Qu’ei per tu, Loisa, per uei e doman,
Tu la hemna de l’eisharpa de huec,
Color de cerisa e perhum …

Legir tot

Qu’ei per tu, Loisa, per uei e doman,
Tu la hemna de l’eisharpa de huec,
Color de cerisa e perhum de pan,
Sabi pas perqué te disi aquò.

Hemna en plors espiant lo regard deu monde,
Hemna nuda dens l’ivèrn pregond,
I a pas cap de plaça tà portar ton nom,
Mes dilhèu mei vau ’questa cançon.

Un bèth dia veiram puntejar lo sorelh,
A cadun son torn, cadun l’esper,
Per sentir ací, tau com un vin borret,
La cançon de Loisa dens lo ser.

Quò es per tu Loïsa, per uèi e doman,
Tu la femna a l’eissarpa de fuòc
Color de cerièsa e …

Legir tot

Quò es per tu Loïsa, per uèi e doman,
Tu la femna a l’eissarpa de fuòc
Color de cerièsa e perfum de pan,
Sabe pas perqué te dise ’quò

Femna en plors a espiar lo regard del mond’
Femna nuda dins l’ivern prigond
I a pas cap de plaças a portar ton nom,
Mas belèu mielh vau ’quela cançon

Un bèu jorn veirem la pica del solèlh
A cadun son tom, cadun l’esper
Per sentir aqui coma lo vin novèl
La cançon de Loïsa dins lo ser.

Patapim, Patapam,
Non sèi d’on ei sortida,
Non m’a pas briga espiat,
E m’èi perdut suu pic,
E la hami …

Legir tot

Patapim, Patapam,
Non sèi d’on ei sortida,
Non m’a pas briga espiat,
E m’èi perdut suu pic,
E la hami e la set.
Patapim, Patapam,
Non sèi çò qui m’arriba,
E shens nada pietat,
Que’n va lo son camin,
Que camina tot dret.
Non sèi pas lo son nom,
Tà jo qu’ei l’Encantada,
Tà la véder passar,
Jo que’m hiqui ací,
Tot matin a l’argüeit,
Non sèi pas lo son nom,
Tà jo qu’ei l’Encantada,
No hèi pas qu’i pensar
E la nueit e lo dia
E lo dia e la nueit.

Lo tostemps qu’aví sabut
E díser non e díser adiu,
Lo jamei n’aví volut,
Jamei pregar òmi ni Diu,
Ara qu’ei plegat lo jolh,
Dehens la glèisa capbaishat,
Tà mendicar çò qui voi,
Aledar au son costat.

De la tèrra o deu cèu,
Tau com la periclada,
E tot a capvirat,
Arren non serà mei,
Non jamei com abans,
Ni lo hred de la nèu,
Ni lo verd de la prada,
Ni lo cant d’un mainat,
Ni l’anar deu sorelh
Que hè córrer los ans.
Non sèi pas lo son nom,
Tà jo qu’ei l’Encantada,
E si n’ei pas tà uei,
Que l’anirèi parlar,
Non sèi pas lo son nom,
Tà jo qu’ei l’Encantada,
Doman que’u diserèi,
Dinc a ací qu’èi viscut
Sonque tà v’encontrar.

1) Endor-te lèu, que l’agnèu dor encaro !
Toucan sa maire, èi tant bon de dourmi.
Siés un agnèu, bel …

Legir tot

1) Endor-te lèu, que l’agnèu dor encaro !
Toucan sa maire, èi tant bon de dourmi.
Siés un agnèu, bel enfant moun ami
As toucan tu ta maire que t’aparo.

Refrin (bis) :
Ne-ne som, som.
Fermo tis iue : bono niue.

2) Endor-te lèu, que la flour vièrginalo
Dessout si fueio a plega soun boutoun !
Siés uno flour, o moun bel enfantoun ;
As toucan tu ta maire que t’acalo.

3) Endor-te lèu ! La couloumbo à-n-un caire
Dessus sa branco amo bèn de dourmi !
Tu siés couloumbo, enfantoun, moun ami ;
E siés bressa dins li bras de ta maire.

Trapat sus www.zictrad.free.fr.

Ambe las fadas dançarèi duscas a punta d'alba
Ambe las ninfas cantarèi a la broá de l'aiga !
Sòrres aimablas …

Legir tot

Ambe las fadas dançarèi duscas a punta d'alba
Ambe las ninfas cantarèi a la broá de l'aiga !
Sòrres aimablas de la selva a la debuta del jorn
Me balharètz l'embriaguesa a l'entorn de la font

Mes deman, deman m'arrestaràn
Al vilatge bas
Deman, deman me getaràn
En preson sense faiçon
Mes deman, deman m'arrestaràn
Les que creson pas
Deman, deman començaràn
A me pausar de questions

Oc, nos tornem trobar la nuèit per faire la bugada :
Lavar, fretar e sustot batre las camisetas blancas !
Le bacèl d'aur de la font cauda es mon primièr amic
Sap fer lusir la mia vida quand le curat dormís

