La Pernèta se lèva
e tralalà laderidelà la la
La Pernèta se lèva
tres oras d'abans jorn.

Davala a la …

Legir tot

La Pernèta se lèva
e tralalà laderidelà la la
La Pernèta se lèva
tres oras d'abans jorn.

Davala a la cosina
faire de milhassons.

Cada torn que ne vira
ne sospira d'amor.

Sa maire la ven véser
« Pernata qu'avètz vos?

Avètz lo mal de tèsta
o ben lo mal d'amor? »

« N'ai pas lo mal de tèsta
benlèu lo mal d'amor. »

« Plores pas mai Pernèta
que te maridarem.

Te donarem un òme
de bona condicion. »

« Ne vòli pas d'un prince
ni lo filh d'un baron.

Vòli mon amic Pèire
que cropís en prison. »

«Non l'auràs pas ton Pèire
deman lo penjarem. »

« Se fas aquò ma maire
amb el m'enterraretz.

Al mitan de la tèrra
plantaretz una crotz.

Butaretz una ròsa
e mai de quauques flors.

Los pelegrins que passan
se metràn a genolh.

Diràn que Dieu benaure
los paures amoroses. »

« Qualqu'un sospira, Menina.
Qualqu'un plora aval.
Dins lo fum qualqu'un camina
Al torn de l'ostal.
Dins lo ventàs, qualqu'un …

Legir tot

« Qualqu'un sospira, Menina.
Qualqu'un plora aval.
Dins lo fum qualqu'un camina
Al torn de l'ostal.
Dins lo ventàs, qualqu'un prèga
O Menina, ai paur !
Dins lo fum qualqu'un renèga
Al ras del pont nòu
Lo can jaupa jos la pòrta
Al trepeg que fan.,,
Los que caminan per orta.
D`ont venon ? Ont van ?
Son los paures Mòrts, nenòta.
Que'l ser de totosants
Fan lo torn de la vilòta.
Vai.. son pas missants.
Tre qu'amont, dins l'escurina
Tinda l'Angelús.
Jol lençòl plegant l'esquina
Del fons del treslutz.
Cap a nosaus tornatz trèvas
Passatz lo grand Riu
Per dire a las amas grèvas
Que lo mòrt es viu,
Que noirissètz nòstra vida.
Paures trespassats
E que sèm que l'espelida
Des sègles passats [...]
Sénhers, Fa|dits e Lauraires,
Pecans e vertuts,
Los nòstres mòrts remembraires,
Totes son venguts.
Es venguda la menina
Del fons del treslutz,
Ausissent dins l'escurina
Tindar l'Àngelús. [...]
La nuèit vos garda, Menina,
Dins son fum gelós.
Mas mon ama s'encamina
Sens paur prèp de vos. »

A la Sant Joan d'estiu,
La nuèit es tant pichòta.
Tant pichòta es la nuèit que la mentida ombra.
Ombra …

Legir tot

A la Sant Joan d'estiu,
La nuèit es tant pichòta.
Tant pichòta es la nuèit que la mentida ombra.
Ombra sus la luna, ombra sus lo fuòc.

E viran viran las sorcièiras
Jos una pibola.
E cric cric fa lo grilh,
E chòt chòt la nichòla.

A la Sant Joan caldrà cambiar de bòria e de sòrta.

A la Sant Joan d'estiu,
Lo jorn es tant grandet.
Tant grandet es lo jorn que lo jorn fa lo pont.
Pont dempuèi la vida, pont fins a la mòrt.

E viran viran las armetas entorn d'una ciprièira.
E croac croac fa lo gòrp.
E tió tió la lauseta.

A la Sant Joan caldrà cambiar de bòria e de sòrta.

Lo gat se penchena detràs un soquet
Lo vielhard se lèva li balha un soflet.

Òu la la ! Cabdeta …

Legir tot

Lo gat se penchena detràs un soquet
Lo vielhard se lèva li balha un soflet.

Òu la la ! Cabdeta cabdeta
Òu la la ! Qual li donarà ?

La filha fachada se met a plorar
Va dire a sa maire « lo vòli quitar ! »

Òu la la …

Mon gat es aimable e lo cal aimar
Li cal balhar d’aiga plan se’n entrevar

Òu la la …

Se que non ma maire m’anirai cèrcar
Un brave gojat me l’amanhagarà.

Òu la la …

Esta suau ma filha lo vièlh morirà
Tota la riquesa te demorarà.

Òu la la …

Al diable la riquesa ieu ne vòli pas
Caldriá un òme que me caresse plan

Òu la la …

I a un plen ponh de palha lo cal bolegar
Las nieras nos manjan las cal far sautar.

