Dedins Tolosa, i a nau filhas,
Son pas amorosas. (x2)
N'aiman pas qu'a se passejar,
Quan l'autan bufa per la …

Legir tot

Dedins Tolosa, i a nau filhas,
Son pas amorosas. (x2)
N'aiman pas qu'a se passejar,
Quan l'autan bufa per la vila.
N'aiman pas qu'a se passejar,
Mon Diu ! Que'n son polidas !

Dedins Tolosa i a ueit filhas, …

Dedins Tolosa i a sèt filhas, …

cinc, tres, duas, ua filha(s)

Dedins Tolosa, i a nau filhas, 
Son pas amorosas. (bis) 
Aiman pas qu'a se passejar, 
Quan l'autan bufa per la …

Legir tot

Dedins Tolosa, i a nau filhas, 
Son pas amorosas. (bis) 
Aiman pas qu'a se passejar, 
Quan l'autan bufa per la vila. 
Aiman pas qu'a se passejar, 
Mon Diu ! Que son polidas ! 

Dedins Tolosa i a ueit filhas, … 

Dedins Tolosa i a sèt filhas, … 

cinc, tres, duas, ua filha(s) 

Dehens la vila de Bordèu
Que i a ua ostaleria.

E l’òsta qui ei dehens
Qu’a ua tant bèra filha. …

Legir tot

Dehens la vila de Bordèu
Que i a ua ostaleria.

E l’òsta qui ei dehens
Qu’a ua tant bèra filha.

Arrens que non la i sabè
Sinon lo rei de Ongria.

Que l’a s’enviada a cercar
Per dus o tres messatgèrs.

Que non i ei voluda anar
Ni peus uns ni peus autes.

Quan arribà miejanueit
La filha que n’an prisa.

La soa mair que s’en va cridant
Tot au long de la vila.

Dèisha l’arròsa a l’arrosèr,
Se la trencas, que’s va morir.
Que n’a maucòr, l’arrosinèr
Quan pica a mòrt quauque vielh …

Legir tot

Dèisha l’arròsa a l’arrosèr,
Se la trencas, que’s va morir.
Que n’a maucòr, l’arrosinèr
Quan pica a mòrt quauque vielh pin.
T’arregaudirà la floreta
De son perhum, de sas colors,
Mes dèisha la sus la branqueta,
Entà que donc tuar las flors ?

Dèisha l’ausèth dens lo son nid,
Dens la gàbia ne’u clavis pas.
Dens l’aire, libre e esberit
Que harà lèu sos permèrs pas.
Veiràs quan desplegue las alas
De cap au so, compreneràs
Que n’ei pas hèit tà l’esclavatge,
Dèisha’u partir, ne’u clavis pas.

Dèisha lo paisan a la tèrra,
La vila qu’ei trop trista entà d’eth.
Quan s’i poderà ganhar hèra,
Que si sentirà a l’estret.
Non i a mei bèra catedrala
Que la lana dab sos grans pins.
Deu matin dinc a l’escurada,
Qu’i pòt pregar, saunejar drin.

Que ditz lo nom de tot çò qu’aima,
Lo bestiar, lo camp e lo cèu,
Tà d’eth tot aquò qu’a ua amna,
Dens lo son còr que hica mèu.
Qu’ei aquí qu’a aprés a víver,
E que la dit lo pinhadar :
« Que soi jo lo mei gran deus libes,
Que t’ensenhi la libertat ».

Dejol pont de Lion
Margarida se banha

E se banha pas laderi
Ne lava la bugada

Passan tres cavalièrs laderi …

Legir tot

Dejol pont de Lion
Margarida se banha

E se banha pas laderi
Ne lava la bugada

Passan tres cavalièrs laderi
Tres cavalièrs d'armada

Çò fet lo de davant laderi
Quela bèla lavaira !

Dejól pont de Lion laderi,
Margarida se banha
Ela se banha pas laderi, ne lava la bugada

Passan tres cavalhèrs …

Legir tot

Dejól pont de Lion laderi,
Margarida se banha
Ela se banha pas laderi, ne lava la bugada

Passan tres cavalhèrs laderi, tres cavalhèrs d'armada.
Çò fèt lo de davant laderi : « quela bela lavaira !»

«Entend mon filh Armand laderi, que dison de ta femna
Non la te cal pas tuar laderi, mes la te cal bien batre »

Tres còps la ne frapèt laderi, per mòrta l'a quitada
Al diable los jalós laderi, que ne batan lor femna

Dejós l’pont de Lion Laderi,
Margarida se banha.

Ela se banha pas Laderi,
Ne lava la bugada.

Passan tres cavalhèrs …

Legir tot

Dejós l’pont de Lion Laderi,
Margarida se banha.

Ela se banha pas Laderi,
Ne lava la bugada.

Passan tres cavalhèrs Laderi,
Tres cavalhèrs d’armada.

Çò fèt lo de davant Laderi :
"Quala bela lavaira

Entend mon filh Armand Laderi,
Que dison de ta femna.

Non la te cal pas tuar Laderi,
Mes la te cal bien batre ".

Ne sauta pel jardin Laderi,
Copa ’na pomierada.