Mes deman, deman me jutjaràn
Al vilatge bas
Deman, deman demandaràn
Mon abjuracion
Mes deman, deman me jutjaràn
Les que veson pas
Deman, deman m'ordonaràn
L'ultima confession

M'ensenharètz cossí volar ambe mas alas blancas,
Coma lo vent poder passar pel trauc de la sarralha
Per vos serèi bon escolan tot al long del riu
Doça flaüta de l'amant e fraire de l'estiu

Mes deman, deman me penjaràn
Al vilatge bas,
Deman, deman m'acabaràn
Ieu l'enfant misteriós
Mes deman, deman me penjaràn
Les que sabon pas
Deman, deman òc me faràn
Liure per totjorn

Ambe las fadas dançarèi duscas a punta d'alba
Ambe las ninfas cantarèi a la broá de l'aiga !
Sòrres aimablas de la selva a la debuta del jorn
Me balharètz l'embriaguesa a l'entorn de la font.

L’enfant de Dieu es nascut
Paurament dins un estable
Lo grand ben qu’es avengut
Per lo pòple miserable
Sortem lèu …

Legir tot

L’enfant de Dieu es nascut
Paurament dins un estable
Lo grand ben qu’es avengut
Per lo pòple miserable
Sortem lèu d’aqueste costau
E correm a son ostau

Ò là lo bèu jornau
Ò là granda meravelha
Ò là lo bèu jornau
Quand Dieu es nat aiç avau

Peire tu n’as pas auvit
L’ange cridant per la plana
Mi sembla l’ai entrevist
Relevat a la lugana
Per verai a cridat tot aut
Laissatz aicÌ lo bestiau

Ò là lo bèu jornau...

Sús metem nos en camin
Anem cercar son repaire
Per veire lo rei divin
Vòli laissar meis affaires
Ieu n’aurai jamai de repaus
Qu’ieu ne siegue a son ostau

Ò là lo bèu jornau...

Diga mi de que farèm
Quand sarem a son repaire
Nos metrem d’agenolhon
Grand onor li podrá faire
Sarem perdonats dau mau
Per sarten compaire Arnaut

Ò là lo bËu jornau...

Cadun s'engulha
Dins sa veitura dins son tren
Dins son metrò,
Cadun vai entà la vila
Per trabalhar, cal trabalhar. …

Legir tot

Cadun s'engulha
Dins sa veitura dins son tren
Dins son metrò,
Cadun vai entà la vila
Per trabalhar, cal trabalhar.

Cadun sèc son riban
Es ora : los relòtges pican uèit oras,
E totes los ostals se liuran
Per anar a la vila
Per trabalhar, cal trabalhar.

Cadun sèc son riban
Los relòtges pican miègjorn
Per minjar un bocin per tornar trabalhar
La vila es plena e urosa
La vila es urosa.

Cadun trabalha dins son trauc,
La vila es a tèrme, la vila
Vai vedelar sos trabalhaires,
La vila vedèla,
Los relotges pican sièis oras.

Cadun dins son riban
Se'n vai en cò-seu, se'n tòrna
Trobar los seunes,
E sul causses un vilatge ven de crebar

Sus ua prova d’estela
La nòvia que’n va,
Tan blanca com la vela,
Sus la grana mar.
L’aire qu’ei drin …

Legir tot

Sus ua prova d’estela
La nòvia que’n va,
Tan blanca com la vela,
Sus la grana mar.
L’aire qu’ei drin mei leugèr,
Que i a sorelh au solèr,
Bòm, sonatz, campanas,
Bòm, sonatz, campanas.

L’èrba d’agram ieu l’ai culhida
Sus la cròsa del paure mòrt
Marrida grana l’ai brandida
Als quatre caires del meu …

Legir tot

L’èrba d’agram ieu l’ai culhida
Sus la cròsa del paure mòrt
Marrida grana l’ai brandida
Als quatre caires del meu òrt
E lo grand vent de la misèria
L’escampilha sus la mia tèrra
Al vòstre sègle de l’aram
Que vanga patz que venga guèrra
Semeni, ieu l’èrba d’agram.

L’èrba d’agram, ieu l’ai culhida
Sus la cròsa del paure mòrt.
Marrida grana, l’ai brandida
Als quatre caires del meu …

Legir tot

L’èrba d’agram, ieu l’ai culhida
Sus la cròsa del paure mòrt.
Marrida grana, l’ai brandida
Als quatre caires del meu òrt.
E lo grand vent de la misèria
L’escampilha sus la mia tèrra.
Al vòstre sègle de l’aram,
Que venga patz, que venga guèrra,
Semeni, ieu, l’èrba d’agram..

Es sus la talvèra qu’es la libertat,
La mòrt que t’espèra garda la vertat.
Cal sègre l’orièira, lo cròs del valat,
Grana la misèria quand florís lo blat.

