Quand partim de la valea,
On la vita èra en penent,
Au planèr de la gran vila,
Que crompèm lotissement, …

Legir tot

Quand partim de la valea,
On la vita èra en penent,
Au planèr de la gran vila,
Que crompèm lotissement,
E Pepé qui repepiaja,
Ne volè pas caminar,
Que gahà lo torticòli,
De tant que s’arrevirà.
La maison qui ns’an bastida,
Qu’ei ua Brunò Petit,
Que n’i a per tota la vita,
Entà pagar lo credit.
Lo vesin qu’a la medisha,
Mes cadun qu’ei embarrat,
Que’u sarram la man tot dia,
Par dessús los barbelats.

Mes un dia dab Pepé
Que torneram tà la valea,
Camas cortas, camas vielhas,
Medish pas que marcharam,
E jo quan vien lo ser,
Ne voi pas minjar la sopa,
Entà non pas vàder gran,
Entà non pas vàder gran.

Tà rentrar dehens la crampa,
Los patins que cau hicar,
Hens ua maishanta virada,
Pepé que s’espatarrà.
Depuish aquera eslurrada,
Entà virà’s lo dangèr,
Pepé drom a la solharda,
En devath de l’escalèr.
Qu’avem ua caravana
E cada mes de julhet,
Que s’en vam tà la mar grana,
Tà estar drin mei morets.
Com lo cuu d’ua padèra,
Negre deu cap dincaus pès,
Pepé que’n estó de tira,
Quan passà lo petrolièr.

N’avem pas páur a la bruma,
Lo fesilh tostemps cargat,
Un canhàs plen de caishalas,
Aquiu que i a securitat.
L’aute nueit au clar de lua,
Pepé sortí tà pishar,
Lo con de can qui lairava,
Que te’m desvelha Papà.
Que’t fot un còp d’escopeta,
A Pepé que’u se mancà,
N’avè pas hicats lunetas,
Que’s hasó petar lo can.
E vedetz quin ei la vita ?
Desempuish aqueth ahar,
Pepé hè tostemps cistita,
E non pòt pas mei pishar.

Dab la navèra leishiva,
Tot qu’ei mei blanc a l’ostau,
Deu solèr dinca la cava,
Qu’ei blanc com un espitau.
Qu’avem crompat la tondusa
Tà remplaçar lo dragon,
Que podem paréisher adara,
N’ei pas èrba, qu’ei gason.
Pepé qui minjava sopa,
Que l’an hicat en pension,
Que disèn que horlupava,
Devant la television.
De la maison de retrèita,
Pepé que s’ei escapat,
Que m’a enviat ua letra,
Tà que prepari lo sac.

Alavetz, dab Pepé
Que vam tornar tà la valea,
Camas cortas, camas vielhas,
Medish pas que marcharam,
E dilhèu, si m’at ditz,
Dilhèu que minjarèi la sopa,
Mes serèi pas jamei gran,
Mes serèi pas jamei gran.

Davant la mar,
Dessús la grava,
Lo ciele es blu e lo soleu valent.
Davant la mar,
Dessús la grava, …

Legir tot

Davant la mar,
Dessús la grava,
Lo ciele es blu e lo soleu valent.
Davant la mar,
Dessús la grava,
Per calinhar segur qu’es lo bòn moment.
Davant la mar,
Dessús la grava,
Ambé per tot vestit lo lume dei rais.
Davant la mar,
Dessús la grava,
Siás polida que non sai !

On va passer un dimanche aux Goudes
En famille, entre amis, que l’on soit riche ou non
C’est un plaisir que personne ne boude
Le rêve marseillais, un soir d’été au cabanon.

Du lundi au samedi, travailleurs et chômeurs
Tous ceux qui étudient, les honnêtes, les fraudeurs
Les papys, les mamies, les policiers, les voleurs
Veulent tous recevoir le fruit de leur dur labeur
Ils voudraient tous conserver quelques valeurs
Ces valeurs auxquelles Marseille a toujours fait honneur
La convivialité, la chaleur, et la bonne humeur
Le rythme des marseillais au gré des saisons, des couleurs
À l’automne on va passer quelques belles soirées dehors
L’hiver il faut patienter, là-dessus on est tous d’accord
Si le printemps le permet, on se promène sur le port
Mais quand arrive l’été, l’appel des Goudes est le plus fort.

Du printemps au printemps trop de mauvais délires
Résonnent dans la ville et mon esprit chavire,
C’est le chaple partout vraiment pas de quoi rire,
Ça file tous les jours, tu peux t’attendre au pire
Pas le temps de souffler c’est toujours le chantier,
Pas le temps de souffler, le monde est sans pitié,
Certains sont prêts à tout pour finir les premiers,
Dans le ciel les vautours se comptent par milliers,
Laissons là tous ces fous et partons voir ailleurs
Je connais un endroit où tout paraît meilleur,
Un endroit au soleil sans oiseaux de malheur,
Là-bas dans la calanque

Un lo perfum
Dos lo bon gost
Tres ai pas paur de res
Quatre se cal batre
Cinc manja de …

Legir tot

Un lo perfum
Dos lo bon gost
Tres ai pas paur de res
Quatre se cal batre
Cinc manja de rasim
Sièis monta sul cerièis
Sèt la branca se copèt
Uèch lo fabre la petacèt
Nòu cura l’uòu
Dètz vai-te’n veire s’es cuèch
Onze vai te rescondre
Dotze pren la cabra e vai-la mólzer !

Un Moussu Brun,
Dous Moussu Rous,
Tres l’Inglès,
Quatre van se batre,
Cinq soun en trin,
Siés separès lèu,
Sèt …

Legir tot

Un Moussu Brun,
Dous Moussu Rous,
Tres l’Inglès,
Quatre van se batre,
Cinq soun en trin,
Siés separès lèu,
Sèt se mandon de cop de pèd,
Viue se crebon lis iue,
Nòu n’i’a un au sòu,
Des n’i’a un de lès.

