Lo jorn va lèu s’acabar
Es la fin de la dimenchada,
Auvi lo bruch dau TGV
Es lo radier de …

Legir tot

Lo jorn va lèu s’acabar
Es la fin de la dimenchada,
Auvi lo bruch dau TGV
Es lo radier de la serada,
Auvi lo grand trin que s’en va
Devèrs París es a viatjar.

Triste es lo trin que passa aquí,
Emportant totei meis amics.

Tant de temps que nos an parlat
D’aquela granda capitala,
Viure ailamont es pas parier
Es lo tòp de la capitada,
Si dedins lo trin montas pas
La granda vida l’auràs pas.

Moi pauvre train j’ai rien fait de mal
Je vais de Marseille à la capitale,
Toute l’année des gens je trimbale
Pour un TGV c’est plutôt normal.
À la course je n’ai jamais eu de rival,
D’ailleurs c’est prouvé j’ai le record mondial.
Ieu parli en françés et en provençal
D’abord siáu pas triste je suis même jovial.

Segur aquí per capitar
Ti fau aguer la bòna astrada
E mai que sigues bachilier
Trobaràs lei pòrtas barradas,
Ges d’engambi per travalhar
Seguiràs lo camin ferrat.

Mais qu’est-ce que je peux faire sur mon chemin de fer
Je ne suis rien de plus qu’une pauvre machine
Je serais bien volontaire pour changer de carrière
Et me reconvertir en jolie micheline.

Dins lo trin es a pantalhar
Au pichon canton que l’agrada,
Tòrnan lei rires de son quartier,
Toei lei joiosas passejadas,
Pantalha de çò qu’a laissat,
Prega per pas si desvilhar.

Maintenant j’ai compris pourquoi tu es triste
De tes amis partis tu as fait la liste.
Ils s’en vont tous là-haut
Ici il n’y a pas de boulot,
Comme le dit mon mécano :
Y’a jamais rien pour les prolos !
Tu dis que c’est dur de quitter son pays,
Il y a longtemps que ça dure et ça n’est pas fini
Mais si ça peut te consoler, crois-moi quand je te parle,
Un jour je les ramènerai à la gare St Charles.

Lo bruch dei ròdas s’es alunchat,
Lo trin fila sa caminada,
Davant l’ostau, canti solet,
Lo vent mi fa l’accompanhada,
Canti solet dins lo valat,
Ma canson mi va consolar.

OC per totjorn…
S’es faita davant Dius
Amb los trobadors
OC per totjorn…

Legir tot

OC per totjorn…
S’es faita davant Dius
Amb los trobadors
OC per totjorn…

Un vèrs farai sensa faire de vèrs
Lyrics a vèrsa

De vèrs volèm versar versatiles e vans
Veirem se vos …

Legir tot

Un vèrs farai sensa faire de vèrs
Lyrics a vèrsa

De vèrs volèm versar versatiles e vans
Veirem se vos vuege l’envam

Fumi lo flow fins a son fotut filtre
Chorli charley au litre

Farai un flame flow
Fraire n’ai ren a fotre ti frapi coma au foot

Farai una cobla sensa saupre coma
Sens flouz e sens roblas.

Perque perdon son parlar putan d’mc perduts
Lei peti en patois

Puta de papier pergamin per que pause
La pròsa es ma dòsa

Trobar clus trop bacchus trobar lèu tròp balès
Trobar ric tròp barrat

Clus mon clan te clavela sus lo click
Crac dau Trobar Ric

Au bic ti biqui ai lo bac e un bock de biera
Banturla

Au mic mec manejas coma un mime mut
Marcel Marceau dau beat

MC monte sias te crecam coma charly
Embarrat embé Guilad Shalit

Que dire doctor dire qu’avèm tot dich
Adonc dedicaci

M’escapi m’extirpi lo mescal me tira, lo scoufi
m’escota

ginçana luèncha estranha dolçor ont plega l’esquina dels trucs una ondada d’ èrbas e l’aiga - amb l’amarum - de …

Legir tot

ginçana luèncha estranha dolçor ont plega l’esquina dels trucs una ondada d’ èrbas e l’aiga - amb l’amarum - de la font

regalissa pòts contra pòts -aguda paret e gelada- caud de bocas la set e s’apasimar de vispe sucre a las raices das pèiras contòrta jaune escondut de blau ont la sèrp

a la prima lisa joaneta carral vièlha luènh lo cèl blèstas encitronadas -sulfure- a sègre los serres luènh lo cèl carral vèlha

A nos amigas vinharonas e nos amics vinharons que cultivan l'amor de la tèrra ,de las plantas e del bon …

