Vesi sovent tornar
Coma una trèva que sortís de nòstras vèlhas
Aquel desir fòl de cambiar la tèrra entièira
E …

Legir tot

Vesi sovent tornar
Coma una trèva que sortís de nòstras vèlhas
Aquel desir fòl de cambiar la tèrra entièira
E de fargar un mond nòu
Rapèla-te ma Dulcinèia
Erem sietats davant la chiminèia
Aquí ne cojàvem montar nòstras idèias
Mescladas al fum de nòstres pòts.

Arri arri jès quin auvari !
De que se passa ençaval ?
Lo monde ven reaccionari
Qu’avèm fach de nòstre ideal ?
Vesèm pas mai lo peis que nada
A contra sens dins lo riu grand
E dins lo bòsc dançar las fadas
Al l’entorn d’un fuòc de Sant Joan.
Nautres voliam pas mai d’armada
Ni de fusilhs ni de soldats
Cresiam que l’ora èra arribada
De la patz e de l’amistat
L’objeccion l’avèm pas panada
Avèm menat un dur combat
Avèm remandat nòstras cartas
E nòstres librets militars.
Se sul Larzac èrem cent mila
Aquò los a pas empachats
De contunhar de far de missilas
E de ne vendre de tot costat
Ara an trapada la parada
Voliam pas d’armada d’Estat
An fargat d’armadas privadas
Aital lo torn èra jogat.

Arri arri jès quin auvari !
De que se passa ençaval ?
Lo monde ven reaccionari
Qu’avèm fach de nòstre ideal ?
Ont es passat Maire Coratge
E la comuna los partisans
E l’ase que beviá la luna
En se rient coma un enfant ?
Nautres voliam pas mai de gàbias
Ges de cadenas ges de carcan
I aurà lèu se non prenèm garda
Un policièr per abitant
De cameràs dins cada caire
De bracelets de suretat
De parpalhòls del nais furgaire
Per nos seguir nos espionar.
E sèm ficats tre la mairala
E vèlhan nòstre estat mental
Lo mendre gèste mendra paraula
E nos embarran al golag
I a de miliças plan armadas
A l’escòla al supermercat
Amai per anar al cagacin
Cal mostrar son identitat !

Arri arri jès quin auvari !
De que se passa ençaval ?
Lo monde ven reaccionari
Qu’avèm fach de nòstre ideal ?
Ont es passat l’ausèl vengaire
Don Quichòta amai los crocants
Los brigands que tornavan las paures
Ont son los faidits occitans ?
Ara en passa electorala
Sol compta la tranquilitat
E tanpís se i a de caumatge
Baste foguèssetz plan pagats.
Aquò rai se dins vòstres barris
I a un tropèl de sens abric
S’avètz un ostal secondari
Dins un canton de paradís.
Amai foguèssetz pas racisats
Avètz ausit ambé plaser
Aquel palhassa de ministre
Far son Hitler amb’un kärcher
Dins lo desèrt i a de miratges
Que te fan creire a la vertat
Dins lo miralh i a ton image
Repesca ta realitat.

Per confessar una vielhòta
Se n'anava plan galhardòta
Lo long del riu a pè ambe son pal
Barambim bron bron …

Legir tot

Per confessar una vielhòta
Se n'anava plan galhardòta
Lo long del riu a pè ambe son pal
Barambim bron bron la paura vièlha
Lo long del riu a pè ambe son pal
Te trobèt un perdigal.

Un perdigal de galhamassa
Pudiá ben un pauc, tanpís l'amassa
Tanpís se put marga son perdigal
Barambim bron bron la paura vièlha
Tanpís se put marga son perdigal
Dejós lo damantal..

Mas lo curat que la confessa
Se ditz : "Que put aquela bogressa !
Per m'embrenar aital lo confessional
Barambim bron bron garça de vièlha
Per m'embrenar aital lo confessional
Aquí de pudre aital !

Devètz fotre qualqua vessina !
Çò ditz lo curat que saufina,
- 0 nani nani aquò que put aital
Barambim bron bron respond la vièlha
0 nani nani aquò que put aital
Aquòs mon perdigal !