Trapat sus www.zictrad.free.fr.

Desempuei l’an pebre,
Lei roges e lei blancs,
Lei jaunes e lei negres,
Lei pichòts, lei grands
Fan de galipetas …

Legir tot

Desempuei l’an pebre,
Lei roges e lei blancs,
Lei jaunes e lei negres,
Lei pichòts, lei grands
Fan de galipetas
E Dieu gramací,
Car sens sei fringuetas,
Sariáu pas aicí.

Un òme, una fema,
Ieu l’ai praticat.
‘Quò marcha ben mema,
‘Quò marcha ben mema.
Un òme, una fema
Es pas complicat,
‘Quò marcha ben mema
L’ai verificat.

Come Adam e Eva
Nos l’an ensignat,
Fau faire coa lèva
Sensa rechinhar.
Per que se ravive
La populacion,
Fau lèu cridar : « Viva
La copulacion ! »

Un òme, una fema,
Ieu l’ai praticat.
‘Quò marcha ben mema,
‘Quò marcha ben mema.
Un òme, una fema
Es pas complicat,
‘Cò marcha ben mema
L’ai verificat.

Gòmòrrhe e Sòdòme
An fach d’eiritiers,
Un òme e un òme,
Ara es costumier.
Mai fan ges de dròle,
Alòr come vai
Qu’encuei de fòfòlas
N’i ague mai que mai ?

Un òme, una fema,
Ieu l’ai praticat.
‘Quò marcha quand mema,
‘Quò marcha quand mema.
Un òme, una fema
Es pas complicat,
‘Quò marcha ben mema
L’ai verificat.

Lei femas e lei femas
Pòdan ben s’amar,
I a plus de blasfèmi,
Siam acostumats,
Franc de ma copina
Que m’a dich : « Coquin !
A cada lapina
Ié fau un lapin !

Un òme, una fema,
Ieu l’ai praticat.
‘Quò marcha quand mema,
‘Quò marcha quand mema.
Un òme, una fema
Es pas complicat,
‘Quò marcha ben mema
L’ai verificat.

Meme ma Mameta,
Ieu que siáu papet,
Me conta floureta
Sus lo canapè.
Me fai de catetas,
E ne’n siáu lipet,
E de catolhetas
Dessota lei pès.

Un òme, una fema,
Ieu l’ai praticat.
‘Quò marcha quand mema,
‘Quò marcha quand mema.
Un òme, una fema
Es pas complicat,
‘Quò marcha ben mema
L’ai verificat.

Un camin escarrabilhat
un camin dei pluèias ravinat
un camin dau solèu rabinat
que monta dins lei sèrres :
es …

Legir tot

Un camin escarrabilhat
un camin dei pluèias ravinat
un camin dau solèu rabinat
que monta dins lei sèrres :
es un camin de libertat

E te contarai…
lei ciutats cercant l’estèla
E te contarai…
lo secret que se desvela
E te contarai…
S’escafan lei farfantèlas
E te contarai…
lo Jorn duerbe sa parpèla
cent ciutats fan qu’un país.

Lei Montanhas dei Meravilhas
que lo temps s’i recauquilha
e lo Mago qu’amont nos vilha
avèm sa votz blèuja en dedins
per escriure l’istòria sens fin.

E te contarai…

Amont veses la Tèrra
febrosa dau Mau Caud,
mai bèla que non sai
nos crida nos espèra…
Mai aquò, degun o saup.

E te contarai…

Au mitan i a lo país
entre mar, Ròse, Durença
Marsilha e Tèrra d’Argença.
Quau a vist París
e non a vist Cassís
a ren vist…

Sèi ua tèrra en país de goelhèr Sèi ua vita en país de goelhèr Que son prèsti a pujar Un …

Legir tot

Sèi ua tèrra en país de goelhèr Sèi ua vita en país de goelhèr Que son prèsti a pujar Un maitin de primtemps Tà tornar a viatjar A jamès, tà tostemps. Qu’ei tornat eth mes de Mai Era montanha verdeja, Ua esquera, un batalh, Eth goelhèr que sauneja. Partir cap ara nhèu Dab eth sac, eth berret, Tà aproishà’s deth cèu E demorar solet. Qu’a deishat eth vilatge, Eths mainats, era companha, Entà hèr un long viatge En termièra d’Espanha. Que se’n va eth maitin Cau virar, amassar, Retrobar eth camin, Dilhèu eishartigar. Contemplar eth bestiar, Escotar eth arriu, Marmonar e cantar Era cançon deth estiu. Qu’ei coma un paradís Shens nat brut, shens torment, Un tant beròi país Autant vielh coma eth vent. Baisharèi tà Totsents Eth còr arrevirat, Tornarèi tath primtemps Que me’n vau, Adishatz.

Païs de vinhas,
Termes é rocs,
Terras d’Aquitania
E de lenguadoc,
Terras d’Aquitania
E de lengua d’oc.

Mon amor liure, …

Legir tot

Païs de vinhas,
Termes é rocs,
Terras d’Aquitania
E de lenguadoc,
Terras d’Aquitania
E de lengua d’oc.

Mon amor liure,
Mon amorier,
Lo païs t’espera
Vestit de papier.
Lo païs t’espera
Vestit de papier.

Pren me la man,
E canta Prigond,
Un païs que canta
Es un païs viù.
Un païs que canta
Es un païs viù.

Quand l’esperança
Ufla son riù,
Un pople que canta
Es un pople viù.
Un pople que canta
Es un pople viù

Pais de vinhas,
Termes é rocs,
Terras d’Aquitania
E de lenguadoc.
Terras d’Aquitania
E de lengua d’oc.

