Dehens la boeita de carton,
Colina canta, Colina canta,
Dehens la boeita de carton,
Colina canta la soa cançon . …

Legir tot

Dehens la boeita de carton,
Colina canta, Colina canta,
Dehens la boeita de carton,
Colina canta la soa cançon .

Un dia jo me n’anirèi,
Tau cap deu monde, tau cap deu monde,
Un dia jo me n’anirèi,
Tau cap deu monde,aquò qu’at sèi.

Repic :
Qu’arriberà bathlèu,bathlèu,
L’avion qui baisherà den cèu,
Colina canta sus lo sòu,
Anem, anem qui’n vòu, qui’n vòu.

Qu’aurèi un hrair o dus o tres,
Entà’m defénder, entà’m defénder,
Qu’aurèi un hrair o dus o tres,
Entà’m defénder deus monsurets.

Un pantelon tà m’arrapar,
Tanben ua hauta, tanben ua hauta,
Un pantelon tà m’arrapar,
Tanben ua hauta,tà cluquejar.

Ua maison dab un gran teit,
Cadun sa cramba, cadun sa cramba,
Ua maison dab un gran teit,
Cadun sa cramba, cadun son lheit.

Ua raubeta a cuate flors,
De seda blanca, de seda blanca,
Ua raubeta a cuate flors,
De seda blanca, taus amorós.

Un pincèu de tornar pintrar,
Los maishants dias, los maishants dias,
Un pincèu de tornar pintrar,
Los maishants dias, en lendomans.

Tot ser qu’aluqueram la lutz,
De tres candelas, de tres candelas,
Tot ser qu’aluqueram la lutz,
De tres candelas, boha dessus.

Que sòi en lheit aqueth dimenge ser,
Non pòdi dromir, non sabi perque,
Deman maitin que m’aurèi a lhevar,
Non …

Legir tot

Que sòi en lheit aqueth dimenge ser,
Non pòdi dromir, non sabi perque,
Deman maitin que m’aurèi a lhevar,
Non sabi a quina ora,
Tròp d’ora, tròp d’ora.
Era nhèu que caj per darrèr eth carrèu,
Si podiá càjer tot çò qui a en cèu,
Que seriam totis ací en preson,
Dinca ‘ra fin deth monde,
Quin conde, quin conde.

Repic :
Maman, tien me era man,
Tostemps, tostemps,
Jo n’èi pas que dètz ans,
Eth còr un shinhau gran,
Non vòli pujar laguens
Eth car de Sent gaudens.

Hens era valisa que i a pantelons,
Qu ’èi camas tròp primas, que son bien tròp corts,
Mos semblam totis de tota faiçon,
Damb era blosa grisa,
Tan grisa, tan grisa.
Que i a castanhas laguens eth carton,
Que las minjarèi a la recreacion,
Si n’èi pas tròp d’amics que’m van durar
Dilhèu un o dus dias,
Dus dias, dus dias.

Maman, tien me era man,
Tostemps, tostemps,
Jo n’èi pas que dètz ans,
Eth còr un shinhau gran,
Non vòli pujar laguens
Eth car de Sent gaudens.

Qu’ensajarèi de bien tribalhar,
Que sòi borsièr, no’m cau redoblar,
Qu’aprenguerèi tot çò qui ne sòi pas,
Era vita hens eth líber,
Pas libre, pas libre.
Hens quinze dias que serèi tornat,
Oc, quinze dias, qu’ei viste passat,
Segur, n’aurèi cap de paur a’ra net,
Qu’èi ua cançon petita,
Magica, magica.
Din,Dan,
Din, Dan,
Campaneta de Guran,
Qui la tòca,
Maria Pòca
Que le’n dan
Un pan,
Ua coqueta ath cap deth an.

Trente ans après aqueth dimenge ser
Non pòdi dromir, non sabi perque...

Era s’a hèit l’erbeta,
Au prat verdelhant.
Eth que s’a heit dalhaire,
L’a avuda en dalhant.

Que son dus sus …

Legir tot

Era s’a hèit l’erbeta,
Au prat verdelhant.
Eth que s’a heit dalhaire,
L’a avuda en dalhant.

