REPIC : Qu’es arribat après l’oratje
Tu l’arcolet de Sent Martii
Qu’as empliat mon cô de coratje
Lou sou que …

Legir tot

REPIC : Qu’es arribat après l’oratje
Tu l’arcolet de Sent Martii
Qu’as empliat mon cô de coratje
Lou sou que la tourna lusi.
Ent’au bounur tu que m’apères
Adiu tristesse, adiu turmens !
En espian tas coulous tan bères
Que boï tornar creder au printems

Roje com u so-coc per u sé estibenc
Jaune com garbes d’or sus los cams de romén
Berd com en abriù la hierbe qui pundeja
Briulet coum lo liri qui sus lou mount sauneje

Iraniat com l’eslame hens la cheminèlhe
Indigo com los lacs de nostes Pyrenées,
Blu com los beroïs oelhs de la doce Mariou,
Qu’em uros de canta la joenesse e l’amor !

D’un canton prigond de la nuèit arriba l’arna dins lo lum e dança la festa capborda

De lo que crei …

Legir tot

D’un canton prigond de la nuèit arriba l’arna dins lo lum e dança la festa capborda

De lo que crei que ja l’ensorda aital s’acaba dins lo fum de sas alas a la grasilha

E tomba dins las escobilhas

Repic : L’arriu s’ey escapat, que nou’s pot estangar,
Que s’en ba douçamen, ’taus pays de capbat.
Qu’a lou cap …

Legir tot

Repic : L’arriu s’ey escapat, que nou’s pot estangar,
Que s’en ba douçamen, ’taus pays de capbat.
Qu’a lou cap mountagnou, e lous pès en la mar,
Ta seguir lou sorelh dou die au lendouma.

Eslurran sus lou tems coum l’arros deu mati,
Que carreja ue bots, tot au loung deu cami.
Si lou ceu se poudè, u moumen esclarir,
Canteri sa cansou chens cercar nade fi.

Qu’as entenut lous crits dous maynats en estiu,
Qui bienen descoubrir la frescou de tu briu,
En u aute batiau, la gauyou d’esta biu
E d’aber lheu trobat, ue houn deu boun Diu.

Qu’as dançat, beth tems a, dab lou co deu mouli
D’aquet rondeu d’amou, n’as pas jamei guarit,
Enta saber toutu, desbrouba l’arreguilh
Qu’as biadjat toustem plus, mes shens jamey partir.

Tu lo pichòt escriban en èrba
Que sómias, innocent de Menèrba,
D’èsser Marcabrun lo trobador
O lo cançonièr de la …

Legir tot

Tu lo pichòt escriban en èrba
Que sómias, innocent de Menèrba,
D’èsser Marcabrun lo trobador
O lo cançonièr de la Crosada,
Pèir de Garròs o Bertrand Larrada,
Godolin, Mistral o mai Bodon ;
Que tanplan siás coma la luna,
Mas quas dins lo fons de ton còr una
Vocacion d’escriveire public,
Qu’espèras far mestièr de pöeta,
Ausís la non-parelha recèpta,
Escota plan mon Art Pöetic.

Un, te cal faire dins l’esoteric(a)
Se vòles espantar la critica,
La far bandar, bavar de plaser,
Pondre quicòm que vòlga res dire
De quin biais qu’òm vire o revire,
Que degun i comprenga pas res.
Dos, vira lo cuol a la musica
E torcís lo còl a la metrica,
Vai a la linha quand te prusís,
E las gents van cridar al miracle,
T’encensar e portar al pinacle
Ton estatua en òr massís.

Puèi, te cal desarmar de coratge,
Sul mestièr jamai tornar l’obratge,
Te copar pas lo cap al trabalh :
La pöesia, mai la pus bèla
Val pas un bastet a la cervèla,
Pus lèu es plegada e melhor val.
Agradaràs pas tanpauc se trimas
Coma un con per trobar qualques rimas,
Aquò, uèi, es pas pus de sason :
Amor, totjorn, guitarra e ganarra
Èra bon fa dos sègles, mas ara
Las rimas an perdut lor rason.

