La nuèch e la pluèja e lo gèl
Pas una estela dins lo cèl
Quora tornara l’alba ?
Encara canta …

Legir tot

La nuèch e la pluèja e lo gèl
Pas una estela dins lo cèl
Quora tornara l’alba ?
Encara canta pas l’aucèl
Quora tornara l’alba ?

Una nuèch longa sens amor
Lo rosal plora sus la flor
Quora tornara l’alba ?
S’entrevesiam una lusor

Aquela nuèch s’acaba pas
De cada part i a lo bartàs
Quora tornara l’alba ?
La glòria demòra sul pas

Nuèch de cadenas e d’estòc
Per ne riblar la lenga d’òc
Quora tornara l’alba ?
Las belugas de l’auba !

Cercavi fortuna la trobèri lèu
Aquela nuèch blanca tombava de nèu
Canti çò que canti plore lo que vòl
Mas …

Legir tot

Cercavi fortuna la trobèri lèu
Aquela nuèch blanca tombava de nèu
Canti çò que canti plore lo que vòl
Mas per cridar l’alba cal un rossinhòl.

Gardèt sos debasses e son casabèc :
De qué ne pensavas Tolosa-Lautrèc ?
Sus una flaçada sens cap de lençòl
Mas per cridar l’alba cal un rossinhòl.

Qu’es aquela trèva que totjorn me sèc ?
Lautrèc es Tolosa lo comte bufèc
Quand l’amor se paga per un blavariòl
Mas per cridar l’alba cal un rossinhòl.

Al fons de la prada sabi lo pibol
Sabi la montanha caminarai sol
La fortuna vira que me ten pel còl
Mas per cridar l’alba cal un rossinhòl.

Aquel jorn sabi que vendrà
E benlèu dins qualquas annadas
Escotatz-me plan, camaradas
Aquel jorn sabi que vendrà

Aquel jorn …

Legir tot

Aquel jorn sabi que vendrà
E benlèu dins qualquas annadas
Escotatz-me plan, camaradas
Aquel jorn sabi que vendrà

Aquel jorn totes los amics
Anarem beure de vin roge
E menarem tant de reboge
Que ne serem estabordits

Los drollons nos agacharàn
Galoparàn per las carrièiras
Aquò serà tota una fièira
Las dròllas nos caressaràn

Per alucar los fenestrets
Ne montarà mai d’una còla
Tornejarem en farandòla
Lor sarrarem ferme los dets

Cantarem las nòstras cançons
Las cançons que cantam pas ara
Retronirà dins la nuech clara
La jòia dels trabalhadors

Sabi pas mai çò que vòli
L’amor es pas una vida
Tota la nuèch qand me dòli
Degun respond a …

Legir tot

Sabi pas mai çò que vòli
L’amor es pas una vida
Tota la nuèch qand me dòli
Degun respond a ma crida
Morirai en Barbaria
Sens cap de potons de femna

Perqué soi en Argeria ?
Mas perqué lo meu còr petna ?
Ara me cal far la tria
Coma lo caval sens retna
Deman la sal de la tèrra
Va florir sus la calada

Lo buòu trigòssa la fèrra
Quan l’aucèl pren sa volada
Passa la nau de las armas
Que jamai geta l’ancora
Coma las romecs son larmas
Crcarai pas mai l’amora

La pluèja tomba fina
Sul fieral pel camin
Mas la set es canina
Qual pagarà lo vin ?

Dins una …

Legir tot

La pluèja tomba fina
Sul fieral pel camin
Mas la set es canina
Qual pagarà lo vin ?

Dins una rèira aubèrja
Demandam un pinton
Salsissa de la perga
De pan del tirador

La canal totjorn raja
Podèm pas mai sortir
Aquel pè que me cacha
Demorarem aicí

Botelha sus botelha
Per acabar l’argent
Lo vin pur desrevelha
Perqué siás pas content ?

Deman serà pas fièra
De trabalh n’aurem pro
Fins a l’ora darrièra
Cent àvols per un bon

La pluèja tomba fina
Sul fieral pel camin
Paga-te la cosina
Te pagarai lo vin ?

L’èrba d’agram ieu l’ai culhida
Sus la cròsa del paure mòrt
Marrida grana l’ai brandida
Als quatre caires del meu …

Legir tot

L’èrba d’agram ieu l’ai culhida
Sus la cròsa del paure mòrt
Marrida grana l’ai brandida
Als quatre caires del meu òrt
E lo grand vent de la misèria
L’escampilha sus la mia tèrra
Al vòstre sègle de l’aram
Que vanga patz que venga guèrra
Semeni, ieu l’èrba d’agram.

