Per d'amont las montanhas,
nos coneissèm.
Per d'amont los Empèris,
nos entendèm.

Per d'amont l'istòria,
çò que volèm
se sembla. …

Legir tot

Per d'amont las montanhas,
nos coneissèm.
Per d'amont los Empèris,
nos entendèm.

Per d'amont l'istòria,
çò que volèm
se sembla.
Euzkadi askatasuna ! Libertat !

Montsegur e Guernika
roges de nostre sang.
Nòstras tèrras vendudas,
nòstres fraires exilhats.

Per d'amont las messorgas,
ara, sabèm.
Per d'amont los vièlhs mèstres
nos veirèm.

De lors vièlhas cadenas
ne farèm
de monuments als vius.
Euzkadi askatasuna ! Libertat !

Bascos e Catalans,
Bretons e Occitans
fargarèm una Euròpa
de gigants.

40 ans de rap e totjorn pas de respect
Trenta mila fieus de puta sul net ò a l'UMP
1 …

Legir tot

40 ans de rap e totjorn pas de respect
Trenta mila fieus de puta sul net ò a l'UMP
1 Grosdidier, quant de deputats
Ti tenon de discors sus mon rap e mon ragga
Totjorn pas de crit d'òdi, mai de crits dau còr
Nos tractan de racalha, lei tractam de pòrcs
Amai es en patois ansin es passeista
Mariana siás la maire, puta sarèm ton kyste
Ti parli de ieu, de mon viscut mon sentit
Ti parli de la vida dei pròchis deis amics
Mei galeras d'argent, mei pareu de Superstar
Mon rap amar de ratamar ti manda bicar ta maire
Ti portam d'urbanitat, coma a Radio Lenga d'Òc
100 ans fa mon reire grand mandèt cagar leis esclòps
Tantei remarcas sus l' accent, sus ma mòrga mon biais
Sus mei recetas secretas fachei d'òli puèi d'alh
Cramèri lei parets, ara siáu dins lo son
Per emmerdar lei parents escriviáu de cancons
Au licèu ti ramentas, mei lirics en fons de classa
L'ai ren après franc de la rima sus la chata a Joan Roucas
Mon rap ven de ma carriera e de ma biblioteca
Hold-Up mentau, trabalhi mon intellect
Yellow fespli fieu de la vila,
excuse my provencau
Ti demandi pas perdon,
Se siáu tròp provinciau

40 ans de rap e totjorn pas de respect
1000 ans d’oc e totjorn tant de cliché
30 ans sus l’esquina, de vèrs per milièr,
10 ans que camini e que fau lo mestièr
De manjaire de mic, brutlaire de pontin,
Per dire la nhaca, l’esper e lo pegin,
En mai en patois, la lenga envisibla,
Lo son tronarà coma l’endolible,
Lei mòts cargats aqui dins mon calibra
Son pas centrats sonque sus mon emboliga.
Per ieu lo rap es un poèma radicau
Paraula desliura dei carcans sociaus,
Per ieu l’occitan, una filosofia
Un biais espantant de viure sa vida,
Lo sègle escrancat, pus gés de valors,
Leis estats notats per standard and poor’s
Un rap en patois coma fuec de riòta,
E Yes papa, a l’anciana mon pòta,
Bom bidi bai bai a totei lei debilas
Que veson dins mon style sonque nostalgia
Siam dau caire Bronx d’Occitania
Costat canalha, falibusta deis illas,
Chab fiu de Falhença
Excuse my provençau
Demandi pas perdon
Se siáu tròp provinciau

Luènh es ma tèrra ara soi triste coma un ventre vuèg de femna
Ai tant marchat que mos pès son …

Legir tot

Luènh es ma tèrra ara soi triste coma un ventre vuèg de femna
Ai tant marchat que mos pès son de pèira,
Ai tant plorat que mos uèlhs son ribièira

Quitar maire, sabla, sentor del primièr lach,
Quitar mon aire, mon aiga, seriá un peril mai fat ?

Luènh es ma tèrra
Cerqui dins cada vanèla l’emprenta familièra, mas tot n’es qu’inconegut vast e sens nom
mos senses dessecats m’an abandonat
Luènh es ma tèrra
Canti reculhida lo temps passat
La votz de las maires ressona dins mon arma
Dona rason e força a cada pas novèl.

Quitar maire, sabla, sentor del primièr lach,
Quitar mon aire, mon aiga, seriá un peril mai fat ?

Luènh es mon cèl
D’avant, demòran las estèlas escantidas
Al clar de cada luna, nostalgia d’aicí A l’ombra de cada jor, peril d’ailà

Luènh son mos fraires
Las ombras estiman mon englasi, pesan la dolor ièr vesin e amic, exotica escapada, ara langasta,
sansuga, pas mai qu’una nièra
Quitar maire, sabla, sentor del primièr lach,
Quitar mon aire, mon aiga, seriá un peril mai fat ?

Pichoneta,
Ma fada republicana.
Pichoneta,
Dins son engenh bronzinant.
Pichoneta,
Mosca dins la nivolada.
Pichoneta,
A perseguir lei mechants.

Ma …

Legir tot

Pichoneta,
Ma fada republicana.
Pichoneta,
Dins son engenh bronzinant.
Pichoneta,
Mosca dins la nivolada.
Pichoneta,
A perseguir lei mechants.

Ma fada es polida,
Leis nòvas son marridas,
Lei temps son pas fachs
Per la beutat.
Estèla rapida,
Vòla l’escarrida
Deis apassionats
De la libertat.

La vida es crudèla,
Ma fada es rebèlla,
Segur, l’a jurat
Non passaràn pas !
Coifada a la Loisa,
La boca enrojida
Coma au cinemà,
La bela se’n va.

Quand tot si negrèja,
Ma fada volèja,
Encara a batalhar,
Per tot solelhar
Sota l’arc de seda.
Per sautar la cleda,
Vendrà aterrar
E m’anar cercar.

Escota un pauc aquela istória, aquela istòria d'un capborn.
Cercava de petròli tilalé lalala lalalé.
Era un cafetièr d'aicí. Un …

Legir tot

Escota un pauc aquela istória, aquela istòria d'un capborn.
Cercava de petròli tilalé lalala lalalé.
Era un cafetièr d'aicí. Un cafetièr, fasiá mestièr,
a tota la joinessa tilalé...

