D’un viagi de mila legas
Pus luench que lo firmament,
Reveniáu vers lei colegas
De la Vileta e d’Arenc.
Toei …

Legir tot

D’un viagi de mila legas
Pus luench que lo firmament,
Reveniáu vers lei colegas
De la Vileta e d’Arenc.
Toei meis ancians cambaradas,
Sabloniers vò pescadors,
Mi donèron serenada
En sopant cò de Rebol.
L’aguèt de curs : si cantèt l’anrieta ;
De sauta-en-l’èr juguèron dau violon
Mai que diàn sei salinetas
Per lo matalòt Tromblon ?

Repic :
Ges de musica basseta
Sensa lo chin-nanà-pon.
Mósto lo chin-nanà-pon !
Òsca lo chin-nanà-pon !

Lo lendeman, coma quatre,
Comptant de mi regalar,
Mi remocon au Grand-Tiatre
Monte donon l’Operà.
Mi disián « quntei cantaires ! »
Toei d’avòtz dau fuec de Dieu !
E de fremas, bòn compaire,
Que fan la barba ai chichieus !
La bassa-talha a un crús de barrica
E l’auta-còntra un pivèu de loton,
E puei auviràs la clica
Dei trompetas e dei ronflons !...

Repic

Acomençon son aubada :
La fumèla fa lo gat,
Vò beu a la regalada ;
L’òme a lei miraus crebats :
Son duòr es sus la ròda :
Foliá per lo sostenir
De tirassurs de comòdas ;
Leis abiquets creidavon : « C’è mazica ! »
Aplaudissián a s’enfauchar lei ponhs !
Leu mi chaspavi la bica ;
Mai mi fasiá pas manjon.

Repic

Tot aquò vau l’abituda :
Aurètz bèla v’estudiar ;
Vos faurà totjorn d’ajuda
Per posquer ben va destriar
Joïssètz : vos vòli creire ;
Mai alòr d’onte preven,
Dessús tant que va van veire,
Que fòrça li senton ren ?
Cadun compren lei cavas manuficas :
Berbi, pastràs, móssi, mèstre, segond.
Lo soleu, qu lo cratica ?
Lei sords auvon lo canon !

Repic

Mai vengue lo ciele en lanha
N’embornhar de seis ulhauç,
E tocar sus la montanha
Lo tamborin dei grapauds :
La chavana si desclara,
Lo sòu trambla sota ieu,
E mon fonfòni farà encara
Dire « seba ! » au tròn de Dieu !
Assajatz un pauc se volètz anar de pica
Fretatz-vos li, rossinhòus de salon !
Per siblar vòstre cantica
De bonassas avètz besonh.

Repic

Vos fa rebombar, vos tòrçe ;
Vos grata lei cascaveus :
Jusqu’a la meolha deis òsses
Vos trepana lei boteus.
Ponhe tant lo caga-ai-braias
Que si carda coma un lien.
Ti-n’a ganhat, de batalhas.
Despuei la Revolucien !
A l’estrangier n’a fotut, de colicas !
Ti-n’a destruit, de raquins dei Pontons !
A chaplat lo Bretanica
Mièlhs qu’un tròç de canilhon...

Repic