Tres còps la ne frapèt Laderi,
Per mòrta l’a quitada.

Al diable los jalós Laderi,
Que ne batan lor femna.

Delai lo rivatèl,
i a una lèbre (2 còps)
Delai lo rivatèl
i a una lèbre que duèrm...

Vai-t'en la …

Legir tot

Delai lo rivatèl,
i a una lèbre (2 còps)
Delai lo rivatèl
i a una lèbre que duèrm...

Vai-t'en la desrevelhar,
bon caçaire, bon tiraire,
Vai-t'en la desrevelhar,
que benlèu la tuaràs !

Demain Marie s'envolera vers
Les Canaries ou le Cap Vert.
Avec son pinson ? Mais non ma soeur,
Juste un …

Legir tot

Demain Marie s'envolera vers
Les Canaries ou le Cap Vert.
Avec son pinson ? Mais non ma soeur,
Juste un petit bouquet de fleurs
Et son amiral domestique,
Un amiral en mal de mer et d'Atlantique.
un amiral très pacifique,
Rêvant d'indiens rouges et de vent.

Indiens pirogues qui voguent voguent,
Vers le levant, vers le levant,
Sur un océan de détresse,
Indiens haletant leur pagaies,
Sueur de mer salant leurs tresses.
Tout cela ma soeur n'est pas gai.
Et le coeur de Marie sourit...

La mar, l'amor, la mòrt e l'amarum,
S'as besonh de sentir lo salabrum,

La mar, l'amor, la mòrt e l'amarum,
Te cal préner lo larg, e n'i a pas qu'un.
Es de la mar que nautres sortissem.
Benlèu es per aquò qu'i passam
Tant de temps,
Plan quichats a la plaja, l'estiu venent,
Demoram a l'espera del grand enguliment.

La mar, l'amor...

De tant d'amigas
Qu'ai tengut la man
Quant encara me sabon
Quant d'elei an de brigas
De l'amant qu'èri
D'aiga …

Legir tot

De tant d'amigas
Qu'ai tengut la man
Quant encara me sabon
Quant d'elei an de brigas
De l'amant qu'èri
D'aiga e de sabon
Sus sa pèu
Manquèri jamai de
Passar ma man
Coma lo temps
M'oblidèran bessai
Lei nusas dau passat
Musas encuei
D'una fugida
D'imatges que li fuguèri
Un temps
M'oblidèran tant
Coma sabi pus tròp pereu
Lo tocar banhat
De sa pèu correnta

Coma lo temps
Lo gost dei possas
S'es negat
L'aiga es de pòussa
Sus la paret dei potz
Coma tot passa
Fem de seis uelhs
Nòstre mirau
Puei ven lo sòm e
Siam pus ren
Fins qu'au jorn
D'un pareu d'ametlas
Que nos regacha
Embé fisança
Tornam lei mans
Dins l'aiga tèbia

Coma tot nàisse de nòu
Tant que lei granas an
De vent
E lei cabras de banas
L'òme d'imatges dins
Sa banasta
E lo riu de canas liuras
L'aurà de mans per se negar
Dins lo sabon dau temps passat

Uèi
Me siáu vestit
Dau perfum de tu
Perfiecha odor
Dau ventre ligat
De l'enveja de tu

Mentre que siáu
Dins lo sòmi
Te vieu encara desvestida
E mei bocas se pican de tu


Ta peu lusiá de mon esquilh
Eriam toei dos
Coma un solet
Eriam tot doç
Assadolats

Ara te senti prefond
Coma s'èri tu
E careçavi
Ton ventre nus

Esquilhaviam
Lisquets
Dins lo ruscle de l'autre
Se siam fonduts
Dins lo muscle unenc

Odor de bèstia
Floreta que me vestisse
Tastariáu ta doçor
Tant e encara
Coma te voliáu

Coma voliáu ton pitre redond
Sur ma cara pelada de fresc

Eriam urós dau temps de la calor

Dansaviam nus
Sus lo còrs banhat
Deis amants passionats
E lo còr tustava

Me gostavi de tu

Lo barrutlaire qu'èri
T'agradava
E me manjaves
Dau retrach
Avans de me
Negar dins lo balanç
De teis possas caudetas
Au perfum
Sauvatge
Que senti uèi

Me siáu negat
Dins lo ren dire

Tres còps lo jorn
Nos fasiam viure
E mancaviam
De vida encara
Coma s'eriam
De morir lèu

Nos mancaviam
Leis uelhs sarrats

Odor de tu
Aire vitau

Se siam quitats
Sens ren se dire
Coma se l'odor
De l'amor
Nos empachava
De viure

L'afrosa parodia coma un mascle present
A l'ora dal baugum, dal amarum creissent
Las vapors de vida fan fugir en …

