A ! Malaja la bugada,
Qui’t ví téner suu tucòu !
De la permèra uelhada,
De tu pensèi vàder hòu. …

Legir tot

A ! Malaja la bugada,
Qui’t ví téner suu tucòu !
De la permèra uelhada,
De tu pensèi vàder hòu.

Mon Diu, quant de gracietas,
Sus tons trèits jo ví lusir !
Lo qui pintra las mongetas,
Au’s traçar se divertí.

Quant de còps a la barguèra,
Quant de còps au ton cledat,
No’m hes créder, mensongèra,
Que mons huecs t’avèn tocat !

Los ausèths planhèn mas penas,
Los arrius que n’an plorat,
E capvath aquestas penas
Tot que’m pareish desolat.

Adiu dongas, pastoreta,
Ingrata, shens nada amor,
Non veiram plus sus l’erbeta,
Lo men tropèth dab lo ton.

A l’ombreta de l’aubar
Jana se n’ombreja.
Jana se n’ombreja ençà,
Jana se n’ombreja enlà,
Jana se n’ombreja.

Un tonhut …

Legir tot

A l’ombreta de l’aubar
Jana se n’ombreja.
Jana se n’ombreja ençà,
Jana se n’ombreja enlà,
Jana se n’ombreja.

Un tonhut vien a passar
Que la regardava.

- Que’m regardas, tu, tonhut
Jo soi tròp beròja.

- Per beròja que vos siatz
Cau que’n siatz ma mia.

- Si ta mia deví estar,
Cau que la tonha saute.

La piqueta en ua man,
L’arressèga a l’auta,
I arressegar la tonha decí,
I arressegar la tonha delà,
I arressegar la tonha.

-Si la tonha deu sautar
Adiu donc beròja !

A nueit hè nau ans
Que non ns’i èran vists
Tanlèu qui ns’èm vists
Que ns’èm adromits
Hètz-ve, donc, ençà …

Legir tot

A nueit hè nau ans
Que non ns’i èran vists
Tanlèu qui ns’èm vists
Que ns’èm adromits
Hètz-ve, donc, ençà
Las mias amoretas
Hètz-ve donc ençà
La nueit que se’n va

A nueit i a nau ans
Non ns’i èran pas vists
Tanlèu nos ns’èm vists
Que ns’èm adromits
Tanlèu deishudats
Que ns’èm embraçats
Hètz-ve donc ençà
Las meas amoretas
Hètz-ve donc ençà
La nueit que se’n va.

Aquéros moutagnos qué tant hautos soun
M’émpachon dé bédé mas amous oun soun

Sé canti, you qué canti, canti pas …

Legir tot

Aquéros moutagnos qué tant hautos soun
M’émpachon dé bédé mas amous oun soun

Sé canti, you qué canti, canti pas pér you,
Canti pér ma mio qui ey aou prés dé you

Sé sabi ou las bédé, ou las réncountrà,
Passéri l’ayguéto chéns poou dé’m négar

Aquéros mountagnos qué s’abachéran
É mas amouretos qué paréchéran

Au reng deus bienurós que’i son las joenas filhas,
Las qui an dus aimadors ;
Que’us complasen a tots,
Dab …

Legir tot

Au reng deus bienurós que’i son las joenas filhas,
Las qui an dus aimadors ;
Que’us complasen a tots,
Dab lurs beròis efèits
Que’us renden satisfèits.

A Vièla e a Vilhèras qu’avem quauques turments,
Dab la valea d’Aspa qu’avem gran diferent.

Montanhas son montanhas, non n’i …

Legir tot

A Vièla e a Vilhèras qu’avem quauques turments,
Dab la valea d’Aspa qu’avem gran diferent.

Montanhas son montanhas, non n’i a com las d’Aishòs,
Au mensh tant desirada, deu vilatge d’Escòt.

Que volèn la termièra_ au som deu Tucolet,
Au còl de Maria Blanca, lo mes beròi endret.