Estelas sens luna ne veirem la fin:
Ne perdrem pas una, cercam lo camin.
Lo cèl tot s’engruna del ser al matin,
La bèstia feruna pudis lo canin...

Es sus la talvèra qu’es la libertat.
D’orièira en orièira pòrta la vertat.
La vida t’espèra de cròs en valat:
Bolís la misèria quand grana lo blat.
Es sus la talvèra qu’es la libertat...

Traduction

Le chiendent, moi je l’ai cueilli
Sur la fosse du pauvre mort.
Mauvaise graine je l’ai brandie
Aux quatre horizons de mon champ.
Et le grand vent de la misère
L’éparpillera sur ma terre.
Et dans votre siècle de fer,
Vienne la paix, vienne la guerre,
Moi, je sèmerai le chiendent...

C’est sur la lisière qu’est la liberté,
La mort qui t’attend garde la vérité.
Il faut suivre la bordure, le creux du fossé,
Graine la misère quand fleurit le blé.
C’est sur la lisière qu’est la liberté.

Étoiles sans lune, on en verra la fin.
On n’en perdra pas une, on cherche le chemin.
Le ciel tombe se morcelle, du soir au matin,
La bête sauvage pue le chien…

C’est sur la lisière qu’est la liberté,
D’orée en orée va la vérité.
La vie t’attend, de combe en vallée :
La misère bout quand graine le blé.
C’est sur la lisière qu’est la liberté.

Per la Sant Antòni
bèra hèsta e i a
Per la Sant Maurici
tot lo monde i va
Tralalà, laralà, …

Legir tot

Per la Sant Antòni
bèra hèsta e i a
Per la Sant Maurici
tot lo monde i va
Tralalà, laralà, lalalà, lalà
Tralalà, laralà, lalalà, lalà

Qu’i van tres demiselas
que son de Lescar
L’ua ditz a l’auta :
« qui’m va envitar »
Tralalà, laralà, lalalà, lalà
Tralalà, laralà, lalalà, lalà

L'eschantit, la lenga daus mòrts,
Esperava lo pelegrin :
Vielh romiu, romivatg'es mòrt,
Ton chamin, tu setz subrevists.

L'arpion d'aqueu …

Legir tot

L'eschantit, la lenga daus mòrts,
Esperava lo pelegrin :
Vielh romiu, romivatg'es mòrt,
Ton chamin, tu setz subrevists.

L'arpion d'aqueu gapian te 'trapara lo cuer,
Te tirara lo sang, lo ciau s'enduerm.

Tots 'quilhs borges cafauds escupiran sus te,
Credaran que se fòu, quilhs lengatgiers.

La boalha daus barris te fara pas debeu,
Te copara a bocins emb son coteu.

Lo mitrat, los curets, los quites meirilhiers,
Se signaran sus te au nom dau pair.

E las vielhas loiras te contaran luras,
Te faran coalevar dins lo rajat.

Tots los gasis loinards, tots los leberonants,
L'ostieras, los pendards t'insultaran.

Lo chavan daus grands bòscs se pausara sus te,
Te fincara lo cèu com' un vielh chen.

L'eschantit, la lenga daus mòrts,
Esperava lo pelegrin :
Vielh romiu, romivatg'es mòrt,
Ton chamin, tu setz subrevists.

L'arpion d'aqueu …

Legir tot

L'eschantit, la lenga daus mòrts,
Esperava lo pelegrin :
Vielh romiu, romivatg'es mòrt,
Ton chamin, tu setz subrevists.

L'arpion d'aqueu gapian te 'trapara lo cuer,
Te tirara lo sang, lo ciau s'enduerm.

Tots 'quilhs borges cafauds escupiran sus te,
Credaran que se fòu, quilhs lengatgiers.

La boalha daus barris te fara pas debeu,
Te copara a bocins emb son coteu.

Lo mitrat, los curets, los quites meirilhiers,
Se signaran sus te au nom dau pair.

E las vielhas loiras te contaran luras,
Te faran coalevar dins lo rajat.

Tots los gasis loinards, tots los leberonants,
L'ostieras, los pendards t'insultaran.

Lo chavan daus grands bòscs se pausara sus te,
Te fincara lo cèu com' un vielh chen.

Vira, vira, vira Marinon
Vira, vira, i a fòrça batèus
Vira, vira, vira Marinon
Vira, vira, i a fòrça batèus …

Legir tot

Vira, vira, vira Marinon
Vira, vira, i a fòrça batèus
Vira, vira, vira Marinon
Vira, vira, i a fòrça batèus

Arribam a l’esclusa de Castanet
La barca tòca de cada costat
Arribam a l’esclusa de Castanet
La barca tòca de cada costat

L’aiga monta, lo batèu pren lo nivèl
Destacan las amarras, lo temps es bèl
Las secondas pòrtas se van desclavar
Barca liberada tornarà navigar

Tot ensemble te disèm O Marinon
Grand mercé per tot e te disèm « Adiu »
Las cigalas cantan sul camin davant
Las vacanças just començan…

Dins lo monde òm vei de tot caire
Que mai que ieu cadun se crei.
Teni mon reng, escolbilhaire,
De …

Legir tot

Dins lo monde òm vei de tot caire
Que mai que ieu cadun se crei.
Teni mon reng, escolbilhaire,
De la carrièra soi lo rei.
Ai per mon tròn una carreta
Ont me quilhi aprèp mon prètzfach ;
Ma corona es una boneta
E mon sceptre aquò’s un balag.