Deuràs enfin, sens chicas ni micas,
Dins los escandes, las polemicas,
A la rampa téne’ arrapat,
Trempar ta pluma dins l’escopinha,
Escarraunhar lo que te grafinha,
Chapar se vòls pas èsser chapat.
Se defendre del bèc e de l’ongla,
Drollet, es la lei d’aquela jongla
De Prometèus desencadenats,
Ont, l’uèlh de falquet e la dent dura,
Sens talent, sens pietat, cadun cura
Lo fetge dels vesins condemnats.

Vaquí, pichon, çò que cal comprene
Per far pöeta mas me vas téner
Per un m’as-colhonat-quand-t’ai- vist
Qu’ai daissat ieu aquelas metòdes
Infalhibles per d’autres que pòdes
Jutjar que datan de l’Antecrist.
Sèm pas pus qu’una pichòta còla,
Nosaus, los vièlhs de la vièlha escòla,
Que rimam de la vièlha faiçon,
E, se mos vèrses son bons pel trast e
Mai s’es marrit mon pöema, baste
Que foguèsse una bona cançon,
Una bona cançon.

Aquel ase n’a dins l’ase de far l’ase a tot moment

Mai vietase qual podrià dins sos uèlhs en margarida …

Legir tot

Aquel ase n’a dins l’ase de far l’ase a tot moment

Mai vietase qual podrià dins sos uèlhs en margarida

Veire pas lo cel tot blaù e de pradas tot lo long

Quand se manja lo sorelh en forma de cardabèla

E quand s’engolis la luna dins las tanas de la nuèit

Aquel bogre d’ase fote peta mai naut que son cuol

Escotatz un pauc que vos conte
ce que m'arribèt en camin
montat gaiament sus mon ase
ne rencontrere Catin ! …

Legir tot

Escotatz un pauc que vos conte
ce que m'arribèt en camin
montat gaiament sus mon ase
ne rencontrere Catin !
Coma èra sola la drolleta,
veire-la ie vau planetet
e ie diguère : « ma migueta,
Escota un momenetet :

S'un jorn te vos maridar A, a, a
ende ieu sans mai tardar A, a a, a
vòle que quicòm m'escrase
se te balhe pas mon ase,
Mon ase a mai quicòm mai Ai, ai, ai !
qu'es polit coma non sai Ai, ai, ai !
Tiraràs d'aicí, tiraràs d'ailai
faràs çò que te plai.

Catin èra aquí qu'escotava
ce que ie disiái en amor
e sens se faire de 1a bila
disiá : «Contunha totjorn !»
Mon ase era 'qui que guinchava
lo bèl morre de ma Catin
quand ieu parlave. el bramava
e repetava aquel refrin

S'un jorn te vos maridar A, a, a
ende ieu sans mai tardar A, a a, a
vòle que quicòm m'escrase
se te balhe pas mon ase,
Mon ase a mai quicòm mai Ai, ai, ai !
qu'es polit coma non sai Ai, ai, ai !
Tiraràs d'aicí, tiraràs d'ailai
faràs çò que te plai.

De suita arribat au vilatge,
Monsur lo mèra vau trobar
afin de nos metre en menatge
e podre nos maridar.
Catin era qui qu'escotava
tot çò que lo mèra disiá :
«Auriái jamai cregut qu'un ase
seguèsse la flor d'irangiér !

Ara que siás maridat A, a, a
ende ieu sans mai tardar A a, a, a
A ma Catin qu'es tant bèla
li ai balhat mas doas flanèlas
doas camisas, tres tricòts Ò, ò, ò
quatre o cinc parelhs d'esclòps Ò, ò, ò
Catin es polida, amai lo magòt,
Catin a tot aquò.

L’ase d’Alegre fai testament
Laissa la vida per lo convent

E levrin e levron ton-ton
E levran dalión e levrin …

Legir tot

L’ase d’Alegre fai testament
Laissa la vida per lo convent

E levrin e levron ton-ton
E levran dalión e levrin e levron

Laissa las chambas ai pauri sòps
Quora corrián, corrián au galòp

Laissa ‘s’aurelhas ai pauri chòrnhs
Quora auvián, auvián da luenh

Laissa l’uelhes ai pauri bòrnhs
Quora veián, veián da luenh

Laissa l’òsses ai pauri chans
Quora mordián fasián an! an!