Es lo ciprès quilhat
La Corbièra salada
Es lo vilatge mòrt, la tèrra abandonada.

Vos vau parlar d’un país que …

Legir tot

Es lo ciprès quilhat
La Corbièra salada
Es lo vilatge mòrt, la tèrra abandonada.

Vos vau parlar d’un país que vòl viure,
Vos vau parlar d’un país que morís.
La tèrra la coneissetz,
es la vòstra, amics,
es la teuna, vinhairon (bis)

Tu me disiás ma maire :
"Ont vas viure, mon filh ?".
Tu me disiás ma maire :
"N’i a tant que son partits".
E Marcelin Albert,
E la Comuna de Narbona,
E los qu’an tuat los crosats.
E Marcelin Albert,
E la Comuna de Narbona,
Totes los qu’an cantat "libertat".

Vos vau parlar d’un país que vòl viure
Vos vau parlar d’un país que morís.
La tèrra, la coneissetz,
es la vòstra, amics,
es la teuna, vinhairon (bis).

Ma maire me rementi de tot çò que disiás.
Vòli cantar lo vent que parla en lenga d’òc.
E Marcelin Albert,
E la Comuna de Narbona,
E los qu’an tuat los crosats.
E Marcelin Albert,
E la Comuna de Narbona,
Totes los qu’an cridat "libertat".

Vos ai parlat d’un país que vòl viure. (bis)

Un païs ont som nascut
Un païs ont som venguts
Son venguts e nos an pres la tèrra
Son venguts …

Legir tot

Un païs ont som nascut
Un païs ont som venguts
Son venguts e nos an pres la tèrra
Son venguts amb la fòrça de l'argent.

Una mar qu'èra nòstra
De còr de carn e de dreit
Son venguts e nos an pres la còsta
Son venguts per vendemiar d'argent.

Un pòble, conflat
D'èsser colonizat, vençut, matracat.
Daissaràn la tèrra e la còsta
S'aniràn. Pòdon gardar l'argent.

Una drolla vestida de blanc
Canta per endurmir son efant
Dins son breç l’efant serra los punhs
Dins lo canton …

Legir tot

Una drolla vestida de blanc
Canta per endurmir son efant
Dins son breç l’efant serra los punhs
Dins lo canton s’estiòla lo fum
La bruma es al fons de la valèia
Lo cèl se para color d’espèr
Una cançon monta dins lo ser

Quo’s un pauc d’amor
A la fin del jorn…
Per la nuèch qu’arriba doçament
Lo temps pren lo temps d’aver lo temps
La pendula marca lo moment
De son tic que vai, son tac que ven
L’aiga s’esgota al fons de l’aiguièra
La cata s’enduèrm dins sa panièra
La clartat daissa la plaça a l’ombra
Una cançon s’entend dins la comba
Quo’s un pauc d’amor
A la fin del jorn…

La dròlla desvestida de blanc
Aurá daissa durmir son enfant
Daissa lo plaser córrer sa pèl
Per veire l’amor, barra los uèlhs
La luna raja sus lo combal
Lo silenci es tombat sus l’ostal
Doman se para color d’espèr
Una cançon s’enduèrm dins lo ser
Quo’s un pauc d’amor
A la fin del jorn…

Un petit apartament,
Esconut devath un gran teit,
Tu e jo tots sols dehens,
Drin perguts au miei d’aqueth vueit, …

Legir tot

Un petit apartament,
Esconut devath un gran teit,
Tu e jo tots sols dehens,
Drin perguts au miei d’aqueth vueit,
Ací qu’ei la glèisa nosta,
Tà d’aquera noça,
N’i a pas nat temuenh,
Au solèr lo cèu tau viatge,
Qu’ei com un vilatge
Qui s’aluca au luenh,
La horrèra dehens la carrèra
Que braceja vent.

Jo que sèi duas cançons,
Tà tornar pintrar las pareds,
Sus la taula de carton,
Maridem la hami dab la set,
I a lo pòt de confitura
Qui’ns hè drin la gula,
Per’mor n’i a pas pan,
A la cramba lo linçòu
Dessenha sus lo sòu
Un batèu sus la mar,
Çà’i, estupa,
Escota que ns’ahupa,
Qu’èi páur a doman.

N’i averà pas nat serment,
Ni cadena ni barcalhon,
N’i averà pas nat tostemps,
Tu qu’ès tu, e jo que soi jo,
Que demoraràs sancèra,
N’èi pas hens l’istuèra
Arren a’t balhar,
Que t’ac disi shens malici,
Pas nat sacrifici,
A tu de gahar,
L’un hens l’aute
Troberà pas un aute
Que lo qui ei dejà.

Pertot ont i a de belugas
I a un fuòc per se calfar
E pertot ont i a de brugas …

Legir tot

Pertot ont i a de belugas
I a un fuòc per se calfar
E pertot ont i a de brugas
I a d’abelhas per furgar
Pertot ont i a de besucas
I a de jòcs a desligar
E pertot ont i a de murgas
I a un cat per las velhar
Pertot ont i a una vinha
I a d’esper a vendemiar
Pertot ont i a una linha
I a un punt a transgressar
Pertot ont i a una cima
I a de ròcs a escalar
E pertot ont i a de rimas
I a un poeta per trobar.
Pertot ont i a de nivolas
I a de vent per las butar
E ont i a de cimborlas
Un tropèl a acampar
Pertot ont i a de fribola
I a un estiu a machugar
E pertot ont i a d’amoras
Un bartàs per se fissar.
Pertot ont i a de suspresa
I a de plaser a esperar
E ont i a de fortalesas
I a d’airals per espiar
Pertot ont i a de saviesa
Un conselh a demandar
E ont i a de belesa
I a un poeta per somiar.