Fasiá son burre coma aquò, mas aquò li bastava pas.
S'es fotut dins la pinha que las montanhas d'en pr'aquí, de Ròca-Cava a Sebelin,
rajavan lo petràli titalé ...

I pòs anar, amont aval, pas un endrèit qu'a pas cavat.
Vironèt la montanha tilaté...
Se vesiá ja lo borsicòt, lo borsicòt confle d'argent.
Nabab de son vilatge. tilalé...

Puta de joves dal país ! Creson pas mai al paradís.
Aiman la trufarèla tilalé..
A cada còp dins cada trauc, dins cada trauc d'aquel paurèt,
de mazot escamperon tilalé...
Aquel l'an fait venir capborn, venir capborn d'aquela odor.
Coma un gos ne virava tilalé...
E lo dimenge de matin, al cafè venián per l'ausir,
contar sa farfantelatilalé ...
« Soi pas fadòli, ba sentís : i a de petròli d'en pr'aquí »
Lo monde s'espetava tilalé...
An contunhat, el de cavar, e la joinessa d asagar.
Aquà durèt d'annadas titalé...

wallo ! wallo ! petrol'wallo !
wallo ! wallo ! meqhen'wallo !

(Aquel èra pas de Dubai, mas de Ferrals, dins Montanha Neèra. Viviá amont dins las annadas 50. Es son istòria vertadièra que nos contèt le monde dal vilatge.)

Fai coume l’aucèu,
N’a proun d’un pau d’aigo fresco un aucèu,
D’un pau de casso e de pesco un aucèu, …

Legir tot

Fai coume l’aucèu,
N’a proun d’un pau d’aigo fresco un aucèu,
D’un pau de casso e de pesco un aucèu,
Vòu pas lou mèu e la bresco l’aucèu,
Mai mounto au cèu.

Mai siéu soulet dins l’univers,
Tout va, me semblo, de l’envers,
Ai pòu dóu mounde e dóu desert,
E ai pòu dóu tèms que s’en vai.
Coume se pòu viéure aujourd’uei
Dins li trigos e dins l’enuei
Lou sabe pas, lou sabe plus
E siéu perdu.

Fai coume l’aucèu,
N’a proun d’un pau d’aigo fresco un aucèu,
D’un pau de casso e de pesco un aucèu,
Vòu pas lou mèu e la bresco l’aucèu,
Mai mounto au cèu.

E l’amour que decesson pas
De n’en parla de lou canta,
que n’en sian tóuti enmasca,
L’ai jamai vist ni çai ni lai ;
Coume se pòu viéure sèns èu,
Emai nous boutèsse à l’abèu,
Ié crese pas, ié crese plus,
E siéu perdu.

Fai coume l’aucèu,
N’a proun d’un pau d’aigo fresco un aucèu,
D’un pau de casso e de pesco un aucèu,
Vòu pas lou mèu e la bresco l’aucèu,
Mai mounto au cèu.

E n’ai proun d’estre encoucourda
Pèr de marchand de liberta,
Que de longo nous fan bada
La pastounargo coume is ai.
Coume se pòu viéure countènt,
Quand cresès plus en res, en rèn,
Lou sabe pas , lou sabe plus,
E siéu perdu.

Fai coume l’aucèu,
N’a proun d’un pau d’aigo fresco un aucèu,
D’un pau de casso e de pesco un aucèu,
Vòu pas lou mèu e la bresco l’aucèu,
Mai mounto au cèu.

La vida es pas lo boulot
Fai la rota minots ohhhh
En Languedoc ou dans L’Ohio
Au volant, sans repos …

Legir tot

La vida es pas lo boulot
Fai la rota minots ohhhh
En Languedoc ou dans L’Ohio
Au volant, sans repos

La rota, la rota, lo grand viatge
Lo quitran, l’envam, lei viratges,
La mar, l’ocean e sei rivatges
La rota, bota ! desamarratge !
Gés d’estress, degun t’espèra,
Pausa ton cuou sus lo sèti davant,
Pas de GPS, gés de barrièras,
Gés de doganas, de lònga avançam !

On da road papa, siám sus la rota tota la jornada
Sul camin papa, siá dins la sota siá sus l’estrada.

La vida es pas lo boulot
Fai la rota minots ohhhh
En Languedoc ou dans L’Ohio
Au volant, sans repos

Lo paisatge fila coma un pantais
Baissa la vitra, gaita l’espandi,
Per òrta en vila, lòngamai
Craman lei litras, sensa relambi,
Pren teis aises, avèm lo temps,
A fond o d’aise, la rota nos ten
La rota king size a perdre l’alen,
Mèfi pila… !

On da road papa, siám sus la rota tota la jornada
Sul camin papa, siá dins la sota siá sus l’estrada.

La vida es pas lo boulot
Fai la rota minots ohhhh
En Languedoc ou dans L’Ohio
Au volant, sans repos

Ara que tot nos embarra volèm barrutlar
Largar leis amarras e nos endralhar !

La vida es pas lo boulot
Fai la rota minots ohhhh
En Languedoc ou dans L’Ohio
Au volant, sans repos

Fai nònò Còlas pichòt fraire
Fai nònò Còlas mon pichòt

Mama es en naut de ton beù ostaù
Papa es …

Legir tot

Fai nònò Còlas pichòt fraire
Fai nònò Còlas mon pichòt

Mama es en naut de ton beù ostaù
Papa es en bas de ton ostalàs

Son arribats un dimenge amb lo trin de Paris,
An cercat dins lo vilatge lo cap de gara e li …

Legir tot

Son arribats un dimenge amb lo trin de Paris,
An cercat dins lo vilatge lo cap de gara e li an dich :
"Fai ta mala, mon brave, l'a decidat lo govèrn.
Ara la linha es copada, fai ta mala, vai-te'n !"
Dempuèi òm l'apelava Fai ta mala. E la mala jamai la faguèt.
Esperava, esperava, esperava lo trin de cinc oras vint e sèt.
Sul trepador de la gara esperava cada matin
E lo vilatge se trufava en li disent : "I a ges de trin !"

Òme blau dins lo matin blanc
Lo drapèu roge dins la man.