A !!! s’ai la man sala es utile
A tota la societat,
Sai mantener dins cada vila
L’aire sanís e la propretat.
Per tant que prenga sas mesuras,
La poliça ni per mettre d’empach,
Ai per mon compte las orduras
Qu’empòrti amb pala e balag.

Quand òm vòl ganhar la vidassa,
Tot n’es pas de flors aiçaval !
Lo malur sens vergonha embarassa
Aquel que viu de son trabalh.
D’unes, tant lèu que venon de naisser
Prenon l’existéncia a l’ensag,
D’autres enfin per poder pàisser
Cal que trainen lo balag.

Soi dels darnièrs, d’aquò ne’n raii,
A mon còr, parla la rason,
E content, mangi se trabalhi,
Lo pan ganhat per ma susor.
Lo riche, jamai me codoissa,
S’en faot, quand es un pauc distrach
Crida : orror ! mas n’ai pas l’enveja
D’espolsar sus el mon balag.

Dison qu’avèm drèit d’insoléncia
Aquò d’aquí n’es pas vertat.
Se mancam, es per ignorància,
L’insoléncia, aquò’s la fiertat.
Daissar lo mòt sens faire la causa
Dieu ne’n pòt esser satisfach
Perque, quand nòstra ama es sens rason
Faire fi de l’òme al balag ?

Cadun sa plaça, òmes del monde !
De la meuna rogissi pas
Que lo vici pertot desbonde
Cresètz que se confla d’enbàs ?
De corrupcion n’i a fòrça menas !
Se teniatz a ne’n esser desfachs
I perdriái mon temps e ma pena
A mai lo margue del balag.

Cossí volètz que vos respecte
Quand volètz pas me respectar ?
Se trobatz que vos infecte
Veni de vos desinfectar !
Sèm totis de la metèissa bosa
Lo metèis motle nos a fach.
Lo frac ne’s pas mai que la blosa
Lo jonc es mens que lo balag.

Quand lo Jòrgi se ne'n vai sautant
Vai la Francesa a la dança,
Quand lo Jòrgi se ne'n vai sautant …

Legir tot

Quand lo Jòrgi se ne'n vai sautant
Vai la Francesa a la dança,
Quand lo Jòrgi se ne'n vai sautant
Vai la Francesa dançant,
En plaça onte fan la dança
Lei chatonas, totei son minhonas
En plaça onte fan lo rond
Mon ton-ton es bèu garçon !

'questa sera se son maridats,
La Francesa era tant blonda
Que lo Jògi era tot empegat
A mordut son tira-tap !
En plaça onte fan la dança...

Lei cadets son ben afrescadets,
Lei mametas ben contentas,
Tot aquò fai levar lo nanet
Dançarem tota la nuech !
En plaça onte fan la dança...

Tu pichòta se me voes aver,
Te faudrà levar la camba !
Tu pichòta se me voes aver,
Te faudrà levar lo pè !
En plaça onte fan la dança...

I'a mai d'una que lo vòu tocar,
Que vòu calinhar sei còrdas,
Mai soleta lo sas ben jogar,
Per li faire far lo "fa".
En plaça onte fan la dança...

Guilhaumes se marida,
Guilhaumes tan polit.
La pren tan joveneta
Que se sab pas vestir.

Lo ser la desabilha,
L’abilha …

Legir tot

Guilhaumes se marida,
Guilhaumes tan polit.
La pren tan joveneta
Que se sab pas vestir.

Lo ser la desabilha,
L’abilha lo matin.
Guilhaumes part en guerra
Per la daissar grandir.

E la balh’a sa maire
Per la li far noirir.
Al cap de sèt annadas,
Es tornat al país.

S’en va tustar la pòrta
« Escriveta dorbís ! »
Sa maire a la fenèstra,
Respond - Es pus aicí ! »

Lo More te l’a presa,
Lo More Sarrasin!
« Trobarai l’Escriveta.
Quand sauriái de morir !»

Rencontra de lavairas,
Lavavan linge fin.
« Digatz, digatz lavairas,
Qu’es lo castèl d’aici ? »

« Es lo castèl del More,
Del More Sarrasin.
-Cossí que se pòt faire,
Per i dintrar ? Cossí ? »

« Abilhatz vos en fòrma
De paure pelegrin.
E demandatz l’almòina,
Al nom de Jèsus-Crist. »

Tot en fasent l’almòina,
Reconeis son marit.
« Dintra dins l’escurièra,
Sèla lo bèl rossin »

« Ieu monti dins ma cambra,
De sèrga me vestir. »
Dins lo còfre del More,
Prenguèt l’aur lo plus fin.