Que son dus sus la via,
I a Florença e i a Joan,
E que volan tot dia
Sus un grand chivau blanc,
Mès que cau que v’ac disi,
Jo qui èi tres mila ans,
Que Joan aima Florença,
E Florença aima Joan.

Era s’a hèit la lèbe,
D’aceth bòsc qui ei tant gran.
Eth que s’a heit caçaire,
L’a avuda en caçant.

Era s’a hèit istoèra,
Hens un libe d’enfant
Eth que s’a heit contaire,
L’a avuda en contant.

Era s’a hèit l’estela,
Au beth som del lugran.
Eth que s’a heit talòssa,
L’a avuda en l’espiant.

Qu’èi lissat la camisa,
E los pantelons,
Nada vèsta, tà la hèsta,
Sonque taus orgulhós.
Que ns’èm trobats a quate …

Legir tot

Qu’èi lissat la camisa,
E los pantelons,
Nada vèsta, tà la hèsta,
Sonque taus orgulhós.
Que ns’èm trobats a quate
Dens la Dus Chivaus,
Hòu, Baptista, pisha viste,
Que vas har lo cincau.

E tot aquò que va plan,
Ce disè lo pinsan,
Si ne tornam pas au ser,
Que tornaram doman,
Si I a bruth aus escalèrs,
Que vam tirar los solièrs,
Mès totun aquò que pud,
Ce disè lo cocut.
E hestaires e pintaires
Sautan los dus pès en l’aire,
E cantaires e dançaires
Sautan los dus pès en cuu.
Lo sorelh qu’estarròca
Lo mort de set,
Que s’estanca, que s’estanca,
A cada estanquet,
Har petar la cantèra,
Dinca l’arrauquèr,
Hòu, Baptista, pisha viste,
Ací qu’ei lo sequèr.

E las hemnas qui passan
Qu’an l’espiar lusent,
Damisèla, damisèla,
Ua nuèit o tostemps,
Aqueths uelhs qui s’arrapan,
Tròp chic de temps,
Hòu, Baptista, pisha viste,
Qu’ei per Diu dejà luenh.

I a la prauba camisa,
Qui n’a pres un còp,
Autan chopa, com la sopa
De Lostalòt,
Lo cap plen de musica,
Los pès fatigats,
Hòu, Baptista, pisha viste,
Lo cèu qu’ei estelat.

Quand sii fatigat d’estar un semiador de mots,
Quand agi dens lo cap au mens un milièr de cançons,
Un …

Legir tot

Quand sii fatigat d’estar un semiador de mots,
Quand agi dens lo cap au mens un milièr de cançons,
Un dia qu’anirèi tà la maison de l’estrangèr,
Que possarèi la pòrta, la pòrta dab lo pè.
Que’u diserèi : jo n’èi jamei arrenegat arren,
Que soi deu men país, e deu monde tanben,
Hip, hòp,
Qui s’a pergut l’esclòp ?
Ni jo, ni tu, ni jo, ni tu, ni jo ni tu tanpòc.

Adiu, quin va, adiu quin va ?
Si vòs que te la canti, que la te vau cantar.

Qu’averèi a la man un tròç de hampa, ua ascla d’alh,
Ua botelha de vin, ua fotò de la mair,
E tres pedaç au còr, un vielh saunei de cocotièr,
Que possarèi la pòrta, la pòrta dab lo pè.
Que’u diserèi, e si jamei vòs minjar un nhàc,
Jo qu’èi tot çò qui cau, aquiu dehens lo sac.
Criu, crau !
Non i a pas tròp de mau,
Qu’ei lo crit de la hampa, en devath deu caishau.

Adiu, quin va, adiu quin va ?
Si vòs que te la canti, que la te vau cantar.

A estar capborrut que n’èi gahat tant de cohats,
A’m vóler har l’aviéner dab las pèiras deu passat,
Shens malicia, shens vergonha, shens nat maishantèr,
Que possarèi la pòrta, la pòrta dab lo pè.
Que’u diserèi, que sèi çò qui ei d’aver paur a l’escur,
E qu’a nòstre tanpòc, lo cèu n’es pas tot blu,
Que plau,
Que l’èi copada atau,
La ceba deu casau qui hè plorar lo cèu de Pau.

