Au liech a l'ora de la campanha
Ai fàcia ieu la lampa dau vilatge
Que banha la fonsor de la …

Legir tot

Au liech a l'ora de la campanha
Ai fàcia ieu la lampa dau vilatge
Que banha la fonsor de la cambra
Que se li vesiáu ta cara
A mon caire
T'aimariáu per mila ans encara

Aquí solet dins la maganha
Aimi m'amagar
Dins la pensada de tu
Sota una cuberta d'aiganha lana
sentir l'odor de lenha abrada
Dins lo bruch sec de la brasa lontana

Coneissi de l'amor
Lei noms lei vicis
Lei dralhas lei torns
Que coma un camin
L'ai seguit e perdut

Coneissi de l'amor
L'espèra e lo gaug
La jòia e l'espèr
E lo fogau e lo freg
De l'engana

Coneissi de l'amor
Lo dobte e la paur
E l'oblit e l'andar
Que l'ai viscut ieu
Ja mila vidas

Puei ven l'una
Que lo temps s'arrèsta
Lèsta feruna
A la vista dau fuec luna

E pus ren compta
Que lo pur encòntre
Puei entre dos
Lo fuec ven pereu còntra

E ieu oblidi lei noms
Lei vicis lei dobtes
Que de tu mendra gota
Es una jòia sens fons

E ieu coneissi ton nom
Tei gaugs e ton gost
Que lei senti prefonds
Coma cent tipes fan

E ieu coneissi ton arma
Tei plors e ton rire
Coma s'èri tu tant
Vouriáu estre ton tot

Es pesuga mon espèra
E sens èsser segura
Passa
Pasmens

Sembla bastanta
L'estona
Dau dobte

Lo doç s'escafa
Coma l'odor cauda
E rasseguranta de tu
S'escapa
Durant de tròp

Lo temps a ges de gost
E mei mans
Son sens esquilh
Coma lo bruch rauc
D'un fuec de lenha verda

De tant d'amigas
Qu'ai tengut la man
Quant encara me sabon
Quant d'elei an de brigas
De l'amant qu'èri
D'aiga …

Legir tot

De tant d'amigas
Qu'ai tengut la man
Quant encara me sabon
Quant d'elei an de brigas
De l'amant qu'èri
D'aiga e de sabon
Sus sa pèu
Manquèri jamai de
Passar ma man
Coma lo temps
M'oblidèran bessai
Lei nusas dau passat
Musas encuei
D'una fugida
D'imatges que li fuguèri
Un temps
M'oblidèran tant
Coma sabi pus tròp pereu
Lo tocar banhat
De sa pèu correnta

Coma lo temps
Lo gost dei possas
S'es negat
L'aiga es de pòussa
Sus la paret dei potz
Coma tot passa
Fem de seis uelhs
Nòstre mirau
Puei ven lo sòm e
Siam pus ren
Fins qu'au jorn
D'un pareu d'ametlas
Que nos regacha
Embé fisança
Tornam lei mans
Dins l'aiga tèbia

Coma tot nàisse de nòu
Tant que lei granas an
De vent
E lei cabras de banas
L'òme d'imatges dins
Sa banasta
E lo riu de canas liuras
L'aurà de mans per se negar
Dins lo sabon dau temps passat

Uèi
Me siáu vestit
Dau perfum de tu
Perfiecha odor
Dau ventre ligat
De l'enveja de tu

Mentre que siáu
Dins lo sòmi
Te vieu encara desvestida
E mei bocas se pican de tu


Ta peu lusiá de mon esquilh
Eriam toei dos
Coma un solet
Eriam tot doç
Assadolats

Ara te senti prefond
Coma s'èri tu
E careçavi
Ton ventre nus

Esquilhaviam
Lisquets
Dins lo ruscle de l'autre
Se siam fonduts
Dins lo muscle unenc

Odor de bèstia
Floreta que me vestisse
Tastariáu ta doçor
Tant e encara
Coma te voliáu

Coma voliáu ton pitre redond
Sur ma cara pelada de fresc

Eriam urós dau temps de la calor

Dansaviam nus
Sus lo còrs banhat
Deis amants passionats
E lo còr tustava

Me gostavi de tu

Lo barrutlaire qu'èri
T'agradava
E me manjaves
Dau retrach
Avans de me
Negar dins lo balanç
De teis possas caudetas
Au perfum
Sauvatge
Que senti uèi

