Ai totjorn entendut parlar
de Paris totei lei bèutats.
a plena boca,
mai dei bèus olivièrs d'argent
ne'n parlan pas …

Legir tot

Ai totjorn entendut parlar
de Paris totei lei bèutats.
a plena boca,
mai dei bèus olivièrs d'argent
ne'n parlan pas gaire sovent,
nimai dei socas.
Parlan pas dau Midi
mai es un pauc aquí.

Lo Miègjorn bolegarà totjorn
e de nòstre país fau que si parle
Dins lo nòrd, an pas nòstre estrambòrd
nimai, coquin de sòrt, lei filhas d'Arles
Lei nòrmands diràn çò que vòudran,
que s'apèlan Bertrand. Francis o Charles
que pertot, la nuèch coma lo jorn,
lo Miègjorn bolegarà totjorn.

L'an pas aquèu Mistrau tan beu
Que nos fa faire d'estampèus,
E nos embala.
An pas nòstrei flors, nòstrei fruíts,
An pas 1a boca ni lei uèlhs
Dei provençalas,
Qu'an de tèstas a potons
E de tetons redonds !

Lo Miègjorn bolegarà totjorn,
mai dins lo Nòrd, ma fe, n'aurián pas gaire.
Nautrei aicí. son drechs coma deis i
van pas d'ailà d'aquí, de totei caires :
tenon drech, quand fa caud, quand fa freg.
E crisi qu'a Paris, Bondieu pecaire,
aurián besonh de nòstre Mistrau
per li gonflar tot çò qu'an de faus !

Nautrei avèm pas l'assant ponchut.
nos an chinats tan qu'an vòugut
e nos galejan !
Mai quand parlam, avèm parlat
Lei frasas lei mastegam pas
lei mòts petejan !
E mai chinaràn pus.
E mai farem de bruch !

Lo Miègjorn bolegarà totjorn
tan qu'aurem dins lo fuec un pauc d'alhòli !
Ambé l'assant nos an donat de sang
e quand avèm vint ans siam pas de còlis !
Meis enfants mai d'un vos chinaràn.
Mandatz-lei far bruscar aquelei fiòlis !
Nòstra lenga totjorn si parlarà
e degun nos en empacharà !

De matin ai rescontrat lo trin
De tres grands rei qu’anavon en voiatge
De matin ai rescontrat lo trin
De …

Legir tot

De matin ai rescontrat lo trin
De tres grands rei qu’anavon en voiatge
De matin ai rescontrat lo trin
De tres grands rèi dessus lo grand camin
Ai vist d’abòrd de guardacòrs,
De gent armats em’una tropa de patges
Ai vist d’abòrd de guardacòrs,
Totis daurats dessus si justaucòrs.

Li drapeus qu’eron segur fòrt beus
I ventolets servien de badinatge;
Li cameus, qu’eron segur fòrt beus,
Portaven de bijos totis noveus;
E li tambors, per faire onor,
De temps en temps fasien brosir son tapatge;
E li tambors, per faire onor,
Batien la marcha chasqu’un a son tour.

Esbaït d’entendre aquò d’aquì,
Me siéu renjat per veire l’equipatge;
Esbaït de veire aquò d’aquì,
De liuen en liuen lis ai totjorn seguit;
L’astre brilhant qu’èra davant,
Serviet de guida, en menant li tres rèi mages
L’astre brilhant qu’èra davant,
S’arrestet net quand fuguet vers l’Enfant

De matin,
Ai rescountra lou trin
De tres grand rèi qu’anavon en vouiage ;
De matin,
Ai rescountra lou trin …

Legir tot

De matin,
Ai rescountra lou trin
De tres grand rèi qu’anavon en vouiage ;
De matin,
Ai rescountra lou trin
De tres grand rèi, dessus lou grand camin.
Ai vist d’abord
De gardo-cors,
De gènt arma em’uno troupo de page.
Ai vist d’abord
De gardo-cors,
Tóuti daura dessus si justaucors.

Li drapèu,
Qu’èron segur fort bèu,
I ventoulet servien de badinage ;
Li camèu,
Qu’èron segur fort bèu,
Pourtavon de bijou tóuti nouvèu.
E li tambour
Pèr faire ounour,
De tèms en tèms fasien brusi soun tapage ;
E li tambour,
Pèr faire ounour,
Batien la marcho segur à soun tour.