Adiu, quin va, adiu quin va ?
Si vòs que te la canti, que la te vau cantar.

De tot aquò, de tot aquò, jo que soi portador,
Jo qu’èi lo men sorelh, e que l’escambi per lo son.
Que sèi lo conte vielh de la princessa e de l’aulhèr,
Que possarèi la pòrta, la pòrta dab lo pè.
Que’u diserèi, n’èm pas parelhs, e donc que t’èi besonh,
Tà poder m’ajudar e estar çò qui soi.
Chut, chut !
L’as tu entendut ?
Si la branca peta, peta, peta, qu’èm fotuts.

Qu’èri a saunejar d’ua grana tormenta,
Qu’anavi sauvar ua prauba innocenta,
Qu’èi hicat la man de l’auta part deu lieit, …

Legir tot

Qu’èri a saunejar d’ua grana tormenta,
Qu’anavi sauvar ua prauba innocenta,
Qu’èi hicat la man de l’auta part deu lieit,
Que m’a desvelhat, lo vueit.
A tots petits drins los bruts que pujavan,
Capvath lo planchèr, tot que m’arribava,
Qu’as ubèrt la pòrta, tà sortir lo can,
Lo hred qu’a debut entrar.

Lo dia, Maria
Que s’a minjat la nueit,
Lo dia, Maria
Que’m va tirar deu lieit.

Jo ne disi pas tostemps çò qui pensi,
Que dèishi sovent parlar lo silenci,
Qui dèisha lo temps a tots los chepics,
A tots los trebucs, petits.

E l’amor a còps, l’amor s’arrepausa,
A l’ombra de l’ombra doça de las causas,
Qu’ei juste un moment, qu’ei juste lo temps,
D’estar content, dehens.

Qu’enteni las gruas qui se’n van tà França,
Que cau getar lo blat a l’esperança,
Enqüèra un drin, e que’m vau lhevar,
E lo puta de mau de rea que’m va tornar...

Que’m soi lhevat lèu de la taula,
Qu’aví de partir tà Bordèu,
Shens díser arren, eth que m’espiava,
Era que …

Legir tot

Que’m soi lhevat lèu de la taula,
Qu’aví de partir tà Bordèu,
Shens díser arren, eth que m’espiava,
Era que m’a balhat sheis ueus.
N’aurèi pas pro de cent cançons,
N’aurèi pas pro de la mia vita,
Entà’us tornar ua petita
Part de çò qui m’an balhat, tots.

- Que son los mens, -
- Drets sus la tèrra, -
- Que van tot doç suu caminau, -
- Lo camp laurat que huma enquièra, -
- Que son los mens, los de qui cau. -

Ne hèn pas a la loteria,
N’atendan pas hèra deu cèu,
Sonque dilhèu, combat lo dia,
E de poder dromir la nueit.
Ne seben pas la grana Istòria,
Qu’aidan los chins a vàder grans
E qu’an au hons de la memòria
Tots los qui son passats abans.

Ne hartan pas jamei lo monde,
Son pas sovent sus lo jornau,
Sonque un còp tà viéner au monde,
E tà plegar, qu’ei lo dusau.
Son aquiu, quan lo temps s’estanca,
Au correder de l’espitau,
En esperar las daunas blancas,
A s’espiar los soliers tròp naus.

La nueit que cad sus Labohèira,
Entà Bordèu, jo que me’n vau,
Qu’ensagi de boishar lo veire,
Mès n’ei pas suu vèire qui plau.
Adishatz donc, tots los de casa,
Siatz hardits, ne’n soi pas mei,
Que volí díser, en quauquas frasas
Çò qui non disetz pas jamei.

Per Sant Laurens a Morlana
I avè lua sus los teits,
E la hèsta a las platanas,
Qu’arrivavi de la …

Legir tot

Per Sant Laurens a Morlana
I avè lua sus los teits,
E la hèsta a las platanas,
Qu’arrivavi de la nuèit.

Morlana cantava
Jo qu’èri amorós
Quimèra, enqüera,
Lo ser qu’èra tant doç.

