Carpe diem, forsi ài trop sounà
en paou d’ arpous, en paou de trancouilità
un que duerm, l’autre councentrà
ma …

Legir tot

Carpe diem, forsi ài trop sounà
en paou d’ arpous, en paou de trancouilità
un que duerm, l’autre councentrà
ma la miou tèsta eura vuol viajà.
Viajà ent en seumi, d’en temp pasà
cant la nuech es duermiou ent i pra
cant es vehieou lou chèl stèlà
perquè la tèro èrou pà enlouminà.
Viajà ent en seumi, d’en temp pasà
cant ent i stabbi anavou per chantà
cant ent i man toute enpourà
en toc de pan erou tout lou dìnàr.
Viajà ent en seumi, d’en temp pasà
cant riquèzza erou èrba tahià
erou lou mar, per i pes, per la sal
erou l’amour, per la vitto, i meinà.
Viajà ent en seumi, d’en temp pasà
cant l’auro erou nent enquinà
cant sus la tero picàvo lou soulèi
cant en tal chèl voulaven i uzèi

Tot a l’entorn deu talòs
Que i a nau cocons deus gròs
Còp sec un que s’obreish
Un parpalhon que’n …

Legir tot

Tot a l’entorn deu talòs
Que i a nau cocons deus gròs
Còp sec un que s’obreish
Un parpalhon que’n sorteish
Lhèu dilhèu que serà jo
Qui vaderà parpalhon

Entà estar beròi e blanc
Que’s pausa sus ua branca
Lo talòs que s’encoconeja
Dab los cocons qu’espèra
En tot pensar vàder parpalhon
Mes n’ei pas atau la natura que’u hasó

Tot a l’entorn de Omer
Que i a nau granas en tèrra
Còp sec ua que s’obreish
E un arbolet que’n creish
Lhèu dilhèu que serà jo
Qui vaderà un arbo

Entà vàder gran e hòrt
Au mei pregond de l’òrt
Lo talòs que s’entèrra
Dab las granas qu’espèra
Que’s pensa poder vàder arbo
Mes n’ei pas atau la natura que’u hasó

Mon frère, moun fraire, si tu te souviens que par ici, Il te reste un ami,
Où que tu ailles, …

Legir tot

Mon frère, moun fraire, si tu te souviens que par ici, Il te reste un ami,
Où que tu ailles, tu ne seras jamais seul.

Se te souvènes,
De l’óudour de soun oustau,
Dóu brut de sa font,
Di dos pruniero
Au bord de la ribiero,
Vai en pas, moun fraire,
Vai en pas !
Soun d’isclo
Dins l’oucean dóu mounde.

Si tu te souviens, ou que tu sois,
Ville, désert, forêt lointaine,
Lou cant di pibo
Lou sèr, l’entendras,
Vai moun fraire,
Vai en pas !

On a tous, en nous, on le croit,
Un destin qui guide nos pas,
Une patrie, un chien, un regard,
Qui nous font revenir de nulle part.

On a tous en nous, une voix,
Une fratrie que l’on n’oublie pas,
Une prairie, un seuil, une église,
Qui nous font revenir, quoi qu’on dise.

Si tu te souviens, ou que tu sois
Ile, bateau perdu en mer,
L’óudour di lavado
Te revendra,
Vai moun fraire, vai en pas,
Vai en pas…

Vai en pas…
Ou que tu sois
Vai en pas…
Tu reviendras

Ounte que siegues, moun fraire,
Vilo, desert, fourèst lunchenco,
Lou vèspre t’adurra
De perfum de lavando,
E entendras lou cant di pibo.
Se te souvènes d’acò, moun fraire,
Alor, alor, alor…
Ounte que siegues vai en pas…

Vai en pas,
Vai en pas
Vai en pas…
Vai, vai en pas,
Oh ! Vai

Mon frère, moun fraire, si tu te souviens que par ici, Il te reste un ami,
Où que tu ailles, …

Legir tot

Mon frère, moun fraire, si tu te souviens que par ici, Il te reste un ami,
Où que tu ailles, tu ne seras jamais seul.

Se te souvènes,
De l’óudour de soun oustau,
Dóu brut de sa font,
Di dos pruniero
Au bord de la ribiero,
Vai en pas, moun fraire,
Vai en pas !
Soun d’isclo
Dins l’oucean dóu mounde.

Si tu te souviens, ou que tu sois,
Ville, désert, forêt lointaine,
Lou cant di pibo
Lou sèr, l’entendras,
Vai moun fraire,
Vai en pas !

On a tous, en nous, on le croit,
Un destin qui guide nos pas,
Une patrie, un chien, un regard,
Qui nous font revenir de nulle part.

On a tous en nous, une voix,
Une fratrie que l’on n’oublie pas,
Une prairie, un seuil, une église,
Qui nous font revenir, quoi qu’on dise.