Tretze vaquèrs de Vièla, que pujan t’aquí haut.
Que traucan la Tecoèra entà Camor de haut.

Qu’anàn liurar batalha a d’aqueths grans brigands
Tà defénder la tèrra que tots aimavan tant.

S’avèn leishat borrugas au cap deus grans barròts;
Entà ’star mei solides que’s tiran los esclòps.

Sèt demoràn per tèrra estenuts aus Camors,
Los auts avón a huéger capvath deu Varescon.

Partín au mei a córrer, entà darrèr deus plors,
T’anar portar la plenta, au parquet d’Auloron.

Los de Vièla tranquilles que’us espiavan a har :
« Que podetz tostemps córrer, qu’avem ganhat l’ahar. »

Que plantàn la termièra, darrè’u serròt d’Aishòs.
La crotz qu’ei a la vista, au pè deu gran garròc.

E quan tornèn tà casa que podèn estar fièrs
De racontar l’istuèra coma de grans guerrièrs.

E tota la joenessa qui aimavan lo bestiar
Dab gran reconeishença, lo ser, qu’anàn tringar.

Adiu Maria Blanca e los Camors d’Aishòs,
Non i a nada contrada qui ei autant bèra enlòc.

Que i a vin a Morlaas
Qui da mau de garganta,
S’as un pet en lo nas
Que’n vas har …

Legir tot

Que i a vin a Morlaas
Qui da mau de garganta,
S’as un pet en lo nas
Que’n vas har de maishantas ;
Avisa’t de non pas pishar
Suus solièrs d’anar tà la missa,
Sinon horats que i averà
Que’n gaharàs bona malicia.

Be’n vòu béver bon vin (3 còps)
B’ei vadut au bèth miei deu Vic Vielh.

L’aute dia a Bordeu,
Qu’an portat sus la taula
Un vin de macarèu ;
Desempuish que i a graulhas
Au hons deu men vente redon,
Coacant dens la mea tripalha,
E que cridan aquiu pregond :
"Enviatz Madiran, malaja !"

Hart de béver piqueta,
Que prengói la carrèra
Dab la vielha estafeta ;
Qu’anèi tà la Capèra (1)
Tà gostar vin de Juranson :
Deu petit manseng de Lapèira
Tà’m poder virar lo poson
E tà har passar la malèra.

Be n’a bevut bon vin (3 còps)
B’ei vadut au bèth miei deu Vic Vielh

Un còp guarit de mau,
Qu’anèi véder a Lasserra
Entà dançar los sauts
E acabar l’istuèra ;
En çò d’Arrat, que’m soi gahat
Un gran còp de pè de barrica :
Lo Cabernet dab lo Tanat,
Be pòt estar bon, macanica !

Pas un quite moment per espiar lo cèu
A Lima jamei lo sorelh
A plaser los crums ploran lo gris …

Legir tot

Pas un quite moment per espiar lo cèu
A Lima jamei lo sorelh
A plaser los crums ploran lo gris
Las Barriadas escopeishen los fusilhs.

Campesino, Campesino
Ya nace el poder del pueblo.

Campesino paisan de l’esper
De ton país s’escapa la libertat.
Mei que mei si ne parlas pas
Entre tas mans demora la kena.

E segur qu’ei tostemps la kena
Lo cant d’amor de la sierra
Che Gueverra per lo Peru
L’esper d’un navèth Tupac Amaru.

Tupac Amaru Inca o revoltat
Son pas que dus qui an ensajat
De díser non e se’n parla enqüèra
Dens las carrèras de Cuzco.

Campesino de la montanha hauta
Nostes biais de víver jamei se semblaràn :
Minjas la coca per pas aver talent,
Minjam nosta vita per passar lo temps.