Pertot ont i a un clar de luna
I a de fadas per dançar
E ont i a una encluma
I a un fabre per tustar
Pertot ont i a de gruma
Un gavian per se daurar
E ont i a de fortuna
Una ròda a far virar
Pertot ont i a de pintrura
I a un pincèl per dessenhar
E ont i a d’aventura
Un eròi per s’engatjar
Pertot ont i a de clausuras
De vergonha a amagar
Pertot ont i a d’impostura
I a un poeta per cridar.
Pertot ont i a de musica
I a de jòia a partejar
E ont i a de pratica
Un mercat a engimbrar
Pertot ont i a l’America
De risquesas a panar
E ont i a de politica
D’electors a engarçar
Pertot ont i a de granissa
I a de pèrdias a plorar
E ont i a de parladissa
D’idèias a escambiar
Pertot ont i a de randissas
I a d’ausèls per anisar
E ont i a d’injusticia
I a un poeta per lutar.

Pertot ont i a de dentèla
I a una man per la tocar
E ont i a de pimparèlas
I a un ramelet de far
Pertot ont i a de candèlas
I a una nèit a esclairar
E pertot ont i a d’estèlas
I a de mondes a explorar
Pertot ont i a de cocordas
I a d’estruments a fabricar
E ont i a una gorga
I a de peis per cabussar
Pertot ont i a una sorga
I a un uèlh per agachar
E ont i a de messorgas
Un poeta per denonciar
E ont i a de caravanas
I a un desèrt de traversar
Pertot ont i a de milgraba
I a de sòmi a saufinar
Pertot ont i a de campanas
I a e còrdas a tirar
Pertot ont i a de cabanas
I a d’amor a recaptar
Pertot ont i a de mudança
De costumas a cambiar
Pertot ont i a de vacanças
I a de temps per landrejar
Pertot ont i a de romanças
I a d’istòrias a escotar
Ont i a de desperança
I a un poeta per plorar.

Just en sortent de la messa
Ai rescontrat‘na diablessa
Que m’a lèu fach l’escomessa
De m’adurre a son adreissa.
M’a …

Legir tot

Just en sortent de la messa
Ai rescontrat‘na diablessa
Que m’a lèu fach l’escomessa
De m’adurre a son adreissa.
M’a dich que de sa chambreta
Se podiá sensa lunetas,
Badar davant lo Ventor
Enjusqu’au levat dau jorn.

Oh! I ai dich : « Non, non, non,
Non, non, non, non, non, non,
Siam ensems, que despuei cinq minutas.
Per dansar d’acòrd, un poton d’acòrd,
Mai per lo rèsta pas d’acòrd! »

E per un pauc se distraire,
Aneriam veire sa maire
Que semblava una machòta
Am’ un gròs nas de marmòta.
M’a fach tastar son muscat,
Talament qu’ère empegat,
La vesiáu tota peluda,
Risoleta e mameluda.

E i ai dich : « Non, non, non,
Non, non, non, non, non, non,
Ieu lo vin, aquò me destimborla.
Per dansar d’acòrd,
Un poton d’acòrd,
Mai per lo rèsta pas d’acòrd. »

M’a tirassat dins un caire
Per me presentar son fraire,
Un tipàs un pauc Joan-fema,
Leis uelhs pintats ‘mé de crema.
Come es un chaspa-cambetas,
Li disèm : « Tatà Janeta »
Un jorn m’a dich : « Macarèu!
Qu’avètz de polits botèus ! »

E i ai dich : « Non, non, non,
Non, non, non, non, non, non,
Ieu siáu pas una Tatà-fòfòla !
Per dansar d’acòrd,
Un poton d’acòrd,
Mai per lo rèsta pas d’acòrd. »

Puei rescontreriam son paire,
De luench semblava un cassaire,
Amé son lòng pistolet
Fasiá petar lei polets.
Aqueu bandit me desbanca
Per atacar una banca,
Ieu que lo brut dei mitralhas
Me fai cagar dins lei braias!

E i ai dich : « Non, non, non,
Non, non, non, non, non, non,
Ieu qu’ai jamai tirat una boita !
Per dansar d’acòrd,
Un poton d’acòrd,
Mai per lo rèsta pas d’acòrd ! »

E subran quand ai coumprès,
Mei cambetas an fach tres-tres.
Faliá èstre un pauc fadat
Per se leissar entreinar.
Come ai pas ben capitat,
An finit per m’agantar.
E lo jutge en rigolant,
M’a dich : « N’avètz per vint ans ! »

Oh! I ai dich : « Non, non, non,
Non, non, non, non, non, non,
Dins vint ans, sarai plus tròp d’ataca.
Per dansar d’acòrd
Un poton d’acòrd,
Mai per lo rèsta pas d’acòrd! »

Dins uno cabaneto,
Paureto, paureto.
Dins uno cabaneto
Repauso l’enfantoun.
Oh ! laisso bono Maire,
Oh ! laisso me ié …

Legir tot

Dins uno cabaneto,
Paureto, paureto.
Dins uno cabaneto
Repauso l’enfantoun.
Oh ! laisso bono Maire,
Oh ! laisso me ié faire
Un poutoun, un poutoun,
Sus si tant poulit petoun.
Un poutoun, un poutoun,
Sus si tant poulit petoun.

Sis iue ié beluguejon,
Bluejon, bluejon.
Sis iue ié beluguejon,
A ‘n front qu’es galantoun !
Laisso-me, Segnouresso,
Que fague uno caresso,
Un poutoun, un poutoun
Sus lou front de l’enfantoun.
Un poutoun, un poutoun
Sus lou front de l’enfantoun.