Òu la la …

Lo mes d’abril se n’es anat
Lo mes de mai s’es aprochat.
Ò maridam las filhas !
Que totas fan …

Legir tot

Lo mes d’abril se n’es anat
Lo mes de mai s’es aprochat.
Ò maridam las filhas !
Que totas fan bon maridar
Quora son tan polidas.

Boatz la man ont son los uòus.
Que cada man ne pòrta nau
Ò maridam las filhas !
Que totas fan bon maridar
Quora son tan polidas.

Ieu que soi lo pòrta panier,
Portarai lo nis tot entier.
Ò maridam las filhas !
Que totas fan bon maridar
Quora son tan polidas.

S’avetz la filha a maridar,
Dieu la vos farà ben plaçar.
Ò maridam las filhas !
Que totas fan bon maridar
Quora son tan polidas.

E se nos volètz res donar,
A vòstra pòrta anam cagar.
Ò maridam las filhas !
Que totas fan bon maridar
Quora son tan polidas.

Lo vèspre de la nòça
Maria d’En Raimon
Maria d’En Raimon
Laridondon, Laridondena
Maria d’En Raimon
Laridondon

Lo monde de …

Legir tot

Lo vèspre de la nòça
Maria d’En Raimon
Maria d’En Raimon
Laridondon, Laridondena
Maria d’En Raimon
Laridondon

Lo monde de son vilatge
Li fasián un afront

Lo fasián a son òme
A son òme Raimon

Paure Ramon te trompa
Cèrques pas sus ton front

Charraires del vilatges
Acabatz lo sermon

Çò que prestats a totes
Que n’avetz à volont.

Lo vèspre de la nòça
Maria d’En Raimon

Los enfants de lisardon se ne van per las batalhas.
A las batalhas del rei, los qu’i van non tornan …

Legir tot

Los enfants de lisardon se ne van per las batalhas.
A las batalhas del rei, los qu’i van non tornan gaire.

Lo bel Joan se n’es tornat, non pas Joan-Frances encara.
Sa maire lo vei venir per un prat que verdejava.

Coneguèt a son agach que son enfant era triste.
"Ò ! filhet lo meu filhet ! qu’una color an tas fardas ?

- Entre ieu e mon chaval que portam vint è nau plagas.
Ieu que n’en pòrti las nau, mon chaval totas las autras.

Aprestatz me un bon lèit, ieu i demorarai gaire.
Serai mòrt a mieja nuèit, mon chaval a punta d’alba.

Enteratz me al sarat, mon chaval a la campanha.
A ieu cargatz me de flors, al chaval totas las armas."

Diràn los que passaràn : "De que son aquelas armas ?
De l’enfant de lisardon que fuguèt a las batalhas.

Fa bèl temps qu'ai atacat
aqueste reng de bon matin
e poda que podaràs
ne'n vesi pas jamai la fin. …

Legir tot

Fa bèl temps qu'ai atacat
aqueste reng de bon matin
e poda que podaràs
ne'n vesi pas jamai la fin.

Del camin fins a la rasa
soi pas arribat viech d'ase,
E pr'aquò nos cal anar
m'en soi enanat podar !

Ai podat l'amor tranquila
en pensant al vin que fasiam venir
Lo pintaràn a la vila
sens pensar qu'aicí
nos fa tresfosir !

La manrèga que pren l'aire
los dets gaireben torrats,
Cers o marin quora bufa
sabi pas ont me virar.
Me manca pas qu'un gavèl
per me venir foëtar la gauta,
E pr'aquò, nos cal anar
m'en soi enanat podar !

Amb lo freg que me desvària
soi romput cal acabar.
Lo nas bufa tan va la mèca
finissi pas de tremolar.
Creses que la vida es dura
ambe tota aquela frescura,
E pr'aquò nos cal anar
m'en soi enanat podar !

Marion ton piuselatge
perirà jos ton cotilhon ! (bis)
Farà pas coma lo formatge,
venguent vièlh, vendrà pas bon. (bis) …

Legir tot

Marion ton piuselatge
perirà jos ton cotilhon ! (bis)
Farà pas coma lo formatge,
venguent vièlh, vendrà pas bon. (bis)

Marion ton piuselatge
perirà jos ton cotilhon !
Cal un jorn manjar lo formatge,
que tròp vièlh serà pas bon.

Marion ton piuselatge
perirà jos ton cotilhon !
Fa dintrar lo vent dins la cava
que l'endrech deu flairar bon.

Daissa venir lo lop, qu'es pas michant
tanben n'amagas un en dedins.
Daissa venir lo lop, qu'es pas michant
Se ne van acocolir /

Daissa venir lo lop, qu'es pas michant
tanben n'amagas un en dedins.
Daissa venir lo lop, qu'es pas michant
Es a tu de l'aculhir.
E daissa-lo t'amanhagar, te potonejar
s'enamorar, s'esmaiar
E daissa-lo te calinhar, t'embelinejar
e lo lop l'amansiràs.