Si tu te souviens, ou que tu sois
Ile, bateau perdu en mer,
L’óudour di lavadoL’odeur des lavandes
Te revendra,
Vai moun fraire,
Vai en pas !

Vai en pas…
Ou que tu sois
Vai en pas…
Tu reviendras
Vai en pas...

Ounte que siegues, moun fraire,
Vilo, desert, fourèst lunchenco,
Lou vèspre t’adurra
De perfum de lavando,
E entendras lou cant di pibo.
Se te souvènes d’acò, moun fraire,
Alor, alor, alor…
Ounte que siegues vai en pas…

Vai en pas,
Vai en pas
Vai en pas…
Vai, vai en pas,
Oh ! Vai

Vai-z-i
Toutes tes langues envoies les sur la grosse caisse
Vai-z-i
Prends le ce micro même si tu les blesses …

Legir tot

Vai-z-i
Toutes tes langues envoies les sur la grosse caisse
Vai-z-i
Prends le ce micro même si tu les blesses
Vai-z-i
N’i a tant que faràn gés de manièra
Vai-z-i
Emai s’es un còp de colèra.

Je veux chanter et crois moi tu vas tourner comme tourne la terre
Je veux danser sur la piste mais avec ta grand mère
Ecoute les gens c’est immense ce qu’ils ont à te dire
Lève les jambes ça commence et c’est pas près de finir
Putan c’est balèti : Carnaval des armettes
De retour des enfers au micro je m’entête...
En fait j’ai la tête à l’envers et la musique me mène
On fait la fête sur des airs et des rythmiques sans gênes
J’ai besoin d’espace et j’ai envie de sortir
Enfin me faire de la place parcequ’à l’avenir..
.
Vòla l’estile coma un missile
Aganta lo
Tròbas aquò inutile
De segur siás un fou
Sus lo riddim pausa tei rimas
Racònta tot
Fai lo tastar de la vida
Fai la tastar d’en pertot
Lo trobar es aquí que tòrna l’ora dau balèti
Ambé la mauresca e massilia
Lo trobar es aquí monta la sono dins ton barri
Segur lo monde entièr t’auvirà

Vai-z-i
Quelque soit l’occasion quelque soit le moment de la journée
Vai-z-i
Quelque soit le village ou quelque soit la rue, le quartier
Vai-z-i
Quelque soit la manière ou quelque soit le temps, le sujet
Quelque soit ta culture quelque soit ton accent quelque soit ton parler
Vai-z-i
Quand le riddim est prêt
Quand le riddim est prêt
Quand le riddim est prêt c’est le moment d’y aller....

Repic.

Ma tèsta en metamorfòsi es gonfla coma tei bilhas
Quand te vòlon mestrejar
fau saupre cambiar de morfologia
A la mesura dau dançar
se desmesuran garçons e filhas
jamai vist cantar lei fracàs : as que de duerbir tei bilhas
Veiràs que dins mon raggà tot s’esparpalha e tout s’éparpille
Soud system es lo balèti que balança sei magias
Ambé ma bèla dins lo lièch passam la tèsta avant lei cavilhas
E nos cercam tota la nuèch
lei 20000 maravilhas
E va sabem ben per estre sages siam en folias

Vira platina, bassa camina
Aganta la
Se la dança hall te mina
De segur siás fadat
Sus la musica sensa panica
Te fau charrar
Fai virar ta mecanica e tot lo rèsta virarà...

Repic.

Una mar de fuòc a pausat, un sòmi de l’enfança
Lo long de la tèrra a costat, del país de …

Legir tot

Una mar de fuòc a pausat, un sòmi de l’enfança
Lo long de la tèrra a costat, del país de Valéncia
Un arbre florit dins lo cèl, se nèga tot de blau
As esquinçat de ton cotèl, la vièlha pèl de brau...

Valéncia, Valéncia, per que
Tas pomas d’irange tanben
Son rojas coma la dolor
Frucha d’amor e de dolçor.

A tèrra-mièja, a mièja-mar, siás una flor nascuda
Ratapenada del azard, amb la nuèch venguda
De las vilas del temps passat, tu n’èras la maurèla
Aviam un còp èra somiat, de la meteissa estela.

Caldrà butar l’esper novèl, per la darrièra lega
E daissant aquí lo tropèl, dalhar cadun sa rega
Cal èsser mèstre de l’ostal, per ne dubrir la pòrta
E puèi escamparem la clau, l’amistat serà fòrta.

Sèm totes filhs d’aquela mar, de la mar miègterrenca
Quand serà temps de meissonar, totes farem solenca
Tornarem téisser lo ligam, lo ligam de paraula
Vaquí de vin, vaquí de pan, sarratz-vos de la taula.