Legir tot

A nos amigas vinharonas e nos amics vinharons que cultivan l'amor de la tèrra ,de las plantas e del bon vin. A Mireille e Philippe e tota la còla del Pech d'André a Azilhanet Tèxte & musica : Barrut Pluèja de rasim, auratjat de bonur Eslhauç de vaissèl tronant de sotolum Lo cèl, jòc de paur, per enfin s’amusar Rauba lo poder en fasent granissar. Vinha sens flors, e sens res de grand Vinha sens flors, e sens pus d’agram Vinha sens flors, e vinhal de tròn Ermàs sens flors, e vinhal de plors. Per un pè de vinha rajarà lo lum Lo verd de l’amor es de boès de ferum Cercarem dins l’ombra de traças de gavèls De que botar lo fuòc que nos sacra rebèls. Tot aquò es trop lèu, non pòdi pas seguir Lo cap me vira, mal, soi romput e finit Lo solelh en ràbia me desroís los uèlhs Non auriái pas jamai pensat morir de mos parpèls Los arbres arrapats al ròc banhat de mar Cantan al vent 'na lenga tota prèsta a flambar Perfum tròp clar de garriga que manjarai benlèu Lo mieu còr emplenat cabussarà plan lèu. Per un pè de vinha raja lo lum Lo verd de l'amor es de ferum Cercarem dins l'ombra de traças de gavèls Per botar e manjar lo fuòc que nos sacra rebèls. ------------------------------ Pluie de raisin oragé de bonheur Éclair de foudre* tonnant de lie Le ciel, jeu de peur, pour enfin s’amuser Vole le pouvoir en faisant grêler Vigne sans fleurs, et sans rien de grand Vigne sans fleurs, sans plus de chiendent Vigne sans fleurs, vignoble de tonnerre Friches sans fleurs, et vignoble de pleurs. Pour un pied de vigne jaillira la lumière Le vert de l'amour est de bois de bête sauvage Nous chercherons dans l'ombre des traces de sarment De quoi mettre le feu qui nous sacre rebelles. Tout cela est trop rapide, je ne peux pas suivre La tête me tourne, mal, je suis rompu et fini Le soleil en rage me détruit les yeux Je n'aurais jamais cru mourir de mes paupières Les arbres accrochés au rocher baigné de mer Chantent au vent une langue toute prête à flamber Parfum trop clair de garrigue que je mangerai peut-être Mon coeur rempli plongera bien vite. Pour un pied de vigne, jaillit la lumière Le vert de l’amour est de bête sauvage Nous chercherons dans l’ombre des traces de sarment Pour mettre et manger le feu qui nous sacre rebelles.

Omer que viu bèra tèrra neurida aluvions deu gave
Bèra vista suu compostor
Sauneja partir viatge com la sòr
Tròp …

Legir tot

Omer que viu bèra tèrra neurida aluvions deu gave
Bèra vista suu compostor
Sauneja partir viatge com la sòr
Tròp joen
Pairs qu’interdisen partir aventura
Passa temps s’ocupar òrt
Que’s paga ua usclada
Pensa viatge harà quand sii gran
Millivers club explorators quartièr
Torpilhar patatas
Partir argüeit darrèr naps

S’embestia dens òrt
Temps vestit mantèu hredura e ploja
Senteish sambotits longs vriulons de l’abòr viéner blaçar còr langor monotòna
Ironda fonce sus eth
Que’u se gaha.

Repic:
Tròp s’èra levat lo mèrle
Tròp s’èra levat matin (bis)

Pren son sac e son ase
Se’n va dreit …

Legir tot

Repic:
Tròp s’èra levat lo mèrle
Tròp s’èra levat matin (bis)

Pren son sac e son ase
Se’n va dreit al molin
Las brumas son espessas
S’engana de camin.

Las brumas son espessas
S’engana de camin
El monta sus un arbre
Per fintar lo camin.

El monta sus un arbre
Per fintar lo camin
E la branca èra seca
E sa flanca apr’aquí.

E la branca èra seca
E sa flanca apr’aquí
Caliá pas paure mèrle
Te levar tan matin.

Pais si ben luenh
sai pas? I a de montanhas?
aucels tropicals e flors de totas raças
Sus un avion …

Legir tot

Pais si ben luenh
sai pas? I a de montanhas?
aucels tropicals e flors de totas raças
Sus un avion arriba lo Silverio
ritme son e còr
m'agrada aquesta dança!

Jungla coloràa, orango e "praia blanca"
arbo patanut e un bel pitac dal mango
súmia dau cauchó, cabanas de la cana
palmas de coçòts, i pòs pas creire òme!