Laissa la coa ai cusiniers
Parar las moishas dai potagiers

L’ase d’Alegre fai testament
Laissa la vita per far convent
e le vririn e le vron tron tron
e le …

Legir tot

L’ase d’Alegre fai testament
Laissa la vita per far convent
e le vririn e le vron tron tron
e le vran da lion e le vrin e levron

Laissa las aurelhas als paures chòrnhs
Cora auviàn, auviàn da da lònh

Laissa ueilhes als paures bòrnhns
Cora veian, veian da da lònh

Laissa las chambas als paures sòps
Cora corian, corian al galòp

Laissa las uòsses els paures chans
Cora mordian fasian An ! An ! An !

Laissa la coa als cosinier
Para las moissas dals potagiers

Aurèm d'aquel pan,
Daurat com'una filha
Jos los solelhs fiers.
Del vin de doman
De lo que tant petilha
Emài …

Legir tot

Aurèm d'aquel pan,
Daurat com'una filha
Jos los solelhs fiers.
Del vin de doman
De lo que tant petilha
Emài quand s'enduèrm.
Quò's del sang qu'aurèm
Dins la blavor veinada
E aurèm sovent
Diluns en dimenjada.
Mas quel temps sens paur
Serà l'ATGE D'AUR.

Aurèm un lèit nud
Cavat com'una filha
Dins lo sable fin.
Aurèm d'aquels fruchs,
De los que se grapilhan
Dins lo prat vesin.
Aurèm ben segur,
Al prigond deus problemas,
Tots los becs d'azur
En naut que se permenan.
Mas quel temps sens paur
Serà l'ATGE D'AUR.

Aurèm una mar
A rasás de l'estela.
Dins lo vent bufant,
Un ivèrn mai tard
Coma'questa cigala
Dins sos pials tot blancs.
Aurèm mas l'amor
Per tot solet domeni
E tots los discors
S'acabarán per "T'aimi".

Que vengue sesns paur,
Vengue l'ATGE D'AUR.

Art’aquí l’Atissaira
Que vos ven picanhar
De dançaire en dançaire
Corrís sens s’arrestar. (bis)

Anem pichon
Passa la cadena
Subre …

Legir tot

Art’aquí l’Atissaira
Que vos ven picanhar
De dançaire en dançaire
Corrís sens s’arrestar. (bis)

Anem pichon
Passa la cadena
Subre cent drollons
N’i a pas un de bon. (bis)

Art’aquí l’Atissaira
Que vos ven picanhar
De dançaire en dançaire
Corrís sens s’arrestar. (bis)

Ara la molhièr
Dança la borrèia
Bradís lo drelhièr
I pòdes pas res. (bis)

Art’aquí l’Atissaira
Que vos ven picanhar
De dançaire en dançaire
Corrís sens s’arrestar. (bis)

Ara pertot
Avèm la gobèrna
Amai en amor
Avètz pas mai lo mot.

Art’aquí l’Atissaira
Que vos ven picanhar
De dançaire en dançaire
Corrís sens s’alassar. (bis)

Anem pichon
Passa a la padena
Subre cent drollons
N’i a pas un de bon
Anem pichon
Passa a la padena
Subre cent drollons
Seràs benlèu lo bon.

Art’aquí l’Atissaira
Que vos ven picanhar
De dançaire en dançaire
Corrís sens s’alassar. (bis)

Ara la molhièr
Dança la borrèia
Fa lo cavalhièr
I pòdes pas res (bis)

Art’aquí l’Atissaira
Que vos ven picanhar
De dançaire en dançaire
Corrís sens s’alassar. (bis)

Ara pertot
Avèm la gobèrna
Amai en amor
Avètz pas mai lo mot...

La beluga gisclava
De las peiras de fuòc
Pasmens èra una brava
Besonha mai qu'un jòc

Per faire la cosina …

Legir tot

La beluga gisclava
De las peiras de fuòc
Pasmens èra una brava
Besonha mai qu'un jòc

Per faire la cosina
Uèi ambé lo progres
Siam servits per l'usina
E mancam pus de res

Construisián un barratge
Brullavan lo carbon
Per caufar lo potatge
Ara l'uranion

Nos promet l'energia
Pas cara a volontat
Viva l'ecologia
L'atòm es arribat

Ages pas paur se peta
la centrala deman
Se tota la planeta
Es un Iroshimà

Avèm previst de faire
D'abrics de sosterranhs
Segur i metrem gaire
Que los sabents los grands

L'Umanitat avança
Qual podriá l'empachar
Sortissèm de l'enfança
Plan planet e dejà

Una moleculeta
Te pòt petar pel nas
T'envoiar a perpeta
D'onte tornaràs pas

Dieu garda aquel que l’a plantat l’aubre de la camba tòrta,
Que sens aquel ieu serai mòrt, l’aiga m’auriá poirit …

Legir tot

Dieu garda aquel que l’a plantat l’aubre de la camba tòrta,
Que sens aquel ieu serai mòrt, l’aiga m’auriá poirit lo còrs.