Coma aviái plus de papiers,
Largat qu'eri sensa piadas
E que mi sentiáu tardier
Mai qu'a mon acostumada
Enterin que …

Legir tot

Coma aviái plus de papiers,
Largat qu'eri sensa piadas
E que mi sentiáu tardier
Mai qu'a mon acostumada
Enterin que mon siblet
Nagrejava de blancas
Tamborinejavi solet
Zonzonejant mei mancas
I aviá plus qu'anar vers Clement
E cambiet mon marrit biais
Gentoment !

Leu, leu manderiam lo lech
E ieu m'arrocavi ai brancas
Registeri coma un blet
Cercant de fuec per sei nuechs blancas
Lo franc parlar vertadier
E l'atencien d'un compaire
'Me sa calauma e son mestier
Endralheran l'afaire
Non pensavi d'arriber content
Totjorn mi remembrarai dau Clement.

Lo tèmps se'n vai lèu, lèu, lèu, lèu
Coma un raubaire, lèu.
Mai ven lo mes, lo mes de mai, …

Legir tot

Lo tèmps se'n vai lèu, lèu, lèu, lèu
Coma un raubaire, lèu.
Mai ven lo mes, lo mes de mai,
Pèr esperar l'amor.

L'auçèu fai son nís, lèu, lèu, lèu, lèu
La frema vestís, lèu.
Son plumatge de jai, lèu, lèu, lèu, lèu
Sus un liech de boscai

Siam en mai, siam en mai...

Quand la Sant-Brancai, lèu, lèu, lèu, lèu
Bota la dansa ai sens
I'a totjorn un auçeu, lèu, lèu, lèu, lèu
Pèr plorar la solituda.

Nanon t'ai portat un grand veire de lach
Un chicolon de vin
Una poma de mèu, lèu, lèu, lèu, lèu
Un ramèu d'aubespin

Mon òme jamai, lèu, lèu, lèu, lèu
T'esposarai en mai
Que leis armas se'n van, lèu, lèu, lèu, lèu
Pèr damnar lei galants

Siam en mai, siam en mai...

Lo tèmps se'n vai...

Ai dins lo cap una cançon
Qu’ara me’n torna lo resson
La murmusava la mamà
Me fa plaser de la …

Legir tot

Ai dins lo cap una cançon
Qu’ara me’n torna lo resson
La murmusava la mamà
Me fa plaser de la cantar
Jamai saupèri de que disiá
Vaqui ço que ieu ausissiài
Arizumaï ço qu’aspetouan
Segur qu'es pas en occitan
Per navigar au clar de luna
Quale infortuna quale infortuna
Per navigar au clar de luna
Quale infortuna per navigar
Mas amors las vegèri filar
Al fial de l'aiga davalar
I a sus lo flume de mon passat
Lo sovenir de çò qu'ai daissat
Sovent cambièri de bastiment
Per me n'anar dins lo corent
Tròp dur per ieu de me rengar
Soi condemnat a navigar

Repic :
Alara vire l’espilla
D’un piramidion perdut
As racat l’aur dins la pila,
Companh te siás esbegut.

Ausissiás d’estèlas …

Legir tot

Repic :
Alara vire l’espilla
D’un piramidion perdut
As racat l’aur dins la pila,
Companh te siás esbegut.

Ausissiás d’estèlas mòras
Que tombavan dins ta ment.
La nuech pesa per quau pòrta
Sei fuòcs muts, udolaments.

La cròta ronhosa e blanca
Es, ben mai qu’a ton entorn,
Dins ton costat, que te i arranca
Lo fetge, un bec de vòutor.

Cada dolor es a l’ora,
Coma un trin, ai corredors,
De ta carce. La tempora
S’es virada esmerrador.

REPIC

Entre l’eure sus lèi vòutas
Lei Quimèras entremieg,
Leis auciprès de revòuta
E leis òrts de Sant-Romieg,

Entre tei vesins, jogaires
De ròlles tan cambiadís
E una comedia ont gaire
De Diu fa çò que vos ditz,

La carn bolh de sovenenças.
Sus lei totems as gitat
Ta vida, e sus tei Provenças,
Lo cèu bronc que vas quitar.

Vers l’arca que s’amaluga
Coma un còs au cavalet,
As manjança de belugas.
D’un còp, lo cèu davalèt.

REPIC

T’aviá, la bèla putana,
Balhat de bais chuca-sang
Amab una pietat crestiana
Per tei diaus e per tei sants.

Mas lo flume totjorn negre
Que restanca lei colors,
De-badas lo voliás segre.
T’es demorat la pallor.

E l’as pintada de guèrra
Amb lei rais d’un fuòc verdau,
Lei blavairòus de la tèrra,
Leis esposcars dau corau.

Ara, aprèp la vila-agaça,
Entre perieras e bauç,
Vèn la Prima. Se s’ajaça,
Lo coratge, òm vèn lèu baug.