De tot l’aur que n’empòrta,
Fariá la mar lusir.
« Escriveta es partida !
Desleial de pelegrin !»

«Sèt ans ieu l’ai noirida,
De bon pan de bon vin.
Sèt raubas li ai compradas,
De seda, o de satin. »

« Se sèt ans l’as vestida,
Al diable Sarrasin !
Èra la miá femneta
La flor de mon país. »

Es a l’espèra de l’auratge
Pichona que vòles anar

Amb la paur de l’esclaire
Que te vòl traversar
Te menar …

Legir tot

Es a l’espèra de l’auratge
Pichona que vòles anar

Amb la paur de l’esclaire
Que te vòl traversar
Te menar d’autre caire
Per te desalenar

Es a l’espèra de l’auratge
Pichona que te cal anar
Que la plueja que  vòl t’envolopar
Es mai doça que l’èrba del prat

Dans l’espérance de l’orage
Petite tu veux te tenir

Le coton des nuages                 
Est prêt à t’accueillir
Pour tourner une page
Du livre d’avenir
Dans l’espérance de l’orage
Petite tu dois te tenir
Mais si la douceur est au rendez-vous
Prends bien garde à la griffe du loup

Es a l’espèra de l’auratge
Pichona que vòles anar

La votz del tròn que gronda
Te ditz de pas i anar
Mas lo vent que calineja
Ta pèl fai frejolar

Es a l’espèra de l’auratge
Pichona que te cal anar
Que tota l’aiga te vòl enrodar
E jós ta pèl se venir negar
E l’esclaire que te vòl traversar
Serà en tu coma en son ostal
L’attente de l’orage

Dans l’espérance de l’orage
Petite tu veux te tenir

Avec la peur de l’éclair
Qui veut te traverser
Te mener de l’autre côté
Pour te couper le souffle

Dans l’espérance de l’orage
Petite tu dois te tenir
Car la pluie qui veut t’envelopper
Est plus douce que l’herbe du pré

Es a l’espèra de l’auratge
Pichona que vòles anar

La oata de las nívols
Es aprestada per t’aculhir
Per virar la pagina
Del libre d’avenidor

Es a l’espèra de l’auratge
Pichona que te cal anar
Mas se la doçor es al rendètz-vos
Fai ben mèfi a l’arpia del lop

Dans l’espérance de l’orage
Petite tu veux te tenir

La voix du tonnerre qui gronde
Te dit de ne pas y aller
Mais le vent câlin
Fait frissonner ta peau

Dans l’espérance de l’orage
Petite tu dois te tenir
Car toute l’eau veut t’entourer
Et se noyer sous ta peau
Et l’éclair qui veut te traverser
Sera en toi comme en sa maison

Lo vielh Siset que’m parlava
De d’ora au ras deu portau,
Dab lo sorelh qu’esperavan
Catavas suu caminau.

Siset, e …

Legir tot

Lo vielh Siset que’m parlava
De d’ora au ras deu portau,
Dab lo sorelh qu’esperavan
Catavas suu caminau.

Siset, e vedes l’estaca?
A tots que ns’i an ligats;
Si arrens non nse’n destaca,
Quin poderam caminar?

Si tiram tots, que caderà!
Guaire de temps pòt pas durar.
Segur que tomba, tomba,tomba,
Plan croishida qu’ei dejà.

Si tiri hòrt, jo, per ençà,
Si tiras hòrt, tu, per delà,
Segur que tomba, tomba, tomba,
Que nse’, poiram desliurar.

Totun i a pro de temps ara
Qui ns’escarronham las mans,
Si la fòrça e’ns deisha càder
Pareish mei grana qu’avant.

De tot segur qu’ei poirida,
Totun, Siset, pèsa tant!
A còps que’m pèrdi l’ahida,
Vè torna’m diser ton cant.

Lo vielh Siset que se’m cara
Mau vent se l’a miat atau,
Qui sap ont se tròba adara?
Demori sol au portau.

A pausas passan los dròlles,
Lhevi lo cap tà cantar
Lo darrèr cant deu vielh òmi,
Lo darrèr qui m’ensenhà.

Lo vièlh Siset me parlava
Fai d’aquò ben quauquei jorns.
E lo solèu s’auborava
Dins l’espèr d’un temps melhor.
Ciset …

Legir tot

Lo vièlh Siset me parlava
Fai d’aquò ben quauquei jorns.
E lo solèu s’auborava
Dins l’espèr d’un temps melhor.
Ciset disiá que l’estaca
Que li siam totei ligats,
Se degun se ne’n destaca,
Podrem jamai bolegar.

R- Se tirèm totei, tombarà.
Que mai de temps pòu plus durar.
Segur que tomba, tomba, tomba,
Corcossonada l’es dejà.
Se tu la tires fòrt d’aquí,
E ieu la tire fòrt d’eilà.
Segur que tomba, tomba, tomba,
Ansin se podrem desliurar.