Esbahi
D’entèndre acò d’aqui,
Me siéu renja pèr vèire l’equipage ;
Esbahi
De vèire acò d’aqui,
De liuen en liuen lis ai toujour segui.
L’astre brihant
Qu’èro davans,
Servié de guide
En menant li tres Rèi Mage ;
L’astre brihant
Qu’èro davans,
S’arrestè net quand fuguè vers l’enfant.

La Mare de Déou,
couàn era shiquéta,
anava a costoura
a apendre de lhetra.
En el sistelhét
dun couàtre pométes, …

Legir tot

La Mare de Déou,
couàn era shiquéta,
anava a costoura
a apendre de lhetra.
En el sistelhét
dun couàtre pométes,
oun bosì de pa,
tambè avelhanétes.
I amb oun coishinét
ne féia pountéta :
coishì n’era d’or
les pountes de seda.

Pè petiton qu’a la Margarideta
Pè petiton qu’a la Margaridon.
Pelses de seda…
Front afrontaire…
Uèlhs amoroses…
Nas tabacaire…Gòrja gormanda… …

Legir tot

Pè petiton qu’a la Margarideta
Pè petiton qu’a la Margaridon.
Pelses de seda…
Front afrontaire…
Uèlhs amoroses…
Nas tabacaire…Gòrja gormanda… Barba ponchuda
Còl de tartuga… Ventre moflet… Cuèissa blanqueta…
Genolh redond… Camba longueta...

Autra version

A los polits uèlhs qu’a la Margaridon (bis)
Uèlhs amoroses
E lo pè pichon qu’a la Margaridon!

A lo polit nas qu’a la Margaridon (bis)
Nas tabataire
Uèlhs amoroses
E lo pè pichon qu’a la Margaridon!

La polida boca qu’a la Margaridon (bis)
Boca gormanda ...

La polida barba qu’a la Margaridon (bis)
Barba de craba ...

Las polidas popas qu’a la Margaridon (bis)
Popas rondetas ...

A lo polit ventre qu’a la Margaridon (bis)
Ventre mofle ...

Las polidas cuèissas qu’a la Margaridon (bis)
Cuèissas blanquetas ...

Lo polit genolh qu’a la Margaridon (bis)
Genolh redondet

Las polidas cambas qu’a la Margaridon (bis)
Cambas longuetas ...

Ai culhit pel prat
La margarita blanca
Un pauc de mai en mai
Totjorn a la folia
Ai culhit pel …

Legir tot

Ai culhit pel prat
La margarita blanca
Un pauc de mai en mai
Totjorn a la folia
Ai culhit pel prat
La margarita blanca
Un pauc de mai en mai
Per la desabilhar

M’a dich que dins tos uelhs
Prigonds coma pregaira
I aviá mai de solelh
Que l’estiu ne’n donava
Que dins tos uelhs diamants
Vius coma la ribiera
Mon paure cur d’enfant
I negariá sa pena

M’a dich que sus ta pèl
Doça coma la mossa
O la pluma d’ausel
Pala coma messorga
Dança un odor de sàlvia
De mèl e mai de menta
Que ton perfum de bruga
M’enfachilhiejará

M’a dich que dins tos pials
Ieu me perdrai la nuèch
Se farián aital
Tant ’spés coma un bon lèch
Que sus ta boca cauda
Majofa corenton
N’aurai pas pro de vita
Per pausar mos potons

M’a dich que sus ton cur
Als plècs de ton corsatge
Envejós de bonur
Al long de nòstres ages
Nos aimariàm tant fòrt
E mai de jorn en jorn
Lo quite Peiregòrd
Per nos breçar totjorn

La Margoton de bon matin
Al molin se'n es anada
N'a trapat lo molinièr
Sus la mòla que dormiè
Lo …

Legir tot

La Margoton de bon matin
Al molin se'n es anada
N'a trapat lo molinièr
Sus la mòla que dormiè
Lo vira e lo revira
Clic clac lo molinièr s'estira..

Lo molinièr qu'es pas un fat
Qu'entend lo badinatge
L'a trapada a bèl braçat
L'a clocada sus un sac
E i a mesa l'esquina
Clic clac plena de farina.

Sa maire la vei arribar
Tota descotissada
"D'ont te venes tu tant tard ?
N'as trapada per ta part !
Te n'an mesa l'esquina
Clic clac plena de farina !"

Filhas que sètz a maridar
Prenètz un bon lauraire
Quand l'alaire es plan margat
Tant dur que siágue lo prat
Lo metes a la rega
Clic clac fa petar la gleva !

Quand un alaire es mal margat
N'a pas milhona mina
Quand n'es tot destimborlhat
Que ten pas de cap de cap
Lo metes a la rega
Clic clac la relha se plega !