REPIC

Su lou camin partissèn
ves lou pichot amèu
festejan touti ensem
a la lume di gavèu
canto lou marginau
coume …

Legir tot

Su lou camin partissèn
ves lou pichot amèu
festejan touti ensem
a la lume di gavèu
canto lou marginau
coume la vido es amaro
mai es pas criminau
un estre que s'esmaro

Descendron de l'uba
di jouvènt caminaire
soun vengu retrouba
chatouno e coumpaire
balon autour dou fio
sauton su la flambado
counèisson aquel lio
revenon chasqu'annado

Vaquí lo polit mes de mai
Que tot galant planta son mai
Ne’n plantarai un a ma mía
Serà mai …

Legir tot

Vaquí lo polit mes de mai
Que tot galant planta son mai
Ne’n plantarai un a ma mía
Serà mai aut que sa teulissa
Cu li metrem per lo gardar
Un sordat de cada costat
Cu li metrem per sentinèla
Serà lo galant de la bèla
Aquò me facharià per tu
Si ta mía l’aviá vòugut
Ta mía n’aima quauqueis autres
Se trufarà ben de nosautres
Ièu sabi ben çò que farai
Me’n anarai, m’embarcarai
M’embarcarai drech a Marselha
Pensarai plus d’aquesta filha
Quand de Marselha revendrai
Davant sa pòrta passarai
Demandarai a sa vesina
Coma se pòrta Catarina
Catarina se pòrta ben
S’es maridada i a ben lòngtemps
Amb’un monsur de la campanha
Que li fai ben faire la dama
N’en pòrta lo capèu bordat
Ambé l’espasa a son costat
La noirirà mai sens ren faire
Que non pas tu marrit cantaire

Vaquí lo polit mes de mai
Que tot galant planta son mai
Ne plantarai un a ma mia
Serà mai …

Legir tot

Vaquí lo polit mes de mai
Que tot galant planta son mai
Ne plantarai un a ma mia
Serà mai aut que sa teulissa

Cu li metrai per lo gardar
Un soldat de cada costat
Cu li metrai per sentinèla
Serà lo galant de la bèla

Aquò me fa jaire per tu
Si ta mia l'aviá volgut
Ta mia n'aima quauquis autres
Se trufarà ben de nosautres

Ieu sabi ben çò que farai
Me'n anarai, m'embarcarai
M'embarcarai drech a Marsilha
Pensarai pus d'aquesta filha

Quand de Marsilha revendrai
Davant sa pòrta passarai
Demandarai a sa vesina
Coma si pòrta Catarina

Catarina se pòrta ben
Se's maridada ia ben longtemps
Amb un monsur de la campanha
Que li fai ben faire la dama

N'en pòrta lo capèl bordat
Ambe l'espasa a son costat
La noirirà mai sens ren faire
Que non pas tu marrit cantaire

Vaquí lo polit mes de mai
Que tot galant planta son mai
Ne'n plantarai un a ma mía
Serà mai …

Legir tot

Vaquí lo polit mes de mai
Que tot galant planta son mai
Ne'n plantarai un a ma mía
Serà mai aut que sa teulissa

Cu li metrem per lo gardar 
Un sordat de cada costat 
Cu li metrem per sentinèla
Serà lo galant de la bèla

Aquò me facharià per tu
Si ta mía l'aviá vòugut
Ta mía n'aima quauqueis autres
Se trufarà ben de nosautres

Ièu sabi ben çò que farai
Me'n anarai, m'embarcarai
M'embarcarai drech a Marselha
Pensarai plus d'aquesta filha

Quand de Marselha revendrai
Davant sa pòrta passarai
Demandarai a sa vesina
Coma se pòrta Catarina

Catarina se pòrta ben
S'es maridada i a ben lòngtemps
Amb'un monsur de la campanha
Que li fai ben faire la dama

N'en pòrta lo capèu bordat
Ambé l'espasa a son costat
La noirirà mai sens ren faire
Que non pas tu marrit cantaire

Marrit cantaire ieu soi ben
E sus la mar ai perdut temps
Mai ma mar es sa farfantèla
N'i aura jamais de pus bèla.

Doblidarai lo mes de mai
Cantarai ben lo mieu pantais
E se ma mia s'es maridada
Es que mon cant èra per fada.

Vaqui qu'un ser clavarai ma pòrta
aqui qu'un ser
serai pas mai qu'un grand silènci
mas m'ausirètz.

Me traparetz dins …

Legir tot

Vaqui qu'un ser clavarai ma pòrta
aqui qu'un ser
serai pas mai qu'un grand silènci
mas m'ausirètz.

Me traparetz dins vòstres veires
al fons del vin
rire al mitan de las paraulas de mos amics
E mos uèlhs seràn cada pèira
d'aquel païs.

Somi serai dins ma guitara.
Cançon o vent
Cantarai de ma votz multipla
lo jorn que ven
aquel grand crit d'independéncia
nòstre talent.