RIT:
Ritme colorat
te fai dançar
laissa lo trabalh
taca a balar

Ris nuech e matin, faisòls coma pietança
frucha coma vin e bira coma aiga
charn l'apres mesgiorn e peis quora vas duerme
sas aquel pais es d'Òc coma lo nòstre!

RIT:
Ritme colorat
te fai dançar
laissa lo trabalh
taca a balar

Forrò, rigodon, dance hall, metal baleti
sauça, reggeton.... musica en la via!
tecno, electro, valsa..... pòrta una caipirinha
vira un pauc la testa e mi siu bel’e lord!

Òc, occitania, dau tròpic a las valadas
liam de musica amistat de gents
sons des tradicions, votz d’un novel monde...
lenga, temps e còr
m'agrada aquesta dança!

Ritme colorat
te fai dançar
laissa lo trabalh
taca a balar

Avem pas confins
monde vesin
tuchi ensem aqui
Tropical ..

Tu e ieu sus un camin
La mar me monta dins lei uèlhs
La chavana es la chavana
Ai besonh …

Legir tot

Tu e ieu sus un camin
La mar me monta dins lei uèlhs
La chavana es la chavana
Ai besonh de tu
Ai besonh de tu
Non digues ren
Vòli ausir la mar
Borolar ma rason
Vòli sentir me rosegar lo cors
La mar, ma mar
Ai pas besonh de camin sota mei pes nus
Per caminar, caminar
Tu e ieu sus un camin vièlh
Un camin vièlh

tu e ieu sus un camin vielh
la mar me monta dins lis uelhs
la chavana es la chavana la …

Legir tot

tu e ieu sus un camin vielh
la mar me monta dins lis uelhs
la chavana es la chavana la mar me giscla
dins lo cor
la chavana es la chavana.

ai besonh de tu, ai besonh de tu.
non...digues ren.

voli ausir la mar
borrolar ma rason
voli sentir la mar
me rosigar lo cor
la mar, ma mar’
ai pas besonh de camin
sota mi peds nus
per caminar, per caminar...
tu e ieu sus un camin vielh.

E tu, mon vilatge
De vinha, d´oliu e de mèl
E tu, mon vilatge
Calor, torrada, infern...

Podetz cantar cigalas …

Legir tot

E tu, mon vilatge
De vinha, d´oliu e de mèl
E tu, mon vilatge
Calor, torrada, infern...

Podetz cantar cigalas
Es pas filh de la nuèit.
Sus nostra terra blanca
Es pas nascut de res

E tu, mon vilatge
Sègle per sègle bastit
De sang e de carn d`òmes
Sègles per sègles noirit

Podetz cantar cigalas
Nostra placa es aici
Crida la tramontana
Nos farà pas partir

E dins mon vilatge
Quand la vinha va mal
E dins mon vilatge
Nos cal barrar l´ostal

Podetz cantar cigalas!
Si lo vin vas malaut
Sus nostra terra blanca
Marcellin tornarà

E tu, mon vilatge,
De vinha, d ’oliu e de mèl,
Tu, mon vilatge,
Calor, torrada, infèrn...
Podètz cantar cigalas, …

Legir tot

E tu, mon vilatge,
De vinha, d ’oliu e de mèl,
Tu, mon vilatge,
Calor, torrada, infèrn...
Podètz cantar cigalas,
Es pas filh de la nuèit.
Sus nostra terra blanca,
Es pas nascut de res...
E tu, mon vilatge,
Sègle après sègle bastit,
De sang e de carn d ’òmes,
Sègles per sègles noirit.
Podètz cantar, cigalas !
Nostra plaça es aici.
Crida la tramontana,
Nos farà pas partir.
E dins mon vilatge
Quand la vinha va mal,
Dins mon vilatge,
Nos cal barrar l’ostal.
Podètz cantar, cigalas !
Si lo vin va mal,
Sus nostra tèrra blanca
Marcelin tornarà.

Se me siòi levat de matin s’ai corregut lèu sul camin
S ’ai desrevelhat lo vesin e se per lo …

Legir tot

Se me siòi levat de matin s’ai corregut lèu sul camin
S ’ai desrevelhat lo vesin e se per lo mond ai cantat
Es que tuam los pòrcs deman

S’ai fach amb la Marion un pas de dansa e un poton
S’ai apelat los paisans per dire de daissar sos camps
Es que tuam los pòrcs deman

S’ai fach la campana tindar s’ai fach lo tamborn redolar
Se disi que cal festejar se cal de vin a se’n negar
Es que tuam los pòrcs deman

S’ai vist la prima abans son temps e s’ai ausit cantar los vents
Se sabi mon pòble content se lo pòdi faire cantar
Es que tuam los pòrcs deman