Al prèp de ieu me val melhor una cantina qu’una filha,
Una cantina la beuriái apuei ma mia t’aimariái.

Ma maire quand m’auretz perdut me cal pas cercar a la gleisa.
Cal anar drech al cabaret; aquí benlèu me traparetz,
Redde i serai coma un piquet.

Ma maire ieu quand serai mòrt, m’enteraretz dins una cava,
Los pès virats a la paret e lo cap jos lo robinet.

Dieu garda aquel que l’a plantat,
A l’aubre de la camba torta,
Sense el benlèu, ieu seriái mort
L’aiga m’auriá …

Legir tot

Dieu garda aquel que l’a plantat,
A l’aubre de la camba torta,
Sense el benlèu, ieu seriái mort
L’aiga m’auriá poirit lo còr

Aimariái mai a mon costat
Una botelha qu’una dròla,
Una botelha la beuriái
Alara dròla t’aimarái

Ma maire quand m’avètz perdut
M’anessètz pas cercar a la glèisa
Mas anatz drèit al cabaret
Aquí segur m’i traparetz

Ma maire quand ieu serai mòrt
Entendretz plorar las otessas
Que vos diràn lo còr dubert :
A lo brave òme que se pèrd

1.
Una cara que soritz
Al nenon que s'endormís
Èri pas qu'un enfanton
Abelit, plan coquinon.

refrain:
M'a bolit e …

Legir tot

1.
Una cara que soritz
Al nenon que s'endormís
Èri pas qu'un enfanton
Abelit, plan coquinon.

refrain:
M'a bolit e rebolit
Per mon paire aganit
Ieu sortissi de mon niu
Chiu chiu chiu encara soi viu

2.
La mairastra a còps de pal
Cambavirava l'ostal
Ieu ploravi dins mon brèç
Tremolant del cap als pès.
refrain

Trio
La femnassa, morruda pudiá l'aigardent
Reganhava, cridava sovent
Lo solelh dins lo cèl escampava son fuòc
Lo papà atelava los buòus.
D'aquel temps Riconèl se plorava solet
Lo lauraire trimava totjorn
Per darrèr son parelh, aganit, assedat
Li trigava d'aver son manjar.

3.
Me sagnèt, me trocegèt
Dins la sopa me getèt
Al meu paire quand foguèri prèst
Ma soreta la portèt
refrain

4.
La Liseta muda de paur
Qu'òm li fasca lo meteis sòrt
Los òssaments enterrèt
Un arbrilhon ie plantèt.

refrain final
Jós l'alba vendretz entendre
L'aucèl gris color de cendres:
Ma mairastra pica-pastra
M'a bolit e rebolit;
E mon paire lo lauraire
M'a manjat e rosegat;
Ma soreta la Liseta
M'a plorat e sospirat;
Jós un arbre m'a enterrat...
Chiu chiu chiu encara soi viu.

Es un grand tipe, mon espanhòu
L’espanhòu tipe, mon rossinhòu

Mon òme canta, per m’agradar
Sus sa guitara, mon aucelàs …

Legir tot

Es un grand tipe, mon espanhòu
L’espanhòu tipe, mon rossinhòu

Mon òme canta, per m’agradar
Sus sa guitara, mon aucelàs

« L’Aucèu ! L’Aucèu ! » lei gents li dison :
« L’Aucèu ! L’Aucèu ! » un pauc d’en pertot,
Au cèu, « L’Aucèu ! » es mon cantador
« Aucèu ! Aucèu ! » e t’ai dins la pèu !

Quora m’aprocha, perde la votz
Seis mans son longas, mon papa-ros

Es grand mon tipe, coma un pantalh
Que parla e parla, mon papagai !