I a aquest que la croia
Fai totjorn gratar camin
Sensa veire a drecha a gaucha
Desquincalhar lei vesins
Que …

Legir tot

I a aquest que la croia
Fai totjorn gratar camin
Sensa veire a drecha a gaucha
Desquincalhar lei vesins
Que trapeja dins la fanga
Leis espers 'me leis agacins
Per gostar solet la jòia
D'escalar sus lo pontin
E que tusta, que bacela, qu'escaraunha testa 'qui
Per aguer solet lo soleu per eu e ne vos ne vaquí
I a aqueu que planplan camina
Au mitan com'un fadat
'me l'agach dins lis estelas
Eu saup ren, eu compren pas.
Qu'atraversa lei chavanas
E vai monte bofa lo vent
Que duerbe lo paraplueia
E dis que eu ie compren ren
Quand n'i a que tuston que bacelon qu'escaraunhon testa 'qui
Per aguer de soleu per totei e ne vos ne vaquí.

A Varsovia la tota neva
I a fòrça fonts i a deus jardins
I a fòrça flors e-b irondelas
Jos …

Legir tot

A Varsovia la tota neva
I a fòrça fonts i a deus jardins
I a fòrça flors e-b irondelas
Jos l’estatua de Chopin
A Varsovia la tota neva
I a qualquas gleisas al cloquièr vert
L’accordeon que caramela
Jos la caressa d’un ivern

Beu beu mon amic
Rapela-te
Beu beu mon amic
Parla de ton país

A Varsovia tota quilhada
Teula teula peiras tanben
I a la vòdka que vos sadola
E mai lo schnaps "nazdrovié"
A Varsovia tota quilhada "Jania
Tadeus i ediu"
An bastit una vila novela
Sus l’ombra de sang del ghetto

A Varsovia escraunhada
Per la guerra e son sovenir
Lo cèl en dòl de la fumada
Deus camps dreissats per far morir
A Varsovia especiala
I a de revenents per miliers
Lors braç suplicats que s’estiran
Coma las brancas d’un noguier

A Varsovia la roja e blanca
I a l’armada e lo crucifitz
Doas institucions d’importança
Per se partatjar lo silenci
A Varsovia la roja e blanca
I a deus òmes per bramar naut
Que vòlon ’n autre socialisme
Que lor sembla un pitit pauc

Chens malonestes que jingletz
Vòstra votz ne l’auvissèm pas
Per ajudar d’autres pòbles
Escanats per la CIA
Parents de Bokassà
Compliças deus Chili
Quand l’òm defend la libertat
L’òm causís pas son emisfèri.

Vautres que sias assembla
Au doundoun de la campano
Poudès ben viéure en soulas
Mentre que l’infèr s’afano
Sian vengut …

Legir tot

Vautres que sias assembla
Au doundoun de la campano
Poudès ben viéure en soulas
Mentre que l’infèr s’afano
Sian vengut a sauvamen,
Canten dounc jouiousamen

L’enfant que n’èro proumés
Vèn a tous sauva la vido :
Es na au bout de nòu mes
D’uno Vierge tan poulido
Quel la planeto dóu jour
D’elo emprunto sa lusour

Ansin nous l’avien canta
Li proufèto de soun paire ;
Un ange, d’autre coustat,
Descènd, e non i’a pas gaire
Pèr dire : Ave Maria,
Ave plena gratia.

Per tout caire e cantoun
Noun si vèi que faire fèsto,
Lis un brandon lo mentoun,
Lis autre clinon la tèsto,
Quand noun podon plus veilha,
Noun fan rèn que badailha.

Vautres que siatz assemblats
Au don-don de la campana
Podètz ben viure en solas
Mentre que l’infern s’afana
Siam venguts …

Legir tot

Vautres que siatz assemblats
Au don-don de la campana
Podètz ben viure en solas
Mentre que l’infern s’afana
Siam venguts au Sauvament
Cantem donc joiosament
L’enfant que n’era promes
Ven a tots sauvar la vida
Es nat au bot de nòu mes
D’una vierge tant polida
Que la planeta dau jorn
D’èla emprunta sa lusor
Ansin nos l’avián cantat
Lei profètas de son paire
Un ange d’autre costat
Descend e non i a pas gaire
Per dire : « Ave Maria, Ave plena gratia »
Per tot caire e canton
Non si vei que faire festa
Leis uns brandan lo menton
Leis autres clinan la testa
Quand non pòdon plus velhar
Non fan ren que badalhar
N’i a qu’Eròdès lo maraud
Que li fague trista mina
Per li far faire lo saut
De per tot costat lo mina
Mai contra lo Dieu vivent
Son poder non vaudrà ren
Car per mielhs jogar son torn
Ai Mages fai bòna chiera
E li pregan qu’au retorn
Repassan per sei carrieras
èlei senton ben lo fum
N’en veirà pas la coá d’un
Per veire aqueu bèu garçon
Fau laissar tota cautèla
Car èu n’es totjorn amont
Que fai bòna sentinèla
Non vòu que ren de malin
Intre dins son bèu jardin.