De Realmont a Mondragon
Las filhas son polidas
Om las trapa pels cotilhons
Per ie faire de potons
E las pus polidas
Clic clac son las pus lèu servidas !

Au cèu, plana enqüèra
La bèra maria-blanca,
Quiete e leugèra,
Com si èra eternau l’estiu.
Sequeish la hauguèra,
O bèra …

Legir tot

Au cèu, plana enqüèra
La bèra maria-blanca,
Quiete e leugèra,
Com si èra eternau l’estiu.
Sequeish la hauguèra,
O bèra maria-blanca,
Jà s’en-hred la tèrra,
Jà qu’ei lo temps de l’adiu.

Repic :
Vè t’en, vè t’en, vè t’en lèu,
Passa au pòrt, maria-blanca,
Pren-te lo camin deu cèu.
Boha dejà lo vent de nèu.
La, la, la, la …
Per delà monts e mar,
Tornaràs au temps d’aimar

En tèrra africana,
Ma bèra maria-blanca,
En tèrra africana,
Qu’es un anjo, qu’es un diu.
Mes, reina profana,
Ma bèra maria-blanca,
Rêvas de la brana,
De la serra, de l’arriu.

Sus tèrra, tristessa !
Ma bèra maria-blanca,
Sus tèrra, tristessa !
Que semblas au Belzebut.
Au cèu, qu’es deessa,
Ma bèra maria-blanca,
Au cèu, qu’es deessa,
Demora donc a l’azur.

Qual li passarà la mar
A la Maria-Magdelena ?
Trobarà pas cap de par,
Comola de dolor plena.
Un amic …

Legir tot

Qual li passarà la mar
A la Maria-Magdelena ?
Trobarà pas cap de par,
Comola de dolor plena.
Un amic es clar e rar,
Pr’aquò l’aiga sembla lena…

Qual li passarà la mar,
La man sus la cuèissa lena ?
E de dos faràn la par,
La vela ne serà plena.
Cèrca lo clar e lo rar,
Paura Maria-Magdalena…

Mas tant es clar coma rar :
Vira l’onda de sal plena.
Negadisses par per par
Coma l’ersa torna lena.
Qual li passarà la mar
A la Maria-Magdelena ?

Per dançar la marin congon
Cal plan èsser quatre quatre quatre
Per dançar la marin congon
Cal plan èsser quatre …

Legir tot

Per dançar la marin congon
Cal plan èsser quatre quatre quatre
Per dançar la marin congon
Cal plan èsser quatre companhons
Quatre companhons
Qu’aiman de far la tratla
Quatre companhons
Qu’aiman sautar de bon.

Per dançar la marin congon
Cal plan èsser quatre quatre quatre
Per dançar la marin congon
Cal plan èsser quatre companhons
Quatre companhons
Qu’aiman de far ripalha
Quatre companhons
Qu’aiman chapar de bon.

Per dançar la marin congon
Cal plan èsser quatre quatre quatre
Per dançar la marin congon
Cal plan èsser quatre companhons

O trapam en condensat
Dins nòstras amors d’un jorn
Jòia e tristum, tot censat,
De las que duran totjorn.
Aquí …

Legir tot

O trapam en condensat
Dins nòstras amors d’un jorn
Jòia e tristum, tot censat,
De las que duran totjorn.
Aquí l’ sòrt de la marina
E de nòstras garlindons
Òm acòsta e, a la cardina !
Lo còrs ambé los potons.

E rire, e sopa de mor,
E bonur repetaçat,
Dins nòstras amors d’un jorn
Tot i es en condensat.
Quand de còps nos sèm sul nas,
Suls tetons e suls ulhons,
Potonats, repotonats,
Cauds coma de castanhons !

Tot çò qu’òm fa dins un jorn
Per esperlongar lo temps,
Tres còps al mens dins un jorn,
Contents, pas contents, contents,
I a dins la cambra un flairum
D’amor tendre e de carbon,
E de jòia e d’amarum,
Mas putanièr !, qu’aquò ’s bon.

Sèm pas aquí per charrar,
Mas pensam, a mièg-amor,
Pensam qu’es un malparat
Que deman torne lo jorn.
Aquí l’ sòrt de la marina
E de nòstras garlindons,
Òm acòsta, mas òm devina
Lo prètz d’un plaser mostós.

Mai se nos sèm bolegats
Per bon diu !, nicar lo temps
E lo claufir de pecats,
Es pas aquò e pasmens,
Jòia e tristum, tot censat,
De las que duran totjorn,
O trapam en condensat
Dins nòstras amors d’un jorn.