E sa vida s'es passada a esperar son paure trin.
E lo vièlh Fai ta mala refusava de morir.
Refusava totjorn de creire que son trin passariá pas
E disiáa que voliá faire son mestièr fins al trespàs.
Om l'apelava Fai ta mala. E la mala jamai la faguèt.
Mas moriguèt un matin de prima a cinc oras vint e sèt.
Sul trepador de la gara, lo drapèu roge desplegat,
Dormissiá Fai ta Mala, dormissiá coma un enfant.

Òme blau dins lo matin blanc
Lo drapèu roge dins la man.

I a pas pus de Fai ta mala, i a pas pus de matin blanc.
L'an enterrat dins lo vilatge, lo drapèu roge dins la man ;
Mas del costat de la gara lo vent canta aquel refranh :
"I aurà pas pus de Fai ta mala : lo drapèu roge es per deman".

On est pas venu là pour se regarder
Ni pour faire la tête mais pour bouléguer
Les jobards épicés sont …

Legir tot

On est pas venu là pour se regarder
Ni pour faire la tête mais pour bouléguer
Les jobards épicés sont venus pour vous
Dérouiller les gambettes et dégripper les g’noux

Laissatz vos anar sens vergonha, venetz partejar
Vos farem trempar la camisa, fai tirar
La vòstra vesina que vos agrada plan
Dins lo torn que ven se vai cambiar

Comme toujours les filles bien plus dégourdies
Ont dû prendre quelques places d’hommes pardi
Et même s’il reste quelques "réboussiers"
On pourra dans ce cercle bien se mélanger

Laissatz vos anar sens vergonha, venetz partejar
Vos farem trempar la camisa, fai tirar
Lo vòstre vesin, benlèu un pauc vos confla
Mas aquò fai pas ren, se vai cambiar

Demain faudra se battre, faudra se lever
Pour rebâtir ensemble une autre société
Mais ce soir on recharge notre batterie
Et on apprend enseble à bouger aussi

Laissatz vos anar sens vergonha, venetz partejar
Vos farem trempar la camisa, fai tirar
Un pauc de coratge, serà lèu la fin
E podretz trapar un còp de vin

Visita lo país, naviga sul canal,
Escota las cigalas mon pichon occitan

Fai tirar ! e bon viatge sul canal

Legir tot

Visita lo país, naviga sul canal,
Escota las cigalas mon pichon occitan

Fai tirar ! e bon viatge sul canal

Quand vòs montar l’aïoli
Quand vòs te metre fracà
Quand vòs escotar lo reggae
Quand vòs fotre la halà
Siam …

Legir tot

Quand vòs montar l’aïoli
Quand vòs te metre fracà
Quand vòs escotar lo reggae
Quand vòs fotre la halà
Siam totei remaires dins la galera
Siam totei remaires dins la ciutat

Repic
Fai virar - Fai virar (x2)

Conneci la chorma per lei concert de Massilià
Conneci la chorma per lo baleti dei raggàs
Conneci la chorma per que conneci Karimà
Conneci la chorma per qu’escoti radiò Pizza
Dins la chorma es totei ensems
Que chanjarem la situacion (x2)
Bolega! Es la recepta miraculosa
Bolega! Per una vida mai joiosa
Bolega! La bòna parola de Nissa a Tolosa
Bolega! Me la chorma meravilhosa
Quand vòs tubar la sensi
Quand vòs tubar la ganjà
Quand vòs escotar lei M.C.’s
Quand vòs estre solelhat
Siam totei remaires dins la galera
Siam totei remaires dins la ciutat

Fai virar - Fai virar (x2)

Bolega! À la façon deis Oai Star dins lo baleti
I’a ges d’embocant e i’a ges de violenci
Solament dei raggas que vòlon faire la festa
E sautar per lo reggae fin qu’a perdre la testa
Oai Star per la vida e beleu mai
Lux e Gari t’an fach dansar l’Arnalh
Per te trufar de totei lei moligàs
Lux e Gari t’an fach dansar lo Parpanhas
Leva ben leis gambas, leva ben leis braçs
Entra dins la dansa dins lo son deis raggàs
Leva ben leis gambas, leva ben leis braçs
Ven aqui raggà
Quand vòs montar l’aïoli
Quand vòs te metre fracà
Quand vòs escotar lo reggae
Quand vòs fotre la halà
Siam totei remaires dins la galera
Siam totei remaires dins la ciutat

Fai virar - Fai virar (x2)

Bolega te, bolega te à la façon de Marselha
Bolega te, bolega te per la carriera Santa Celha
Bolega te, bolega te coma à la Bela de Mai
Bolega te, bolega te, anem fotre lo òai!
Dins la chorma es totei ensems
Que chanjarem la situacion (x2)
Fai virar leis babolins e leis ideias
Fai virar que tubas coma una chamineia
Fai virar, fai virar per la carrièra
Fai virar, fai virar dins la galéra
Ad lib...

ça se passe au siècle vingt au pays des hommes
quelques chiens mourants place du silence
des Causses vidés pour …

Legir tot

ça se passe au siècle vingt au pays des hommes
quelques chiens mourants place du silence
des Causses vidés pour l’armée de France
un Raton bouclé avec tolérance
des âmes rasées dans les matins rances
ça se passe au siècle vingt au pays des hommes
rue de la vertu y’à comme une odeur
des relents de fric et de conseilleurs
de têtes coupées, de larmes et de peur
et des colonels qui attendent l’heure
ça se passe au siècle vingt au pays des hommes
des sexes parias aux amours proscrites
des peuples niés - des langues maudites
des murs renégats où elles sont écrites-
graffitis bretons - patois sodomites
quò se passa au segle vint au pais daus omes
pour cent mille gueux un ventre repus
des prisons bourrées de gosses perdus
délits d’opinion délits de refus
pour tant d’assassins qui ont leur statue
ça se passe au siècle vingt au pays des hommes

Falsedatz e desmezura
an batailla empréza
ab vertat e ab drechura
e vens la falséza.
E deslialtatz si jura
contra …

Legir tot

Falsedatz e desmezura
an batailla empréza
ab vertat e ab drechura
e vens la falséza.
E deslialtatz si jura
contra lialéza,
e avaretatz s’atura
encontra larguéza!

Feunía vens amór
e malvestatz valór,
e peccatz cassa sanctór
e baratz simpléza.

