Ar resplan la flors enversa
pels trencans rancs e pels tertres
quals flors ? neus gels e conglapis
que cotz …

Legir tot

Ar resplan la flors enversa
pels trencans rancs e pels tertres
quals flors ? neus gels e conglapis
que cotz e destrenh e trenca
don vei mortz quils critz brais siscles
en folhs en rams e en giscles
mas mi ten vert e jauzen jois
er quan vei secs los dolens crois.Car enaissi m’o enverse
que bel plan mi semblon tertre
e tenc per flor lo conglapi
e-l cautz m’es vis que-l freg trenque
e-l tro mi son chant e siscle
e paro-m folhat li giscle
aissi-m sui ferm lassatz en joi
que re non vei que-m sia croi.Mas una gen fad’enversa
com s’eron noirit en tertres
que-m fan pro peitz que conglapis
qu’usquecs ab sa lenga trenca
e-n parla bas et ab siscles
e no i val bastos ni giscles
ni menassas ans lor es jois
quan fan so don om los clam crois.Car en baizan no-us enverse
no m’o tolon pla ni tertre
domna ni gel ni conglapi
mas non-poder trop en trenque
domna per cui chant e siscle
vostre bel olh mi son giscle
que-m castion si-l cor ab joi
qu’eu no-us aus aver talan croi.Anat ai com cauz’enversa
lonc temps sercan vals e tertres
marritz com om cui conglapis
cocha e mazelh’e trenca :
qu’anc no-m conquis chans ni siscles
plus que fels clercs conquer giscles
mas ar - Deu lau - m’alberga jois
malgrat dels fals lauzengiers crois.
Mos vers an qu’aissi l’enverse
que no-l tenon bosc ni tertre
lai on om non sen conglapi
ni a fregz poder que-i trenque
a midons lo chant e-l siscle
clar qu’el cor li-n intro-l giscle
cel que sap gen chantar ab joi
que no-s tanh a chantador croi.
Doussa domna amors e jois
nos ten ensems malgrat dels crois.
Joglar granren ai mens de joi
car no-us vei e-n fas semblan croi.

Dins lo monde òm vei de tot caire
Que mai que ieu cadun se crei.
Teni mon reng, escolbilhaire,
De …

Legir tot

Dins lo monde òm vei de tot caire
Que mai que ieu cadun se crei.
Teni mon reng, escolbilhaire,
De la carrièra soi lo rei.
Ai per mon tròn una carreta
Ont me quilhi aprèp mon prètzfach ;
Ma corona es una boneta
E mon sceptre aquò’s un balag.

A !!! s’ai la man sala es utile
A tota la societat,
Sai mantener dins cada vila
L’aire sanís e la propretat.
Per tant que prenga sas mesuras,
La poliça ni per mettre d’empach,
Ai per mon compte las orduras
Qu’empòrti amb pala e balag.

Quand òm vòl ganhar la vidassa,
Tot n’es pas de flors aiçaval !
Lo malur sens vergonha embarassa
Aquel que viu de son trabalh.
D’unes, tant lèu que venon de naisser
Prenon l’existéncia a l’ensag,
D’autres enfin per poder pàisser
Cal que trainen lo balag.

Soi dels darnièrs, d’aquò ne’n raii,
A mon còr, parla la rason,
E content, mangi se trabalhi,
Lo pan ganhat per ma susor.
Lo riche, jamai me codoissa,
S’en faot, quand es un pauc distrach
Crida : orror ! mas n’ai pas l’enveja
D’espolsar sus el mon balag.

Dison qu’avèm drèit d’insoléncia
Aquò d’aquí n’es pas vertat.
Se mancam, es per ignorància,
L’insoléncia, aquò’s la fiertat.
Daissar lo mòt sens faire la causa
Dieu ne’n pòt esser satisfach
Perque, quand nòstra ama es sens rason
Faire fi de l’òme al balag ?

Cadun sa plaça, òmes del monde !
De la meuna rogissi pas
Que lo vici pertot desbonde
Cresètz que se confla d’enbàs ?
De corrupcion n’i a fòrça menas !
Se teniatz a ne’n esser desfachs
I perdriái mon temps e ma pena
A mai lo margue del balag.

Cossí volètz que vos respecte
Quand volètz pas me respectar ?
Se trobatz que vos infecte
Veni de vos desinfectar !
Sèm totis de la metèissa bosa
Lo metèis motle nos a fach.
Lo frac ne’s pas mai que la blosa
Lo jonc es mens que lo balag.