Pasmens fai ben de temps, ara
Que se i espelham lei mans.
Au mai tirèm sus l’amarra,
Au mai nos sembla un carcan.
Segur sabèm qu’es gausida
E puei Siset buta tant,
Que se la fòrça m’oblida
Lèu-lèu cantarai son cant :

Ciset a plegat parpèlas
Qu’un vent marrit l’a raubat.
Mai ieu, ai l’ama rebèla,
E mai-que-mai vau cantar.
Lei drolàs en ribambèla
En passant van m’escotar,
Se n’i a un que se rapèla,
A son torn podrà cantar

lo vielh sissou me palava
de bon matin au portau
mentre au soleu esparavian
li carris vesent passar
"Sissou non …

Legir tot

lo vielh sissou me palava
de bon matin au portau
mentre au soleu esparavian
li carris vesent passar
"Sissou non veses l'estaca
que ie siam toti ligats
se podem pas s'en desfaire
jamai podrem caminar"

refranh :
se tirem toti vai tombar
gaire de temps pou pas durar
segur que tomba. tomba, tomba
ben clinada es deja
si tu la tires fort d'aqui
e ieu la tire fort d'aila
segur que tomba. tomba, tomba
se n'em podrem desliurar

Pamens fai pron de temps ara
Que s'escaraunhan li mans
e quand la forca me laissa
Pareis mai granda qu'avans
es ben segur qu'es poirida
pamens Sissou pesa tant
de cops la forca m'oblida
torna-me dire ton cant

refranh :
se tiram...

lo vielh Sissou ara dis pus ren
un marrit vent l'emportet
qual saup mont'es, en qun endrech
e ieu siau sola au portau
e quand passon d'autri drolles
levi lo cou per cantar
lo darrier cant dau vielh Siset
lo darrier que m'ensenhet
refranh :
se tiran...

Lo vièlh Siset me parlava
de bon matin al portal
e al solelh esperavem
los carris vesent passar
Siset, non …

Legir tot

Lo vièlh Siset me parlava
de bon matin al portal
e al solelh esperavem
los carris vesent passar
Siset, non veses l’estaca
que li sèm totes ligats
Se podèm pas se’n desfaire
jamai podrem caminar..

(refrain)
Se tiram totes, vai tombar
gaire de temps pòt pas durar
segur que tomba, tomba, tomba
plan clinada es adejà.
Se ieu la tire fòrt d’aquí
e tu la tiras fòrt d’ailà
segur que tomba, tomba, tomba
e nos ne podrem desliurar

Pasmens fa fòrça temps ara
que nos escaraunhan las mans
e quand la fòrça me daissa
Pareis mai granda qu’avans
De tot segur qu’es poirida
E mai, Siset, pesa tant !
De còps la fòrça m’oblida
Torna-me dire ton cant !

Se tiram totes...
Vièlh Siset ara se cala
Mal vent que se l’emportèt
Cal sap ont se trova ara
Demòri sol al portal
Mas Qu’ora passan los dròlles
levi lo cap per cantar
lo darrièr cant del vièlh Siset
lo darrièr que m’ensenhèt

Se tiram totes...

Lo vielh Siset que’m parlava
De d’òra au ras deu portau,
Dab lo sorelh qu’esperavan
Catavas suu camin-nau.

Sisetn, e …

Legir tot

Lo vielh Siset que’m parlava
De d’òra au ras deu portau,
Dab lo sorelh qu’esperavan
Catavas suu camin-nau.

Sisetn, e vedes l’estaca ?
A tots que ns’i an ligats ;
Si arrens non nse’n destaca,
Quin poderam caminar ?

Si tiram tots, que caderà !
Guaire de temps pòt pas durar.
Segur que tomba, tomba, tomba,
Plan croishida qu’ei dejà.

Si tiri hòrt, jo, per ençà,
Si tiras hòrt, tu, per delà,
Segur que tomba, tomba, tomba,
Que nse’n poiram desliurar.

Totun i a pro de temps ara
Qui ns’escarronham las mans,
Si la fòrça e’ns deisha càder
Pareish mei grana qu’avant.

De tot segur qu’ei poeirida,
Totun, Siset, pèsa tant !
A còps que’m perdi l’ahida,
Vè torna’m díser ton cant.

Lo vielh Siset que se’m cara
Mau vent se l’a miat atau,
Qui sap ont se tròba adara ?
Demori sol au portau.

A pausas passan los dròlles,
Lhevi lo cap tà cantar
Lo darrèr cant deu vielh òmi,
Lo darrèr qui m’ensenhà

Èrem anats a l’Estanhòl
Per i dansar lo rock’n roll
I trapèrem que d’Espanhòls
Que tustavan sus de pairòls
E …

Legir tot

Èrem anats a l’Estanhòl
Per i dansar lo rock’n roll
I trapèrem que d’Espanhòls
Que tustavan sus de pairòls
E quatre filhas de Pujòl
Vestidas ambe de lençòls.