Me siu cojat tot que virava
me siu auçat encar un pauc racava
I ai pensat ben a lòn que …

Legir tot

Me siu cojat tot que virava
me siu auçat encar un pauc racava
I ai pensat ben a lòn que fumavo
I ai pensat ben, era marío

Òi la la, òi la marío
Òi la la, òi la marío
Pianten la marío a Combascura
Pianten la marío a Combascura

Ero a una sina ò Díu que sina
Aqui a Dronier, ensem a n’ie
M’en siu escapat dasenò m’abiocavo
fortuna era n’el era n’el que menava

O bela gent que voletz faire ?
Se ero fòra, fòra di fuelhs
Ren tant sovens mas decò a mi
capita d’esser fòra ma un cunilh !

La Marion se’n va al molinn a caval sus son ase gris.
Lo molinièr ricana la tom patatom lo molinièr …

Legir tot

La Marion se’n va al molinn a caval sus son ase gris.
Lo molinièr ricana la tom patatom lo molinièr ricana polida Marion.

" Darrièr l’molin i a un pomièr florís al mès de febrièr.
I estacaràs ton ase la tom... "

Mentre que lo molin moliá, que la farina se fasiá,
molinièr la furava la tom...

Repic :
" Vièt d’ase ! Vièt d’ase ! Me damne dieu me damne ! De qu’es aquò ?
- Pecaire ! Mon paire, soi coma soi, coma soi, facha coma aquò !"

"Molinièr daissa-me anar qu’entendi l’ase recanar."
Lo lop escanèt l’ase la tom...

Aquí dedins i a tres escuts, te’n balhi dos ne’n gardi un.
Te traparàs un ase la tom..."

Son paire que la vei venir de cridar non se pòt tenir.
"Me damne ! Dieu me dane ! la tom... "

Repic

L’animal aviá los pès blancs, los de darrièr, los de davant,
e la bufeta negra la tom...

- Es arribat un temps novèl tot animal càmbia de pèl.
Mefisa-te mon paire la tom...

La Marioun sus un poumié
Que se guingagnavo.
Que se guingagnavo d’eici,
Que se guingagnavo d’eilai,
Que se guingagnavo.

Un …

Legir tot

La Marioun sus un poumié
Que se guingagnavo.
Que se guingagnavo d’eici,
Que se guingagnavo d’eilai,
Que se guingagnavo.

Un boussu vèn à passa
Que la regardavo.
Que la regardavo d’eici,
Que la regardavo d’eilai,
Que la regardavo.

Regardo pas tant boussu
Que siéu trop pichoto.
Que siéu trop pichoto d’eici,
Que siéu trop pichoto d’eilai,
Que siéu trop pichoto.

Tant pichoto que ti siés
Tu, saras ma mìo.
Tu, saras ma mìo d’eici,
Tu, saras ma mìo d’eilai,
Tu, saras ma mìo.

La Marioun pren soun coutèu
Pèr coupa la bosso.
Pèr coupa la bosso d’eici,
Pèr coupa la bosso d’eilai,
Pèr coupa la bosso.

Amé sa bosso coupado,
Lou boussu plouravo.
Lou boussu plouravo d’eici,
Lou boussu plouravo d’eilai,
Lou boussu plouravo.

Mai plouro pas tant boussu
Te rendrai ta bosso
Te rendrai ta bosso d’eici,
Te rendrai ta bosso d’eilai,
Te rendrai ta bosso

E quand aguè mai sa bosso
Lou boussu chantavo.
Lou boussu chantavo d’eici,
Lou boussu chantavo d’eilai,.
Lou boussu chantavo.

A dona me ton fuòc par caufar la marmita
Fai me passar lo boès de ton esprit
Zo que cal …

Legir tot

A dona me ton fuòc par caufar la marmita
Fai me passar lo boès de ton esprit
Zo que cal revelhar lo desir que m’habita
D’assasonhar la lenga del país
Bufa sus la brasa
Bufa li que vai venir
La marmita d’Òc comença de bulhir.

Cal bolegar la sauça qu’es dins la marmita
Li ajustar lo sal de l’estrambòrd
Despacha te que l’afaira serà lèu cuecha
Tasta m’un pauc aquò coquin de sòrt
Un pauc de Coriandra
Per especiar lo plaser
La marmita d’Òc comença de bulhir.

Bufar, bufar, bufar
Bolegar, bolegar
Caufar, caufar, caufar
Cal pas feblir
Quò vai bulhir

Miladieu ! Desbòrda !