Au mèn cor las shorradas
Horneishen drin de temps
Au temps de l’esperada
On ès donc demorada ?
Que soi …

Legir tot

Au mèn cor las shorradas
Horneishen drin de temps
Au temps de l’esperada
On ès donc demorada ?
Que soi shens tu tostemps
Que soi shens tu tostemps
La tèrra doçament
Devana sa vrespada
Dab jo lo cèu qu’atend
Qu’èi au cap las aubadas
Qui’t prepara lo vent
Qui’t prepara lo vent

Lo dia que s’eslurra
Que s’atraça lo sèr
Et jo, darrèr la lua
Que vei ton pòt de prua
Sucrat e coelheder
Sucrat e coelheder
E lo temps-esparvèr
Enqüèra e m’a panat
L’aur deus tons arridets
Ua òra de plasèr
E lo ton gost de blat
E lo ton gost de blat

Tot qu’ei negre bitara
La carrèra esconuda
Que s’està com totara
Shens nat traç deu ton pas
Uei seràs pas vienuda
Uei seràs pas vienuda
La lua tostemps muda
Espia de l’aute part
Ua chavèca e’s muda
Sus la branca torçuda
Lo men còr qu’ei sarrat
Lo men còr qu’ei sarrat

Lo topin, hica-lo
Lo cuu a la calor
Suu huec de la cosina ;
Lo bonur qu’ei dehens,
Tiratz-ve los …

Legir tot

Lo topin, hica-lo
Lo cuu a la calor
Suu huec de la cosina ;
Lo bonur qu’ei dehens,
Tiratz-ve los turments,
La se vam jogar fina.

Quan l’aiga e tremòla,
Hicà’i quate havòlas,
Arrabas e patatas,
Pipèr, sau e branon,
Tot aquò hica-lo :
La garbura ei lançada.

Lo trebuc, hica-lo
Dab pro de precaucions
Au miei de la topina ;
Hè drin borir, mes shens
Har càder d’aiga dens
L’ehlama berogina.

Aquiu, pensa au caulet,
E copa’u a trocets,
En fina menudalha.
Hè lo blanquir drinon,
Puish atau hica-lo :
B’ei aquò bon, malaja!

- E cau escanolhas ?
- No’n cau pas!
- Quiò que’n cau !
- Çò qui’n saps ?
- Mei que tu !
- Cara’t donc!

- Hica’i çò qui volhas!
- Tròç de piro, tròç de piro!
- Ta mair qu’ac sabè, tè!
- Praubes de nos!
- Entonhat de qui ès !

- N’as pas vist l’alh?
- Ni lo peracilh !
- E las caròtas?
- E las cebas donc?
- Las cebas, ò, ò, ò, las cebas!

Los tons dits a la mea espatla
Un arridet com un sorelh
Au pregond deus tons uelhs
L’aiga de la …

Legir tot

Los tons dits a la mea espatla
Un arridet com un sorelh
Au pregond deus tons uelhs
L’aiga de la mar grana
Que se’m pana

Hami de víver qu’èi (bis)
Com jamei
Hami de víver qu’èi (bis)
Com jamei

Un holet dançant sus la lana
Un flòc de brum au costalat
Lo Bearn encantat
Prem enter la montanha
E la plana

Enten la votz de la mainada
Cantar la lenga de tostemps
La musica deu vent
Qui ns’arriba d’Espanha
L’acompanha

Quant ei qui’m demora de via ?
Quant de temps au davant de jo ?
E quan n’averà pro,
Lo qui tostemps e’ns mia,
Ont que sia ?

Hami de víver qu’èi (bis)
Com jamei
Hami de víver qu’èi (bis)
Com jamei

Jamei n’aimarèi hilha
Qui aja lo peu frisat.
Suson la peu-longueta
Qu’ ei hèita a mon grat,

A mon grat, …

Legir tot

Jamei n’aimarèi hilha
Qui aja lo peu frisat.
Suson la peu-longueta
Qu’ ei hèita a mon grat,

A mon grat, a ma guisa,
Tota ma volontat.
Quan jo la me’n vau véder,
La tròbi dens un prat.

Quan jo la me’n saludi,
Se’m vira de costat.
Qué me demandatz sénher ?
Sénher, qué’m demandatz ?