« L’Aucèu ! L’Aucèu ! » lei gents li dison…

Un jorn m’a dich : « Veirem la mar, farem la fèsta, a Tossa de Mar ! »
E siáu urosa, Ajocador ! Balin-balan, tòrna l’amor !

« L’Aucèu ! L’Aucèu ! » lei gents li dison…

Quin te’n va l’aulhada aulhèr, quin te’n va l’aulhada?
Plan que’m va l’aulhada augan, l’an qui vien, dilhèu pas tant …

Legir tot

Quin te’n va l’aulhada aulhèr, quin te’n va l’aulhada?
Plan que’m va l’aulhada augan, l’an qui vien, dilhèu pas tant
Qu’an passat capsus Bagés, la tèrra desirada

Lo matin son a l’omprè, lo vèspre a la solana
’lavètz que hètz, vos, aulhèr, -Dromi dens la cabana
Pensam a har lo miussat, lèu après la lhavada
Puch quan èm arregolats, batem la calhada

De çò qui èm drin fatigats drin luènh qu’ey l’aigueta
Mes certes, non èm tròp talats, sovent bevèm laitòta
Çò qui n’s da plan de chegrin, la scrabas mancan ben
Tan pòc n’auram au matin lait qui desiravèm

En passant a l’arre-plan s’i son esbarjadas
Los carboès de Lavedan las i an espleitadas
Quin te’n va l’aulhada aulhèr, quin te’n va l’aulhada?
Plan que’m va l’aulhada augan, l’an qui vien, dilhèu pas tant

Parlatz-me de la pluèja e non pas del bèl temps,
Que me fa romegar e cracinar las dents ;
Del …

Legir tot

Parlatz-me de la pluèja e non pas del bèl temps,
Que me fa romegar e cracinar las dents ;
Del bèl asur n’ai un racatge…
Perqué l’amor mai grand que visquèri aiçà-bas,
Lo devi a Jupitèr, al poder de son braç :
Me davalèt d’un cèl d’auratge.

Un vèspre de novembre, endessús mon teulat,
S’ausissiá un tronàs qu’aviá reviscolat
Tot lo país per sa poténcia ;
Bondissent de son lièch en rauba de satin,
Ma vesina tustèt, o disi sens mentir,
Per reclamar mon assisténcia.

Siái soleta e ai páur, dobrissètz sioplet,
Mon espós es partit, valent e tranquillet,
Nos cal ben faire a la carreta :
Tre que brilha un eslhauç, deu quitar son ostal
Per ganhar nòstre pan, va vendre, es aital,
Sos paratròns quand lo cèl peta.

Benesiguent lo nom de Benjamin Franklin,
L’enrodèri sens pena de mon braç calin,
E l’amor faguèt la seguida.
Tu que vendes de paratròns fièr coma un gal,
Perqué n’as pas pensat d’equipar ton fogal ?
Es l’oblit pus grand de ta vida.

Quand la luna posquèt mostrar son primièr rai,
La bèla aviá enfin conjurat son esfrai,
E retrobat tot son coratge ;
Rejonhèt son marit, véser s’aviá secat,
Me donant rendètz-vos los jorns de temps macat,
Cada còp que farà auratge.

Desempuèi aquel jorn, ai lo morre levat,
Ai badat cap al cèl, esperant lo rebat
D’una pichòta nivolada ;
Agachant l’estratús, espinchant lo nimbús,
En faguent de clinhets al pus pichòt nimbús,
Ailàs es pas jamai tornada.

Dins aquesta serada son òme vendèt
Tant de tròces de fèrre qu’aquò lo rendèt
D’un còp richàs e milionari ;
E l’aviá carrejada jol cèl sempre blau
Que cobrís lo desèrt d’un país escamau
Se rabinar lo tafanari.

Baste que ma cançon, en volant dins l’etèr,
Anèsse li parlar del braç de Jupitèr,
Que per la vida nos assembla,
Li contar qu’un tronàs assassin e brusent
Dins lo mil de mon còr a daissat lo dessenh
D’una floreta que la sembla.

L’auriòl a nòu (uèit, sèt, sièis, cinq, tres, dos, una) plumetas
L’auriòl a nòu plumetas
Que van coma lo vent, …

Legir tot

L’auriòl a nòu (uèit, sèt, sièis, cinq, tres, dos, una) plumetas
L’auriòl a nòu plumetas
Que van coma lo vent, las plumetas dauradas,
Que van coma lo vent, las plumetas d’argent.