Dona ton alen, ton buf, ton vam ton enavant
Per far bulhir ................. LA MARMITA !

Dubra ta garganta roja, …

Legir tot

Dona ton alen, ton buf, ton vam ton enavant
Per far bulhir ................. LA MARMITA !

Dubra ta garganta roja, per far regisclar
Lo bram prigond de ... LA MARMITA !

Dona ton accent, ta votz, e tot ton charradís
Per far bulhir ................. LA MARMITA !

Dubra ton esprit per ensajar de faire pantaissar
Lo país de ......................... LA MARMITA !

Alavetz, la Marmita d’Òc te donarà la fòrça
Per t’anar mesclar al monde tot
Estre d’endicòm per estre de pertot
E totes ensem faire bulhir

LA MARMITA !

Al vilatge, sens pretension,
Ai marrida reputacion,
Que me taise, que parle franc,
Siái tant aimat coma un bomian.
A …

Legir tot

Al vilatge, sens pretension,
Ai marrida reputacion,
Que me taise, que parle franc,
Siái tant aimat coma un bomian.
A degús pasmens fau pas ges d’empacha
Endralhant solet ma senda salvatja…
Mas lo brave pòble valent
Vòl que camines dins lo reng
Òc lo brave pòble valent
Vòl que camines dins lo reng…
Maldison de ieu en secret
Fòra los muts, çò va solet.

E lo catòrze de Julhet
Siái dins mon lièch plan tranquillet.
La musica menant lo pas
Aquò segur me’n trachi pas.
A degús pasmens fau pas ges d’empacha
Refusant los cants que ritman la marcha…
Mas lo brave pòble valent
Vòl que camines dins lo reng
Òc lo brave pòble valent
Vòl que camines dins lo reng…
Cadun me designa del det
Franc dels manquets, çò va solet.

Quand un paisan perseguís
Un que raubèt tot de galís,
Fau la cambeta que farà
Lo paisan s’espatarrar.
A degús pasmens fau pas ges d’empacha
En daissant fugir qualque rauba-tacha…
Mas lo brave pòble valent
Vòl que camines dins lo reng
Òc lo brave pòble valent
Vòl que camines dins lo reng…
Ma caupisson coma un clapet
Franc dels infirmes, çò va solet.

Pas besonh de masca per di-
-re çò que serà mon destin.
Amb de brancas d’avelanièr
M’alestiràn un bon lenhièr.
A degús pasmens fau pas ges d’empacha
Se lo meu camin Roma non agacha…
Mas lo brave pòble valent
Vòl que camines dins lo reng
Òc lo brave pòble valent
Vòl que camines dins lo reng…
Cadun veirà ma cremason,
Fòra los bòrnis, bona rason.

Ai platanas de la plana
Nos convida San Vincent
que de chança, per la dança
ven de s’abaucar la tramontana …

Legir tot

Ai platanas de la plana
Nos convida San Vincent
que de chança, per la dança
ven de s’abaucar la tramontana
La plovina se devina
Per anuech lo fret cocent
En cadenci, emé scienci
Dançarem d’acòrd totis ensem

Au son doç dei clarinetas
dei flutets e dei violons
lei joves, lei chatonetas
venetz leu d’un luenh valon
Lo vent s’a tombat lei fuelhas
ai vielhs ormes dau draiòu
la masurca desennueia
dins lo bòsc de Sant’Andiòu

En renguiera, de Verquieras
come de pijons ramiers
a grand destre per leu i estre
fasent voguejar sei lambrusquieras
vers lei pibas sença gibas
d’un valat pien a demieg
au boscatge dau vilatge
elei ié saran lei beu prumiers

Au son doç...

De Cabanas, lei mai cranas
davalaran mai que d’un
per la festa, longas vestas
lusent soliers prims, bralhas de lana
plens de jòia e de vòlha
oblidaran sei plantums
de violetas fescoletas
quand n’auran son fresc boquet cadun

Au son doç...

Sot li brancas de geu blanca
pas un que demòre siau
sus lo germe, lo ped ferme
jamai degun la mesura manca
bramadissas, cridadissas
en espaventant lo Riau
se revilha dins d’aubrilhas
la machòta que vai faire «miau»!