Voletz argent de borsa ?
O anèth suberdaurat ?
No’n voi argent de borsa,
Ni anèth suberdaurat.

Que voi pomas reinetas
Qui au voste sen portatz
Las pomas son verdòtas,
Maduras no’n son pas.

Mes quan sian maduras
Galant, vos las auratz.
Non m’envietz pas messatger
Vos medish que viengatz.

Los messatgèrs que’s trompan ;
Vos me desliureratz.
Trion la don don dondèna
Trion la don don dondè.

Qu’ei per tu, Loisa, per uei e doman,
Tu la hemna de l’eisharpa de huec,
Color de cerisa e perhum …

Legir tot

Qu’ei per tu, Loisa, per uei e doman,
Tu la hemna de l’eisharpa de huec,
Color de cerisa e perhum de pan,
Sabi pas perqué te disi aquò.

Hemna en plors espiant lo regard deu monde,
Hemna nuda dens l’ivèrn pregond,
I a pas cap de plaça tà portar ton nom,
Mes dilhèu mei vau ’questa cançon.

Un bèth dia veiram puntejar lo sorelh,
A cadun son torn, cadun l’esper,
Per sentir ací, tau com un vin borret,
La cançon de Loisa dens lo ser.

Lo vielh Siset que’m parlava
De d’òra au ras deu portau,
Dab lo sorelh qu’esperavan
Catavas suu camin-nau.

Sisetn, e …

Legir tot

Lo vielh Siset que’m parlava
De d’òra au ras deu portau,
Dab lo sorelh qu’esperavan
Catavas suu camin-nau.

Sisetn, e vedes l’estaca ?
A tots que ns’i an ligats ;
Si arrens non nse’n destaca,
Quin poderam caminar ?

Si tiram tots, que caderà !
Guaire de temps pòt pas durar.
Segur que tomba, tomba, tomba,
Plan croishida qu’ei dejà.

Si tiri hòrt, jo, per ençà,
Si tiras hòrt, tu, per delà,
Segur que tomba, tomba, tomba,
Que nse’n poiram desliurar.

Totun i a pro de temps ara
Qui ns’escarronham las mans,
Si la fòrça e’ns deisha càder
Pareish mei grana qu’avant.

De tot segur qu’ei poeirida,
Totun, Siset, pèsa tant !
A còps que’m perdi l’ahida,
Vè torna’m díser ton cant.

Lo vielh Siset que se’m cara
Mau vent se l’a miat atau,
Qui sap ont se tròba adara ?
Demori sol au portau.

A pausas passan los dròlles,
Lhevi lo cap tà cantar
Lo darrèr cant deu vielh òmi,
Lo darrèr qui m’ensenhà

Que i a pausas d’uas vrespadas
Quan la sonsaina de tostemps
Canta agut la soa balada :
Que’s hica en …

Legir tot

Que i a pausas d’uas vrespadas
Quan la sonsaina de tostemps
Canta agut la soa balada :
Que’s hica en holia lo vent.
Aquestes sers, las mans sarradas,
Que senti au pregond de jo
La calor
De la balaguèra.
La montanha que se m’apèra (bis)

B’ei donc blu, lo cèu de seteme,
Dessús los prats deu Vederet.
Quan los camps d’ajons e hèn véder
Huelha roja e frut vriulet.
Los perdigalhs que hèn enténer
Los lors raperet luenh de jo.
La sason
Dejà s’esbrequèra.
La montanha que se m’apèra (bis)

Entre Aspè e Comelia
Malhs gigants que son apielats
Aquiu hons lo Gave e s’enmia
Un shinhau mei a cada aigat
Tau com las aví espartidas
Las brasas deu pair. Qu’at voló,
Los grans gorgs
Son la soa tèrra
La montanha que se m’apèra (bis)

E i pensas, a pausas, Elena,
Quan nse n’anàvam passejar ,
Cap a nos lusiva la pena,
No’t gausèi pas préner la man.
Los sovénguers, com en cadena,
Que me’n hèn l’arcast a tot doç.
E podos -
- Si arrehar l’istuèra.
La montanha que se m’apèra (bis)

Sus la rastolha del froment
I a ’na tant bèla segaireta
Que segava tota soleta.