Legir tot

L'afrosa parodia coma un mascle present
A l'ora dal baugum, dal amarum creissent
Las vapors de vida fan fugir en bufant
Los que tremblan davant lo diable fulminant.
Lhabrant sos auripèls coma un èime etic
Aquí las maquinas : vèrbia e plomb estatal
Rebondon lo manjar dal repais antic
E convidan Odin lo penjat a l'ostal.
Sens espal sens onor, i a pron de Dieuses vils
Que cuban son poder dins l'èime tant servil
E l'alcoòl impiu que raja de sos sexes
Tasta la farlabica e la cuèita complexa
La fèbre e la sang rossa, aquí son las amors
Dal baralh mortinós que sentís, ufanós
Lo sordat e la glòria aprestats de bèl fèr
Que lo nonrés raubaïre, a tot pres a l'espèr.
Ges de vertadièr! Aquò's la vertat
Tota nuda e salvatja coma une vièlha puta
Nos mòstra son secrèt de vergonha pintat
Que son còs la traïda. Ièr e deman lutan
La carn es pas pecat per lo Panteon
Los Dieuses an compres que le còs eternal
Val pas una lagrema, ni mai una orason
Aiman pas ni la sang, lo rei ni mai la sal.
Levèretz d'armadas al nom de l'inconegut
Vai! Lo faguèrem amassa, partejant l'ordalia.
Ara que soi mòrt e que vautres sètz nuses
Òrbs mas vivants per una nuèit de batalha.
Cresètz que los àngels pòrtan vòstres drapèus
En procession de gràcia d'idèias e de nèu
Mas jos sas alas blancas, fan pas cas d'illusions,
Dansan carnaval, rison de vòstras rasons

Dempuèi Tiesac dinc a Marselha
ai trabalhat ai plan trimat...
Dintrère dins la vila vièlha
de Montpelhièr tant renomat.

En …

Legir tot

Dempuèi Tiesac dinc a Marselha
ai trabalhat ai plan trimat...
Dintrère dins la vila vièlha
de Montpelhièr tant renomat.

En demandar la retirada,
ausisse dels maçons cantar.
Aicí quò’s una bona vila,
vau ensajar de me logar.

- « Vos soète lo bonjorn mos fraires
e mai a vos mèstre del luòc !
Auriatz pas un prètzfach a faire
sèi Auvernhat vos lo fariái. »

- « Pausa ton sac, pausa ta caissa !
Manja un croston beu un bon còp !
Aprèssa prendràs tas embaissas,
alisaràs aquelses ròcs. »

Ambe la massa tuste l’agulha,
pique lo ròc per l’afinar.
Lo mèstre es content de l’ajuda,
a trobat un crane Auvernhat

Sa filha garnís la conolha,
vas l’Auvernhat se’n va fielar.
- « Arrestatz-vos, pausatz l’agulha
sèi richa dròlla a maridar ! »

Dehora, qu’ei hred a pelar,
Lo flipèr que’s va entecar,
Si entras torna barrar la porta,
A la muralha lo …

Legir tot

Dehora, qu’ei hred a pelar,
Lo flipèr que’s va entecar,
Si entras torna barrar la porta,
A la muralha lo drapèu,
La bua qu’ei sus lo carrèu,
La gota que vou baishar,
Mès non pot permor i a
escribut "Mort aus cons"...
Oh, oh, oh!
I a Denisa qui enten ço qui vou.

Aci lo hum e lo saunei
Se’n van tot dret de cap tau cèu,
Mès lo cèu n’a pas sonque tres metras,.
Lo Gilbert que va arribar,
Peu centau cop que’ns va condar
Que s’a mancat partir tà
L’America,mès n’a
pas podut permor que...
Oh, oh, oh!
I a Denisa qui enten ço qui vou.

Que pods si as un cop de tristèr,
Viéner plorar sus lo taulèr,
Que t’i va passar un cop d’espontja.
La toa hemna i a dus ans
Dejà que s’a fotut lo camp,
Si avès sabut n’aures pas
dit tot ço qui as dit,
Mès totun qu’at as dit...
Oh, oh, oh!
I a Denisa qui enten ço qui vou.

L’ua ora que va lèu sonar,
La flicalha que va passar,
Que vam vueitar viste la darrèra,
Se’n torneram doman matin,
Pas trop de dora, cau dromir,
Era que va escobar
Totas las ombras qui
van encuèra parlar...
Oh, oh, oh!
I a Denisa qui enten ço qui vou.

Ai agachat per la finèstra
Del vagon que vai m'emportar
Dus amorós que se quitavan
Qu'un trin anava separar

Dolent …

Legir tot

Ai agachat per la finèstra
Del vagon que vai m'emportar
Dus amorós que se quitavan
Qu'un trin anava separar

Dolent foguèri de los veire
Atal se beure e se sarrar
Uèlhs amagats al fons de l'anma
Pòts ufles de se potonar

La dròlla aviá lo pièl volaire
Lo dròlle, del, l'avián rasat
Sul quitran rufe de la gara
Finissián pus de se quitar

E quand los duns trins partiguèron
Encara se volián parlar
La dròlla durbiguèt la boca
Del faguèt signe de la man
Es al moment que se quitavan
Qu'anavan enfin se trobar

La dròlla aviá lo pièl volaire
Lo dròlle, del, l'avián rasat
Sul quitran rufe de la gara
Finissián pus de se quitar

Es al moment que me quitères
Benlèu qu'anavi te trobar...

Òh! Mare Tèrra, t’estaquen shènes de guèrra, de hame e de pena, tu qu’auies estat tant bèra! Tu que mos …

Legir tot

Òh! Mare Tèrra, t’estaquen shènes de guèrra, de hame e de pena, tu qu’auies estat tant bèra! Tu que mos brindès era libertat, entà èster, entà créisher, entà evolucionar.