Chas nos mi maridavan diòmenc ,
I fasia la bujada.
Ah ! Ah ! Ah ! tant mau maridada i …

Legir tot

Chas nos mi maridavan diòmenc ,
I fasia la bujada.
Ah ! Ah ! Ah ! tant mau maridada i sai !
O ! de sai-iò mau maridada ! …

I renvoiei mon lordaud au riu
Avequ’un fai de bujada.
Ah ! Ah ! Ah ! …

I creiava qu’eu lavava
Mon lordaud se nejava.
Ah ! Ah ! Ah ! …

I i anguei, i lo portei
Sur un fagòt de palha.
Ah ! Ah ! Ah ! …

I creiava qu’eu sechava
Mon lordaud se bruslava.
Ah ! Ah ! Ah ! …

I i anguei, i lo portei
Dedins nòstra volalha.
Ah ! Ah ! Ah ! …

Quand quò venguet sur la miegnuech
Nòstre jau 1’estranglava.
Ah ! Ah ! Ah ! …

I credava : « A jau ! A jau ! »
E lo rire eu m’estofava.
Ah ! Ah ! Ah ! …

N’ai quitat ’n joine per prendre un vielh bis
Mi que ièu siáu mau maridèia
Mau maridèia que siáu mi …

Legir tot

N’ai quitat ’n joine per prendre un vielh bis
Mi que ièu siáu mau maridèia
Mau maridèia que siáu mi ! (bis)
Mi disián que moririá lèu,
Mi que ieu siáu mau maridèia
Mau maridèia que siáu mi! (bis)

Mai cresi que non morrà plus bis / Mi que ièu...
N’ai pilhat lo pic sota ’l faudiu bis / Mi que ièu...
N’ai fach ’na fòssa sota un pin bis / Mi que ièu...
Li dau ’na lorda, lo cabussan dedins bis / Mi que ièu…
Escambalhava, voliá sortir bis / Mi que ièu…
N’ai pilhat la patla, l’ai corbit bis / Mi que ièu
Si totas filhas fasián coma mi bis / Mi que ièu…
Levariam lei vielhs d’aperaquí bis
Mi que ieu siáu mau maridèia / Mau maridèia que siáu mi !

Ai platanas, de la plana
Nos convida Sant Vincent.
Que de chança! per la dancça
Vèn de s’abaucar la tramontana. …

Legir tot

Ai platanas, de la plana
Nos convida Sant Vincent.
Que de chança! per la dancça
Vèn de s’abaucar la tramontana.
La plouvina se devina,
per anuech lo freg cosent,
en cadenci, amé sienci,
dansarèm totis ensems.

Refrain:
Au son doç de clarinetas
dei flutets e de violons
lei jovents, lei chatonetas
venetz lèu d’un liuen valon.
Lo vent s’atombat lei fuelhas
Ai vielhs òmes dau draòu
la mazurka desenuèlha
dins lo bòsc de Sant Andiòu

En renguièra, de Verquièra
Coma de pijons ramiers
A grand destre, per lèu i estre
Fasent voquejar sei lambrusquieras.
Vers lei pibas, sensa gibas,
D’un valat plen a demieg
au boscatge, dau vilatge,
Elei iè seran, lei bèus promiers.

Refrain instrumental

De Cabana, lei mai granas,
davalaran mai que d’un.
Per la festa, longa vesta,
Lusent soliers prim, braias de lana
Plen de joià e de vòia
Oblidaran sei platuns
De violetas frescoletas
Quand auran son fresc boquet cadun.

Ei platanas, de la plana
Nos convida Sant-Vincent,
Que de chança ! Per la dança,
Vèn de s'abaucar la tremontana. …

Legir tot

Ei platanas, de la plana
Nos convida Sant-Vincent,
Que de chança ! Per la dança,
Vèn de s'abaucar la tremontana.
La plovina, se devina,
Per aniuech la freg cosent,
En cadenci, embè scienci,
Dançarèm d'accòrd totis ensèms.

Au son doç di clarinetas
Di flutets e di violons
Li jovents, li chatonetas,
Venètz leu d'un luenh valon.
Lo vent s'a tombat li fuelhas
Ei vielhs òumes dau dralhòu
La mazurka desennueia,
Dins lo bòsc de Sant-Andiòu.

En renguiera, de Verquieras
Come de pijons ramiers
A grand destre, per lèu i estre,
Fasent voguejar si lambrusquieras,
Vers li pibas, sensa gibas,
D'un valat plen a demiè,
Au boscatge, dau vilatge,
Eli iè saràn li bèus promiers.

De Cabanas, li mai cranas,
Davalaràn mai que d'un.
Per la festa, lònga vesta,
Lusent soliers prims, braias de lana.
Plen de jòia e de vòia,
Oblidaràn si plantuns,
De violetas frescoletas,
Quand auràn son fresc boquet cadun.