Se pòdi faire mon amor tantas promessas aquèl jorn
Se te pòdi prène las mans se pòdi t’aimar per mila ans
Es que tuam los pòrcs deman

Tura lura lura lo gau canta
E n'es pas encara l'auba !
Tura lura lura lo gau canta
E n'es …

Legir tot

Tura lura lura lo gau canta
E n'es pas encara l'auba !
Tura lura lura lo gau canta
E n'es pas encara jorn !
Voes-ti venir ? - Nanni, nanni !
Vendràs pron ben ! - Ne'n farai ren !
Guilhaume, Guilhaume,
Au mens se non tòrni plus,
Mi faràs dire un sant-psaume !
Ailàs mon Dieu ! Que farai ieu ?
Siáu maluros coma un polet,
Quand siáu solet, quand siáu solet !

Tura lura lura l'aura mena
E me fai bofar lei dets !
Certa ieu siáu ben en pena,
Ai pòu de morir de freg !
Òu ! de l'ostau ! - Cu pica avau ?
Vòli loegear ! - Siam toei cochats !
Granjiera, granjiera,
Duerbes me, siáu tot jalat,
Bota me dins la feniera,
Ailàs mon Dieu ! Que farai ieu ?
Lo paure onte tirarai ?
Benlèu morrai, benlèu, morrai ?

Tura lura lura lei ribieras,
An dejà tot inondat !
Vèsi plus ren lei brotieras
Benlèu me faudrà nedar !
Quauque barquet ! - N'i a pas de què !
Ont'passarai ? - Certa non sai !
Sauvaire ! Sauvaire !
Tu n'as ges de caritat !
Es pas ansin que fau faire !
Ailàs mon Dieu ! Que farai ieu ?
Lo paure onte passarai,
Me negarai, me negarai !

Tura lura lura per fortuna,
Siáu sortit d'un michant pas !
La pòdi comptar per una,
Enfin ai trobat lo jas !
Bonjorn a tos ! - Emai a vos !
De que fasètz ? - Vos lo vesètz !
Maria, Maria,
Siás la maire d'un bèu fièu
As ganhat la loteria !
Ailàs mon Dieu ! Que farai ieu ?
Siáu maluros coma un polet,
Quand siáu solet, quand siáu solet !

Quora t’ai coneissua
al baleti occitan
i "Estronsaires" sonaven
la "valse bandamòl"
iu t’ai vista
e aquel torto
que japava …

Legir tot

Quora t’ai coneissua
al baleti occitan
i "Estronsaires" sonaven
la "valse bandamòl"
iu t’ai vista
e aquel torto
que japava ’ma un chan
m’es esmelhat que chantesse
mielh qu’un rossinhòl

Ent’es anaa
nòstra sason ?
I es volaa via
’ma una contradança
darrier vir
darrier turbin
aquì fenìs
nòstre amor balarin

E comença parelh
entre cors e festins
pròpi mi qu’ai pas mai
soportat "Lou Dalfin"
puèi la nuech, la veitura,
e l’amor da estremats
perduts dins la sornura
abò i veires panats
Ent’es...

Al pas de rigodon
se sem tant amusats
al son de semiton
aven tant pantriat
Al pas de cochinchina
lo temps es anat
iu siu enca’ da solet
tu sies sempre maridaa
Ent’es...

Ai sabut qu’estossera
sonava Juspòt
siu vengut icì a Valièra
te veire enca’ un bòt
Laissa perdre tiu òme
dança almenc abò mi
la Borrèia tornanta
"des grandes poteries"
Ent’es...

Ua dança de mei
Dançada dens tons braç
Ua dança qu’ei mei
Qu’un aire e tres pas.

Repic :
Ua …

Legir tot

Ua dança de mei
Dançada dens tons braç
Ua dança qu’ei mei
Qu’un aire e tres pas.

Repic :
Ua dança dab tu
Coneihi pas enqüera
De bonur mei segur

Dab tu, e qu’ei aquò
Qui’m hè virar lo cap
Pataquejar lo còr
E tot lo monde ac sap !

Mèma se vòs pas diser
Aqueths mots qui bailinan
Qui son com un arríser,
Qui nhacan e calinan.

Au cap de ma paciéncia
Sèi pas que i averà,
Ua dança, ce’m pensi,
Dab tu, tà la dançar.