Si es homs
que Dieu descreza,
sos afars enansa
ab que non aia grineza
mas d'emplir sa pansa.

Volar dins la tempèsta nadar a contra corrent
Se vestir de fèsta quand bufa lo vent
Trapar la bona dralha …

Legir tot

Volar dins la tempèsta nadar a contra corrent
Se vestir de fèsta quand bufa lo vent
Trapar la bona dralha prene lo bon camin
E se desmarmalha tot nòstre chagrin
Gardar la sovenença d’un mond a bastir
Perfum de jovença flor de romanin
Vaqui ma cançonèta vaqui mon pergamin
Fanèta fadèta Fanèta Fanny

Una cançon que faguèri per te cantar mon amor
Tot l’amor que te donèri dempuèi lo premièr jorn

Caçar cada messorga pas jamai s’arrestar
Cercar a la sorga l’aiga de vertat
Culhir dins cada vinha lo rasim de beutat
E beure a la copa lo vin d’amistat
Donar daù fons de l’ama daù prigond daù còr
Sens òdi sens arma aimar d’estrambòrd
Vaqui ma cançonèta vaqui mon pergamin
Fanèta fadèta Fanèta Fanny

Fanfarneta se lèva
Tra la la la la la, tra la la la
Landerira
Fanfarneta se lèva
Tres oras d’avant …

Legir tot

Fanfarneta se lèva
Tra la la la la la, tra la la la
Landerira
Fanfarneta se lèva
Tres oras d’avant jorn

Ne’n prend sa colonheta
Ambé son pichon torn

Toei lei torns que virava
Fasiá’ n sospir d’amor

Sa maira la vai veire
-Ma filha qu’avètz-vos ?

N’avètz lo mau de tèsta
O ben lo mau d’amor ?

-N’ ai pas lo mau de tèsta
que n’ai lo mau d’amor

-N’en plorètz pas ma filha,
Que vos maridarem

Vos donarem un prince,
O lo fiu d’un baron

Ieu vòli pas un prince
Ni lo fiu d’un baron

Vòli mon amic Peire
Que n’es dins la preson

-Bèla ton amic Peire
Ti lo pendorarèm

-Se pendoratz mon Peire
Pendoratz-nos toi dos

Pendètz me ieu a l’auba
E eu après lo jorn

Au camin de Sant Jaume
Enterratz-nos toi dos

Curbètz lo eu de ròsas
Tapètz-me ieu de flors

Toi lei romius que passan
N’en prendràn quauques brots

Diràn : Diéu ague l’arma
Dei paures amorós
Que n’en son mòrts toi dos

Fanfarnèta si lèva
Tan la la la la la la, tan la la la
Landerilà
Fanfarnèta si lèva
Tres oras …

Legir tot

Fanfarnèta si lèva
Tan la la la la la la, tan la la la
Landerilà
Fanfarnèta si lèva
Tres oras davant jorn (ter)

Ne pren sa conolheta
Amb son pichon torn

Totei leis torns que virava
Fasiá sospir d’amor

Sa maire la va veire
Ma filha qu’avetz vos

N’avètz lo mau de tèsta
O ben lo mau d’amor

N’ai pas lo mau de tèsta
Mai ben lo mau d’amor.

Ne ploretz pus ma filha
Que vos maridarem

Vos donarem un prince
O lo filh d’un baron.

Ieu vole pas d’un prince
Ni dau filh d’un baron.

Vole mon amic Peire
Que n’es dins la preson.

Bèla ton amic Peire
Ti lo pendolarem

Se pendolatz mon Peire
Pendolatz nos totei dos

Pendetz mi ieu a l’auba
E eu aprèp lo jorn

Au camin de Sant-Jaume
Enterratz-nos totei dos.

Curbetz lo eu de rosas
Tapetz mi ieu de flors

Totei lei romieus que passan
Ne prendràn quauque bot.

Diràn que dieu perdone
Lei paures amorós.

De Marselha s’auve tant dire,
D’ela dien tant qu’es a si demandar
S’es pas lo Dieu sensa rire
De la …

Legir tot

De Marselha s’auve tant dire,
D’ela dien tant qu’es a si demandar
S’es pas lo Dieu sensa rire
De la saliva que nos a mandat
Toeis aquelei barjacaires
Lei saberuts, leis assabentats
Qu’enmaginon que son lei bailes
Dau saber de la bèla ciutat !

Coma s’aquita n’aviam pas pron
De letruts, d’academicians,
Per nos rompre lo cabestron
E lei colhons tant que li siam…
Per nautrei fan tròp de mistèris :
E basta saupre lo Marselhés
Per conéisser que son d’arlèris
E que la clau es dins lo patoés !

De l’Estèla fins qu’ai Calancas
Lo Marselhés per pantaiar
A cada camin, e cada restanca,
Un escais-nom l’aviá balhat
E caminant per carriera,
Vos ne’n podretz assadolar
En cantant sonc’aquela tiera
Qu’ara v’anam farandolar

Cadun la fa coma vòu
E li deu balhar son gaubi
Vò l’apréner sensa paur
De si dire « aquò lo raubi »
De monte siegue cantada
Si podrà pas enganar
’Queu que l’aurà desliurada
Per la laissar debanar

A Lumíni si bosin’e
A Vaufreja si bogreja
Doç se li tèta a la Vileta
Coma a Vau Plan si parla plan
S’esbramassa a la Barassa
E si brama a Nòstra Dama
E ai Còntes si racònta
Que si cònta naut au Plan d’Aut

A Sant Carles si desparla
E deis Acolas se l’idola
Si l’ensença a Beusunça
Mai au Parau si parla mau
E si quiela a la Miliera
E si lanha au Rei d’Espanha
E si rena a la Renauda
E si marona a Sant Mauron

Ai Calancas si barranca
E si targa a Masargas
Si viscanta a Vaumantas
Quand si siscla a l’Iscla d’Is
A la Trelha si destrelha
Au Profeta se li enfècta
A la plaja se li emplaja
E s’esparmona au Mont-Redon

Si fa de dram’a La Madraga
A Peirier si parla radier
Viatz dins son parlar que draga
Lo Marselhés vertadier
Viatz dins son parlar que draga
Lo Marselhés vertadier
Viatz dins son parlar que draga
Lo Marselhés vertadier