Me siáu negat
Dins lo ren dire

Tres còps lo jorn
Nos fasiam viure
E mancaviam
De vida encara
Coma s'eriam
De morir lèu

Nos mancaviam
Leis uelhs sarrats

Odor de tu
Aire vitau

Se siam quitats
Sens ren se dire
Coma se l'odor
De l'amor
Nos empachava
De viure

Vòli ben
Se me permetes
T'èstre agradiu

Èstre lo tèxte
Que te careça
E la paraula
Dins ta tèsta

Vòli …

Legir tot

Vòli ben
Se me permetes
T'èstre agradiu

Èstre lo tèxte
Que te careça
E la paraula
Dins ta tèsta

Vòli ben
Te dire suau
L'ora dau desvelh
E te veire sorrire
De simplicitat

Perqué l'estona d'ara
Es pas encara dicha

Paraula doça
De temps ancians
Per te curbir
Dei mòts-careças
Que fas nàisser
A mon desvelh

Ai ton imatge
E ton abséncia
Dau meme tèmps
Me fan levar
E fargar
Lo lengatge doç
De meis ainats
Per seis amors

Tant de paciéncia
Me geina pas
T'esperarai sens m'avisar
Que lei pensadas
De tu a mon caire
Ja li son

E li saràn per d'autrei
Temps que la consciéncia
Coneis gaire

D'un pas sens pes
Ai esquichat la brasa
Que l'auba aviá
Afrescolida

Sentiá la lenha passida
E l'aiganha
E ma man dessenhava
Lo retrach de tei mòts

Ai quitat mon liech per lei camins

Quitat teis uelhs
Per lei rius de montanha
E lei meles d'auturas

Ai destriat leis enganas
Deis oras simplas
Per m'endralhar devèrs
La lutz

Çò qu’es e l’alen
E la valor

De nos

Una nuech
Que passaràs
Sens m’avisar
Me far riseta

Dintre mei braç
Ton pitre viu
Tei mans seguras
Me diràs: ven

Coma un recòrd
Dau promier mòt
Ton còrs aquesto còp

Tu que sabes
Lo gost de nos
Çò qu’es e l’alen
E la valor

De nos

Una nuech
Que passaràs
Sens m’avisar
Me far riseta

Dintre mei braç
Ton pitre viu
Tei mans seguras
Me diràs: ven

Coma un recòrd
Dau promier mòt
Ton còrs aquesto còp
Pas escondut

Escotarai
Lipet tei bocas
Me dire just
Que siam lo nos

De tot

Ai dançat
Sus lo monde endormit
Coma un fiu
De seda banhada
Sus un fuec amorçat

Avans de partir
Me laissaràs te dire
Tant

Laissar l'espèr e lo sospir
Se dire belèu
Se veirem
Tant

Avans …

Legir tot

Avans de partir
Me laissaràs te dire
Tant

Laissar l'espèr e lo sospir
Se dire belèu
Se veirem
Tant

Avans que d'èstre luenh
E de trevar lei palais
Grandàs dei sovenirs
Te dirai
Tant

Saràs un jorn dei retrachs
Negre e blanc ai cadres daurats
Dei corredors frescs
De ma vida passada

Avans que de barrar leis uelhs
Laissa me prene ta man
Darrier uèi avans deman
Qu'a l'aubeta te dirai
Tant

Laissa me te sentir
Un darrier còp
Avans jamai

Vouriáu li dire
Que lo silènci
Es paraulat
E qu’ai pas paur
Deis impossibles

Ara qu’avèm
Dansat autorn
De la dotz
E dich lei mòts
Doç e passat
Lo temps
Dei nuechs
Dau rire e de tot

Vouriáu li dire
Leis oras lassas
Son sens valor
E mei pès lèu
Saràn de vent
Per m’endralhar
Luenh endavans

Quitarai lo temps
Deis amors
Per lei recòrds
Embelinats
D’un astre
Que viviá adès
Dins un cèu
Aimat de ieu
Per sa sabor

Levatz me d'aqueu susari
Banhat de fonsor
E tant pesuc

Amics se n'ai
Tiratz me devers la lutz

Ai lo còrs sorn
E la carn passida
De languiment

Amics d'un tèmps
Vòli pus viure tot negat
De plagas saladas
Per l'enveja de l'atge

Banhat de dòu
E mieg dòu ais alas
Indianas dau vòu
Tòrt e leugier

Siáu de susor plen
E ma pèu esquilha
Tant ma tèsta es
Clavada de fusta
E d'idèas de lenha
Lusor d'èla sens signe
Es ansin que s'acaba

