« Parla mi, conta mi de que soscas grand-paire.
Conta mi, parla mi de ton país. »
E lo grand-paire …
Legir tot
« Parla mi, conta mi de que soscas grand-paire.
Conta mi, parla mi de ton país. »
E lo grand-paire canturleja
son conte,
L’enfant dins sos braces s’es tot acroconit.
« Per trobar mon pais, cercas pas dins les cartas.
Lo camin per i anar, es pas marcat
E per frontièra i a pas que la
musica
D’una lenga vièlha que se vòl pas calar.
Mon vilatge es aquí, a la cima del causse.
Lo solelh de juilhet caufa l’adrech.
Per la devesa, i a lo tropèl que paissa.
A l’ombra del fraisse, lo pastre es assetat.
Mon ostal es aquí, bastit de gròssas peiras.
Un clapàs que ten cal, val mai qu’un nis ».
Lo fuòc de lenha, dins lo canton, esclaira
Enfant e grand-paire que se son endormits.