L’ostal nòstre se demolís
Tot doçament, pèira per pèira
Seràn ben contents los vesins
Quand nos veiràn a la carrièra …

Legir tot

L’ostal nòstre se demolís
Tot doçament, pèira per pèira
Seràn ben contents los vesins
Quand nos veiràn a la carrièra

L’ostal nòstre se demolís
Las me voldrián crompar la tèrras
Coneisson mon rebaladís
Ai pas d’argent despuèi la guèrra

L’ostal nòstre se demolís
« Mena las vacas a la fièira ! »
Me crida l’un l’autre me ditz
« Vai te’n al Cròs, a la Veirièira ! »

L’ostal nòstre se demolís
Qual comprendrà la mia paurièira ?
Venguèt un japau de París
M’endautrinar d’oras entièiras

L’ostal nòstre se demolís
El me parlèt del ministèri !
D’un cuol-rimat, d’un barba-gris
D’un ventre gròs d’un mascomèri

L’ostal nòstre se demolís
Me’n chauti ieu del ministèri !
De qué me diràn los pepins
Los pepins vièlhs del cementèri ?

L’ostal nòstre se demolís
Eles cridavan lor misèra
Al temps del paure rei Loís
Avián lo sang viu un còp èra

L’ostal nòstre se demolís
De castèls quantes se cremèron ?
Quin revoge dins lo país
Ostal mèu quand te bastiguèron !

L’ostal nòstre se demolís
Las me caldriá vendre las tèrras
Ne vesi mai d’un que se ritz
Profitaires d’aquela guèrra

L’ostal nòstre se demolís
Mas totjorn ieu soi a l’espèra
Dins la trumor quicòm lusís
Tornarà lo temps d’un còp èra.

A Perpinhan aquela filha
Dins una carrièira d’amor
Perqué me pren tras la grasilha
Per una nuèch de grand calor …

Legir tot

A Perpinhan aquela filha
Dins una carrièira d’amor
Perqué me pren tras la grasilha
Per una nuèch de grand calor ?
La nòstra farda s’escampilha
Aital comença la doçor

Defòra s’ausis la sardana
Davant la Lòtja de la Mar
Una musica que m’engana
Parqué gardavas ton colar ?
Redolam sul tapís de lana
Un flaujòl se plora tròp clar

Mas perqué nos cercam encara
Ara que la carn es al viu ?
Pòt contra pòt la lenga amara
De las doas mans al recaliu
Qu’estufle lo tren a la gara !
Ni per Diable ni per Bon Dieu

Mas perqué nos cercam encara
Una autra nuech un autre estiu

Vestida o pas vestida
Te viri de tot latz
Tu la filha polida
Que me donas lo braç
Dona-me la …

Legir tot

Vestida o pas vestida
Te viri de tot latz
Tu la filha polida
Que me donas lo braç
Dona-me la tia vida
La te gardarai pas

Anarem a las vòtas
Mas segrem pas lo bal
Cercarai las tias pòtas
La nuèch darrièr l’ostal
Se cantan las granhòtas
Fugirem lo besal

Consenta o non consenta
Sul prat lo long del riu
L’amor que se presenta
Lo cal prene tot viu
Quand la doça aura venta
Qu’es lo poisar de Dieu

Es sus la talvèra qu’es la libertat,
La mòrt que t’espèra garda la vertat.
Cal segre l’orièra, lo cròs del …

Legir tot

Es sus la talvèra qu’es la libertat,
La mòrt que t’espèra garda la vertat.
Cal segre l’orièra, lo cròs del valat,
Grana la misèria quand florís lo blat.
Es sus la talvèra qu’es la libertat…

Per passar l’encisa te revires pas :
D’autan o de bisa pren lo vent sul nas,
Una peira lisa, l’avenc es al ras.
Ont la sèrp anisa se fondrà lo glaç.
Per passar l’encisa te revires pas ;

Estelas sens luna ne veirem la fin :
Ne perdrem pas una, cercam lo camin.
Lo cel tot s’engruna del ser al matin,
La bèstia feruna pudís lo canin…
Estelas sens luna ne veirem la fin .

Fraire contra fraire tiram lo cotèl :
Enfant de ta maire que val la tia pèl ?
La mia val pas gaire : un espet de fèl.
Quin aucèl becaire nos picarà l’uèlh ?
Fraire contra fraire tiram lo cotèl .