Que difícil estimar, que fàcil òdi semiar, desbrembar ua patz que morís de soletat. Era vida aurie d’èster sonque un viatge de plaser, es frontères e es barrères... sonque linhes en papèr.

Òh! Mare Tèrra que mos acuelhes en tòn còr, eth peatge de ta vida pera nòsta qu’ei era mòrt. Humenèges que se lhèuen e alimenten conformisme, sus ambients que tu ager arrosaues damb optimisme.

Dictadures democratiques: cortines tara vertat. Fòrces de seguretat luten en guèrres pera patz. Maudit mon enrebessat se campe en miralhs trincats, aparte es uelhs ua societat que s’enfonse ena soletat.

Òh! Mare Tèrra, desbrembada e castigada, despolhada e caushigada, soleta e desmoralizada, violada pes madeishi drets que mos protegissen, ven quèir era tua sang e damb frivolitat fingissen qu’eth tòn plor non s’enten. Tanti n’i a que non desiren desvelhar, tanti ans damb es uelhs barrats! Damb es mans tacades de sang caminam, sense escotar-te cantar, sense veder-te agonizar...

Ara daurim es uelhs, i a tantes causes que guardar...
coma es espigues d’èrba seca,
qu’un dia creisheren e desvelhèren dauant dera grandesa deth Solei,
que lhèue vides sonque damb punar.
Eres dèishen anar un aire fragil en tant que vibren,
hèn aunor ara sensibilitat damb eth mon,
e dan es gràcies per aquera oportunitat
ara que s’agarrèren damb era fòrça de cent shivaus.
E maugrat era sua aparent feblesa,
contunhen damb eth tronc quilhat e eth cap tostemp guardant tath cèu!
Qu’un dia evolucionèren,
e ara es camps que les acuelhen revolucionen ath que contemple!

Ua idea florís en prat des tòns pensaments, possada pes prohondes arraïtzes que nèishen laguens, dauant des passi que conformen tòn camin, dilhèu ei er azard, dilhèu ei eth frut deth destin.

Campar tostemp entà dauant e veir que non a fin eth mon, en tot observar era curva que conforme er orizon. Ena sang era passion, laguens deth piech revolucion, art coma forma d’expression e dera ment liberacion.

Escuelh era tua faccion, era mia ei era de natura, en prò dera evolucion, artenh ta patz, ta guèrra atura. Jo que jamès me conformè damb víuer sonque ua vida, e tostemp desirè veir diferenta gessuda.
Er òme ei ua herida entara sua existéncia, un incendi ena montanha... tecnologia, dependéncia...I a ua manèra de cambiar! Evolucionar entara patz e atau eth mon revolucionar! Sonque cau estimar, sajar de veir mès enlà e atau es shènes dera diferéncia trincar, amiar era tua positivitat e non te cares, entà hèr que i age mès “t’estimi” que bales.

A on s’amague era vertat? dilhèu entre melancolia e soletat?

A on s’amague era vertat ? dintre es ridòls des mainatges e era blancor dera libertat?

A on s’amague era vertat? dilhèu entre melancolia e soletat?

A on s’amague era vertat ? dintre es ridòls des mainatges e era blancor dera libertat?

Era vida va dera evolucion ara revolucion
e laguens de tu que non pare, que bare er interior!
Era vida va dera evolucion ara revolucion
e laguens de tu que non pare, que bare er interior damb era patz!

Òh! Mare Tèrra, t’estaquen shènes de guèrra, de hame e de pena, tu que auies estat tant bèra! Tu que mos brindès era libertat, entà èster, entà créisher, entà evolucionar, damb era patz...

Òh! Mare Tèrra, t’estaquen shènes de guèrra, de hame e de pena, tu que auies estat tant bèra! Tu que mos brindès era libertat, entà èster, entà créisher, entà revolucionar!!!

La mar es larga bateu de bòsc
luenh es la còsta
marea bassa ondas sul vis
tot es salat
terra …

Legir tot

La mar es larga bateu de bòsc
luenh es la còsta
marea bassa ondas sul vis
tot es salat
terra promessa aquel pais
coma un miratge
en la memòria desert perdut
vers l'orizont

Que nos espera s'aquel costat,
tremps de miseria
tempesta fòrta vent de mistral
vai arribar
destin migrant vers l'avenir,
l'abis se duerb
nòste futur se vai pausar
au som dau mar

I nòsti vielhs l'avian ja fach
aquel passat pas luenh es aqui denant
pòrt d'Argentina, merchat de Paris
trobar un pòst onte poder manjar onte poder somelhar
un futur per las meinàas, avenir pas donat,
lo present es aqui denant que nos parla dau passat
que nos parla …escotem!
un Cristo que se chama Allah
...Africa Asia Medi Orient
pel brusàa, solelh e set
estòrias diversas sus l' esquina, estessa vuelha de futur
podem far finta de ren veire, sarrar la ment e les aurelhas,
poden beicar arrier, campar la man
novel futur vai començar