L’aviá la vergonha
au cròs dau païs
L’aviàm perdut la terra
Los aubres eran mòrts
Esclaus en cò nòstre
A …

Legir tot

L’aviá la vergonha
au cròs dau païs
L’aviàm perdut la terra
Los aubres eran mòrts
Esclaus en cò nòstre
A viure acorbats
sens uelhs e sens memòria
un pòble gusard

Me disiatz : tot es achabat
Tu mon pair e vos mos amics
Pòdem pus tornar en arrièr
Me disiatz : ne chau pus resvar !

Veiqui l’esperança
au chap dau chamin
l’òme noveu se leva
Veiqui l’occitan
Lo rum se propaga
dins los vilatjons
la gardarem la terra
Vòlem pas crebar

Sèm nascuts per un ser de vent
quora lo mau bufava fòrt
N’en avèm pro d’essèr daus chens
Veses mon Pair que sèm pas mòrts

Te salude frair
bonjorn païsan
un obrièr te sona
un autre Occitan !
Pus res d’impossible
cresèm a l’amor
Puèi que l’istòria nòstra
es d’avenidor

E ma mair te vesi uèi
Floris la prima dins tos piaus
As compres lo nostre solelh
Zo sabes ben que sèm pas fòus

Veiqui l’esperança
Que chante l’enfant
Aurem lo dreit de viure
d’esser Occitan
Te saluda frair,
- bonjorn païsan -
l’òme noveu te sona,
un Basc, un Breton

Lo rum se propaga
dins los vilatjons
la gardarem la terra
Veiqui l’Occitan !
Lo rum se propaga, etc.

Veiqui ’rihat le jorn,
Nos vam nos maridar.
Après lo temp d’amor
Nos vam nos botar en mainage,
T’avia ben …

Legir tot

Veiqui ’rihat le jorn,
Nos vam nos maridar.
Après lo temp d’amor
Nos vam nos botar en mainage,
T’avia ben totjorn dich,
Qu’es vrai, mon bon amic,
Qu’un jorn tu coeijarias
Coma me pres rie mon costat.

Si dins un an d’aqui
Quò nos ven un pitit,
Fodra ben lo patir,
La nuech tu ne durmiras gaire.
Te fodra lo ninar,
Lo mochar, lo torchar.
Quò sira plan chabat
D’esser clins la trancquilitat.

Quand tu vodras dinar
Te farai pas junar,
Mas te fodra minjar
Mai de pan que de pomentaqe.
Deus chauls, de las rabas
E de las pompiras,
Mai deu salat purit
E deu quite pan chaumenit.

Quand tornaras sadol,
N’entraras pas ’maijon.
Metrai lo barrador,
Comptaras los claus de la pòrta.
Te fodra ’nar roflar
Sur lo pilòt de blad
0 ben sur los calaus,
Qu’es pro bon per los sadolauds.

Si ses tròp amoros
Tu coeijaras tot sol,
E per te far un gron
Tu trobaras quauqua palhassa.
La china e lo chin
Siran tos bons amics
E la vielha bibi
Tu li faras quauques mimis.

Dins cinquanta ans d’aqui,
Si nos som au pais,
Tu lo rancuraras,
Lo beu temp de nòstra jòunessa.
La cana a la man,
T’arosaras tos sòcs,
Et la testa en avant
Tu ’niras en t’acobaissant

Repic
Segues-tu, badaud, segues-tu, nigaud,
Segues-tu, nacre granda vielha ?
Segues-tu badaud, segues-tu, nigaud,
Segues-tu, paubre banturlaud ?

Tèxte : Léon Cordes (Òbra poetica, CIDO, 1997) Musica : Barrut Veiràs te menarai vers la garriga clara Ont l'aire …

Legir tot

Tèxte : Léon Cordes (Òbra poetica, CIDO, 1997) Musica : Barrut Veiràs te menarai vers la garriga clara Ont l'aire fa corrir de luna dins l'erbilh. Al cap del camin vièlh i traparem encara la figuièra ramuda e lo jas de senilh. Veiràs te menarai vers la garriga clara Ont l'aire fa corrir de luna dins l'erbilh I beurem a doas mans un glop d'aiga estelada sens que la font romana al fresc cascalhejar s'estone solament de nos ausir parlar d'un moment retrobat e d'una flor raubada. Al cap del camin vièlh i traparem encara la figuièra ramuda e lo jas de senilh. I beurem a doas mans un glop d'aiga estelada sens que la font romana al fresc cascalhejar s'estone solament de nos ausir parlar d'un moment retrobat e d'una flor raubada. E te sonarai « Doça » o me caldrà plorar ------------------------------ Viens, je t'amènerai vers la garrigue claire où le vent fait miroiter la lune dans l'herbe basse. Au bout du vieux chemin nous trouverons encore le figuier au feuillage épais et le nid de roseaux. Nous y boirons à deux mains une gorgée d'eau étoilée, sans que la font romaine à la fraîche cascade, s'étonne seulement de nous entendre parler d'un moment retrouvé et d'une fleur volée et je t'appellerai « Douce » ou il me faudra pleurer.