« Qu’èi vist ua joena hilha Un dia de grana holia, Qu’èra ath mes de hrevèr Quan non i a …

Legir tot

« Qu’èi vist ua joena hilha Un dia de grana holia, Qu’èra ath mes de hrevèr Quan non i a arren a hèr. Plantat davant era hièstra Eth cap non èra de hèsta, Era nhèu dessús eth higuèr Jo que’m prenia un cahè. » Ua hemna qu’ei passada A hèr hóner eras hlors ; Ua hada encantada Que’n sòi amorós ! « On vas atau joena hilha Dab aqueth sac de haria ? – Vau cuélher aiga ara hont Ara hont deths Hosserons. – Non te vòs pas rescauhar ? Ací i a de que humar Laguens ath cornèr deth huec, Deisha dehòra eth hered. » « Qué vòs préner joena hilha ? Que’t pòdi aufrir ua higa. – Non sòi ací tara hame Sonque ua petita hlama. – Qu’èra un hilh de hustèr Un dia de hrevèr Amorós d’ua hormatgèra Sus eth camin de Herrèra. »

Ont existís aquel país que se ditz Ucraina ?
Tanplan benlèu non existís, mas degun se’n maina…
Cisampa front del …

Legir tot

Ont existís aquel país que se ditz Ucraina ?
Tanplan benlèu non existís, mas degun se’n maina…
Cisampa front del paradís, granissa tintaina,
Crica la nèu coma lo ris, la filha se desgaina,
E ieu la man sus un eriç. Coneissi pas Ucraina .

Quora cantava lo Grand Duc ? Del temps dels Polhaires :
Un regiment pas fregeluc, e los tambornaires…
Mas qué podiá tant d’abeluc contra los reis laires ?
Pargues d’aram de truc en truc, quantes de pesolhaires ?
Copèron lo còl del Grand Duc. Oblidi los Polhaires.

Virasolelh, vira la flor sus la tia camisa.
Una prison per mon amor, la flaçada grisa.
Rastolhs sen fin del camp d’onor sens crotz ni devisa.
Per cada pèl la sia prusor : l’espasa nos avisa.
Vira lo solelh sus la flor, garda la tia camisa.

Per arrestar l’aiga del riu cal una paissièira,
Per la pregària de bon diu manca la frairièira.
Se me vòls pas, dormís un brieu sus la coissinièira.
Darrièira nuèch del meu estiu, torna lusir l’aubièira.
Caminarai lo long del riu, vau cercar la paissièira.

Granissa sus aquel país que se ditz Ucraina :
Es a la broa del paradís, cisampa tintaina.
L’infern benlèu non existís, mas degun se’n maina…
Posca de nèu coma de ris, una filha sens gaina,
Picons de mòrt, barba d’eriç, cementèris d’Ucraina.

N’avèm pas pron de la misèria
Que nos soca, paureis obriers !
Tot lo jorn dins la porcariá
Fau encar …

Legir tot

N’avèm pas pron de la misèria
Que nos soca, paureis obriers !
Tot lo jorn dins la porcariá
Fau encar qu’un molon d’arlèris
Tròbe que trabalham pas pron,
Dins l’atalhier ò dins l’usina
Onte siam esclaus dei machinas
E fòrja-escuts per lei patrons !
Dian : "Volètz tot de vòstre caire,
Vautrei que vos diatz lei dolents ;
Què metretz, se vos laissan faire,
Tot l’òli dins vostrei calens ;
N’en sobrarà pas una gota...
O banda de galabòntemps !

Que quand fau que vos metetz sota
Cridatz que l’i siatz tròp longtemps...
Volètz rebrondar la jornada,
N’en metre tres oras a l’escart
Sensa que de la setmanada
L’argent siegue roigat d’un quart ;
Volètz totjorn la mema paga.
E trabalhar uech oras au mai.
Aquò n’es una de madraga !
Per la desbulhar seriá’n fais !
Coma ! avètz pas pron de judici,
Chorma de dògols abrasamats !
Per reconeisser l’injustícia,
Dei doas cavas que reclamatz.

Dei doas cavas que reclamatz ?
Gròssa paga, òbra mistolina
Pendon pas sota d’un briquet
Sensa que vague de bolina
E puei fague lo trebuquet... !
Pasmens, volètz qu’argent, benèstre,
Rajan per vautrei a plen canon
Sensa regardar se lei mèstres
Son sagnats coma de menons ;
Tant pis s’en vos pagant lei gatgis,
D’un temps qu’aurètz pas trabalhat.
La desbranda tomba ambé ragi,
Sus sei còmptes mal endralhats !
Tant pis se córron dins lei motas...

"Non ! siam d’òmes amb un còr, una ama,
Aimam anar sotar la rama
Deis aubres, dei largei pins vèrds ;
Aimam anar sentir l’aureta.
Qu’a l’embrunit fai l’amoreta
Ambé leis ondons de la mar, li blondisse...