Eh bè que flame cadastre !
Quant de cartas li fau aver ?
Sembla mànco pas qu’un pastre
Li porriá destrelhar son aver
Ara compreni aquesto monde
Coma lei fedas son a quielar
N’an de besonh quand si lei tonde
Per si tornar encarreirar…

Dèdo deis Adobadors
E Milhon dei Baumelhons
Emai Ber de la Berarda
E de la Bruneta Brun
Puei l’a Cèlo dei Cigalons
E lo Gèli de la Torreta
Sens doublidar Lola d’Eoras

E dei Fabres lo Fafà
La Regina dau Ginestet
Emai Tísto de l’Estaca
Zè de la Faussa Moneda
Emé Lula de la Palud
Puei lo Marc de la Molarda
E lo Tonin dei Camoins
E lo Tílo de la Micolina
E la Bebèla dau Riu Mirabèu

Mèïu de Marselha-Veire
Nin dau pichon Seminari
Ròc dei Ròcas e de la Rosa
E la Mona de Montvert
La mameta de Saumati
Lo Nanard de la Reinarda
Emai Ròsa dau Rodet
E puei la Tati de Sant Tis

Lei bailas dau baloard Balha
Leis rostidas de la Bastida
E lei mostres de la Mòstra
E lei morres dei Morets
Lei ladres de Sant Lazare
E lei Mías de Sormiou
Lei piafos de Sant Piarre
Quicha-siau coma ai Riaus

A Marselha de tot s’atròba
E si rescòntra e vos far cantar
Mai mèfi tot ce que se li adòba
Es pas totjorn de bòn agantar
De malautiás de totei merças
V’espèron per v’espaventar
Aprofichem de la convèrsa
Per vos lei tornar ramentar

A Morrepiana la castapiana
E a Carpianha la caganha
Lo viech que pèla a la Vielha Capèla
E de furoncl’a Montfuron
Lo raumassàs au Camàs
La camarda a la Gronharda
Lo Falugi dau Grand-Vergier
La neuròsia dau bòsc-Luzis

De Borèli lei ramichèlis
De la Florida l’emboliga
Lo bati bati dau Racati
Lo marrit mau dei Cadenaus
Lo mau d’esquina deis Escortinas
La cacarocha de la Poncha
Au Mont Loís d’emmoroidas
E d’eczema de Palamà

De Sant Antòni lo racar-bòmi
De Santa Marta La febre carta
La gratarèla a la Batarèla
E l’estrànsia dau Centron
De la Calhòla la pecòla
A la Capeleta la vairoleta
De la Cietat Py la pepia
E lei tressusors de Sant Vitor

E la ronha a la Poncha Roja
Un cascavèu ai Cascadas - Laviá
A de còps si sent que poja
Lo micròba dau Marselhé(s)
A de còps si sent que poja
Lo micròba dau Marselhés
A de còps si sent que poja
Lo micròba dau Marselhés

Mai seriam-ti la metropòli
De la fiera regien PACA
Dau sabon emai de l’òli
Sensa de bandits escapats ?
Tot aquò talament resquilha
mesclant la vida emé lo trespàs
Qu’au banhador de la bordilha,
Bugada es facha quand son macats !

De Pomega toei lei pègos
De Rastonèu l’escotelaire
Lei compaires de Bompard
Lei sensa geina de Sant-Genièrs
Dei Regatas lei renegats
De Santa Ana leis enganas
Lei destrussis de la Destrossa
Lei sacamands de Samatan

Lei manda-bacèus de Sant Marcèu
Lei tras que calucs dei Tres-Lutz
De Sant Just lei Forra-Justina
L’escura-borsons dei Bessons
De la Bricarda lei briscards
De Castelana lei castanhaires
Lei maufatans dei Catalans
Lei còles blancs dau Rocàs Blanc

Dei Baumètas lei boumians
De la Cabucèla lei topiniers
Lei cerca-garrolhas de Planier
E lei favolhas dau Panier
Lei sensa paur dau Pònt de Vivaus
E lei bèus de Sant Bernabèu
Lo samenaire de Sant-Menet
Maurin dei Mauras dau Canet

La sèrp de Sant Joan dau Desèrt
E lei borrèus de Borèu
Viatz que l’a que mancan pas d’Èr
Au nòstre l’a de tombarèus
Viatz que l’a que mancan pas d’Èr
Au nòstre l’a de tombarèus
Viatz que l’a que mancan pas d’Èr
Au nòstre l’a de tombarèus

Quant de plasers, Quant de carn fresca
Quant de doçors, d’enfadament
Se li pren mai que peis en pesca
E se li fa tot entandaument !
Ara volem citar lei glòrias
Porcassieras d’a-passat-temps
E vos n’evocar la memòria
Avant de si dire vai t-en….

De la Ginesta lei sonja-festa
E dei Godas lei gorriniers
Lei ribòtas de la Gavòta
E lei canonges Capitoliers
De la Beguda lei possarudas
De la Crotz-Roja lei ferouges
E lei viechs ravis de Serviera
Lei desaviats de la Pòrta-d’a-z’Ais

Deis Aigaladas lei galòis
E de Lòdi lei custòdis
Lei descaladaires de la Calada
Lei gara-bòn temps d’Arenc
Dau Castèu Sèc lei casteis seras
De Marmosca lei cocha- moscas
Leis artistas de la Vista
dei Cartrós lei catarrós

A la Sauvagiera de vanejaires
Ai Prats Florits lei godiflaires
Lei golamàs de la Maussana
Lei galavards deis Arnavèus
De Casteu-Gombert lei sauta-en-l’èr
A la Jolieta de foita fuieta
Lei marluças dau Merlan
Leis ortolans de la Gròta Roland

Lei cocha-buòus dau Valon de l’Auriòu
E lei joverts de Verduron
La vila es plena de coguiòus
Que s’embanon coma de lurons !
La vila es plena de coguiòus
Que s’embanon coma de lurons !
La vila es plena de coguiòus
Que s’embanon entre gai lurons !

Ara per acabar la tiera
V’anam tot d’una nomenar
Tot ce que dins lei caratèras
D’en vila envita a promenar…
Car ges monuments, de barris
Vos faràn tocar de mai près
Qu’una cagòla ò un bon garri
Lei riquessas dau Marselhés !