Es sus la talvèra qu’es la libertat.
D’orièra en orièra pòrta la vertat.
La vida t’espèra de cròs en valat :
Bolís la misèria quand grana lo blat.
Es sus la talvèra qu’es la libertat…

Los carbonièrs de La Sala
Occitans sens o saber,
Cantan l’Interacionala,
La cançon del desespèr.

Del punh sarrat que se …

Legir tot

Los carbonièrs de La Sala
Occitans sens o saber,
Cantan l’Interacionala,
La cançon del desespèr.

Del punh sarrat que se lèva
Saludèm l’acordeon
Qual compren la nòstra grèva?
Jaurés es al Panteon.

Luchas glandas d’un còp éra:
La polícia dins Aubin,
Per saquejar la misèria
Quand trigocèrem Watrin.

La plegarem pas l’esquina.
Ajudatz nos, païsans.
Volèm gardar nòstra mina,
Lo pan de nòstres enfants.

Cantem l’Internacionala
La cançon de nòstre espèr.
Los carbonièrs de La Sala
Nos an mostrat lo dever.
(Autre vesion : Occitans, nòstre dever ?)

Sèm los òmes sens patria
Que parlam la lenga d’òc
Trigossam lo nòstre ròc
Mas i a pas d’Occitania
La …

Legir tot

Sèm los òmes sens patria
Que parlam la lenga d’òc
Trigossam lo nòstre ròc
Mas i a pas d’Occitania
La trobarem pas enluòc
Ni per fogal ni per fuòc

Un susari se desplega
A la crotz del camin tòrt
Per ne plegar nòstra mòrt
Tot un pòble nos renèga
La flor se passís a l’òrt
Escarnirem pas lo sòrt

La doas mars las tres montanhas
Del Medòc al País Bas
Quantes sèm a racar pas ?
Aquel clas per las montanhas !
Las alas del corbatàs !
Qual nos portarà solaç ?

Il pleure celui qui a l’air de rire
Montpellier je veux te dire
De la honte nous en avons assez …

Legir tot

Il pleure celui qui a l’air de rire
Montpellier je veux te dire
De la honte nous en avons assez !
Chacun fait brûler son cierge
Pour un roi à la fleur de lys
Il nous faut passer sous un joug

"Sur la mer et sur la terre",
Arc de triomphe de guerre
Quand nous descendions du Peyrou
Mais elle ne nous prend pas la colère !
Et nous chanterions lanlère
Comme cochons qui se repaissent ?

Il manquerait la poudrière
Pour faire sauter le tas de pierres ?
Allons sortons de notre trou !
Il faut maintenant lever la tête
C’est la fête la bataille
De la honte nous en avons assez.

Dins una aubèrga vièlha demandèrem de vin...

Non pas de vin de trelha d’aquel qu’es tròp canin
Mas de vin …

Legir tot

Dins una aubèrga vièlha demandèrem de vin...

Non pas de vin de trelha d’aquel qu’es tròp canin
Mas de vin franc de soca del terrador d’aici.
Ni per pinton, ni pauca: ne volèm un blechin
E volèm la patrona per nos melhor servir.

Solament una copa: beurem cadun son torn
Aital moris la fièra quand s’acaba lo jorn.
Patrona, la patrona, te pastègi d’amor
Sarra-te mai encara per nos portar calor.

Rantelas sens aranhas son las telas del sèr
Dos potons a la copa; gardam lo nòstre espèr
Tot çò que nos demòra: voler e non poder
Campanas sens relòtge que clocan sens saber.

Patrona, la patrona, la clau per nos dobrir
Pren aqui ta moneda. Nos cal anar cobrir
Una estela blanqueja dins lo cèl del matin
Comptam los corbatasses tot lo long del camin

Per la fièra novèla demandarem de vin...

Lo camin sus la montanha
Lo seguèri tot un brieu
Caminavi sens companha
Èra a la fin de l’estiu
Me …

Legir tot

Lo camin sus la montanha
Lo seguèri tot un brieu
Caminavi sens companha
Èra a la fin de l’estiu
Me cridèt delà la sanha
Coma gasavi lo riu
Una filha de campanha
Que me trobèt agradiu

Me prenguèt dins una jaça
A l’abric de la calor
Causiguèt la bona plaça
Sul fen per parlar d’amor
Ni jamai èra pas lassa
Me mordiguèt a dolor
Vesiam per la pòrta bassa
Lo cèl cambiar de color

Lo camin sus la montanha
Que se pèrd delà lo riu
Una filha de campanha
Que l’amor es agradiu !