Rèn qu’un, o Vierginello,
Tant bello, tant bello.
Rèn qu’un, o Vierginello,
Em’acò n’aurai proun.
Zóu ! un sus si maneto,
Zóu ! zóu ! que fai lingueto !
Un poutoun, un poutoun
Sus li man de l’enfantoun !
Un poutoun, un poutoun
Sus li man de l’enfantoun !

Oh ! laisso que lou baise,
Bèn d’aise, bèn d’aise.
Oh ! laisso que lou baise
E lou tèngue un brisoun.
Dono lèu, bono Maire :
Me languisse de faire
Un poutoun, un poutoun
Sus li gauto dóu Pichoun !...
Un poutoun, un poutoun
Sus li gauto dóu Pichoun !...

La Vierge me presento,
Risènto, risènto.
La Vierge me presènto
Soun divin Agneloun.
Oh ! moun Diéu quand l’aguère,
Coume te n’i’en faguère
De poutoun, de poutoun
Sus soun front, sus si petoun,
De poutoun, de poutoun
Sus soun front, sus si petoun.

Un rotlier qu’es ben montat
Fau qu’ague de ròdas
De sieis poces, a la Marbrough
aquò’s a la mòda
em’un …

Legir tot

Un rotlier qu’es ben montat
Fau qu’ague de ròdas
De sieis poces, a la Marbrough
aquò’s a la mòda
em’un eissieu de des pans
em’un pichòt bidet blanc
per lo governatge
de son equipatge

En arribant a Lion
nos cercon rancuras
e nos fau passar dessus
de la bassa-cula
aquò n’es d’aqueli gent
que demandon que d’argent
per far de dentellas
a si damisellas

Lo matin, a son levar
la sopa au fromatge
aquò’s un friand manjar
qu’ama lo latatge
Puei, per s’escarrabilhar
un veire de ratafià
e lòng de la rota
beurem mai la gota

En arribant a Paris
usança novela
de talhòlas n’i a pus gis
culòtas a bretellas
Aquò n’es de franchimands
qu’atalon de fòra mau
E fan tot au burre
que lo tròn ie cure!

Un ser lo pastre somelhava dins sa cabana tot solet.<br>
Mas dedins sa cabana n’entendèt una votz que cridava<br>
"Corage, …

Legir tot

Un ser lo pastre somelhava dins sa cabana tot solet.<br>
Mas dedins sa cabana n’entendèt una votz que cridava<br>
"Corage, lèva te pastorel !"</p>
<p>Consí volètz que ieu me lève, encara
n’ai pas pron

dormit.<br>
Las novelas son bonas, un enfant es nascut.<br>
Sètz aquí per me dire qu’aquò’s nostre salut.</p>
<p>Ara ieu ba vòli pas creire que vos me digatz la
vertat.<br>
Ba vòli

anar veser se i a cap de vertat.<br>
Ba vòli anar veser se te sès enganat.</p>
<p>Consí farai ieu miserable per abandonar lo tropèl
?<br>
Lo lop es devorable, me manjarà d’anhèl.<br>


Ieu, ne soi responsable de tot lo meu tropèl.</p>

Un ser lo pastre somelhava dins sa cabana tot solet. (bis)
Mas dedins sa cabana n’entendèt una votz
Que cridava …

Legir tot

Un ser lo pastre somelhava dins sa cabana tot solet. (bis)
Mas dedins sa cabana n’entendèt una votz
Que cridava "Corage, lèva te pastorel !

- Cossí volètz que ieu me leve ? Encara n’ai pas pro dormit.
Las novelas son bonas, un enfant es nascut.
Sètz aquí per me dire qu’aquò’s nostre salut.

Ara ieu ba vòli pas creire que vos me digatz la vertat.
Ba vòli anar veser se i a cap de vertat.
Ba vòli anar véser se te sès enganat.

Cossí farai ieu miserable per abandonar lo tropèl ?
Lo lop es devorable, me manjarà d’anhèl,
ieu ne soi responsable de tot lo meu tropèl.

Un soir de cuite où j’étais noire
Des pitchins gotous par dur à boire
Des insomnies que j’soigne au ricard …

Legir tot

Un soir de cuite où j’étais noire
Des pitchins gotous par dur à boire
Des insomnies que j’soigne au ricard
Avec mes potes on reste au comptoir
Toute façon à la fin j’vais vomir
Et ce soir je finirais sur le trottoir

D’aqui d’ahia eri partite
Per mi chapa un calignaire
A Castagniers mi sieu engrava
N’y a que di baoudou que fan que chimpa
Fin finala ieu m’en bati sieu buhite
E estou sera vau fini din la rementa

Deman matin vau mi leva
Me la mieu testa coma lou cuou
E lou mieu fege que monte-cala
Va m’oubliga d’ana ben racca
Fin finala sieu rentrate soulete
E disata serai mai din un baleti

Un soir de cuite…

Un trin que se’n va de Pau
E l’aute que I arriba,
Segur que l’aute que I arriba
Qu’ei la …

Legir tot

Un trin que se’n va de Pau
E l’aute que I arriba,
Segur que l’aute que I arriba
Qu’ei la vita e qu’ei atau,
Adishatz monde e la companhia,
Tot dimenge ser que plau.
Ua hemna qu’ei la baish,
Tan beròia e tan triste,
Segur tan beròia e tan triste,
Qu’ei la vita e qu’ei atau,
Adishatz monde e la companhia,
Tot dimenge ser que plau.
Jo me’n vau entà Paris,
Era lhèu tà Tolosa,
Segur que se’n va tà Tolosa,
Qu’ei la vita e qu’ei atau,
Adishatz monde e la companhia,
Tot dimenge ser que plau.
Ne saurà pas jamei çò
Qui l’aurí volut díser,
Segur que l’aurí volut díser,
Qu’ei la vita e qu’ei atau,
Adishatz monde e la companhia,
Tot dimenge ser que plau.