De tant d'amigas
Qu'ai tengut la man
Quant encara me sabon

Quant d'elei an de brigas
De l'amant qu'èri

M'oblidèran …

Legir tot

De tant d'amigas
Qu'ai tengut la man
Quant encara me sabon

Quant d'elei an de brigas
De l'amant qu'èri

M'oblidèran bessai
Lei nusas dau passat
Musas encuei
D'una fugida
D'imatges que li fuguèri
Un temps

M'oblidèran tant

Coma sabi pus tròp pereu
Lo tocar banhat
De sa pèu correnta

Fem de seis uelhs
Nòstre mirau
Puei ven lo sòm e
Siam pus ren
Fins qu'au jorn
D'un pareu d'ametlas
Que nos regacha
Embé fisança
Tornam lei mans

Dins l'aiga tèbia

Uèi
Me siáu vestit
Dau perfum de tu
Perfiecha odor
Dau ventre ligat
De l'enveja de tu

Mentre que siáu
Dins lo sòmi
Te vieu encara desvestida
E mei bocas se pican de tu

Ta peu lusiá de mon esquilh
Eriam toei dos
Coma un solet
Eriam tot doç
Assadolats

Ara te senti prefond
Coma s'èri tu
E careçavi
Ton ventre nus

Esquilhaviam
Lisquets
Dins lo ruscle de l'autre
Se siam fonduts
Dins lo muscle unenc

Odor de bèstia
Floreta que me vestisse
Tastariáu ta doçor
Tant e encara
Coma te voliáu

Coma voliáu ton pitre redond
Sur ma cara pelada de fresc

Eriam urós dau temps de la calor

Dansaviam nus
Sus lo còrs banhat
Deis amants passionats
E lo còr tustava

Me gostavi de tu

Lo barrutlaire qu'èri
T'agradava
E me manjaves
Dau retrach
Avans de me
Negar dins lo balanç
De teis possas caudetas
Au perfum
Sauvatge
Que senti uèi

Me siáu negat
Dins lo ren dire

Tres còps lo jorn
Nos fasiam viure
E mancaviam
De vida encara
Coma s'eriam
De morir lèu

Nos mancaviam
Leis uelhs sarrats

Odor de tu
Aire vitau

Se siam quitats
Sens ren se dire
Coma se l'odor
De l'amor
Nos empachava
De viure

Qu’em remenbri d’un aire, autes còps entenut
Deu temps deus mens vint ans, en quauque bal perdut.
Que parlaba de …

Legir tot

Qu’em remenbri d’un aire, autes còps entenut
Deu temps deus mens vint ans, en quauque bal perdut.
Que parlaba de flors, de printemps e d’ahidas,
En hant virolejar las raubetas floridas.

Per quauque acordeon, sas nòtas desglaradas,
Hens las nublas deu temps las credí envoladas.
Leugèr e airejant com un branlo d’Aussau,
Qu’ei tornat com la prima après l’ivèrn mortau.

E dab eth son vienguts un sarròt de sovièrs,
Un arridèr amistós, ua peth de pershec,
Un sobac agradiu, ua talha leugèra,
Dus uelhs on se veden tots cèus de la terra.

Lo temps s’ei des-hielat com de l’aiga lo briu,
Passan los dias, passan los ans, tau com passa l’arriu.
Que’m guarda lo joenèr, aqueth air deu passat,
E que’m perseguirà dilhèu dinc au segrat.

Qu’ei lèugèr com un airolet
Mes a saber on ei badut ?
Despuish tostemps que’u conéishetz
Shens l’aver jamei aprengut. …

Legir tot

Qu’ei lèugèr com un airolet
Mes a saber on ei badut ?
Despuish tostemps que’u conéishetz
Shens l’aver jamei aprengut.

Repic :
Sonque un èr, un èr tà cantar
Se hè pas ben,
Non hè pas mau
Do, ré, mi, ré, mi, fa, sol, la
Qu'ei un èr qui cerca sa clau.

Que’vs cort peu cap com un bohet
Qui sap s’ei juste o s’ei faus ?
Ne’v vòu pas dechar solet
Jamei ne’vs dècha en repaus.

Lo matin, en ve desvelhant,
Que l’avetz deja dens l’aurelha
A mieidia qu’ei lo son cant
Dens voste cap qui se passeja.

N’ei pas aisit de l’amortir
Que diserén un aperet
E la nuéit, quan pensatz dromir,
Com un chebiton, qu’entenetz.