Pr’aquí’n monsur ven a passar …

Legir tot

Sus la rastolha del froment
I a ’na tant bèla segaireta
Que segava tota soleta.

Pr’aquí’n monsur ven a passar :
- Digatz, la bèla segaireta,
Languissetz pas tota soleta ?

- Monsur, de que languiriá ieu ?
Quand vòli trabalhar, trabalhe,
Quand vòli m’apausar, m’apause.

Tot en parlent, tot en diguent,
Totjorn le monsur s’avançava,
E la bèla que reculava.

- Monsur, vos avancetz pas tant !
Que mon marit es dins la prada,
Vos donariá de sa’gulhada.

Le beau monsieur s’es(t) avancé,
Si l’a prise, l’a embrassée,
Sur son cheval il l’a montée.

Quan fusquèron un bocin luenh
Totjorn la bèla se virava :
- adieu, boièr de la laurada !

- Ai ! que’n dirà lo mieu marit,
Quand tornarà de la laurada,
Trobarà la pòrta tampada ?

- Ben las vesinas i diràn :
Son galant que l’a tant aimada
A son pais se l’a menada.

Despuish l’aup italiana,
A truvèrs vilas, e monts, e lanas,
E dinc a la mar grana
Que senhoreja ua sobirana. …

Legir tot

Despuish l’aup italiana,
A truvèrs vilas, e monts, e lanas,
E dinc a la mar grana
Que senhoreja ua sobirana.

Entant de mila annadas
Qu’audín son arríder de mainada,
Sas cantas encantadas,
Sons mots d’amor de hemna tant aimada.

Jo que l’escotarèi
Com s’escota a parlar ua hada,
Jo que la servirèi
Dinc a la mea darrèra alenada.

Un dia, un beròi dia,
Tots coneisheràn ma sobirana ;
Ma mair, ma sòr, ma hilha,
Ma bèra amor, qu’ei la lenga occitana.

Drin en delà deu caminau
La vielha usina que plora suu passat,
Dab los sons carrèus estelats
Peus mainats a …

Legir tot

Drin en delà deu caminau
La vielha usina que plora suu passat,
Dab los sons carrèus estelats
Peus mainats a còps de calhaus.
E lo resson
Deu motor
Deus camions
Que vien trucà’s
Suu mur negrós,
A contunhar,
Shens desvelhar
Lo huec deus horns.

Quan passa aquiu, en espiant
Çò qui estó lo lòc deu son tribalh,
Qu’ei saunegiu lo praube Joan :
Que sap non cau pas tròp pensà’i…
Qu’avè
Tanben
L’ideia, un dia, de
Totun poder
Mià’i lo hilh
E deu véder
Dens lo talhèr
Vestit d’obrèr.

Mes com l’aigueta de l’arriu
Ei uei a noste e doman en la mar,
Lo tribalh ací qu’ei hueitiu.
Tant per tant vienut que se’n va.
E quan
Lo Joan
Passa, lo pas soant
Suu vielh camin,
Be’s hè mau sang
En bèth pensant
A l’avenir
Deu son hilh gran.

Drin en delà deu caminau
La vielha usina a còps que sembla viva ;
E los plaps negres au portau
Que’u hèn com ua cara esmalida.
E dens
Lo vent
Corrent suu bastiment
Lo Joan, sovent,
Que ditz qu’enten
Un broniment
Qui va creishent :

Qui sap d’on vient ?

La-baish a l’arribèra, la-baish a l’arribèra (bis)
Que i a un prat a dalhar,
Dondèna lanlèra
Que i a un …

Legir tot

La-baish a l’arribèra, la-baish a l’arribèra (bis)
Que i a un prat a dalhar,
Dondèna lanlèra
Que i a un prat a dalhar
Dondèna lanla..