La fèsta

Traversarai lo pertús
E dansarai se que non siam perduts
E lo farai per tu
Mai que per l'us
Que …

Legir tot

Traversarai lo pertús
E dansarai se que non siam perduts
E lo farai per tu
Mai que per l'us
Que dins la sombror dau varalh
Te causiguèri per lutz

Laissarai leis oras sornas
Detràs lo pont de fusta
Seguirai l'onda lusor
Qu'ai pron dei luchas sens gost
Còntra la fosca

Traversarai lo pertús
Dau temps de sens tu

Siguèsse cent ans
Tant que detràs siguem dos
Passarai lo destrech que nos liga
Que d'èsser tres estiga
Ma tristessa e siáu las

Aici s'escriu ce que lo mai compta
Es que la cresença sens dobte
E l'amor sens ombra
S'ameritan la rota siguèsse lònga
Per anar quèrre au fons de la dotz
La gota doçor que dedins
Se viam totei dos

Partirem

Sus lei dralhas estrechas
E lei camins tòrts
Lo retrach segur
Fàcia au solèu morissent
D'un setembre aupenc

Partirem

Drechs e sens esitar
Caminarem toei dos
D'un pas assegurat
E liure pasmens de
Tota pressa

Partirem

Detràs la menta sauvatja
E la serp crentoá
Dei vias secas
Aurèm l'orizon
Per noirir nòstre alen

Partirem

Per estre ailà
Ais aliscamps
Farem rota vers
Lo nos simple e estelat
De l'aiga linda

Partirem

Per estre nus
Dins l'esperit
E la pèu liura
Dintre lei rius
Dei ròcs gigants

Partirem

Per de matins docets
Coma se la vida tota
Èra lo tocar de tei dets
Dintre lei mieus
Mau desvelhats

Partirem

Per far batèsta
Ai vents de facia
Lei braç duberts
Sens crénher l'aura
Ni sa careça

Partirem

Quand sarai grand
Farai fuec
Dei causas passadas
E dei brasas de tant
De plagas dau temps
E lo fum sarà cant
Sus lei lausas passidas
E lo solèu d'aram

De tant d'amigas
Qu'ai tengut la man
Quant encara me sabon

Quant d'elei an de brigas
De l'amant qu'èri

M'oblidèran …

Legir tot

De tant d'amigas
Qu'ai tengut la man
Quant encara me sabon

Quant d'elei an de brigas
De l'amant qu'èri

M'oblidèran bessai
Lei nusas dau passat
Musas encuei
D'una fugida
D'imatges que li fuguèri
Un temps

M'oblidèran tant

Coma sabi pus tròp pereu
Lo tocar banhat
De sa pèu correnta

Fem de seis uelhs
Nòstre mirau
Puei ven lo sòm e
Siam pus ren
Fins qu'au jorn
D'un pareu d'ametlas
Que nos regacha
Embé fisança
Tornam lei mans

Dins l'aiga tèbia

Uèi
Me siáu vestit
Dau perfum de tu
Perfiecha odor
Dau ventre ligat
De l'enveja de tu

Mentre que siáu
Dins lo sòmi
Te vieu encara desvestida
E mei bocas se pican de tu

Ta peu lusiá de mon esquilh
Eriam toei dos
Coma un solet
Eriam tot doç
Assadolats

Ara te senti prefond
Coma s'èri tu
E careçavi
Ton ventre nus

Esquilhaviam
Lisquets
Dins lo ruscle de l'autre
Se siam fonduts
Dins lo muscle unenc

Odor de bèstia
Floreta que me vestisse
Tastariáu ta doçor
Tant e encara
Coma te voliáu

Coma voliáu ton pitre redond
Sur ma cara pelada de fresc

Eriam urós dau temps de la calor

Dansaviam nus
Sus lo còrs banhat
Deis amants passionats
E lo còr tustava

Me gostavi de tu

Lo barrutlaire qu'èri
T'agradava
E me manjaves
Dau retrach
Avans de me
Negar dins lo balanç
De teis possas caudetas
Au perfum
Sauvatge
Que senti uèi

Me siáu negat
Dins lo ren dire

Tres còps lo jorn
Nos fasiam viure
E mancaviam
De vida encara
Coma s'eriam
De morir lèu

Nos mancaviam
Leis uelhs sarrats

Odor de tu
Aire vitau

Se siam quitats
Sens ren se dire
Coma se l'odor
De l'amor
Nos empachava
De viure