Aquò’s lo rock’n roll de l’Estanhòl.

I aviá tanben de montanhòls
En pèl de fedas junc’al còl
E un parelh de país-bassòls
Lo pèl copat ambe un bòl.
Tot d’un còp i a un ratinhòl
Que te sortis d’un regassòl.

Una femna me sauta al còl ;
Comprèni lèu çò que me vòl.
En bavant coma un cagaròl
T’i fau lo còp del camparòl.
E la musica, mi, fa, sòl,
Que jogava lo rock’n roll.

Alavetz me ditz qu’es en dòl
D’un jove qu’èra a la F.A.O.L.
E del temps que los Espanhòls
Escotavan lo rock’n roll,
Amorós coma un esquiròl,
La meni a Sant Ferreòl.

Arribava de luènh amb son grand mantèl
De posca sus la pèl e sul cap un capèl
Fasià paur als …

Legir tot

Arribava de luènh amb son grand mantèl
De posca sus la pèl e sul cap un capèl
Fasià paur als enfants li escampavan de peiras
Lo mostrava del det coma s’èra missant

Per trapar de trabalh aquò duret un mes
Lo fagueron susar li doneron pas res
Manjava era content dormissià sus la palha
E cantava sovent coma canta un enfant

Una nuòch de genier dins un ostal en fuòc
Foguet el l’estrangier que sauvèt de la mòrt
Un enfant demorat au mitan de las flamas
Lo volguèron trapar per li dire mercès

Dins un vilatge vielh arriba l’estrangier
De posca sus la pel una nuòch de genier

Dins la carrièra que se permena al solelh
Aquò sirà l’amor coma çò que se resva
Pichòta mascariá dins un …

Legir tot

Dins la carrièra que se permena al solelh
Aquò sirà l’amor coma çò que se resva
Pichòta mascariá dins un malur sins trèva
Prumièr esper e segonda mòrt del castèl
Una cridada dins lo bòsc, ’na solelhada
Aquò sirà un vièlh sospir coma un ausèl
Un momenton per te dessenhar dins lo cèl
E l’infinit per tu de te saber aimada
Dins ’na carrièra, la darrièra de la vila
Onte la musica totjorn bufa del nòrd
A la pica dau jorn quan Diu fai lo décòr
Auviràs lo resson prigond d’aquela guèrra
Aquò sirà l’ora de s’en anar morir
Dins una lagrema que jamai s’esvapora
Per un deman que vendrà segur tard o d’ora
Aquò sirà l’ora de viure o de durmir.

L'eternitat, s'èra ja per ara
Se ja per ara de temps n'i aviá pas
De qué poiriái voler de tu …

Legir tot

L'eternitat, s'èra ja per ara
Se ja per ara de temps n'i aviá pas
De qué poiriái voler de tu
De pus novèl, d'inconegut
Autre que çò qu'avèm agut
Cossí voler quicòm mai que çò qu'ai.

I auriá lo lèit dobèrt sus l'auba blanca
E lo crapaud que canta en si bemòl
Cant d'amor d'un rossinhòl
Un mèrlhe que bèu a la font
E totes dos sarrats jol plumon.

I auriá lo temps de las grandas geladas
Per aquel temps pro de lenha al lenhièr
Ponhadas de nèu, flors d'aubièr
Las damas blancas al granièr
Dormirián de son sòm leugièr
Cossí voler quicòm mai que çò qu'ai.

Coma l'annada ont nos faguèrem fèsta
I auriá del monde lo present reial
L'èrba del prat per lèit novial
Lo plaser pres coma rainals
La promessa tenguda al caud
D'un fruch dins ieu, darrèr dètz-e-nau claus.

I auriá al pus secrèt de la memòria
Tot çò viscut que fa batre lo còr
Seriam fragiles seriam fòrts
I auriá d'auratges e de pòrts
E de naissenças, e mai la mòrt
Cossí voler quicòm mai que çò qu'ai.

I auriá l'ostal quilhat sus los sèrres
Nòstre païs a l'auçada de l'uòlh
Sa pèl rossèla d'esquiròl
Totas sas combas, sos planhòls
Onte te ven, tocant lo cèl
L'enveja de volar coma un aucèl.

I auriá lo buf e l'anar de la vida
Que pauc a pauc te fa pesuc lo sang
E los enfants que venon grands
E las secondas e los ans
La mòrt tant doça entre tas mans
Cossí voler quicòm mai que çò qu'ai
Que çò qu'aurai.