Rotla que senrotla, tira que s'estira, l'accordeon
Tòca contra tòca, tusta la manta, e sul boton
Espelirá de tos dets …

Legir tot

Rotla que senrotla, tira que s'estira, l'accordeon
Tòca contra tòca, tusta la manta, e sul boton
Espelirá de tos dets la melodia tranquila
D'una Mazurka, d'un aire leugièr que vira, que vira

Viran que s'enlaçan al son de la dança, los amorós
Tèsta contra tèsta, lo còr a la fèsta, los uèlhs tant doç
E caressa lo solièr aquela tèrra de fusta
E sus l'esquina lo vent de l'amor que bufa, que bufa

Bufa que bufeja, palmon de casença, lo sofleton
Dins la mecanica, la lama metalina fa lo bordon
Que rascoalha dins lo vent a cada flor de musica
Un bordon amb sos uèlhs de nacre que mira, que mira

Mira que miralha al trefond de l'aiga d eton uèlh blu
leu mi negarai e benlèu a jamai per far la bugada
bèla de mon dòl e de sa rauba de lènha
E tomba aqui de mon det l'anèl d'aur que rotla, que rotla

Rotla que s'enrotla, tira que s'estira, l'accordeon ...

Tos uèlhs, son bèls
Com la Mediterranèa
Fisèls, batèls
Que se banhan dins la mar crudèla.

L’amant, aimant
Mai qu’una …

Legir tot

Tos uèlhs, son bèls
Com la Mediterranèa
Fisèls, batèls
Que se banhan dins la mar crudèla.

L’amant, aimant
Mai qu’una nèit una enveia,
Donant, trobant
Amor novèl dont lo còr jauziriá

Refranh :
La Mediterranèa
Sèm Mediterranèa
Ma Mediterranèa
Coma la veiretz !
(bis)

Solèlh, vermèlh
Com la Mediterranèa
Als uèlhs, parèlh
Enlusís ton còrs plasent d’estelas

L’amant, aimant
Mai qu’una nèit una enveia,
Donant, trobant
Amor novèl dont lo còr jauziriá

Prenem lo temps
Lo mond es dins tos uèlhs
Per amor
Se banha dins la mar.
La Mediterranèa
Sèm Mediterranèa...

Refranh

Tos uèlhs, son bèls
Com la Mediterranèa
Fisèls, batèls
Que se banhan dins la mar crudèla.

Refranh

On m’a dit ma douce
Que les chevaux qui pleurent
S’inclinent doucement pour attendre le vent
Qui chante en passant …

Legir tot

On m’a dit ma douce
Que les chevaux qui pleurent
S’inclinent doucement pour attendre le vent
Qui chante en passant
Le silence des fleurs
Et la mémoire de l’eau

On m’a dit ma douce
Que les chevaux qui courent
Appellent à la rescousse, les pinceaux des enfants
Per dire en colors
Lo silenci dei flors
A la memòria de l’aiga

M’an dich la belà
La plueia s’endevina
Au jorn que s’esparpilha
Au travèrs dau miralh, per batejar de nius
Lo silenci dei flors
A la memòria de l’aiga

M’an dich la belà
Lu sovenirs s’agrapan
Ai cortinas de fum, en camin se taison
Per escondre un moment
Lo silenci dei flors
En la memòria de l’aiga

On m’a dit ma douce
Que les chevaux reposent,
Le soir, s’éclaboussent aux flaques du hasard
Pour offrir en présents
Le silence des fleurs
E la memòria de l’aiga

La marèia l'ai dins lo cor
Que tòrna montar coma un signe
Crebi de ma pitiòta sor
De mon drollet …

Legir tot

La marèia l'ai dins lo cor
Que tòrna montar coma un signe
Crebi de ma pitiòta sor
De mon drollet e de mon cinne
Un bateu quò despend coma
L'aurán estacat de justessa
Quò pura de mon estelada
Las annadas-lums e ne'n daissi
Sei torna de Jersey motons
D-ela que ven los sers de frima
Te donar la bruma en potons
Fins que te 'trape dins sas rimas
Coma lo tremalh de l'estiu
Ont raia lo de lobaterra
'Quel que vesiái lusir tan viu
A us dets del sable de la terra