A la Savina lei tard-quand-dina
A la Blancarda lei manja-cardas
Lei escarenas de Bon’Avena
Lei manja falhòus dei Calhaus
A Santa Barba lei barbaruts
De Calalònga lei péus lòngs e
Longarud’ais cinq avengudas
De Bèu Mont lei florimonts

D’En Dome lei endorsaires
Dei Grands Carmas Lei desarmats
Lei fe-mentis de Menpenti
E lei carmats dei Martegaus
De Dromèu Lei dromenes
Dau Farò lei gròs calòts
Lei besocós dau Bòn Secórs
E Lei cabeluts dau Cabòt

De Noalhas la pieunalha
De la Roviera lei Vira-vents
Lei conscients de la Concepcien
Lei suc-pelats de l’Operà
Dei dindoletas dau Redon
E d’escavèus a l’Evescat
Ròda-Mont de Montolivet
Leis escolians de Sant Jolian

La Panosa, lei Cròtas, Vauban, Sant-Josèp
La Borsa, En cò de Bòta, Tiers, lei Reformats
Nòstra-Dama Limita, Sant-Joan, Fresc-Valon
La Poma, Sant-Gabrièu, Nosta-Dama dau Mont, Timòna,
Sant-Lop, Sant-Mitre e
Sant-Jiraume, Longchamp, La Paulina, lo Despartament
Sant-Lois, La Delòrma e Palai de Justícia, Santa Margarida,
Madraga eTres-Pònts

La tiera sariá pas completa
Sensa l’apondre onestament
De la Plana lei plan-planós
Que vos la cantan lestament
De la Plana lei plan-planós
Que vos la cantan lestament
De la Plana lei plan-planós
Que vos la cantan lestament

Carnaval es arrivat
Fuma la pipa, fuma la pipa
Carnaval es arrivat
Fuma la pipa sens tabac (bis)
Fuma la …

Legir tot

Carnaval es arrivat
Fuma la pipa, fuma la pipa
Carnaval es arrivat
Fuma la pipa sens tabac (bis)
Fuma la pipa, fuma la pipa,
Fuma la pipa sens tabac (X4)

Ara qu’avem tot acabat
Fasem la festa, fasem la festa
Ara qu’avem tot acabat
Fasem la festa a tot petar (bis)
Fasem la festa, fasem la festa
Fasem la festa a tot petar (X4)

1- Farandoulo de Sant-Feriòu

R- Se plòu, se plòu,
Pèr Sant-Feriòu
Sara batòu pèr li faiòu !
Se plòu, se …

Legir tot

1- Farandoulo de Sant-Feriòu

R- Se plòu, se plòu,
Pèr Sant-Feriòu
Sara batòu pèr li faiòu !
Se plòu, se plòu,
Pèr Sant-Feriòu
Sara batòu, faren de sòu !

Tant pis
Se plòu tout lou tèms,
Fara pas de bèn
I poumo d’amour.
Tant mièi
M’acò dansaren
E badinaren
En parlant d’amour.

Tant pis
Se plòu tout lou tèms
Fara marrit tèms
Pèr li coucourdou.
Tant mièi
Barbatiajaren
E ramassaren
Plen de limassou !

2- De Janet au Grand Jan

Ai, ai, ai, de Janet au grand Jan,
Fau que la bate, fau que la bate.
Ai, ai, ai, de Janet au grand Jan,
Fau que la bate jusqu’à deman.

Ai, ai, ai, de Jan-Pièro de niue,
Fau que la fifre touto la niue !

Moun paire avié tres bèlli fiho (bis)
Tóuti li tres bon’ à marida,
Farigouleto.
Tóuti li tres bon’ à marida, …

Legir tot

Moun paire avié tres bèlli fiho (bis)
Tóuti li tres bon’ à marida,
Farigouleto.
Tóuti li tres bon’ à marida,
Farigoula.

Iéu qu’ère la plus pichouneto (bis)
Li moutoun me mandavon garda,
Farigouleto.
Li moutoun me mandavon garda,
Farigoula.

E pièi dóu tèms que li gardave (bis)
Moun calignaire vèn à passa.
Farigouleto.
Moun calignaire vèn à passa,
Farigoula.

E pièi dóu tèms que me parlavo (bis)
Mi bèu moutoun se soun escapa,
Farigouleto…

De qu’anarai dire à moun paire ?
Que lou loup me lis a manja ,
Farigouleto…

M’enanarai dire uno messo (bis)
A Nostro-Damo de la Pieta,
Farigouleto…

Mai dóu tèms que disian la messo (bis)
Mi bèu moutoun se soun recampa,
Farigouleto...

Ara l’ora s’abança
Es finida la dança
Escota la romança
A de gaire mila ans
I a totjorn pas de …

Legir tot

Ara l’ora s’abança
Es finida la dança
Escota la romança
A de gaire mila ans
I a totjorn pas de saula
Dins aquelas paraulas
E ditz vertat la faula
Del poeta occitan.

Non sabi dins quina ciutat
Un jorn tombèt un plujarat
Que tot òme a pena tocat
Ne demorèt destimborlat.
Totis dessenats manca un
Escapat d’aquel revolum
Que dins son ostal dormissiá
Quand la mala raissa ploviá.

Aqueste d’aver pro dormit
Se levèt salve del resquit,
Venguèt defòra entre las gents
Que fasián fòls experiments :
Un en camisa, l’autre nud
Un escopís coma un perdut
Un tira pèiras a grand crit
E l’autre esquiça son vestit,

Aqueste se pren per un rei
Se quilha, se confla, se crei,
Un menaça, l’autre mal ditz
Quand un renèga l’autre ritz...
Lo que son èime aviá gardat
Ne foguèt esmaravilhat
Ja comprenguèt qu’èran capbords
E agachèt a son entorn.

Agachèt ben d’aval amont
Mas cap de savi trapèt non
E los autris mai estonats
Eran de lo veire senat.
De l’avisar venir plan suau
Siguèron : "Qu’es aquel colhaud
Que çò que fasèm non pòt faire ?"
Es inocent a lor vejaire.

E li cridan de fòl, de fat
Qui lo carpana, qui lo bat
Qui lo brandís e qui lo buta,
Tant que lo paure en desbaruta
Fugís en grand pena, en grand mal
S’amagar lèu a son ostal
Ont arribèt fangós, mièg mòrt
Mas plan content d’èsser a bon pòrt.