I avè tres joens dalhaires, I avè tres joens dalhaires (bis)
Qui l’an pres a dalhar,
Dondèna lanlèra…

I avè tres joenas filhas
Qui l’an pres a hejar.

La mei joena qui i èra
Se’n va cercar lo disnar.

Digatz, digatz, dalhaires,
On voletz lo disnar ?

La-baish n’ aquesta ombreta,
A l’ombreta de l’aubar.

Lo mei joenon qui i èra
Non podè pas disnar.

Digatz, digatz, dalhaire,
Perqué non voletz disnar ?

L’amor, l’amor tant bèra,
Que m’empècha de disnar.

Les autorités c’est pas ça qui manque ;
À chaque instant nous en voyons
Bien plus que de billets de …

Legir tot

Les autorités c’est pas ça qui manque ;
À chaque instant nous en voyons
Bien plus que de billets de banque
Et de litres et de pintons.
Jetez un coup d’oeil sur la place,
Vous en verrez crénom de nom !
Y en a sûrement un qui passe :
Si c’est pas l’ chef, c’est le patron.
Pour commander ils sont tous bons
Et nous autres nous escoubons.

Repic :
De cap tà la camiassa
Que nse’n vam vueitar
E que tornam cargar,
Tot lo long de la plaça
E dinc a Rosità.
Quauques còps vam "En faça"
E de quan en quan
A Feugar que vam ;
Mes quan lo conductur passa,
N’i vam pas, au Diu vivant !

Dab aqueras putas d’autò- rotas
I a pas mogen de s’estangar
Tà poder drin copar la crosta :
Enlòc no’s podem estujar.
E dab las nostas bicicletas
Ne sabem pas per on passar ;
Aquò los mèstes que se’n foten,
A l’òra que cau arribar.
E tà sortir que cau pagar…
Que començan de’ns har cagar !

Pour en faire le moins possible
Nous sommes tous au syndicat,
Et tout le monde nous critique
Et dit qu’on ne travaille pas ;
Avouez qu’il n’est pas facile
Avec le temps de composer
Car quand il pleut nous on s’abrite,
Quand il fait chaud faut pas suer.
Comme le temps est très changeant
On ne travaille pas souvent.

Lo ser quan se’n tornam tà casa
Qu’èm tostemps hèra fatigats
D’enténer ordis e contrordis ;
Que n’avem tots lo cap atau.
Los guits, los pòrcs e la poralha,
Se’n podem pas mei aucupar.
Las hemnas ne son pas contentas :
Ne hèm pas arren au casau.
Mes, la retrèita arribarà,
Començaram de tribalhar…

Que’m perdonaratz mon istuèra ;
Totun, que’us aimavi, los gats.
Soi pecador, qu’èi hèit la guèrra
A un lèd ueu, …

Legir tot

Que’m perdonaratz mon istuèra ;
Totun, que’us aimavi, los gats.
Soi pecador, qu’èi hèit la guèrra
A un lèd ueu, un gran gatàs.

Mau, mau, mau, que va mau,
Mau, mau, mau, lo gat qu’a mau
Mau, mau, mau, que va mau,
Lo noste gat s’a pres un còp de pau.

Vam, e’u vedetz sus la frinèsta,
Esparnicant lo ridèu blanc !
B’ei mauhasèc aqueth aujami !
Que sembla un hilhòt de Satan.

Sus lo solèr la soritç dança ;
Qu’ei blanc d’esglaç, lo còr malaut,
Plan esconut devath l’apriga ;
L’avem guastat, lo noste gat.

Que ns’a panat ua poralha,
Arroganhat un tròç d’esquiau,
Tè l’i vau har passar l’enveja !
Que va volar dinc au casau !

Qu’èi la malicia qui pechica,
Que’u vedi dens lo men saunei,
Be’m hidi jo quan poderèi
Dab los sons budèths har musica !

Entà acabar mon istuèra,
Sapiatz, qu’èi aimat lo men gat.
Lo men vesin, qui a hèit la guèrra
Que’u s’a pelat, que’u s’a clacat.