Deriva en l'espaci, sul pichòt monde se siem trobats
aqui migrants lo siem tuchi lo siem encar
l'estòria retorna, en rier e anant
coma ondas en lo mar, coma la ment en lo temps
jamai solets se trobarem
s'aquel balon
borrat de gent
en mes de l'espaci vueit e nier
quarcòsa de bon lo trobarem,
es pas tresòr d'òr e d'argent
mas es la vida, lo filament,
dis que tuchi siem istés, estiças d'aiga en la corrent
la mescla es deman present
futur onte nais lo Temps

Les fremas tranquilas lavavon bagatges
Un jorns coma l’autre ent’aquel vilatge
Pichòts per la viá les filhas che riion
La …

Legir tot

Les fremas tranquilas lavavon bagatges
Un jorns coma l’autre ent’aquel vilatge
Pichòts per la viá les filhas che riion
La pors che s’auçava la crotz arribava

I chans s’estremavon i vielhs que pioravon
De corsa arribavon i sants i menavon
Les casas brusavon la paur que montava
Lo Díu que portetz nos v’lo donem
Lo ferre picava, brusava, massava
Lo sòl pien de testas, la mòrt fasiá festa
Tripalhas s’la terra lo sang che fiairava
La votz dal Senhor

Ma que i avetz fach, se aquel Díu vos parla pas
Son arribats, con les lamas an parlat

Lo ferre picava, brusava, massava
Lo sòl pien de testas, la mòrt fasiá festa
Tripalhas s’la terra lo sang che fiairava
La votz dal Senhor nos v’la portem

Una fes de mai,
Desamarra !
Lèva lo fèrri dau bastiment !
Bòrd qu’avèm lo blu sus l’esquina,
La vela …

Legir tot

Una fes de mai,
Desamarra !
Lèva lo fèrri dau bastiment !
Bòrd qu’avèm lo blu sus l’esquina,
La vela cercarà lo vent.

L’aubre, coma una catedrala,
Monta drech dins lo firmament.
Agacha lo pònt e lei calas !
Veire s’aquò tendrà longtemps.

Vaicí lo large, interminable,
Sensa darrier, sensa davant,
Que fa parèu ambé lo coratge,
Que fa parèu ambé lo sang.

Lo large t’embarca e t’emmasca
E ti fa perdre la rason,
Oblidar que la mai polida
T’espèra, ailà, dins la maison.

De matin, se la mar es bòna
E qu’alèna dau bòn costat,
Vaicí la còsta, vaicí lei còlas
E lo lume de la ciutat.

Lo tréfoliment de mon espèrit
Mi fa trevalat dins lo prefond
Sieu a conquistar les autures de mon eime
Que …

Legir tot

Lo tréfoliment de mon espèrit
Mi fa trevalat dins lo prefond
Sieu a conquistar les autures de mon eime
Que totjorn s’espandisson leis ideias novas

Ai cercat dins lo camin ço qu’era mau segur
Voli pas d’un mestre, sieu ja desliurat
Si jamai entendiatz ma crida apassionada
Vaudra dire alors que sieu totjorn pas enclavelat

Quand de temps mi faudra per mi destraucat
Quad de batesta dins ma testa per aguet la patz
Contairitz, mi dies que la vida es un fleuvi
Onte leis negadas sont passagieras

Perdona mi, m’en vau cercar lo ruscla
Sovent mi dies que sieu alassat de tot
Sabi ja que la fam monta dins mon cor trebolat
Regachi un pau, sieu au lunh e m’en vau

Au prefond d’un desert mi sieu escondut
Esperant lo jorn onte l’esper mi fariau viure
Senti ja au tremont leis paraulas mescladas
D’un poble que se leva lo ponh sarrat

Quand lo gonflugi ti prend de matin
Esper un pau, sias encar dins la nebla
Lo monde que patit es lo monde tieu
Es eme tu que capitarem la conquista

Auria benleu pogut dins la lenga emperiala
Potonar la darriera e chantar mas amors
E m’aurian celebrat dins la premsa …

Legir tot

Auria benleu pogut dins la lenga emperiala
Potonar la darriera e chantar mas amors
E m’aurian celebrat dins la premsa locala
Coma Io grand poeta e mager trobador
De ma jos-prefectura e de sos alentorns.
Collegis curatiers comicis cantonaus
M’aurian fait presidar m’aurian fait presicar
Distribucions daus pretz e sembla-festenaus
Per me monstrar au mond e me glorificar.
Cartas per Parisians, desplejants toristics,
Auria, patesejant donat dins lo tipic
Chantat lo bon vielh temps e la gentor d’antan
A de noveus colons, auria per brilhajons
vendut, paubre colhon, mon eime d’Occitan
Coma politicards, maires e deputats
cresent far per lo mielh venden a gròs talhons
Nòstre païs a d’anonimas societats.

Ailàs, tres còps ailàs per mon eterna glòria
E la placa de maubre au dessus de ma pòrta
Ai n’autra conception dau sense de l’istòria
ma rabia de jovent me laissa pas lo temps
De me blasir, d’amor per l’ombre d’una mòrta.
Ai chausit sens visar d’onte venia lo vent
mon parlar vertadier ma lenga mespresada
la lenga d’un noveu esper de libertat
contra la lenga de las faussas veritats,
l’emperi parisenc, la cultura impausada
E l’assimilacion de las minoritats.
Lo parlar daus païsans, amar torna flurir
Jos la pluma de fer de joùnes trobadors.
Au vielh turlututu se boira coma un crit
E la revolta punh dins las chançons d’amor.