Aquela faula ditz ben pro
Cossí los òmes ara son,
Lo temps present es la ciutat
Que n’es tot plen de dessenats.
La pluèja que çai es casuda
Aquò’s l’enveja : n’es venguda
Per orgulh la foliá cobesa
Que tota la gent a perpesa.

E se n’i a un de Dieu gardat
Ja lo tenon per desvariat
Li cèrcan brega sens quitar
Pel tropèl li faire sutar.
Mas el vei un pòble caluc
Que lo sen del mond a perdut
E sómia d’una autra ciutat
Ont jamai plòu suls banhats.

Non sabi dins quina ciutat
tombèt del cèl un plujarat
que tot òme ta pena tocat
ne demorèt destimborlat.

Totis …

Legir tot

Non sabi dins quina ciutat
tombèt del cèl un plujarat
que tot òme ta pena tocat
ne demorèt destimborlat.

Totis desenats manca un
escapat d'aquel revolum
que dins son ostal dormissiá
quand la mala raissa ploviá.

Aqueste ser d'aver pro dormit
se levèt salve del resquit,
venguèt defòra entre las gents
que fasián fòls experiments :

un en camisa, l'autre nud,
un escopis coma un perdut,
un tira pèiras a grand crit
e l'autre esquissa son vestit.

aqueste se pren per un rei,
se quilha, se confla, se crei,
un menaça, l'autre mal ditz
quan un renèga l'autre ritz...

Lo que son èime avia gardat
ne foguet esmeravilhat,
ja comprenguèt qu'èran capbords,
e agachèt a son entorn.

Se cap de savi non veiriá,
se de savi non trobariá ;
mas los autres mai estonats
èran de lo veire senat.

De l'avisar venir plan suau
diguèron : "Qu'es aquel colhaud
que çò fasèm non pòt faire ?"
Es innocent a son vejaire,

e li cridant de fòl, de fat
qui li carpana, qui lo bat
qui lo brandís e qui lo buta,
tant que lo paure en desbaruta

fugís en grand pena e grand mal
s'amagar tot dreit a l'ostal
on arribèt fangos, mièg mòrt
mas plan content d'èsser a bon pòrt.

Aquesta faula ditz ben pro
del temps e del mond coma son,
lo temps present es la ciutat,
que ia mai plogut suls banhats.

La pluèja que çai es caiguda
aquò's l'enveja : n'es venguda
per orgulh la foliá cobesa
que tota la gent a perpresa.

E se n'i a un de Dieu gardat
ja lo tenon per desenat
mal el vei un poble caluc
car lo sen de Dieu a perdut.

Totis tènon per desenat
lo que'l sen del mond a daissat.

Tous les soirs mon cagant de père
Me ronchonne : « tu es un vaurien !
Tu aimes bien manger, …

Legir tot

Tous les soirs mon cagant de père
Me ronchonne : « tu es un vaurien !
Tu aimes bien manger, tu ne veux rien faire ;
Un jour tu finiras mal, c’est certain ! »
J’ai envie de lui dire : « Oh fan !
La vie ne doit pas être une torture,
Cu es pas feniand, cu es pas gromand
Qu’un tron de dieu lo cure. »

Cu es pas feniand, cu es pas gromand
Qu’un tron de dieu lo cure !

Au lieu de naître comme une canaille,
Sixième d’un pauvre ouvrier maçon,
Pourquoi je ne suis pas sorti des brailles
D’un riche commerçant ou d’un patron !
Moi, si paresseux !
Quelle belle vie !
Quel plaisir si j’avais eu du pognon !
Oh quel bonheur !
Tu veux mon avis,
De pouvoir me goinfrer comme un cochon !

L’année passée, au moment des fêtes,
Dans ma poche il n’y avait plus un radis,
Jeûner, pour moi c’est vraiment trop de peine ;
Surtout le 25 décembre à minuit !…
Zou au fripier,
Adieu mon blouson,
J’en ai tiré un bon paquet de tunes,
J’en ai eu assez
Pour un gueuleton,
Chez Passédat, oh fan quelle fortune !

Aujourd’hui chacun parle politique,
Je ne m’en mêle pas, je n’y comprends rien ;
Mais le premier devoir de la République
Devrait être de nourrir ceux qui n’ont rien !

Felis Galean aviá
Emparat a mendicar
Lo sièu pan
Ai forestiers dau casinò
Diguèt un jorn
A Nore Ciais
Dau …

Legir tot

Felis Galean aviá
Emparat a mendicar
Lo sièu pan
Ai forestiers dau casinò
Diguèt un jorn
A Nore Ciais
Dau nissart n'en fan un can
Aquèu monde
Lo capissi ; pas m'en vau

M'en vau dont espelisse
L'estela dau sera
Sus li ribas d'en palhon
Quora an tirat
En Pellegrini
En causa d'una mita
N'an arrestat tres
De l'as de piqua
Degun dei tres a parlat
En galera an mandat Nore
En junh
Dau mille nòu cent vint

Non veira pus naisser
L'estela dau sera
Luenh dei ribas d'en palhon

Un ome veliá crompar
La maïon de Nore Ciais
Felis li respondet
V'ai t'en
L'argent non pau pagar
La vergonha e la foliá
Nautres vendem pas
La terra dei vivents

Nore revendra coma
L'estela dau sera
Sus li ribas d'en palhon

Pi lo temps
A passat
Nore Ciais es revengut
Li febres de Cayenna l'an crucit
Sai Nore
Cau pas laissar creisser
L'erba sus lo camin
Que mena
A la maïon d'un amic
O Felis mon fraire
Li serà basta d'erba
Per cerbir lo mieu còr ferit
Ma vòli veire
Un darnier còup
Calar l'estela
Dau sera
Sus li ribas d'en palhon.

repic :
Féliç Castan, Féliç Castan
Féliç Castan un escrivan de Montalban
Féliç Castan, Féliç Castan
Féliç Castan un filòsòf …

Legir tot

repic :
Féliç Castan, Féliç Castan
Féliç Castan un escrivan de Montalban
Féliç Castan, Féliç Castan
Féliç Castan un filòsòf occitan
Féliç Castan, Féliç Castan
Féliç Castan, un escrivan de Montalban
Féliç Castan, Féliç Castan
Féliç Castan, un qu’à plan fach per l’occitan.