Se vòs espeçar la veissèla a Mamà,
Vaquí, vaquí, es pas complicat :
Lo bèu promier còp,
Siás un pauc …

Legir tot

Se vòs espeçar la veissèla a Mamà,
Vaquí, vaquí, es pas complicat :
Lo bèu promier còp,
Siás un pauc crentos,
Mai, quand as lo còp,
Es espetaclos.
Fau pausar ‘na sieta
Sus una autra sieta,
Puei encara enjus-
Que que n’i ague plus,
Lo tot sus la tèsta,
En levant lei mans,
Te fau a la lèsta
Acabar en cantant :

Sieta espeçada
Ai ! L’espossada !
Sieta en mocèus,
Pan ! sus lo quieu !

Se vòs espeçar la veissèla a Mamà,
Vaquí, vaquí, es pas complicat.
D’un biais musicau,
Escota l’amic,
Lei vèires en cristau
Es ben plus polit !
Fau pausar un vèire,
Sus un autre vèire,
Puei, encara enjus-
Que que n’i ague plus,
Lo tot sus la tèsta,
En levant lei mans,
Te fau a la lèsta
Acabar en cantant :

Vèire espeçat,
Siás espossat.
Vèire en mocèus,
Pan ! sus lo quieu !

Se vòs espeçar la veissèla a Mamà,
Vaquí, vaquí, es pas complicat :
Ta paura Mamà
Tombarà de quieu,
Quand veirà sei plats
Au coquin de Diéu !
Dòs o tres eisinas
Que venián de China,
E se n’i a pas pron,
Lei bòl’ dau Japon.
Lo tot sus la tèsta,
En levant lei mans,
Te fau a la lèsta
Acabar en cantant :

Vèire espeçat,
Siás espossat.
Vèire en mocèus,
Pan ! sus lo quieu !

Davant la pòrta una semal
Setembre sentìs a rasim
Los vielhs charran jol portal
Es que podrem vendre lo vin …

Legir tot

Davant la pòrta una semal
Setembre sentìs a rasim
Los vielhs charran jol portal
Es que podrem vendre lo vin

T’aimi pais de mila vinhas
A mai que semblas sovent mut
T’aimi pais de mila vinhas
A mai que semblas plan vendut

Nusa la soca en febrièr
Sola braceja son perdon
Aital faguèt nòstre Ramon
L’istòria sentis a resson

Dins nostre cap cal vendemiar
Avem d’idèas Aramon
La raca caldrà l’escampar
Aital nostre vin serà bon

Sabes quand l´estiu s´acaba
Qu´anam totis arribar
Bona o marrida, l´annada,
Marrida o plan granada,
Lèu quauqu´un cantarà

Luenh lo …

Legir tot

Sabes quand l´estiu s´acaba
Qu´anam totis arribar
Bona o marrida, l´annada,
Marrida o plan granada,
Lèu quauqu´un cantarà

Luenh lo temps de la gelada
E la granissa del cèl
I aura pas mai de secada
Ço que caldrà d´aiga clara
I aura de vin novel

Lo temps buta las annadas
E los enfants venon grands
Vielhas vinhas arrancadas
Verdas paraulas secadas
E malhols novels plantats

Coma nosaus vendras vielha
Auras pas mai de rasims
Acabarèm jos l´araire.
Respirarèm lo mesm´aire
Aurem pas fait plan de bruch

Luenh del temps de la gelada
De la granissa del cèl
I aura pas mai de secada
Ço que caldrà d´aiga clara
Serem dins lo vin novèl.

Vene aquí se lo tròn t’espaventa
Vene aquí se tremòles ‘mé la raissa
Vene aquí s’as perdut lo rire
Vene …

Legir tot

Vene aquí se lo tròn t’espaventa
Vene aquí se tremòles ‘mé la raissa
Vene aquí s’as perdut lo rire
Vene aquí, pichona, vene aquí

E se lo cèu s’encala
Se lo bòsc peta dins la nuech
Se la mar si pinta de roge
Se lo fais cada jorn es peant

Vene aquí pichona ti batejerai esta nuech
Sus li còlas naisson de perlas de soleu
Mete la tieu pèu subre la mieua
Vene aquí, …

E se lu cans bauban per carriera
Se li marridi lengas pastrolhan au soleu
Se la puada es tròup dura
Se darrier lo cementeri audes lo ganavèu

Vene aquí li estèlas si meton a balar
Lo nòstre cant monta dins la nuech
Vene aquí, vene aquí ma doça
Li aranhas si son estofadi

Venètz venètz junetas
Venètz nos ajudar
A cantar la cançoneta
La venem de compausar.

Repic
Quand le mèrle se’n va …

Legir tot

Venètz venètz junetas
Venètz nos ajudar
A cantar la cançoneta
La venem de compausar.