Marion ton piuselatge
perirà jos ton cotilhon !
Mèfi que lo vent dins la cava
sèque pas lo formatjon.
Pèrdes pas la clau de la cava,
fai dintrar lo visitor.

Daissa venir lo lop, qu'es pas michant
tanben n'amagas un en dedins.
Daissa venir lo lop, qu'es pas michant
Es a tu de l'aculhir.
E daissa-lo t'amanhagar, te potonejar
s'enamorar, s'esmaiar
E daissa-lo te calinhar, t'embelinejar
e lo lop l'amansiràs.

Marion ton piuselatge
perirà jos ton cotilhon !
Plores pas per ton piuselatge,
que banharàs ton cotilhon.

Me soi levat de bon matin
Per culhir la lauseta.
L'ai pas culhida, l'ai ausida cantar.
Al jardin de ma …

Legir tot

Me soi levat de bon matin
Per culhir la lauseta.
L'ai pas culhida, l'ai ausida cantar.
Al jardin de ma mia
S'es anada pausar.

« Mia bonjorn aquò soi ieu
Viste dubrís la pòrta
Fa freg defòra lo rosat es tombat.
Amont dins ta cambreta
Serai lèu rescalfat. »

« Pòt ben gibrar pòt ben torrar
Dubrissi pas la pòrta.
Mas descridada puèi tu te ses vantat
que m'aviás per ta mia,
galant te ses trompat. »

E lo galant va consultar
lo rossinhòl salvatge :
« Dins ton lengatge polit rossinholet.
ambe mas amoretas
diga-me s'ai tòrt a drech. »

« Ieu te dirai per ma rason
e puèi per ta gobèrna,
l'amor sincera se fa secretament
sens que degun li sache
l'ora ni lo moment.

Cal far l'amor la nuèit e mai lo jorn.
Cal caressar las dròllas e las aimar totjorn. »

(Collectada al prèp de Marthe Naujac en Avairon)

Los galants vos venon veire
doces coma de melons
Mas apuèi un cop que vos
tenon, pas jamai parlan d'amor …

Legir tot

Los galants vos venon veire
doces coma de melons
Mas apuèi un cop que vos
tenon, pas jamai parlan d'amor
I van plan a la manòbra
se vos vòlon conquistar
Mas apuèi un còp que vos
tenon, vòlon pas pus calinhar
Un galant vòl una filha,
fa lo bèl tant que n'a pas
Quora n'a pas fa meravilha,
se la peta tot va plan
Un galant vòl una filha,
fa lo bèl tant que n'a pas
Quora n'a pas fa meravilha,
tot aquò durara pas
Los galants vos venon veire
doces coma de melons
Mas apuèi un còp que vos
tenon, pas jamai parlan d'amor

Cada galant vòl una filha,
fa lo bèl bèl quora n'a pas,
Quora n'a pas fa meravilha,
fa lo manhac e tot va plan
mas tot aquò durara pas.

Prenètz lo bon temps filhòtas,
prenètz-lo tant que l'avètz
Un còp que serètz maridadas
lo bon temps vos passarà
« Se me passe que me passe
ieu me vòli maridar
Aquò m'es montat a la tèsta
me ne davalarà pas »
Passèt pas una setmana
« Marion vèni me dubrir ! »
Ela se lèva en panèla
lo yòl pas faire languir
Aviá pas passat la pòrta
li fot un vira vai-ten
« Oi aquel demon d'ivronhassa
que ven de pels cabarets !
Li vau far passar l'enveja
de sortir tota la nuèit
Aqual aimable es una estraca,
plan sens-èime, tamagas !
Aquò son pas las promessas
quand fasiás lo corteson
Alara n'èri qua mestressa
e soi teuna per totjorn »
Los galants vos venon veire
doces coma des melons
Mas apuèi cop que vos tenon
pas jamai parlan d'amor

De bon matin me soi levada
Un parelh d’oras d’avant jorn
N’ai entendut cantar la calandra
E lo novèl rossinholet …

Legir tot

De bon matin me soi levada
Un parelh d’oras d’avant jorn
N’ai entendut cantar la calandra
E lo novèl rossinholet
Que me disián dins son lengatge
Mas tas amors son pas aicí
N’es una filha embarcada
Dins una barca de papièr
Mas lo barquièr que la menava
N’èra un nommat cordonièr.
Mas lo martèl n’era de coire,
E lo linhòl de pel de gos.

Vaquí l'istòria de Roseta
Que se voliá pas maridar.

Voliá pas maridar lo faure
De paur que la faga malhar. …

Legir tot

Vaquí l'istòria de Roseta
Que se voliá pas maridar.

Voliá pas maridar lo faure
De paur que la faga malhar.