Qu’i trobèi ua gojateta,
Assetuda au canton,
Qu’èra drin tròp tristoneta,
Que sortii l’acordeon.

Que joguèi ua musiqueta
Qui m’avèn cantat los vièlhs,
Que vedoi ua esteleta,
Qui se la cadó deus uelhs.

Non sèi pas tot de la vita,
Mes que sèi que lo Bon Diu,
Qu’a inventat la musica,
Tà d’aquera estela, aquiu.

Adiu donc, adiu Morlana ,
Qu’as la lua sus los teits,
E la hèsta a las platanas,
Que me’n torni ta la nueit.

I a tots los aveths
Qui arriden, qui arriden
I a tots los aveths
Qui arriden deu hred
E lo …

Legir tot

I a tots los aveths
Qui arriden, qui arriden
I a tots los aveths
Qui arriden deu hred
E lo pair Nadau,
Qui vola, qui vola,
E lo pair Nadau,
Qui vola, la haut.
Sus los amorós,
Que nèva, que nèva,
Sus los amorós,
Que nèva tot doç,
E lo monde autorn,
Que vira, que vira,
E lo monde autorn,
Que vira, trop cort.
Jo, tot au dehens,
Que t’aimi, que t’aimi,
Jo, tot au dehens,
Que t’aimi, tostemps.
Hens la crampa au som,
Baptista, Baptista,
Hens la crampa au som,
Baptista que drom

Que’m soi lhevada pro de d’òra,
Enter la nueit e lo matin,
Lo hred qu’èra tot blanc dehòra,
Que t’èi …

Legir tot

Que’m soi lhevada pro de d’òra,
Enter la nueit e lo matin,
Lo hred qu’èra tot blanc dehòra,
Que t’èi espiat drin a dromir.

Shens tròp de brut, a la cosina,
Qu’èi hèit cauhar drin de cafè,
Puish qu’èi tirat ua pagina,
Aus dias deu calandrièr.

Aqueth moment qu’ei de las hemnas,
A véder l’ombra de çò qui viu,
Pesar las jòias e las penas,
E lo temps qui se’n va tau briu.

Que vas batlèu har la lhevada,
Que vau enténer lo ton pas
Qui va desvelhar la maisoada
E esquiça’m un drin la patz.

Jo’t diserèi qu’a la hornèra,
Cau reparar aqueth flisquet,
Tu que’m vas demandar enqüèra :
"Mes on m’as hicat lo bonet ?"

Non volerí pas tirar hèra
A tot çò qui avem viscut,
Jo que voi partir la purmèra,
Non poderí seguir shens tu.

- Que soi vadut en heurèr, leugèr -
- En Bedós, país d’aulhèrs, leugèr, -
- On lo gave e …

Legir tot

- Que soi vadut en heurèr, leugèr -
- En Bedós, país d’aulhèrs, leugèr, -
- On lo gave e cor un drin mei doçament, -
- Leugèr, leugèr, leugerament. -

- N’èi pas sentit lo temps, -
- Qu’i demorèi ua annada, -
- Que partí au printemps, -
- Cap tau cap de la mar grana. -

La baish a la mar grana,
I a un país tot blanc
L’aigueta qu’i ei clara,
Lo hred n’ei pas maishant.

Partir entau gran viatge,
A noste qu’ei la lei,
Que’m voi guardar sauvatge,
Sorelh, sorelh, sorelh.

Partir non sèi perqué,
Partir permor qu’ac cau,
Partir dab lo sovier
Lo bròc qui harà tostemps mau.

Deishatz lo men saunei
Anar tà la sau de la mar,
Tostemps qu’i crederèi,
Dab jo tostemps que tornarà.

E puish voler un dia
Tornar trobar l’arriu,
Quittar lo qui t’espia
Nadar a contrabriu.

Tornar non sèi perqué,
Tornar permor qu’ac cau,
Permor d’aqueth sovier,
Lo bròc qui tostemps a hèit mau.

Be n’ei long aqueth viatge,
Tant et tant de hialats,
Tant e tant de barratges,
Combat, combat, combat.

E cent còps qu’èi sautat,
Cent còps arrecadut,
E cents còps alebat,
Que passarèi, que’n soi segur.