LOS TRACTORS AN BARRAT L’ESTRADA DAU SOLELH...

Sul camin del mercat
Tan tiroli-tirola
Sul camin del mercat
Un jorn de temps embrumat

Sul camin del mercat
Tan …

Legir tot

Sul camin del mercat
Tan tiroli-tirola
Sul camin del mercat
Un jorn de temps embrumat

Sul camin del mercat
Tan tiroli-tirola
Sul camin del mercat
Un jorn de temps embrumat

Ai encontrat un gat
Qu’èra encapuchat
E qu’aviá pas de bòtas als pès
As encontrat un gat
Qu’èra encapuchat
Que portava pas que de basquèts

Jèsus quinas causas !
Èra pas çò qu’èra dit !

Sul camin del bosquet
Tan tiroli-tirola
Sul camin del bosquet
Un jorn que fasiá fresquet

Sul camin del bosquet
Tan tiroli-tirola
Sul camin del bosquet
Un jorn que fasiá fresquet

Un dròlle me diguèt :
«Te’n fagas pas per ieu
Ai pas besonh de micas, de calhaus»
Un dròlle te diguèt :
«Te’n fagas pas per ieu
Ai un portable per trapar l’ostal

Jèsus quinas causas !
Èra pas çò qu’èra dit !

Sul camin del castèl
Tan tiroli-tirola
Sul camin del castèl
Un jorn que fasiá solelh

Sul camin del castèl
Tan tiroli-tirola
Sul camin del castèl
Un jorn que fasiá solelh

Ai vist una blonda dormissant dins un clar
E que voliá pas se revelhar
As vist una blonda
Attendant dins un clar
Un poton de Zidane o d’Òbamá

Jèsus quinas causas !
Èra pas çò qu’èra dit !

Sul camin de la mar
Tan tiroli-tirola
Sul camin de la mar
Un jorn de temps pas tròp clar

Sul camin de la mar
Tan tiroli-tirola
Sul camin de la mar
Un jorn de temps pas tròp clar

Ai vist una serena
Qu’amagaba sa coa
Que sortiguèt de l’aiga d’un còp
As vist una serena
Qu’amagaba sa coa
Per se poder faire prendre en estòp

Jèsus quinas causas !
Ara me cal cambiar de camin !

Sul camin del molin
Tan tiroli-tirola
Sul camin del molin
Un jorn que fasiá marin

Sul camin del molin
Tan tiroli-tirola
Sul camin del molin
Un jorn que fasiá marin

Una craba me diguèt :
«Tu conéisses Daudet
Sabès se un lop arribarà
Se’n demòra pas un diga-me, diga-me
Consí mon istòria s’acabarà»

La vida es pas
Un regde traçat
Totjorn  lo desequilibri es a mestresar

Oblid’un pauc                      
La tranquilitat
Que sol lo …

Legir tot

La vida es pas
Un regde traçat
Totjorn  lo desequilibri es a mestresar

Oblid’un pauc                      
La tranquilitat
Que sol lo desqulibri fa avançar

Gaita aqui lo nenon
Que cap a tu vòl avançar
Se s’elança pas pron
Jamai i podrà capitar
Bolegar es riscat
Mas l’estatua alèna pas
E per plan te sentir vivent mon amic
Oblida pas de gausar

Nòstra terra dessechada
Acialant tot çò que viu
espera la marçalada
e sem a la fin d’abriu
Sentem pus la …

Legir tot

Nòstra terra dessechada
Acialant tot çò que viu
espera la marçalada
e sem a la fin d’abriu
Sentem pus la saba fola
bufar son alen noveu
ni la chançon premieròla
nos venir a flor de peu

o, sèt d’un dieu
o, sèt de l’òme !

La sòla deven calhau
un pauc mai ujan qu’antan
e podria beure lo pauc
que nos demòra de sang
quand la mòrt es segura
es plan temps de destriar
l’injuria de la natura
e la de l’umanitat

o, sèt d’un dieu
o, set de l’òme !

L’una fai bufar lo vent
sus un tròç de terra nuda
l’autra veu venir lo temps
que la fara tornar muda
saubrem leù lo verbe naut
dins un pròche avenidor
si levar lo punh au ciau
o levar lo punh to cort

o, sèt d’un dieu
o, sèt de l’òme !

Lhi avia freid ent’l’aire e puèi nèu,
iu dai veires l’agachavo tombar,
lo presepi embe la mofla sechaa
e lo …

Legir tot

Lhi avia freid ent’l’aire e puèi nèu,
iu dai veires l’agachavo tombar,
lo presepi embe la mofla sechaa
e lo Bambin pas encara plaçat.
Ental salon la sentia de pin
de tuba de sopar e de vin,
d’aquel des grandas occasions
quora semelha d’èsser pus bons.
Lo sap avia mila colors
e dai veires panats la via
era arcana, antica, misteriosa,
era enroaa da dròllas emocions.