- Vòstre perdigal ! Mas siètz caluca !
Se vos lavatz pas siètz fotuda !
Vos va fotre lèu qualque missant mal
Barabim bron bron ma paura vièlha
Vos va fotre lèu qualque missant mal
Se lo gardatz aital !

- Fotre lo vau lavar de tira !"
E cap al riu ela se triga
Lo te va lavar e al confessional
Barabim bron bron tòrna la vièlha
Lo te va lavar e al confessional
Tòrna amb son perdigal.

"O lala qu'aquò put encara !
Lo podètz tornar lavar o gara!
- E pr'aquò l'ai talament lavat
Barabim bron bron respond la vièlha
E pr'aquò l'ai talament lavat
Que l'ai tot desplumat !

Amai se me volètz pas creire
Tenètz lo vos pòdi far veire !"
En ausiguent aquò Monsur lo curat
Barabim bron bron planta aqui la vièlha
En ausiguent aquò monsur lo curat
Sul còp se n'es anat !

Vos vau parlar de Tanturna
Un òme un pauc tabol
Que per tota fortuna
Aviá pas qu’un pesolh
Sabiá pas …

Legir tot

Vos vau parlar de Tanturna
Un òme un pauc tabol
Que per tota fortuna
Aviá pas qu’un pesolh
Sabiá pas ont lo metre
Per anar al trabalh
Aviá paur de lo perdre
Tustèt a n’un ostal.
I diguèt : "Ma doneta
Sonca per qualqu’oretas
Aquel tròç de bestiàs ?
- Si ben si ben pecaire
Pausatz lo empr’aquí
Serà plan a son aise
Fins a deman matin."
Dins la nèit l’auca piga
Lo pesolh i flambèt
Lòme i cerquèt briga
Lo matin quand tornèt
Bada, crida, amenassa
Tant qu’ela sens pompir
I donèt l’auca grassa
Per lo faire partir.
A cò d’una vesina
Sa polhada daissèt
Era dins la cosina
Quand lo pòrc la mangèt
Nòstre òme tot irètge
Donèt de còps de pal
Partiguèt amb la truèja
Cap a un autre ostal.
Embarrèron la maura
Ambé lo buòu laurèr
Mas dins la nèit la paura
Crebèt d’un còp de pè
Lo lendeman nòstre òme
S’emportèt l’assassin
Partiguèt coma lo tròne
Cò d’un autre vesin.
Dins l’ostal la cambrièira
Lo voliá abeurar
Lo pren a la ribièira
En creguent de plan far
Mas la vaca inquieta
De còp fotèt un saut
Escapa a la drolleta
E se neguèt dins Viaur.
Lo ser quand el arriba
Foguèt tot emmaliciat
Agantèt Margarida
L’embarrèt dins un sac
A cò d’una bordièira
Va recaptar son fais
Ela trai la cambrièira
E i met lo canhàs.
Lo ser el se destriga
De s’emportar son ben
Pèi vòl sortir la filha
Per li faire un potet
Coma drobís la saca
Lo can li sauta al nas
Lo li gafa lo li maca
Cridèt coma un gusàs.
D’un pesolh a una auca
D’una auca a un porquet,
D’un pòrc a una vaca
Es content coma un grelh.
D’un buòu a una dròlla
D’una dròlla a un canhàs
E aquela bèstia òrra
I a desrabat lo nas !
Lo fin mot de l’afaire
Se lo volètz saber
De tròp far l’escambiaire
Òm i pèrd tot son ben.

Lo prumièr de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu …

Legir tot

Lo prumièr de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu li donarai
E lo dos de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Las alas mirgalhadas
De l’arca per la prada
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu li donarai…

Tu calandreta
Que cantas nuèch e jorn
Sus la paret de la preson
Pren la volada
Vai dire al meu amor
Que ieu l’aimarai totjorn

E lo tres de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
L’esper que bronzina
A la broa de la languina
Ieu li donarai
Lo quatre de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
La flor de giroflada
Per ondrar sas pensadas
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu li donarai…

E lo cinc de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Lo perfum de la pluèja
Suls pelses de la glèba
Ieu li donarai
E lo sièis de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Lo misteriós messatge
Del calabrun salvatge
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu li donarai…