Un angeloun parèis sus la coulino,
I pastourèu parlo de Betelèn.
Aquésti, sóu ! cargon sus sis esquino
De pan, …

Legir tot

Un angeloun parèis sus la coulino,
I pastourèu parlo de Betelèn.
Aquésti, sóu ! cargon sus sis esquino
De pan, de mèu e d’iòu pèr l’inoucènt.
Trefoulissien d’adoura lou Messìo
Dempièi long-tèms proumès au gènre uman,
De rèndre óumage à la Vièrge Marìo,
De l’amira, de ié beisa li man.

Proumte e galoi arribon à l’estable
Ounte l’enfant divin èro nascu ;
Mai en vesènt soun esta miserable,
De grand pieta tóuti soun esmougu.
Toumbon i pèd dóu Mèstre dóu terraire
Qu’es sus louf en entre l’ase e lou biòu,
Dóu Rèi di rèi qu’a crea cèu e terro,
Que fai sourti lou passeroun de l’iòu.

Bèl Enfantoun, sian que de pàuri pastre ;
Pamens sus nautre avès jita lis iue.
Tout vèn de vous : lou soulèu e lis astre,
Lou cèu, la mar, lou jour emai la niue.
Tambèn, venèn, dóu fin founs de vosto amo,
Vous dire : O Diéu, vous amaren toujour
E brularen toustèms di sànti flamo
Qu’en nòsti cor met lou divin amour.

Un autre camin
Per se prover quòm viu
Per voler l’abséncia
D’una man umurosa

D’un jorn que fugís
De la …

Legir tot

Un autre camin
Per se prover quòm viu
Per voler l’abséncia
D’una man umurosa

D’un jorn que fugís
De la nèit que mentís
Per gausar lo pari
Pas qu’un autre camin

De mai en mai fòrt
Ambe rason o tòrt
Sempre fòrt
Ambe o sens tòrt

Tuar lo dobte
Sens que se renda compte
Es a l’ora d’ara acabat
Pas pus d’ucada pas de mal

A la fòssa mos sovenirs
Preni palada e sens esperar me lanci
Me lanci

La flama d’abòrd
Sens tòrt, sens tòrt
Giblar lo sòrt
Ni rason ni tòrt
Per desliurar son còs
Amai aguèsse tòrt
De longa un esfòrç
Sempre fòrt.

Jamai enluòc i ajèt pas d’amorós
Mai bòrni que ieu dins totes los atges ;
Cal dire qu’en espinchant sos …

Legir tot

Jamai enluòc i ajèt pas d’amorós
Mai bòrni que ieu dins totes los atges ;
Cal dire qu’en espinchant sos melons
M’èri crebat los uèlhs a son corsatge.

Un bèl camèl mascarat en ròsa
Una bèla ròsa qu’èra un camèl,
Que fa la bèla, aquela ròssa,
Arpas ponchudas e boca de mèl.

Segur lo cèl i donèt per present
Totas las escas que fan lèga-lèga
E n’aviá tant que veniái inocent
D’i passejar ma lenga e mas brègas.

Èra simpleta, aviá sens faiçon
Tan d’esperit coma un cuol de tineta,
Demandam pas al femnum la rason
Que las granolhas an pas ges de coeta…

E puèi un jorn partiguèt, escrachant
Mon paure còr d’una dolor funèsta,
E totas las èrbas de la Sant Joan
Me gariguèron pas d’aquela pèsta.
Lo temps pasmens a tuat lo rancòr,
De l’asirar mon anma es pro lassa,
Es tan nafrada que dedins mon còr
Per qualqu’un mai i aurà pas pus la plaça…

lu vuelh ben far
aquela jòlia dança
que nos es arribaa
tot just dal Lemosin
Ai ben trobaa
n’aimabla balarina …

Legir tot

lu vuelh ben far
aquela jòlia dança
que nos es arribaa
tot just dal Lemosin
Ai ben trobaa
n’aimabla balarina
que abo iu vòl crosear
un pauc dal siu chamin

Es una borrèia, un, dui,
es l’amor que aüra vuelh
que nos fai montar
la fantasia dal deman.

lu voleriu
que quand s’avisinem
foguesse aquí lo moment
que chal nos embraçar
Mas tu te’n vas
sies coma aquela fuelha
qu’aima tant de volar
possaa da un bof de vent

Resta, pause-te se pòs
que n’ai pus qu’un fil de vòutz
mas se vòs l’auvir
es lo miu còr qu’a un sospir

Pòl pas finir
la granda vuelha fòla
que nos a fach jaïr
quora se sem trobats
Mas se tu vòs
anar per n’autra dràia
mai aisida per tu
te laissarei partir

Resta pus qu’un bof de vent
que se pòrta mon torment
resta aquesta dança
per t’ofrir lo miu lament

Crompar lo libret amb tèxtes e particions

Vòli portar un brinde en aquela flor
Que ne’n dona lo perfum Au mitan dau matin
Regarja l’amic soleu, fa …