Sus un naviu de nèu
Que me’n voi anar
Pujar dab eth au cèu
Au miei deus lugrans
Ne me’n …

Legir tot

Sus un naviu de nèu
Que me’n voi anar
Pujar dab eth au cèu
Au miei deus lugrans
Ne me’n volitz pas
Si jo voi partir
Ne me’n volitz pas
Mes que’m cau dromir ( darrèr repic : mes que’m cau morir)

Au cap de la dolor
Que i a lanas de patz
Que i a gaubas d’amor
E de libertat
Pensarèi a vos
Desbrembarèi pas
Que serèi urós
Un còp desliurat

Que deisharèi mon còs
A vòsta pieitat
Un còs hart de dolor
De vita vueitat
Pujarèi shens eth
Tà apressar la lutz
Tà vàder ausèth
Auseron de lutz

Demoratz près de jo
Tà’m barrar los uelhs
E caratz-ve sustot
Espiatz-me meilèu
Shens plorar, shens brut
Sonque dab doçor
Lo naviu qu’ei prèst
Adishatz a tots

Au sèr que vederatz
S’espiatz a capsús
Hens lo cèu s’alucar
Ua blanca lutz
Lusirà tà vos
Com un flòc de nèu
Lusira tà tots
Lusirà tostemps

Devath lo pè qu’èi nau junquets. (4 còps)
A, si los i èi, que’us i èi fresquets,
Qu’ei au bòsc …

Legir tot

Devath lo pè qu’èi nau junquets. (4 còps)
A, si los i èi, que’us i èi fresquets,
Qu’ei au bòsc la mauga,
A qui darèi, jo, la mea amor ?
A qui la’m demanda…

Devath lo pè qu’èi ueit junquets…
…sèt, sheis, cinc,…

Lo cap marroish,
Lo nas drin loish,
Que’m vau tot drolh,
Arrosegant l’espartenha.
On ei lo só
Deu son amor …

Legir tot

Lo cap marroish,
Lo nas drin loish,
Que’m vau tot drolh,
Arrosegant l’espartenha.
On ei lo só
Deu son amor ?
Que soi cadut
Capvath deu pielòt de lenha.

Avossi jo sabut
De me’n tornar tà casa !
Avossi jo sabut
Après sopar de har lo cluc !

Despuish bèth temps,
D’un pè valent,
Hasí, content,
Sus sa cama cacalicas.
N’èi pas espiat
Au son costat,
Un galapiat
Qui’u tienèva la saqueta !

Escamelat,
Escabonhat,
Que m’a calut
Trobar ua infirmeria.
Au Cotoliu,
Lòc agradiu,
Que m’an suenhat
Dab bèras potinguerias.

Doman dilhèu,
M’i tornarèi
Tà frequentar,
Jo que soi especialista.
L’amor, mossur,
Qu’ei dur, segur,
Sustot quan cad
Au bèth miei de la figura !

Repic :
Ò libertat, ò libertat,
Ò non jamei, ò non jamei,
Non seràs embarrada,
Non seràs embarrada.

Tau manca …

Legir tot

Repic :
Ò libertat, ò libertat,
Ò non jamei, ò non jamei,
Non seràs embarrada,
Non seràs embarrada.

Tau manca de libertat
Deus pòbles harts de chepics,
Cridem la fraternitat,
Cantem aqueth repic.

Deu monde on Libertat
S’estaca dab cadenas,
Susmauta i aurà shens pietat.
Au combat òmis e hemnas.

Jamei non seràs presonèra,
Lhevaràs tostemps òmis
Tà gavidar la tèrra
Sus navèths beròis camins.

Magrèras cambiadas en gaujor,
Las presons en lòcs d’amor,
E l’esquia mensh croihida,
Anaram luenh behida.

Ger, doman, uei lo dia,
Aganits d’aquera justícia,
Siam los guardians atentius
Deus sovièrs demorats vius.