De que fan al govèrn, e d’èime n’an pus cap ?
Los degordits de la Cinquena ont an lo cap …

Legir tot

De que fan al govèrn, e d’èime n’an pus cap ?
Los degordits de la Cinquena ont an lo cap ?
E del mièg, de dreita o d’esquèrra,
De que pòt, a la fin, gratar lo president,
Qu’ajam passat vint ans sens poder jos la dent
Un, dos ! nos metre la mendre gueguèrra ?

E Setze, mon pepin, coma los de son temps,
Montèt cap a Verdun se pagar de bon temps,
S’i esclatar e far la bomba.
Lo quenque vièlh daissèt una camba a Saumur,
Dintrèt en amasòna e tastèt al bonur
Un, dos ! de viure amb un pè dins la tomba.

Aguèrem en Quaranta un oncle collabò,
Mas lo paure papà cò de la Gestapò
Sovent trapèt qualque carchòfa ;
D’Indochina un cosin ne nos tornèt mai mòrt
E mon fraire pus tard en Africa del Nòrd
Un, dos ! manquèt se’n fotre la pelhòfa.

Dempuèi fasèm pinquet e ara, al desfilat,
Ieu qu’ai dos pès, doás mans, que soi pas mutilat
Del passerat ni de la vista,
Ne preni per mon grade entre los amputats,
Miègs-òmes e garrèls, bòrnis que son estats
Un, dos ! mai qu’a lor torn de la revista.

Car a present s’entariganha lo fusilh,
Nisa dins cada tanc l’aronda o lo faucilh,
L’arna rosega las capòtas,
Lo mercant de canons a que l’òs jos la pèl
E vaquí que sus lo tricolòr del drapèl
Un, dos ! la mirga se fa las ratòtas.

Se los joves de uèi estiman mai l’amor,
E qu’an jamai cardat lo cuol sus un tamborn
Ni conegut lo plaser qu’èra,
Al matin blanquinèl, de se far despertar
Per la suava votz de la gròssa Bertà,
Un, dos ! a la guèrra coma a la guèrra !

Que torne, tron de Dieu !, la mobolisacion !
N’espèri lo grand jorn ambé delectacion,
Tot grand los braces los i alandi.
Los pès me tiran fòc d’anar, clòsca pelat,
Brave e disciplinat, al quèpi estelat
Un, dos ! seguir lo general Tengladi.

Soi pas original : n’i a un fum, mon colon,
Que serián coma ieu, de París, de Tolon
O mai d’Andòrra-la-Vielhassa,
De Besièrs, de Mulosa o de Mirapeisset,
Fièrs per la Marianna o per lo rei Ceset
Un, dos ! de se far traucar la palhassa.

Crenhissi pas la mòrt, crenhissi pas, o pus,
La mitralha, lo fòc, lo bolet ni l’obús,
Mas Dieu presèrve se, mesquina,
Una bala veniá, desonor sens parièr,
Me copar lo fiulèl, bestiament, per darrièr,
Un, dos ! me far un trauquet dins l’esquina.

De quin prat batalhièr mossegarai l’agram ?
Qual sap se tombarai a Ienà, a Vagram,
En Alemanha o en Austria,
Dins la nèu de Moscó, jos lo cèl de Cabol ?
Lo decòr m’es egal, cal pas èsser sadol
Un, dos ! quand òm morís per la patria.

Un sómia de se batre e per mars, e per monts ;
L’autre de s’illustrar dins la Guèrra dels Monds.
Dintri pas dins la polemica.
Demandi pas la luna e prendrai çò que i a :
Guerrassa, guerilhon, guerròta, guerrilhà,
Un, dos ! a defaut de guèrra atomica.

Mas, crenom, quin malur ! Es pas possible, Dieu !
Me faire aquò a ieu, non, nani, negatiu !
Qu’un con de major me refòrme !
M’an copat jos lo pè l’èrba del camp d’onor
E sauprai pas jamai s’èri fotut o non
Un, dos ! de me cagar dins l’unifòrme. (bis)

Una cigala lo bèl temps passat (bis)
Lo bèl temps passat una cigala
Lo bèl temps passat a res ’massat …

Legir tot

Una cigala lo bèl temps passat (bis)
Lo bèl temps passat una cigala
Lo bèl temps passat a res ’massat

Cò de la vesina se’n anèt un jorn (bis)
Se’n anèt un jorn cò de la vesina
Se’n anèt un jorn li diguèt bonjorn.

-Bonjorn vesina cossí anatz-vos? (bis)
Cossí anatz-vos? bonjorn vesina
Cossí anatz-vos amb los pichons?

-Brava vesina, vau pas mal e vos? (bis)
Vau pas mal e vos brava vesina,
Vau pas mal e vos amb los pichons.

-Paura vesina ieu crebi de fam. (bis)
Ieu crebi de fam paura vesina
Ieu crebi de fam amb los enfants.

-Quand ieu granavi de qué fasiatz-vos? (bis)
De qué fasiatz-vos quand ieu granavi
De qué fasiatz-vos amb los pichons?

-E ben vesina ne cantàvem dos (bis)
Ne cantàvem dos e ben vesina
Ne cantàvem dos amb los pichons.

-Ara vesina ne cal dançar tres (bis)
Ne cal dançar tres ara vesina
Ne cal dançar tres e manjar pas res!"

Una cigala lo bèl temps passat (bis)
Lo bèl temps passat una cigala
Lo bèl temps passat n’aviá que cantat. …

Legir tot

Una cigala lo bèl temps passat (bis)
Lo bèl temps passat una cigala
Lo bèl temps passat n’aviá que cantat.

Chèz la fornise se’n anèt un jorn (bis)
Se’n anèt un jorn chèz la fornise
Se’n anèt un jorn e li diguèt bonjorn.