Mon parsier talhava lo biro
entant que chasqu’un istava a agachar,
sa man era fòrta e segura
me fasia un sorrís e m’escotava.
Puèi mon paire parlava de guèrra
o d’istòrias anticas e enmaschaas
e arribava da la foganha,
un bruch de claparias masseiraas.
La nòna servia lo cafè
e ma maire parlava d’escòla,
lhi taròcs brusiavon plan
e finia lo metz toscan.

Puèi quarqu’un me mandava a durmir
iu dal liech escotavo lo bruch
e la ment desvalia plan planet
atendent qu’arribeisson lhi dons.
La pendola sonava las oras
lhi veires sonalhavon plan,
un vòt esquasi besodeat,
Desneal… era… arribat.

Siám fous, siám falords, siám fadats,
Jamai onte fau, jamai onte faudrà,
Siám baug, siám madurs, decervelats,
Caplucs, capbords, siám …

Legir tot

Siám fous, siám falords, siám fadats,
Jamai onte fau, jamai onte faudrà,
Siám baug, siám madurs, decervelats,
Caplucs, capbords, siám dessenats !

Hey tu, te coneissi pas
Mai cu siás per venir m’engarçar,
Siáu mitat fòl, en plen fire
Dintram au dancehall ambé lei fracàs
Avèm tròp begut de mòl e ben tròp fumat,
De sang dins l’arcòl, lo micrò emponhat,
Lo blanc bec que vòl ? Vòl venir me testar ?
Siáu mitat fòl en plen fire…
Donc per començar :
Es un bon plan, i a molon de gens,
Anem leis enfants, lo fasèm ben…
garçam lo oai, craman lei neurònas
Enca pièger que Jaguar Gorgon
HipHop Rock o Reggaetone
Molon de plagiats, molon de clònas
Si y’a les fracas, la flore et la faune,
Faut l’original au microphone
Pour monter l’aioli, de l’ail à la tonne,
Des kilos d’huile, le mc en forme,
La rime pile, la balle et le chrome
Je rêve au mic comme Akhenaton,
Tic Tic Tac, tu trembles bonhomme…
Au cou de flavor flav ton heure sonne.

Siám fous, siám falords, siám fadats,
Jamai onte fau, jamai onte faudrà,
Siám baug, siám madurs, decervelats,
Caplucs, capbords, siám dessenats !

Sabios del monte locos del mar
Sabios en la letra locos para bailar
MFD pa’ luchar y festejar
MFD pa’ caminar

Chicos minas abuelos y changito
Bourrée tarentelle morenada y bailecito
Viene Carnaval, paso del diablito
La noche pa tomar cerveza y roncito

Borrachera militante
Camino rapero dancehall en la mente
Totei ensem dins lo quartier
Per Tolosa marsilha e Montpellier

Loco castellano pa levantar la calle
Fuego cuando se mueve la gente
Sage occitan trobadors dau Reggae
Per faire dansar lei polidas tota la nueh

Dison que siám fòls, que siám dessenats,
Cadun son ròtle, cadun son cinemà,
Lo MC vòla sul beat enfuocat,
Lo Sage e lo Fòl, productor papa !
Dison que siám sages, que siám tròp pausats,

On est pas à la page, on prend le temps papa,
Pour faire un carnage, faut savoir où on va,
Connaître chaque étage, maîtriser ses états,
Anticiper les virages et filer tout droit
Les fous sont sages où ne le sont pas,
Je suis en nage et tu sais pourquoi
Comme Isaac le sage, les fous seront Roi.

Tu nous a pris pour des gars braves
Sympas et rigolos
Mais c’est finit gros cave
On change de niveau
Tu nous a pris pour des sages
Alors qu’on est des fous
Surveille ton langage
Quand tu parles de nous
MFD dans tes oreilles et ça va être un carnage
Fais gaffe à tes neurones y a ton cerveau qui boue
Bouh bouh bouh
Tu pleures petit bonhomme, comme une gamine,
Le son est énorme et au mic j’assassine
Les idées que tu te fais sur la musique qu’on fait,
On explose le tiroir dans lequel tu nous as rangé,
L’étiquette musique festive tu peux te la carer
Même si c’est vrai qu’en soirée
On fait danser les gens
Les lyrics sont conscients,
Engagés, militants
Beaucoup plus authentique que le rap à 2 francs
Bien plus original que le ska pour adolescent
Que la pop pour minette et bien plus dérangeant
Que les raggamufins bloqués weed et jah jah
C’est sans pitié qu’on va fumer tout ça.

Siám fous, siám falords, siám fadats,
Jamai onte fau, jamai onte faudrà,
Siám baug, siám madurs, decervelats,
Caplucs, capbords, siám dessenats !

Dessus la grava de Bordèu (4còps)
I a n’alba lisa . (4còps)

Totas las damas de la cort...
I se …

Legir tot

Dessus la grava de Bordèu (4còps)
I a n’alba lisa . (4còps)

Totas las damas de la cort...
I se permenan...

Sus dètz e sèt que n’i n’aviá...
Nai besat sètze...

E l’autre totjorn me disiá...
Besats-me, sénher...