E lo sèt de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
La caressa de l’alba
Sus l’aura de paraula
Ieu li donarai
E lo uèit de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Lo solelh que s’acranca
Al miralh de las mancas
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu li donarai…

E lo nòu de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
La promessa de saba
Per sa vida barrada
Ieu li donarai
E lo dètz de mai
Qué donarai ieu a ma mia (bis)
Lo cant del temps que raja
Que ritz e nos agafa
Una perdigòla
Que va que ven que vòla
Ieu li donarai…

Escotatz la canço
Dels brocards dels blasons
Apariada sus las
Ciutats de la region
Cada vila a son renom
Sa …

Legir tot

Escotatz la canço
Dels brocards dels blasons
Apariada sus las
Ciutats de la region
Cada vila a son renom
Sa devisa un dicton
D’unis vos farán rire
D’autres benlèu non.

Vau començar prumièr
Per la vila de Graulhet
Sabètz çò que ne dison
Per d’aiga n’an pas set
Al pè de la montanha
Aquí Masamet
Quina formula estranha
Un ba tira l’autra ba i met.

A Galhac son tabols
O benlèu estacats
Se descaptan lo cuol
Per s’acaptar lo cap
Los pichons de Montans
Totjorn tustan los grands
Las polas de Treban
Totjorn grapan en avant.

Dison de Borniquèl
Cada pòrta un portanèl
Pareis qu’a Castelvièlh
Cada ostal es un bordèl
Lo monde de Lamandina
Se son pas colhas n’an plan la mina
E los de Calmon
Se son pas colhas n’an lo renom.

E sabètz qu’a Marsac
Cada fava dona un sac
Tot plan vist e regardat
La Cauna val Galhac
Val mai èsser del Segur
Que de la Paroquial
Castelnòu de Montmiralh
Pichona vila grand portal.

Escotatz la cançon
Dels brocards dels blasons
L’avèm facha sus las
Ciutats de la region
Cada vila a son renom
Sa devisa un dicton
N’avèm facha una cançon
Dancem lo revelhon.

Repic :
E al clapàs cal totjorn portar pèiras
Cal portar pèiras de longa al clapàs.

Un bon jorn dins …

Legir tot

Repic :
E al clapàs cal totjorn portar pèiras
Cal portar pèiras de longa al clapàs.

Un bon jorn dins la vila
De Cordàs en Albigés
Encontrèt una filha
La dròlla d’un pagés (bis)
Tant i agradèt pecaire
Qu’anguèt lo lendeman
Demandar a son paire
Se la i voliá donar
I respondèt : Ma filha
Gojat es pas per tu
D’usclats dins la familha
N’i a pas jamai agut.

Per trobar una cramba
Un ostal un abric
Cal mostrar pata blanca
Se cal levar matin
E se siás pescaluna
Caumaire o pas francés
O s’as d’aurtas costumas
D’ostals ne trapas ges.
Sonc’un tròç de cabana
Una gàbia de beton
Quand te cal pas me damne
T’anar jaire jols ponts.

E se un jorn mon paure
Vòls trobar un trabalh
Cal beure ton vinagre
De paciénça ne cal
Cal furgar las anóncias
Córrer amont aval
Per aver una responsa
Que cambia pas jamai
Quand veson ta cara
O que dises ton nom
Las pòrtas se barran
Pas res per tu pichon !

S’un jorn de desbarruta
Trobavas un trabalh
Met un tap a ta flabuta
Pòt èsser un tracanard
Siás pas francés de soca
Siás aquí per trimar
Lo pauc d’argent que tocas
Lo te cal pas panar
Sempre per tu l’obratge
Que cap pus vòl pas far
Mas quand ven lo caumatge
Seràs lèu balajat.

Butatz dòllas e drollons
Aquela polida dança
Quatre pas da galejon
En avant de reculons
Un dos tres drollòtas
Un …

Legir tot

Butatz dòllas e drollons
Aquela polida dança
Quatre pas da galejon
En avant de reculons
Un dos tres drollòtas
Un dos tres drollons
Qual tusta a la pòrta
Dintrarà un jorn.

Butatz dròllas e drollons
Aquela polida dança
Quatre pas de galejon
En avant de reculons
Tustètz plan de fàcia
E puèi de coston
Tustètz plan amassa
Per far un bon son.