L’auriòu qu’a nau plumetas
Que van com lo vent
Las plumetas dauradas
Que van com lo vent,
Las plumetas d’argent. …

Legir tot

L’auriòu qu’a nau plumetas
Que van com lo vent
Las plumetas dauradas
Que van com lo vent,
Las plumetas d’argent.

L’auriòu qu’a uèit plumetas …

L’auriòu qu’a sèt plumetas

L’auriòu qu’a sièis plumetas

L’auriòu qu’a cinc plumetas

L’auriòu qu’a quat’ plumetas

L’auriòu qu’a tres plumetas

L’auriòu qu’a doas plumetas

L’auriòu qu’a una plumeta
Que va com lo vent,
La plumeta daurada
Que va com lo vent
La plumeta d’argent.

L’auriòu qu’a nau plumetas,
Qui van com lo vent,
Las plumetas dauradas,
Qui van com lo vent,
Las plumetas d’argent. …

Legir tot

L’auriòu qu’a nau plumetas,
Qui van com lo vent,
Las plumetas dauradas,
Qui van com lo vent,
Las plumetas d’argent.

L’auriòu qu’a ueit plumetas...

Qu’es partit ausero
Qu’as gahat la volade,
N’arralha més eth so
Per aqueste contrade.
Quoan t’en vas ausero
Loegn de …

Legir tot

Qu’es partit ausero
Qu’as gahat la volade,
N’arralha més eth so
Per aqueste contrade.
Quoan t’en vas ausero
Loegn de noste boscadye,
Tot qu’eï brume e negro
Shens ton beroï ramadje.

On es tendre ausero,
En ue branque estrandjère?
Que t’es pausat solet
E ma vots que t’apèra!
Si sabès ausero
Quoan e quoan de pensades,
Totes plées d’amor,

Eth ausero s’en va,
Com éra aïgue hoeïtiva,
De l’arriu frès e clar
Qui cort ta ue aute arribe.
Mes eth que tournera (bis)
E dens mon ame triste, (bis)
Eth sor que-s lhevera, (bis)
Ausero tourna viste! (bis)

L’aute dia hens la horrèra la qui s’en va au tribalh
Qu’encontrèi ua bergèra qui m’espiava com un miralh
Aquiu …

Legir tot

L’aute dia hens la horrèra la qui s’en va au tribalh
Qu’encontrèi ua bergèra qui m’espiava com un miralh
Aquiu que’m digoi charmant garçon
Sauta deu bus e au burèu de tira a gaucha
Aquiu que’m digoi charmant garçon
Ve’n li cantar ua cançon

Quinh va ? Que va !

Tà pláser a la bergèra que’m hèi a li devisar
Quinh hètz tà’vs trobar tan bèra au moment de tribalhar
Aquiu que’m digoi charmant garçon
Sauta deu bus e au burèu de tira a gaucha
Aquiu que’m digoi charmant garçon
Estanca aquiu ta cançon

Quinh va ? Que va ?

A l’estanc de Laherrèra qui ei au ras deu men tribalh
Que m’èi deishat la bergèra qui s’espiava en son miralh
Aquiu que’m digoi charmant garçon
Sauta deu bus e au burèu de tira a gaucha
Aquiu que’m digoi charmant garçon
Cau cercar ua auta cançon

Quinh va ? Que va !

Mes un dia hens la horrèra la qui se’n va au tribalh
Que’m sederèi au ras de la bergèra
Que m’espierà com un miralh
Que’m diserà charmant garçon
Sauta deu bus e au burèu de tira a gaucha
Que’m diserà charmant garçon

Hè’m plaser, canta ta cançon.

Quinh va ? Que va !

Musica e tèxte: tradicional collectat per Joan Poueigh, L'aute jorn dins l'òrt, L'entendèri que plorava, E ieu que me'n aprochavi, …

Legir tot

Musica e tèxte: tradicional collectat per Joan Poueigh, L'aute jorn dins l'òrt, L'entendèri que plorava, E ieu que me'n aprochavi, Li diguèri en sospirant : "Malurosas son las filhas Qui se'n fisan als galants." ------------------------------ L'autre jour dans le jardin, Je l'entendis qui pleurait, Et moi je m'en approchais, Je lui dis en soupirant : "Malheureuses sont les filles Qui se fient aux galants."