Legir tot

Vòli portar un brinde en aquela flor
Que ne’n dona lo perfum Au mitan dau matin
Regarja l’amic soleu, fa tot lo camin
Per amagar de lume Tota aquela folia

Sus la plaça vielha,
per que lo jorn finisse
L’ombra d’un escur ven regar lo barri

Vòli portar un brinde per aquela rusca
Dont se fregan la peu Per cercar la calor
Ai brams, ai bisbilhis d’una votz que s’aluenha
Sovenirs estrànsols D’un jorn de cocanha

Sus la plaça vielha,
per que lo jorn finisse
L’ombra d’un escur ven regar lo barri
Sus la plaça vielha lu ressons dau jorn
S’entressan ai estelas
per asperar lo soleu

Vòli portar un brinde a la tèrra a la vida
La luna en lo sieu vòl espera la plueia
Ai cantons, ai silencis dau banc de pèira
A la sieu vielha pèu
que ne’n cuenta la raissa

Vòli far un enclin, per un sera d’estiu
Quora li certitudas s’en van en ravaria
Ai escorchs, ai viradas
d’un camin tròup drech
Lu castèus d’arena en jamai de crotelas

Sus la plaça vielha,
per que lo jorn finisse
L’ombra d’un escur ven regar lo barri
Sus la plaça vielha lu ressons dau jorn
S’entressan ai estelas
per asperar lo soleu

Un camin arcolin,
Tà sautar shens manèra
De l’esper au saunei,
Tà partir, un matin,
Per delà la frontèra,
Embriagat …

Legir tot

Un camin arcolin,
Tà sautar shens manèra
De l’esper au saunei,
Tà partir, un matin,
Per delà la frontèra,
Embriagat per l’aurei.
La la la la
Per delà la frontèra,
Embriagat per l’aurei.

O partir, un matin,
A la grisa brumèra,
Semiar drin de color
Tad enfin, esgaudir
Los dias de helèra
De cantas e d’amor.
La la la la
Los dias de helèra
De cantas e d’amor.

Un camin arcolin
On s’en van amassadas
Gents d’ací e d’enlòc
Har florir, espelir
Terradors shens armadas
Arròsetas shens bròc.
La la la la
Terradors shens armadas
Arròsetas shens bròc.

Har florir, espelir
Lo graa qu’a tot òmi
Au còr tot amorrit.
Un camin arcolin,
Tà tornar la memòri
Au qui s’ei esbarrit.
La la la la
Tà tornar la memòri
Au qui s’ei esbarrit.
La la la la
Vam tornar la memòri
Aus qui son esbarrits.

Un còp i aviá un rector
Sedeguin sedegan santeligalaman
E lo tren tren dins son jarden !
Un còp i …

Legir tot

Un còp i aviá un rector
Sedeguin sedegan santeligalaman
E lo tren tren dins son jarden !
Un còp i aviá un rector...
Confessava las dròllas !

La primièra que confessèt
Sedeguin... Tu seràs ma mestressa !

E lo rector s’en va...
Sedeguin... S’en va dire la messa.

E quand sesquèt alleluià
Sedeguin... Aval l’i a ma mestressa !

E lo clèrgue ni’n respondèt
Sedeguin... Aquò se ditz pas a la messa !

L’Arnaut de Bordèras
Quan va béver un còp
Possa la cantèra
E truca l’esclòp.
Que crida viahòra
Noste tabernèr
Tàu …

Legir tot

L’Arnaut de Bordèras
Quan va béver un còp
Possa la cantèra
E truca l’esclòp.
Que crida viahòra
Noste tabernèr
Tàu foter dehòra
Tostemps lo darrèr.

Repic :
Un darrèr còp
Après que m’arrèsti
Un darrèr còp
Mes qu’ei de dòu har
Un darrèr còp
Tà fenir la hèsta
Un darrèr còp
Que cau hà’s enlà.

L’Arnaut de Bordèras
Au tròt, au galòp,
Que cor la hauguèra
E truca l’esclòp.
Perdigalh o lèbe
Son viste esconuts
E tot çò qui lhèva
Son pas que cocuts.

L’Arnaut de Bordèra
Quan non beu pas tròp
Que’u pren la prudèra
E truca l’esclòp.
Ninons qu’en a quate
Un a har popar
Mes dab sa gojata
Que s’i vau tornar.

L’Arnaut de Bordèras
Que’s purga d’isòp
Mes Sent- Pèr l’apèra
E truca l’esclòp.
«Qu’èi la coana dura
Deishatz-me minjar
Aquèra garbura
Que’vs cau donc tornar !»