-Bonjorn vesina cossí anatz-vos? (bis)
Cossí anatz-vos brava vesina
Cossí anatz-vos ambe los pichons ?

-Paura vesina ieu crèbi de fam. (bis)
Ieu crèbi de fam paura vesina
Ieu crèbi de fam amb los enfants.

-Quand ieu glanavi de que fasiatz-vos? (bis)
De que fasiatz-vos quand ieu glanavi
De que fasiatz-vos ambe los pichons?

-Quand vos glanavètz ne cantàvem dos (bis)
Ne cantàvem dos, quand vos glanavètz
Ne cantàvem dos ambe los pichons.

-Ara vesina ne cal dançar tres (bis)
Ne cal dançar tres paura vesina
Ne cal dançar tres e manjar pas res!"

Una filheta de Lion, una filheta de Lion,
Una filheta de Lion s’èra perduda
S’èra pas sachuda tornar de dinc’ont …

Legir tot

Una filheta de Lion, una filheta de Lion,
Una filheta de Lion s’èra perduda
S’èra pas sachuda tornar de dinc’ont èra venguda

Un cavalièr ven a passar, un cavalièr ven a passar,
Un cavalièr ven a passar e la troba endurmida.
- La bèla que fasètz aquí, aquí sensa companhia ?

- Soi una filheta de Lion, soi una filheta de Lion
Soi una filheta de Lion me soi perduda
M’èri pas sachuda tornar de dinc’ont èri venguda.

- Bèla montatz sus mon caval, bèla montatz sus mon caval
Bèla montatz sus mon caval sieguètz tranquilla,
Passarem aqueste bòsc aquí sensa ren si dire.

Quand la bèla es delà del bòsc, quand la bèla es delà del bòsc
Quand la bèla es delà del bòsc si bota a ríser,
- La bèla de que risètz, de que vos fa tan ríser ?

- Ieu me risi de tu galant, ieu me risi de tu galant
Ieu me risi de tu galant e de la tiá codardisa,
E mai d’aver passat lo bòsc aquí sensa ren si dire.

- La bèla tornarem dins lo bòsc, la bèla tornarem dins lo bòsc
La bèla tornarem dins lo bòsc sieguètz tranquilla,
Tornarem passar dins lo bòsc mas pas sensa ren si dire.

As fach coma l’aucèl patut
Quand teniá la lauseta,
Cresiás de la téner pel bec
La teniás pas que per la coeta.

Una genta pastora,
un d'aquelses matins,
assitada sus l'erbeta,
plora son bèl amic...

Gara seriá ben ora
que foguèsse tornat …

Legir tot

Una genta pastora,
un d'aquelses matins,
assitada sus l'erbeta,
plora son bèl amic...

Gara seriá ben ora
que foguèsse tornat ;
(a) quauqua pastora maita
son cur a donat...

A ! paura pastorèla,
delaissada soi ieu,
coma la tortorèla
qu'a perdut son parieu...

Aval i a una prada
D’O.G.M. a dalhar
Son tres joves dalhaires
Que l’an presa a dalhar...

Danièl mena la …

Legir tot

Aval i a una prada
D’O.G.M. a dalhar
Son tres joves dalhaires
Que l’an presa a dalhar...

Danièl mena la còla
Lo volam a la man
E se d’uèi sièm pas gaire
Nos descorarem pas...

Deman farèm escòla
Per aprene a dalhar
E de totes los caires
Vendràn nos ajudar...

E tanpís per la gàbia
Res nos arrestarà
E se ne semenan encara
Tornarem començar...

La desobeissença
Es quicòm de sacrat
Lo pòble ten las tralhas
De la legitimitat...

Una rata vèrda corrissià dins l’èrba
L’agantère doçament la mostrère a plan de gent
Totes me diguèron trempa-la dins l’òli …

Legir tot

Una rata vèrda corrissià dins l’èrba
L’agantère doçament la mostrère a plan de gent
Totes me diguèron trempa-la dins l’òli
Dins l’aiga d’Eraù e vendrà un cagaraù
Tot caud carrièra de l’uoù al numérò nòu

If one way is up then there’s got to be down
A one-way ticket and a silver moon
And there’s …

Legir tot

If one way is up then there’s got to be down
A one-way ticket and a silver moon
And there’s no forgetting which way is down
- You’ll get there someday if you’re no fool

Upside down,
Which way is turning me
Into something else I learnt to hide?
Going deeper, still I find there’s no way of knowing
Where you are when you’re
Upside down

Quin que siegue lo camin
Se coneisses la via
O sabes bèn un jorn o l’autre
Podràs agantar la luna

E se dança soleta
Sensa relambi
Vira per lo monde entier
E tanbèn dançaras amb ela

On veut du rap musette car ici tout va trop vite,
marre des basses, des klaxons, des gens qui s’évitent …

Legir tot

On veut du rap musette car ici tout va trop vite,
marre des basses, des klaxons, des gens qui s’évitent
paraît que la ville, est synonyme d’anonymat
mais je me vois mal courir nu tard le soir en bas de chez moi
je veux du vert, mais pas que pour fumer,
que mon verre jouisse du pinard d’à côté
des fêtes de villages ou on se côtoie a tout âge,
que ma voisine de palier me fasse tourner son potage
donc je prend le large mec ou plutôt la minervoise.
Je lève les voiles adieu la ville et mes ardoises.
Je me ferai chasseur cueilleur adieu bitume et pleurs.
Bonjour petite fleur je cherche la joie a toute heure.