Escota plan public aimable
Çò que te vèoli contar
Sai que los plasers de la taula
An totjorn quicòm de …

Legir tot

Escota plan public aimable
Çò que te vèoli contar
Sai que los plasers de la taula
An totjorn quicòm de sacrat
E que la vida seriá mens brava
Sens lo plan beure, lo plan manjar
Mas n’i a que passan la jornada
A s’empifrar, s’assadolar.

Coma disiá sénher Bosquet
Cal pas jamai faire pinquet.

Per eles la causa essenciala
Tanlèu levar cada matin
Quò’s pas la pèira filosofala
Ni lo caumatge, los sens abrics
Mas pus lèu de faire ripalha
Mab una còla d’amics
E de poder levar lo veire
A la santat del bon profit.

Coma disiá sénher Massip
Cal pas demorar aganit.

Son pas d’aqueles que se caran
D’un amburger american
Ni mai d’una pizzà pas cara
Son pas que d’estofa crestians
Estiman mai una auca grassa
O un bon civet de singlard
O una bona estafinada
Seguida d’un brave fejat.

Coma disiá sénher Bernat
Cal totjorn èsser plan tibat.

A l’enterrament d’un camarada
I van pas per portar lo dòl
Mas pus lèu per la favonada
Pola farcida o mortairòl
Son malcorats aquesta passa
N’i a que fan grèva de la mòrt
Lor triga qu’una calimassa
Venga reparar aquel tòrt.

Coma disiá sénher Raol
Cal totjorn èsser plan sadol.

Se los vesiatz quand Nadal tinda
Òm diriá que son malerós
Quand se gitan sus la mangisca
Son pus golards que de tessons
Lor estomac fariá qu’un litre
Qu’ensajarián d’i’n metre dos
A se podián crebar de tira
D’un sadol de piòit als marons.

Après la sopa un còp de vin
Pana cinc sòus al medecin.

Quand van dins de coctèls chapaires
Quò’s pas per ausir de discors
Lor cal mai que bonas paraulas
O de salcissas d’Estrasborg
Lor cal un plan ponh de champanha
De caviar o de pichons forns
N’emplenan mai que la basana
Totjorn n’empòrtan un plen sacon.

Coma disiá sénher Malvy
Res non val un bon riquiquí.

Finta plan aquel musicaire
Tot magre quand fasiá de blos
Desempèi que sona lo graile
Es vengut gras coma un melon
Cada ser es la gratonada
Una sietada de reponchons
A la sason de las aubadas
Te dejuna ambé de tripons.

Lo qu’aima pas lo cambajon
Non a pas tota sa rason.

Per acabar la cançoneta
Totes amassa anam trincar
Pels braves reis de la forqueta
Totjorn prèstes a machugar
Anèit a la bona franqueta
Vos convidam a taulejar
E tanpís se sus la planeta
N’i a qu’an pas res per s’avidar.

Podètz beure podètz manjar
Sabètz pas qual vos manjarà.

Margarida d’Aubert
Vos que vos endormissètz
Vos endromiguètz pas
Qu’ausiretz cantar tot bas
Aquel vièlh roquièr
Qu’es aquí darrièr
Vos …

Legir tot

Margarida d’Aubert
Vos que vos endormissètz
Vos endromiguètz pas
Qu’ausiretz cantar tot bas
Aquel vièlh roquièr
Qu’es aquí darrièr
Vos aima a la foliá
Ditz qu’un jorn seretz sa molhèr.

Ai ! qu’aquò’s crudèl
Qu’una jova preng’un vièlh !

Quand calguèt afiançar
Ieu lai voliá pas anar
El me prometiá
Que tot son ben me donariá
N’auriá mai valgut
Un joine tot nud
Escarrabilhat
Siaguèsse fach a mon grat.

Un dissabte al soer,
Environ de mieja nuèit
Me fasiá d’espeçuts
Ditz que ieu li cerque bruch.
Jamai non me ritz
E totjorn me ditz,
D’un èr fòrt brutal :
"Torna-te’n a ton ostal !"

Aquel vièlh renós
Que n’es gelós coma un gos
Me voldriá empachar
Lo dimenje de chanjar
Ieu qu’ai dins lo cap
Los del temps passat
I pense pas pus
Vese qu’aquò’s un abús.