Amics la nueit que s’acaba,
D’un lèd saunei que’ns desvelham.
Bastir tà nos que tardava.
Que seram çò qui bastiram. …

Legir tot

Amics la nueit que s’acaba,
D’un lèd saunei que’ns desvelham.
Bastir tà nos que tardava.
Que seram çò qui bastiram.

N’èram pas mei a noste,
Que ns’avèvan panat lo dret.
Atau podèvam pas mei víver,
Ne volem pas deishar l’endret.

Qu’èm valents a l’obratge
Tà’ns har tornar los exilats.
Que’ns calerà un gran coratge :
Mei hòrts seram tots amassats.

Suu sòu de la nosta Istòria
Pausem las pèiras de l’avenir.
Tà d’autes deishem la glòria
Libertat : qu’ei la nosta fin.

E las pòrtas alandadas
Suu monde e las causas d’aulhors
Jamei ne seràn barradas :
Entà tots que i averà flors.

Pertot qu’ei la tonerrèra.
Qu’ei bona la calor d’aquiu ;
Que semiam sus la nosta tèrra.
Mainats que cantan e tot que viu.

Amics la nueit que s’acaba,
D’un lèd saunei que’ns desvelham.
Bastir tà nos que tardava.
Que seram çò qui bastiram.

Volha recéber mon aumatge,
Patron cremat deu borg de Luc.
Au nom de tot noste volatge,
Jo te pòrti lo …

Legir tot

Volha recéber mon aumatge,
Patron cremat deu borg de Luc.
Au nom de tot noste volatge,
Jo te pòrti lo purmèr truc.
Si l’aut còp Simeon Stilita
Sus la colona se plagó,
De la haut tor deu Barnabita
Ça-vi contemplar noste amor.

De pòrta en pòrta la carboada
Que huma dab lo saucisson ;
Cadun, tà hestar la jornada,
Que destarlaca son flacon.
No’t faches pas si tas aurelhas
Audeishen mei lo carilhon
Deu "din, din, din" de las botelhas
Que deu "din, dòu" deu soador.

L’arrenilhet de l’allegressa
Mesclat au son deu tamborin
Qu’apèra l’ardenta joenessa
Qui dejà brusla de partir…
Quan vejas la ronda leugèra
Digas au noste caperan
Qu’en segotint nosta misèra
Jamei no’t poirem aufensar.

Perdon, perdon si ma musette
De tu n’ei digne, gran Vicenç !
N’èi pas la votz rossinholeta
D’aqueth coquin de Desporrens.
Per ma fauta, ma grana fauta,
Que’m soi d’aulhors drin enrumat !
Si ma flaüta èra mei hauta
Drin mielhor que t’aurí cantat !

Quan l’aire espés e pèsa
Quan la sudor e vad
Quan l’estiu hè la guèrra
Suus camins emprobats
Lo cant …

Legir tot

Quan l’aire espés e pèsa
Quan la sudor e vad
Quan l’estiu hè la guèrra
Suus camins emprobats
Lo cant de l’arribèra
Que’s hè doç e que cad
Los dias de sequèra en Bearn de capvath

Que partí que i a hèra
Qu’ei atau, qu’ei lo hat
Mes que’m vienen enqüèra
Imatges deu passat
Qu’a set, qu’a set la tèrra
E qu’apèra l’aigat
Los dias de sequèra en Bearn de capvath

Lo men còr que galèra
Despuish qui m’a quitat
E l’alet que’m hè hrèita
De tant qui èi sospirat
Lo milhòc que hè hèira
Au caut e arroishat
Los dias de sequèra en bèarn de capvath

Com un drin de troblèra
Que dança au ras deu prat
Per’mor de la hornèra
O, lhèu, d’aver plorat
La bèla copadera
Floreish en l’aire caut
Los dias de sequèra en Bèarn de capvath

Parets de milhoquèra
Pè-deu-cèu estujat
Sorelh cresmant la pèira
Pèira cresmant la man
A l’ombra bronidèra
Que pantaisha lo can
Los dias de sequèra en Bearn de capvath