L’aute jorn dins l’ort,
L’entendèri que plorava,
E jo que me’n aproishavi,
Li diguèri en sospirant :
"Malurosas son las …

Legir tot

L’aute jorn dins l’ort,
L’entendèri que plorava,
E jo que me’n aproishavi,
Li diguèri en sospirant :
"Malurosas son las filhas
Qui se’n fisan aus galants."

L’aute jorn m’i permenèvi
He, he, he laderiderena
Suu camin de Talèra
He, he, he laderiderà

Suu mon camin jo …

Legir tot

L’aute jorn m’i permenèvi
He, he, he laderiderena
Suu camin de Talèra
He, he, he laderiderà

Suu mon camin jo rencontri
La hemna d’un avocat

Jo l’i dic : bonjorn madama
On atz-donc vos l’avocat

L’avocat n’ès a la vila
Ne sèi pas quan reviendrà

Doçament li demandèri
Madama, m’i lotjeratz ?

Oc, be cèrtas lo mon brave
Lotjeratz au mon costat

Quan vinot la mieineitena
L’avocat n’ès arribat

I eth se’n va trucar ’la pòrta
Madama, vos m’aubriratz ?

Com voletz que jo be vs’òbri
J’èi l’enfant enter los braç

Anètz ve’n a l’auta pòrta
La serventa e vs’aubrirà

Com voletz que jo ve s’òbri
J’èi la fièvra tres jorns i a

L'autre jorn dins l'òrt
L'entendèri que plorava. (bis)
E ieu que me l'escotava,
Li diguèri en sospirant :
" Malurosas …

Legir tot

L'autre jorn dins l'òrt
L'entendèri que plorava. (bis)
E ieu que me l'escotava,
Li diguèri en sospirant :
" Malurosas son las filhas
que se'n fisan als galants."

L'autre jorn dins l'òrt
L'entendèri que parlava. (bis)
E ieu que me l'escotava,
Li diguèri en sospirant :
" Malurosas son las filhas
que se'n fisan als galants."

L'autre jorn dins l'òrt
L'entendèri que cantava. (bis)
E ieu que me l'escotava,
Li diguèri en sospirant :
"Plan urosas son las filhas
que se'n fisan als galants."

L’autre jorn me n’anère a Rodés
Que vos mentisse pas de gaire
L’autre jorn me n’anère a Rodés
Que vos …

Legir tot

L’autre jorn me n’anère a Rodés
Que vos mentisse pas de gaire
L’autre jorn me n’anère a Rodés
Que vos mentisse pas de res

Ne rencontrère una pastorèla
Amb sa camisa de tèla
N’i’n diguère : "Bèla bonjorn
Volriatz-vos pas logar un pastor ? (bis)

De pastorèl ieu me’n chaute gaire
De motons e ieu ne garde pausses
Car tot pastor que val quicòm
Es pas a logar per Sent Joan (bis)

S’ai pas la mina de valer gaire
Ieu ne vòle pas ganhar gaire
Una abraçada e un poton
Ieu serai vòstre servitor.

L’aze d’alegre fai testament
laìsa la vita per fà ’n counvent
e levrin e levroun, toun toun
e levran da …

Legir tot

L’aze d’alegre fai testament
laìsa la vita per fà ’n counvent
e levrin e levroun, toun toun
e levran da Lioun e levrin e levroun

Laisa l’uéies ai pàouri bornh
coura veìan, veìan tan da lonh
e levrin...

Laisa las aouréias ai pàouri chornh
coura aouvìan, aouvìan tan da lonh
e levrin...

Laisa las chambas ai pàouri sop
coura courìan, courìan aou galop
e levrin...

Laisa l’ouòsses ai pàouri chan
coura i manjàvoun (oppure mourdian), fazìan am, am, am!
e levrin...

Laisa la coua ai cuzinìer
para las mouòisas dai poutagìer.
e levrin...

