rigodon

An laissat cotèls e cartas
Engolhat lo garlaban
Fai l’enfèrn dins la gargòta
Aquela corma de boemians

Me di un vielh charjat de cretas
Quora tot es acabat
« sies un diable abò la viola
ta musica t’a salvat
sem i mestres de la plana
sem de ladres, d’assassins
mas truchem pas nòstres fraires
vai, contunha ton chamin
lo gabian passa la mar
lo pònt passa la rivièra
tu, sonaire de charrièra
passa, per pus retornar »

Quora duermes tu
Sies lo chival de l’aiga
E una corrent chauda
Te breça dins sias mans

Dancen i secrets …

Legir tot

Quora duermes tu
Sies lo chival de l’aiga
E una corrent chauda
Te breça dins sias mans

Dancen i secrets
De la mar profonda
Lo refrin de l’onda
Es la tua chançon

Mas es vengut lo moment
De correr lo matin
Revelha-te qu’es l’ora
E salh de tias pantaissas
Es vengut lo moment
De correr lo matin

revelha-te qu’es l’ora
revelha-te mon chin
quora duermes sies
l’escorbàs imperial
per las combas vuèidas
vai lo tiu sisclal
sobres beç e saps
ròchas, prats, puèi vòles
a embraçar la tèrra
dins lo vir des alas

quora duermes tu
sies lo leon de plana
e beiques lo cèl
rotge de la savana
passes dins la bosquina
uèlhs estremats de fuèlhas
tot es sang e dents
son chaças e batalhas

Quora t’ai coneissua
al baleti occitan
i "Estronsaires" sonaven
la "valse bandamòl"
iu t’ai vista
e aquel torto
que japava …

Legir tot

Quora t’ai coneissua
al baleti occitan
i "Estronsaires" sonaven
la "valse bandamòl"
iu t’ai vista
e aquel torto
que japava ’ma un chan
m’es esmelhat que chantesse
mielh qu’un rossinhòl

Ent’es anaa
nòstra sason ?
I es volaa via
’ma una contradança
darrier vir
darrier turbin
aquì fenìs
nòstre amor balarin

E comença parelh
entre cors e festins
pròpi mi qu’ai pas mai
soportat "Lou Dalfin"
puèi la nuech, la veitura,
e l’amor da estremats
perduts dins la sornura
abò i veires panats
Ent’es...

Al pas de rigodon
se sem tant amusats
al son de semiton
aven tant pantriat
Al pas de cochinchina
lo temps es anat
iu siu enca’ da solet
tu sies sempre maridaa
Ent’es...

Ai sabut qu’estossera
sonava Juspòt
siu vengut icì a Valièra
te veire enca’ un bòt
Laissa perdre tiu òme
dança almenc abò mi
la Borrèia tornanta
"des grandes poteries"
Ent’es...