« Te cal pas aver paur Roseta
Que lo faure es pas un bogràs.

Era lendeman de la nòça,
Lo faure se'n va alucar.
« Ara qu'es lo moment Roseta,
lo fèr es caud lo cal malhar ! »

Mas a la primièra malhada
Lo davantal s'es abrandat.

«Te cal apasimar Roseta
Que lo fuòc te l'amansirà. »

(Collectada al prèp d'Eulalie Clergues a Belesta)

Òu ! Los òmes, los òmes
los camps se fan enlà,
las vinhas son banudas
que Junh fa banejar.

Òu …

Legir tot

Òu ! Los òmes, los òmes
los camps se fan enlà,
las vinhas son banudas
que Junh fa banejar.

Òu ! Los òmes, los òmes
los camps se fan enlà.

Lo cantèl sus la taula
las femnas l'an signat
mas de mala farina
los òmes l'an pastat.

Òu ! Los òmes, los òmes
los camps se fan enlà.

Dins la palha rossèla
las dalhas van cantar,
l'aire sentís a sègas,
l'aire sentís a gran.

Òu ! Los òmes, los òmes
los camps se fan enlà.

Sus las airas polsosas
los aves van volar,
lo vent cocha las garbas
e las fa redolar.

Òu ! Los òmes, los òmes
los camps se fan enlà.

Lo vent cocha las garbas
e las fa redolar
lo temps sentís a batre
l'aire sentís a gran.

Òu ! Los òmes, los òmes
los camps se fan enlà.

DròIles de pan de guèrra
que daissa un gost de tèrra,
siatz joves mas qu'i fa ?
Los que yos lo servisson
manjan pas d'aquel pan,
del pan de la misèria,
del pan de la colèra
qu'òrn gausa pas signar.

Òu ! Los òmes, los òmes
los camps se fan enlà.

L'aire que uèi se lèva
sus l'espiga que plèga
se levarà deman,
l'aire sentís a sègas,
l'aire sentís a batre,
l'aire sentís a gran,
al galaup de sas ègas
òu ! Los òmes, los òmes
l'aire sentís a pan.

Sus la restolha del froment,
Una polida joveneta
Languís aquí tota soleta.

Un mossur venguèt a passar :
« Diga …

Legir tot

Sus la restolha del froment,
Una polida joveneta
Languís aquí tota soleta.

Un mossur venguèt a passar :
« Diga polida joveneta,
languisses pas tota soleta ? »

« Mossur, de que languiriái ieu ?
quand vòli trabalhar, trabalhi,
quand me vòli pausar, me pausi. »

« Mossur vos avancetz pas tant
que mon marit es dins la prada
vos donariá de l'agulhada ! »

Lo bèl mossur s'es avançat
e la presa, la potonada,
sus son chaval se la montada.


Vira d'aiçí, vira d'ailà
A tu te vòli, tu tò vali pas...

Quand foguèron un bocin luènh,
totjorn la paura se virava,
Adiu boièr de la laurada.

Que ne dirà lo mèu marit
quand tornarà de la laurada
trobarà la pòrta tampada.

E las vesinas li diràn,
Son galant que l'a tant aimada
dins son país se la menada.

(Collectada al prèp de Mme Grauby a Belesta)

Arroit de trabalh
L’òme aviá retrobat
Las caranchonas de sa femna
Sas mans blancas
Son perfum fresc
De còs manèl …

Legir tot

Arroit de trabalh
L’òme aviá retrobat
Las caranchonas de sa femna
Sas mans blancas
Son perfum fresc
De còs manèl
Son pel manhac
E la tèrra devenià doça

Terre douce

Epuisé de travail
L'homme avait retrouvé
Les caresses de sa femme
Ses mains blanches
Son parfum frais de corps ami
Ses cheveux tendres
Et la terre devenait douce.

Un ser lo pastre somelhava dins sa cabana tot solet.<br>
Mas dedins sa cabana n’entendèt una votz que cridava<br>
"Corage, …

Legir tot

Un ser lo pastre somelhava dins sa cabana tot solet.<br>
Mas dedins sa cabana n’entendèt una votz que cridava<br>
"Corage, lèva te pastorel !"</p>
<p>Consí volètz que ieu me lève, encara
n’ai pas pron

dormit.<br>
Las novelas son bonas, un enfant es nascut.<br>
Sètz aquí per me dire qu’aquò’s nostre salut.</p>
<p>Ara ieu ba vòli pas creire que vos me digatz la
vertat.<br>
Ba vòli

anar veser se i a cap de vertat.<br>
Ba vòli anar veser se te sès enganat.</p>
<p>Consí farai ieu miserable per abandonar lo tropèl
?<br>
Lo lop es devorable, me manjarà d’anhèl.<br>


Ieu, ne soi responsable de tot lo meu tropèl.</p>