Jós l'èrsa lisa de la nuèit, l'èime demòra.
Sorga viva de sapiença a l'ombra doça de la nuèit,
De son …

Legir tot

Jós l'èrsa lisa de la nuèit, l'èime demòra.
Sorga viva de sapiença a l'ombra doça de la nuèit,
De son mormolhadís risent al clar de luna,
Poirà nàisser un cant novèl
Per un grelh, un anhèl, un aucèl,
Piuçonèl, un vanèl, 'n estornèl, 'na tortorèla.

Vodriáu vos contar l’istòri
Qu’es arribada a Fernand.
Lo Fernand que dins l’istòri
A enterrat sa Tatan.
Èra pas dau …

Legir tot

Vodriáu vos contar l’istòri
Qu’es arribada a Fernand.
Lo Fernand que dins l’istòri
A enterrat sa Tatan.
Èra pas dau plus joine atge,
Aviá mai de cent vint ans.
Mai laissava un eiritatge
De trenta milions de francs.
Fernand en cò dau notari
Cresiá d’èstre tot solet.
Tombèt sus lo tafanari
Quand veguèt leis eiritiers :
Una banda de sovatges,
De gents qu’èran pas d’aquí,
E au moment dau partatge
Lo plus grand diguèt vaquí :
« Ieu vodriáu
Lo fusiu,
Lo drapèu
Dau colunèu.
Lo calèu,
Lo roulèu,
Lo rastèu
E lei pincèus,
Lo nivèu,
Lo cordèu,
Lo martèu
E lei clavèus.
Lo burèu,
Lo tablèu,
Lo batèu
E lo castèu.
E lo castèu en Espanha,
La sartan per lei castanhas,
Lei pilulas d’Alemanha,
Per sonhar de la caganha ».

Tot-a-n’un còp lo notari
Diguèt au grand bedigàs
Qu’èra un pauc autoritari
Sens vergonha e avaràs.
Aqueu tipe èra plus maigre
Qu’un grilhet quand manja pas,
E a pissat de vinaigre
Quand lo diable li a petat.

Fernand aviá paur, pecaire,
De se faire esplumassar,
Compreniá ren is afaire,
Èra totjorn colhonat.
E per plus faire fogassa
Voguèt metre lo paquet,
Vaquí qu’una barjacassa
Vèn li copar lo caquet.
Diguèt : « Ieu,
Ieu vodriáu
Lo faudiu
Per ’quest estiu,
Lo mantèu
A carèus,
Lo capèu
Per lo solèu,
Lo trossèu,
Lo plumèu
E lei bèus
Tricòts de pèu,
Lo parèu
De cisèus,
Lo platèu
E lei cotèus,
E lo castèu en Espanha,
La sartan per lei castanhas,
Lei pilulas d’Alemanha
Per sonhar de la caganha ».

La barjaca a talha fina
Emé son quieu d’elefant,
Aviá ’na votz de galina
E parlava ’mé lei mans.
Aviá mema de manieras
Per espantar lo Fernand,
Se sariá facha peissoniera
Lo jorn dau divendre Sant.
Fernand vesiá la fortuna
Li passar davant lo nas.
Quand voguèt ne’n plaçar una,
Se faguèt copar lo gas.
Au moment de cridar "Seba!"
Fernand sieguèt mai capòt,
Un vièlh que fasiá la beba
Li diguèt son darrier mòt :
Diguèt : « Ieu,
Amariáu
Lo tonèu
De vin novèu,
Lo morsèu
De gatèu,
Lo crespèu,
Lei pòts de mèu,
Lo cadèu,
Leis aucèus,
Lei rampèus,
Lei cascavèus,
Lo camèu,
Lo vedèu,
Lo tropèu
’Mé leis anhèus,
E lo castèu en Espanha,
La sartan per lei castanhas,
Lei pilulas d’Alemanha,
Per sonhar de la caganha ».

Leis òmes e la barjacassa
Diguèron puei a Fernand:
"T’avèm fach ’na brava farça,
Coneissèm pas ta Tatan".
L’autre qu’èra pas notari
Diguèt : "Pòde t’afortir
Que ta Tatan au contrari
Risca pas mai de morir!"
D’un còp Fernand se revilha,
Qu’èra en trin de pantalhar,
Vèi sa tanta que s’abilha
Qu’èra en trin de s’embraiar
Per anar dansar la giga
A la fèsta a Montpelier.
Mai tot aquò es de figas
Que son d’un autre panier!