Tornatz tantòt, deman matin...
Farem sopeta...

Farem sopeta de pan blanc...
E fòrça pebre...

Lo pebre fa dançar leugièr...
E sautar redde...

Dessus las lanas de Bordèu (bis)
Qué y avé una bère aulhère
Dira la, la la la
Qué y avé …

Legir tot

Dessus las lanas de Bordèu (bis)
Qué y avé una bère aulhère
Dira la, la la la
Qué y avé una bère aulhère.

Un beth mossur ven a passar (bis)
Qui dé loengh l’arregardaba

Qu’arregardaba mossuret (bis)
Jo qué soi maridada

Dab un aulher de noste endret (bis)
Qui de longtemps m’a cortisada

De vint a trente cavaliers (bis)
Qui dé tots m’en soi trufada

Autan harrei de vos mossur (bis)
A la permère rencontrada

Estacat lo voste chivalet (bis)
A bestia voi dar virada

L’arrevirada qué jo ei da (bis)
E l’Ador que l’an passada

Estenetz lo voste mantolét (bis)
E au cas dé la fresque arrosada.

Dessús lo pont de nantas
Lo rossinhòl i canta,
Don dèna latuda larèna
Don dèna latuda laré.

- Rossinholet salvatge …

Legir tot

Dessús lo pont de nantas
Lo rossinhòl i canta,
Don dèna latuda larèna
Don dèna latuda laré.

- Rossinholet salvatge
Vòli dintrar en mentage,

Tu que n’as lo cur tendre
Diga me quala prendre ?

- Ne prenguès pas de rojas
An las amors farochas,

Pren-te brunetas
Son totas polidetas.

Vòli ben
Se me permetes
T'èstre agradiu

Èstre lo tèxte
Que te careça
E la paraula
Dins ta tèsta

Vòli …

Legir tot

Vòli ben
Se me permetes
T'èstre agradiu

Èstre lo tèxte
Que te careça
E la paraula
Dins ta tèsta

Vòli ben
Te dire suau
L'ora dau desvelh
E te veire sorrire
De simplicitat

Perqué l'estona d'ara
Es pas encara dicha

Paraula doça
De temps ancians
Per te curbir
Dei mòts-careças
Que fas nàisser
A mon desvelh

Ai ton imatge
E ton abséncia
Dau meme tèmps
Me fan levar
E fargar
Lo lengatge doç
De meis ainats
Per seis amors

Tant de paciéncia
Me geina pas
T'esperarai sens m'avisar
Que lei pensadas
De tu a mon caire
Ja li son

E li saràn per d'autrei
Temps que la consciéncia
Coneis gaire

D'un pas sens pes
Ai esquichat la brasa
Que l'auba aviá
Afrescolida

Sentiá la lenha passida
E l'aiganha
E ma man dessenhava
Lo retrach de tei mòts

Ai quitat mon liech per lei camins

Quitat teis uelhs
Per lei rius de montanha
E lei meles d'auturas

Ai destriat leis enganas
Deis oras simplas
Per m'endralhar devèrs
La lutz

Çò qu’es e l’alen
E la valor

De nos

Una nuech
Que passaràs
Sens m’avisar
Me far riseta

Dintre mei braç
Ton pitre viu
Tei mans seguras
Me diràs: ven

Coma un recòrd
Dau promier mòt
Ton còrs aquesto còp

Tu que sabes
Lo gost de nos
Çò qu’es e l’alen
E la valor

De nos

Una nuech
Que passaràs
Sens m’avisar
Me far riseta

Dintre mei braç
Ton pitre viu
Tei mans seguras
Me diràs: ven

Coma un recòrd
Dau promier mòt
Ton còrs aquesto còp
Pas escondut

Escotarai
Lipet tei bocas
Me dire just
Que siam lo nos

De tot

Ai dançat
Sus lo monde endormit
Coma un fiu
De seda banhada
Sus un fuec amorçat

I : INSOMNÍA

La nacre del matin lo ser li a raubada (bis)
La nuèit que n’es venguda a ben …

Legir tot

I : INSOMNÍA

La nacre del matin lo ser li a raubada (bis)
La nuèit que n’es venguda a ben des uèlhs de gat
La nuèit que n’es venguda m’emplirà lo meu cap.

Ratapenada aicí, ratapenada ailà (bis)
Tu que veses pas res la nuèit es dins tos braces
Tu que n’en veses res la nuèit t’embarcarà.

Lo gal que cantarà son còl li torcerai (bis)
Ne vòli pas entendre lo jorn que n’es tornat
Ne vòli pas saber vòli que doblidar.

II : EROTIC FANTASY

Es pas Lapin que ieu regreti es la zinzonha del Lapin (bis)
Quand Lapin tornarà la zinzonha la zinzonha
Quand Lapin tornarà la zinzonha tornarà.

Es pas Frances que ieu regreti es la rassega del Frances (bis)
Quand Frances tornarà la rassega la rassega
Quand Frances tornarà la rassega tornarà.

Es pas Laurenç que ieu regreti es la tustada del Laurenç (bis)
Quand Laurenç tornarà la tustada la tustada
Quand Laurenç tornarà la tustada tornarà.

III : MONINA GARGADA