Embarrats dins pèira, calhassa e quitran
Esperam amb paciença que carrièra se vuèja
De la folia ciutadina la nauta consomacion
De sa vida d'aparéncia ont pus ric a rason
Sortissèm la cara mutina quand las fruchas se fan raras
Partissèm ensems córrer plaças avengudas e barris
S'amusam amb las flors solas, al mitan de l'infèrn
Ne cal culhir emportar berçar e embraçar.
Ne cal plantar long del camin que te mena al campèstre
Ta cal córrer córrer córrer per sortir de la vila escura
Un pauc mai d'oxigèn per un pauc mens de sens
Lo còr que s'emplena pendent que l'esperit se vuèja.

Non mais qu'est-ce que c'est qu'cette espèce de squelette de piment d’Espelette
le ciment laisse le derrière un graff originel sur l'écorce d'un arbre,
le coeur et les deux lèvres pour un péché original!
Finie la métaphore du nid d'poule, ici pas les bagnoles y a que la gnôle qui t'saoûle.
Tu cherchais l'art de vivre dans des galeries mondaines,
tu le trouveras dans des sourires et des grosses bedaines.
Que l'Homme se plaigne dans sa tour de béton,
on part dans les vallées où il y a toutes les réponses,
finies les courses derrière les bus, je veux de la boue jusqu'au fémur,
faire la mur de la cité pour gambader sans gamberger.
Désolé citadin, si ma vie loin des villes vaut mieux que tes vitamines,
mais la vigne et le raisin, ont eu raison de ma grise mine...

Repic :

Vinha de quitran sèm los vendemiaires
E la nòstra sang, òc, nos fa pecaires
Tòca mos rasims venon de la vila
E totes mos grans aquò's biologic
Plantarem de granas, entre-mitan las parets
Creisseràn las danças, la jòia l'erbeta
E per lo Clapàs raja nòstre vin
Plan-vengut dins lo « Urban Balèti »
On veut du rap des champs des trad des chants
arrêter de glander toute la journée dans mon divan.
Bois-vert fait le délit de s'expatrier le flow dans le vent et la nature pour les idées.
Aller venez les belles on s'arrache dans les bois
on est comme des champignons c'est par la queue qu'on pourrira.
En plus ici y a personne j'ai le droit d’être vulgaire. Eh la fourmi va niquer ta mère!
Libéré par la flore je pédale sous les pétales
comme un œuf venant d’éclore qui découvre de nouvelles toiles
éteignez les projos stoppez les caisson.
Voici notre voyage champêtre qui se propage a l'unisson.

De córrer pels camins n'ai perdut la rason
Que l'aire pur caressant m'a butat tot lo long
De la talvera de vinha e de còp mai prigond
S'enfonçam dins la nuèit sus la rota boçuda
Esclafada de longa pel pè trabalhador
Tota l'annada poda talha e vendémia
Coma un eròi sens crénher frescor o ben calor
De ta sudor banhada la vinha a creissuda
E ara nos amaga per de viradas folas
Lo cep plan dreissat fa madurar sas fruchas
Manjam lo rasim quand los autres sospiran
Fasèm charivari quand los autres dormisson.

Non pas de raison de passer Quatre saisons, dans des maisons gratte ciel
a peine assaisonné est le plat dans lequel on a plus les pieds
ça serait trop demander d'y ajouter un peu de sel ?
C'est pas compliqué mec car c'est le même tableau
les fleuves vus d'en haut et tes cheveux dans l'eau
la terre vue de l'espace la merde sur tes godasses
ou toute une galaxie dans un fruit malaxé.
Te targues pas d’être bien t'as des poches sous les yeux
urban balèti les fait danser tout les deux
on peut pas faire mieux que de sérieuses sottises.
Finie la métaphore de mémé dans les orties.

Enfermés dans la pierre, les cailloux et le goudron
Nous attendons avec patience que la rue se vide
De la folie citadine de la haute consommation
De sa vie d'apparence où le plus riche à raison
Nous sortons le visage mutin quand les fruits se font rares
Nous partons ensemble courir places avenues et quartiers
Nous nous amusons avec les fleurs seules, au milieu de l'enfer
Il faut les cueillir les emporter et les embrasser
Il faut en planter le long du chemin qui te mène à la campagne
Il te faut courir pour sortir de la ville obscure
Le coeur qui se remplie pendant que l'esprit se vide.

Vigne de ciment, nous sommes les vendangeurs
Et notre sang, oui, nous fait pêcheurs
Touche ma grappe, elle vient de la ville
Et tous mes raisins, ça c'est biologique
On plantera des graines entre les murs
Pousseront les danses la joie et l'herbe
Et dans Montpellier coule notre vin
Bienvenue dans le « Urban balèti »

De courir les chemins j'en ai perdu la raison
L'air pur caressant m'a poussé tout le long
De la talvera de vigne et des fois plus profondément
Nous nous enfonçons dans la nuit sur la route bossue
Tout le temps écrasée par le pied travailleur
Toute l'année il ébranche, taille et vendange
Comme un héros sans craindre fraîcheur ou chaleur
De ta sueur baignée la vigne a grandi
Et maintenant elle nous cache pour des virées folles
Le cep bien dressé fait mûrir ses fruits
Nous mangeons le raisin quand les autres soupirent
Nous faisons charivari quand les autres dorment.

Qu’ei un plat de sason
dab mocharon, morilhon
de qui hèn ragoston de qui hèn ragoston

Netejà’us e pelà’us
dab …

Legir tot

Qu’ei un plat de sason
dab mocharon, morilhon
de qui hèn ragoston de qui hèn ragoston

Netejà’us e pelà’us
dab duas aigas arrescà’us
en un perrec boishà’us
en un perrec boishà’us

Còser a l’òli en
ua caishòla de tèrra de tèrra
De haria saupicà’us
(dab) sau e péber adobà’us
dab cebeta

dab cebeta agostà’us

en har còser a plaser
e quan sii a mieitat, a mieitat, a mieitat, a mieitat
hornir las ústrias.