Féliç Castan es un fabulos pensaire
Un famos organizaire
Tanbèn un òmé d’action
Trabalha sur cada front
Ambé coratge e patiencia
Grandissima es la seù sciencia
Per totis es una font

A fondat trente ans i a
Lo Festival de Montalban
E la mòstra del Larzac
Que los pintres n’en badat
Las Edicions Cocanha
Quel las legi tot i ganha
E lo centre del Baròc
Qu’i venon dempei New-York

Dempei 50 ans se bat
Contre l’aranha unitarista
E sa tela centralista
Es pas encore acabat
Son action es inspirada
Per de Perbosc la pensada
Per Nelli e per Girard
A pas causit los pus ringards

Es un òme d’escotar
De plan ausir, per i soscar
Per discutir melhor i a pas
E per charrar acò va plan
Cal meditar sas ideias
Avant que de las jutgar
Veretz ben que son novelas
E que los cal ensajar.

Fèm ren, nos fan pausar l’usina

Despuei dètz jorns va de bolina
E dau còp l’obrier de cantèu.
Quand trabalham …

Legir tot

Fèm ren, nos fan pausar l’usina

Despuei dètz jorns va de bolina
E dau còp l’obrier de cantèu.
Quand trabalham ambé ma frema,
Nòstra borsa es talament sema
Que se li vei totjorn l’estèu.
Mai uei, doble dieu, que secutgi.
Pas’n pie per s’escaufar lo fetgi,
Pas’n pie per se crompar d’arton.

Fèm ren, nos fan pausar l’usina...

Aquò va durar cinc setmanas
Fumarem la pipa de cana
E viurem coma de santons.
De cinc setmana, ges de paga.
E aquel auvari s’embraga
Just en ivèrn totei leis ans
Just quand lo sale temps poncheja
Lo mèstre ambé sa mina freja.

Fèm ren, nos fan pausar l’usina...

Ais obriers van li levar lo pan
Nos ditz : "Mei cambaradas
Avèm fach una marrida annada
Fau que sarrem la mecanica.
A sei gròs socits la mestrisa
Dins l’usina o dins la remisa
Lo trabalh es amolonat
Cu sap se vendrà la pratica..."

Fèm ren, nos fan pausar l’usina...

Que cal patir d'èsser una femna
A cada jorn sufís sa pena
Caliá breçar, far la cosina
Dempuèi vint ans …

Legir tot

Que cal patir d'èsser una femna
A cada jorn sufís sa pena
Caliá breçar, far la cosina
Dempuèi vint ans plègui l'esquina
A cada jorn sufís sa pena
Que cal patir d'èsser una femna
Ai la bugada sul bartàs

Baste deman ploguèsse pas

De tant qu'ai sofèrt dins ma vida
Ai pas lèser d'èsser marrida
Entre mon òme e los enfants
Se son demesits mos vint ans
Ai pas lèser d'èsser marrida
De tant qu'ai sofèrt dins ma vida

Ai la bugada sul bartàs
Baste deman ploguèsse pas

L'amor s'es negat dins lo temps
Nos tornam pas aimar sovent
Dins nòstra cambra i a lo lèit
Que demòra freg cada nuèit
Nos tornam pas aimar sovent
L'amor s'es negat dins lo temps

Ai la bugada sul bartàs
Baste deman ploguèsse pas

Pòrta de lenha, mon amic
Farem de fuòc beurem de vin
Dins lo còr de la chiminièra
Farem cremar nòstra lassièra
Farem de fuòc beurem de vin
Pòrta de lenha, mon amic

Ai la bugada sul bartàs
Baste deman ploguèsse pas

N’ai una femna qu’es pichona
Pòdi ben dire pòdi ben dire
N’ai una femna qu’es pichona
Pòdi ben dire qu’es …

Legir tot

N’ai una femna qu’es pichona
Pòdi ben dire pòdi ben dire
N’ai una femna qu’es pichona
Pòdi ben dire qu’es pichona

Am un pam de tela grisa
Io n’ai fach una camisa
E del rèsta un camison
Pòdi ben dire qu’es pichona

Amb un closca d’avelana
Io n’i ai fait una cabana
E del rèsta un cabanon
Pòdi ben dire qu’es pichona

D’una agulha d’espuntada
Io n’i ai fait una agulhada
E del rèsta un agulhon
Pòdi ben dire qu’es pichona

De la pèl d’una mirgueta
Io n’i ai fait una capeta
E del rèsta un capeiron
Pòdi ben dire qu’es pichona

Un limac sus son esquina
La pòrta vers sa mairina
E la tòrna a la maison
Pòdi ben dire qu’es pichona

O mon bòn Joan, ò mon collèga
M’en arriba una qu’empega !
Mai dins que trauc de monde siam,
M’an …

Legir tot

O mon bòn Joan, ò mon collèga
M’en arriba una qu’empega !
Mai dins que trauc de monde siam,
M’an pas dich : "vai t’en, vai feniant !"
Vaicí la causa : dins l’usina,
On èri despuei quaranta ans
Lo mèstre mi fasiá la mina.
Disiáu ren, mei pichons an fam,
Maugrat qu’aguèssi ges de pauva
Au trabalh, èra pas content.

Vouguèri n’en saupre l’encausa,
Car durava despuei tròp longtemps.
Ièr, enfin, ma paciença lassa,
Anèri veire lo patron,
E li diguèri, tèsta bassa :
"Es-ti perque n’en fau pas pron,
Trobatz que trabalhi pas gaire
Que pòdi plus v’acontentar ?"

"Començatz a venir dins l’atgi"
Mi respondèt ambé son sang plan,
"Despuei quauquei temps vòstre obratgi
Es mau fach e puei siatz feniant,
Se vos ai gardat enjusqu’ara
Es per pietat, ara es finit.
Vos doni quauquei jorns encara."
Ieu cresiái de m’estavanir.

"Coma una estraça, mi gitatz,
Ieu, que de cent mila manieras
Per v’enrichir, mi siau votat."
Mi diatz : "Mi rapòrtes plus fòrça,
Siás mòle, vas d’aise au trabalh,
As de peus blancs, ton còrs si tòrça.
E puei siás feniant, vai-t’en vai..."