Repic
Quand le mèrle se’n va al prat
Lèva la coeta, lèva la coeta
Quand le mèrle se’n va al prat
Lèva la coeta, baissa le cap.

Al costat de doas personas
Venian de se maridar
Le premièr ser de la nòça
Fasian que se disputar.

Se s’èran batuts ensembles
Les aurièm daissats plan far
Mès de batre le bèl- paire
Aquò podia pas anar.

Ela se crei polida
Rosselà coma un bodin
A un coblet de tetas
Coma la gossa de Paulin.

Le montarem sus l’ase
Aquel fotut trebol
Quand i levarà la coa
I frotà le nas al cuol.

E la montarem a n’ela
Virada son davant darrièr
La coa i servirà de guida
E le cuol de salinièr.

Tròp tròp s’es levat le mèrle
Tròp tròp s’es levat matin
Tròp tròp s’es levat le mèrle
Tròp tròp s’es levat matin

Venetz, venetz en bó io, Guilhaumeta,
A veire lo bòn Dieu
Nòste bòn Dieu,
Qu’es nat de una filheta sença …

Legir tot

Venetz, venetz en bó io, Guilhaumeta,
A veire lo bòn Dieu
Nòste bòn Dieu,
Qu’es nat de una filheta sença fuec

Io i donarei -ilh di dòna Peirona-
Lo miu bel cuberton,
E de chaussons,
Se quarqu’un d’auti i dona i escofons

E tu, Miquel, portares la fiasqueta
E lo tiu gròs barlét
E dui miconets
Que prontaré Janeta, per lo filhet

Lu gròs e gras compaire de la Ròcha
Al pòrta un bel grinet
E dequò un cunilhet
Per còier-lo a la bròcha per lo filhet

E tuchi ensem anarem en cadança
A veire l’enfanton
An-aquel garçon
Ofrirem pro de danças e de chançons

Lo pregarem: garda nòsti vilatges,
E tota nòsta gent
E lo pregarem
Que i sibi pro d’mariatges l’an que ven!

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha d'ente damoravan ;
Lor pais lemosin d'aiga freja d'ivern, vergonha …

Legir tot

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha d'ente damoravan ;
Lor pais lemosin d'aiga freja d'ivern, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha d'ente s'acialavan ;
Lor cròs de maison sorne, de fum de chaminada, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de çò que minjavan ;
Lor chastenha rabinosa de brasa chauda, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de çò que sabian far ;
Lor coteu crochador dau clessau de velhada, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de çò que dançavan ;
Lor borreia en resson dau mai prund de la terra, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de coma marchavan ;
Lor biais de se campar dins lor còrs sus la terra, vergonha n'agueren

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de çò que cresian ;
Lor quite leberon, tan pesant sus l'eschina, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de çò que parlavan ;
Lor lenga sarcida de tant de fiau de temps, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de coma parlavan ;
Dire tant dins tan pauc en far rire son eime, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de çò que coneissian ;
Lor luna de dicton, de conte viralenga, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de coma sonhavan ;
Lor erba de Sent Ròc a la crotz de font bona, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de quand foiejavan ;
Lor fadum de carnavau que lo tot desvirava, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de çò qu'eren ;
Çò que los avia fachs çò qu'eren, vergonha n'agueren.

Maudich sia lo temps que lo monde agueren vergonha,
E maudich sian lo monde dau temps de la vergonha.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha d'ente damoravan ;
Lor pais lemosin d'aiga freja d'ivern, vergonha …

Legir tot

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha d'ente damoravan ;
Lor pais lemosin d'aiga freja d'ivern, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha d'ente s'acialavan ;
Lor cròs de maison sorne, de fum de chaminada, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de çò que minjavan ;
Lor chastenha rabinosa de brasa chauda, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de çò que sabian far ;
Lor coteu crochador dau clessau de velhada, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de çò que dançavan ;
Lor borreia en resson dau mai prund de la terra, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de coma marchavan ;
Lor biais de se campar dins lor còrs sus la terra, vergonha n'agueren

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de çò que cresian ;
Lor quite leberon, tan pesant sus l'eschina, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de çò que parlavan ;
Lor lenga sarcida de tant de fiau de temps, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de coma parlavan ;
Dire tant dins tan pauc en far rire son eime, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de çò que coneissian ;
Lor luna de dicton, de conte viralenga, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de coma sonhavan ;
Lor erba de Sent Ròc a la crotz de font bona, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de quand foiejavan ;
Lor fadum de carnavau que lo tot desvirava, vergonha n'agueren.

Venguet lo temps que lo monde agueren vergonha.
Agueren vergonha de çò qu'eren ;
Çò que los avia fachs çò qu'eren, vergonha n'agueren.

Maudich sia lo temps que lo monde agueren vergonha,
E maudich sian lo monde dau temps de la vergonha.