Lo dimenge matin
Fasiá bolir lo topin,
El ven d’un còp de pè
Me fa virar lo cafè.
E jamai non me ritz,
E totjorn me ditz,
D’un èr fòrt brutal :
"Torna-te’n a ton ostal !"

Margarideta de Sant Pons
Quantas de filha n’avètz-vos ?

N’avèm quatre a la fièira
N’avèm quatre a l’ostal
Que debanan …

Legir tot

Margarideta de Sant Pons
Quantas de filha n’avètz-vos ?

N’avèm quatre a la fièira
N’avèm quatre a l’ostal
Que debanan de fial
N’avèm quatre al canton
Que ne manjan de castanhons.

N’avèm tres …

N’avèm doas …

N’avèm una …

Maridan l’Escrivòta
L’Escrivòta jolie
Maridan l’Escrivòta
La fleur de ca pays.

Se Loïs se marida
LoÏs, comte Loïs
Ne pren …

Legir tot

Maridan l’Escrivòta
L’Escrivòta jolie
Maridan l’Escrivòta
La fleur de ca pays.

Se Loïs se marida
LoÏs, comte Loïs
Ne pren una Escrivòta
La fleur de ca pays.

Se l’a presa joina
Que se sap pas vestir
Loïs se’n va en guèrra
Per la daissar grandir.

Al bot de sèt annadas
Son marit va venir
Se’n va picar a la pòrta
"Escrivòta vèni me dobrir."

Sa mèra diligenta
Li va vite dobrir :
"Ont ai mon Escrivòta
Mon Escrivòta jolie ?

- L’avem mandada a l’aiga
?’es pas sachuda venir
Los Mòros l’aurán presa
Los Mòros sarrasins.

- Ieu l’anarai ben quèrre
Quand saupriái de lai morir
Farai faire una barca
Tat d’òr e d’argent fin.

Lo vent me lai transpòrta
Dins un tan bèl jardin
Digatz-me lavaireta
Qu’es aquel castèl aquí ?

- Lo castèl dels Mòros
Dels Mòros sarrasins
- Cossí s’apèla la dama
La dama qu’es dedins ?

- S’apèla l’Escrivòta
L’Escrivòta jolie
- Cossí ieu podriá faire
Per li dintrar dedins ?

- Vos cal abilhar en paure
En paure pelerin
E demandar l’aumònia
Al nom de Jesus-Crist.

- Donatz quicòm Madama
Al paure pelerin
Que demanda l’aumònia
Al nom de Jesus-Crist.

- Chambrièra met-te’n fenestra
Per veire qual i a aquí
- Madama aquò’s un paure
Un paure de vòstre païs.

- Cossí aquò podriá èstre
Un paure de mon païs ?
Los aucelons que vòlan
Çai sabon pas venir.

Sonque las girondetas
Que van per tot païs..."
Al prumièr bocin que còpa
Li geta un grand sospir.

"Aquel sospir que geta
Sembla lo de mon marit
- Oui, oui, joina Escrivòta
Ieu soi vòstre marit.

Soi aicí per vos quèrre
S vos volètz venir.
- Vai faire un torn dels còfres
E pren tot l’argent fin.

Va faire un torn d’estable
Causís los gròs rossins
Ieu montarai lo roge
E mon marit lo gris."

Siaguèron pas al pònt d’arma
Los Mòros van venir.
"Sèt ans te l’ai noirida
De bon pan e de bon vin.

L’argent que tu m’empòrtas
La mar fariá lusir
Los chabals que m’emmenas
La mar farián fremir."

Marion jost un pomièr
Que s’aifaçona (bis)
Que s’aifaçona aicí
Que s’aifaçona alai
Que s’aifaçona

Un bòçut ven a passar …

Legir tot

Marion jost un pomièr
Que s’aifaçona (bis)
Que s’aifaçona aicí
Que s’aifaçona alai
Que s’aifaçona

Un bòçut ven a passar
Que la regardava.

"Monsur qué regardatz tant ?
Ieu soi tan pichòta !

- Perqué pichòta vos sètz
Vos seretz ma mia !

- Se vòstra amiga ieu soi
Cal copar la bèoça !"