- E su’arribarèi parièr, leugèr,
- En Bedós, país d’aulhèrs, leugèr,
- On lo gave e cor un drin mei doçament,
- Leugèr, leugèr, leugerament.

- Un darrèr còp aimarèi,
- Tà’m trufar deu temps qui passa,
- Un darrèr còp semiarèi,
- E que deisharèi la plaça.

Qu’èi en cap ua cançon
de mainatge,
Los crampons trucan suu
carrelatge,
Los uelhs clucats sus
l’aulor de l’òli,
E …

Legir tot

Qu’èi en cap ua cançon
de mainatge,
Los crampons trucan suu
carrelatge,
Los uelhs clucats sus
l’aulor de l’òli,
E aténder, atau,
shens istòria.
Au dehens, n’èi pas paur
de la bruma,
Quant de còps e vam har
a la tuma ?
Lo cap deu correder
que clareja,
Au dehens, lo còr que’m
pataqueja.

Tot aquò, tà que ?
Taus uelhs de Loïsa,
Qui ei autan beròja com la nèu.
Que’ns cocham sus l’èrba,
A còps, dab Loïsa,
Shens parlar, qu’espiam lo cèu.

Qu’èi pergut, qu’èi gahat
la valisa,
Qu’èi gahat, qu’èi trempat
la camisa.
Tien te dret, si ès au clòt,
shens ahida,
Atau qu’ei, au planchòt
de la vita.
A tostemps har rampèu,
nada pausa,
Un malhòt, un drapèu,
chic de causa,
Mèma pas ua peth
de castanha.
Mèma pas un castèth
en Espanha.

Serèi au paradís,
lhèu un dia,
M’an dit qu’èra un país
de veishiga.
Qu’i serèi, qu’i seram,
Dub das Loïsa,
E deu som, qu’espiaram
la partida.
Qu’èi en cap ua cançon
de mainatge,
Los crampons trucan suu
carrelatge,
Qu’èi tocat los compahns
de mesclada,
Adishate, que nse’n vam
sus la prada...

Que sòi en lieit aqueth dimenge ser,
Non pòdi dromir, non sabi perqué.
Deman maitin que m’aurèi a lhevar,
Non …

Legir tot

Que sòi en lieit aqueth dimenge ser,
Non pòdi dromir, non sabi perqué.
Deman maitin que m’aurèi a lhevar,
Non sabi a quina ora.
Tròp d’ora, tròp d’ora.
Era nhèu que cai per darrèr eth carrèu,
Si podiá càger tot çò qui a en cèu,
Que seriam totis aicí en preson,
Dinc a’ra fin deth monde,
Quin conde, quin conde.

Maman, tien m’era man,
Tostemps, tostemps,
Jo n’èi pas que dètz ans,
Eth còr un sinhau gran,
Non vòli pujar laguens
Eth car de Sent Gaudenç.

Hens era valisa que i a pantelons,
Qu’èi camas tròp primas, que son bien tròp corts,
Mos semblam totis de tota faiçon,
Damb era blosa grisa.
Tan grisa, tan grisa.
Que i a castanhas laguens eth carton,
Que las minjarèi a la recreacion,
Si n’èi pas tròp d’amics que’m van durar
Dilhèu un o dus dias,
Dus dias, dus dias.

Maman, tien m’era man,
Tostemps, tostemps,
Jo n’èi pas que dètz ans,
Eth còr un sinhau gran,
Non vòli pujar laguens
Eth car de Sent Gaudenç.

Qu’ensajarèi de bien tribalhar,
Que sòi borsièr, no’m cau redoblar,
Qu’aprenguerèi tot çò que ne sòi pas,
Era vita hens eth libe,
Pas libre, pas libre.
Hens quinze dias que serèi tornat,
Òc, quinze dias, qu’ei vite passat,
Segur n’aurèi cap de paur a’ra net,
Qu’èi ua cançon petita,
Magica, magica.

Din, dan,
Din, dan,
Campaneta de Guran,
Qui la tòca,
Maria Pòca
Que le’n dan
U n pan,
Ua coqueta ath cap deth an.

Trente ans après aqueth dimenge ser
Non pòdi dromir, non sabi perqué...