Espatarrat dins lo salon
Regardavi la television
Un ministre plan carbatat
Sus l’ecran es arribat
Crosèt los dets
E me …

Legir tot

Espatarrat dins lo salon
Regardavi la television
Un ministre plan carbatat
Sus l’ecran es arribat
Crosèt los dets
E me fixèt
E tranquillament diguèt :

« Per faire l’Europe que volètz
Nòstra moneda val pas respectifs

Ara cal cambiar
Cal pas trastejar
Anem preparar las bilhetas
Sarà facil per las mametas »

REFRAIN:
L’euro es arribat
E som desvariat
Aquel euro
Puta d’euro
Per convertir tot aquò
Ieu ne som qu’un zerò

Som partit a la banca
D’un còp de tractor
Per trapar una solucion
Un emplegat un pauc empegat
Al portanèl es arribat
Crosèt los dets
E me fixèt
E plan calmament diguèt :

« Te cal cambiar los francs, bastard
Senon aprèp sarà tròp tard
Ara cal cambiar
Cal pas trastejar
Te cal pas aver la caganha
Lo dolar prednrà la castanha »

Aïe-aïe-aïe !
Aïe-aïe-aïe !

REFRAIN

Ambe las pèças e los bilhets
Que m’aviá balhat lo banquièr
Som partit faire lo mercat
Una calculeta ai crompat
Mas a la fin de la jornada
Aviái pas trapat la virgula
Un còp a l’ostal
Quin mal de cap
M’a calgut prene una pilula

Me’n sortirai pas
Cal faire de tròc
Dins lo païs d’Òc
O faire nòstra moneda qu’apelarem l’Òc !
Aïe-aïe-aïe !
Aïe-aïe-aïe !

REFRAIN

Pr’aquò conéissi un pauc la Sciencia ecò
Mai s’ai pas fait l’ENA, HEC, o SUP DE CO

E quina moneda de singe
Me’n sortirai pas
Me fatiga las meninjas
3 kilos de ferralha dins lo pòrta-moneda
Aïe-aïe-aïe ! ...

Es a l’ombra d’una tina,
Amagat dins lo croton,
Qu’ai, a la prima cantina,
Donat lo primièr poton ;
Al …

Legir tot

Es a l’ombra d’una tina,
Amagat dins lo croton,
Qu’ai, a la prima cantina,
Donat lo primièr poton ;
Al temps qu’aviái pas encara
Lo bastet del tiratap,
Pres la primièra ganarra,
Primièr mal de cap.

Chuquèri pas de bledina
Ni de lait a pèta-pèl,
Mas, al trauc de la tetina,
De tisana de gavèl.
Sapièri lèu, fina mosca,
Que, se lo paure becàs
Que beu pas caga de posca,
Seriá pas mon cas.

Aquò me ven del papeta
Que m’ensenhèt, lo pauròt
De metre un pauc de sopeta
Dins lo vin per far sabròt.
Dempuèi trampèli ma vida,
E, del sampòt a l’ostal,
Sul camin de la pepida,
Ai fait mon rodal.

La set quand me ten, aïda,
Me caldriá, per estancar,
Mon fafièr de Danaïda,
Las cavas del Vatican.
Chumi tant, agar’ quana una !
Que Nòstre Sénher del Cèl
M’a mes la lenga coma una
Trapa de vaissèl.

Lo cuol me se pansarilha,
Ai lo morre botiolat,
Lo nas coma una morilha,
Lo fetge parpalholat ;
Ai la pelhòfa cronica,
Pasmens peti la santat
E tostemps ai fait la nica
A la facultat.

M’an pres de sang e ne risi
Encara car, Dieu mercé !
An trapat a l’analisi
Qu’èri del grop A.O.C.
Tanplan que dins sa topina
Quand pompèt lo carabin,
Ragèt pas d’emoglobina
Mas d’emoglo-vin.

"Podràs far de pata-molha,
M’esclafèt lo medecin,
As d’aiga dins la panolha."
Me’n tirèt un plen bacin.
N’i a qu’i vesent un oracle
M’an espiat de travèrs
Cresi ieu qu’es un miracle :
Canà al revèrs.

Es a l’ombra d’una tina,
Pas dins un lèit d’espital,
Qu’ai, dins l’ultima cantina,
Rendut lo darrièr badalh.
E lo jorn que defuntèri,
Dedins ma caissa estequit,
Per me prene al cemenèri
Calguèt un aquit.

Sabe un païs, e una flor, (e una flor, e una flor)
Que l’apelam la de l’amor, (la de l’amor, …

Legir tot

Sabe un païs, e una flor, (e una flor, e una flor)
Que l’apelam la de l’amor, (la de l’amor, la de l’amor)

Refranh :
Vai pichòt, fau caminar, fau caminar,
Amont vèrs l’immortala.
Vai pichòt, fau caminar, fau caminar,
Lo païs fau cercar.

Eilamondaut, (i’a una lutz)
Fau i gardar (leis uelhs dessus)

Mai per i anar, (i a de romiàs)
Se ponharem (lei mans, lo nas)

Belèu veirem (jamai la fin)
La libertat (n’es lo camin)

Après lo su, (un autre su)
Après la lutz, (una autra lutz)

Sabe un païs, (e una flor)
Que l’apelam (la de l’amor)