Rapela-te lo chen de mar
Liberat sus paraulas fòlas
Udlant lo desèrt d'aqueus bars
Coma un lapon de necropòla
Sèi segur que la vita es lai
Embe sos palmons de flanela
Quand pura d'aquestes temps-lai
Lo freg grisard que nos apèla
Me rapeli los sers çai-bas
E las desbridadas d'escruma
Aquel bavum deus cavals ras
Rasís los ròcs que se carcina
O l'angel deus plasers perduts
O rumor d'un'autra abituda
Mas desiranças me son pus
Qu'un malcòr de la solituda

E lo diable deus sers conquists
Embe sas palors de rescossa
Lo peisson-chen del paradís
Dins lo mitan aigat de mossa
Tòrna filha verda deus fiòrds
Tòrna violon de zinzoinada
Dins los pòrts fanfaran los còrns
De revirada camarada
O perfum rare deus salins
Dins lo pebre-fuòc de l'andarsa
Quora endonc geometravi
Mon eime al cavon de ta nafra
Dins la desboira de ton cuol
Mialat de 1'alba - linçòl fin
L'i ai espiat un veiral sol
E tu filha verda mon splin

Los cauquilhatges faus-semblants
Jols projectors esbolhats d'aiga
Jògan de las cliquetas tant
Que se dirià I'Espanha blava
Diu deus grisons ajètz pietat
De lor besonh de paradura
Quand lo cotel se ven mesclar
Dins lors castanhetas figuras
E iò vesiái en se preissant
Quand se sentiá 1'entrevistura
Entre las persianas del sang
E que los globilhons figuran
Quela matematica en blu
Sus quela mar jamài estala
D'onte monta pas mens pas pus
La memòria de las estelas

'Quela rumor que ven d'ailà
Enjós l'arc companh que m'avugla
Mans manieradas de fla-flà
Mans de ronhaire que tant mugla
'Quela escreda me sèc longtemps
Com'un mendiant jos l'anatema
Coma l'ombra que perd son temps
A dessenhar mon teorema
Jol maquilhatge rossejat
Se'n ven tustar coma una pòrta
Aquestes bruchs que van quilhats
Dins la rua de musicas mòrtas
Qu'es `cabat la mar acabat
Sus la plaja lo sable benla
Tals los motons d'infinitat
Quand la mar bargièra m'apèla

Dins lo vilatge sins prétencion
Ai meichanta réputacion
Que bolegui o que disi rès
Passi per un sabi pas qué. …

Legir tot

Dins lo vilatge sins prétencion
Ai meichanta réputacion
Que bolegui o que disi rès
Passi per un sabi pas qué.
Pertant quo fai pas de ben grand domatge
D’anar sul camin que fat mon vi-a-tge.

Mas lo brava monda aima pas
Los que van pas del mesma pas ( bis )
Las lengas de pelhas me fan mal
Mancan los muts….Quo’s ben normal !

Per lo quatorze de Julhet
Démori dins mon liet moflet
La musica que trépa lo pas
Quo me fai pas virar lo cap.
Pertant quo fai pas de ben grand domatge
De daissar lo tamborn que tusta l’auratge.

Mas lo brava monda aima pas
Los que van pas del mesma pas ( bis )
Me vau beléu far escanar
E per cantar… Quo’s pas aisat !

Quand vesi un petit panaïre
Galopat per un rondinaïre
Tiri la pata é Bara-Bahau
Lo rondinaïre tomba de naut.
Pertant quo’s pas com’ se iavai mort d’ome
De daissar corre los panaïres de pomas

Mas lo brava monda aima pas
Los que van pas del mesma pas ( bis )
Volam tots me sautar dessus
Las quitas fennas… Ben entendut !

Pas besonh d’estre dévinaïre
Per sentir ço que ia dins l’aïre
Se un jorn podam m’astrapar
Pasaraï de l’austra costat.
Pertant quo’s pas com’ se iavia mort d’ome
D’anar suls camins que van pas a Roma.

Mas lo brava monda aima pas
Los que van pas del mesma pas ( bis )
Vendram me veire pendolhar
Sins los avucles…Que podram pas

Teò qu’èra pas tombat de la darriera plueia,
Disiá « Fau ben regardar vòlastrejar lei fuelhas,
Se vòlan devèrs l’adrech, …

Legir tot

Teò qu’èra pas tombat de la darriera plueia,
Disiá « Fau ben regardar vòlastrejar lei fuelhas,
Se vòlan devèrs l’adrech, deman ventarà.
Se vòlan devèrs l’ubac, segur que plorà.
Quand i a de moscas pegosas, aquò marca de plueia.
Quand la dindoleta ei bassa anonça mai de plueia.
S’un coguòu canta a l’adrech, segur que fai temps drech,
E quand plòu ‘mé lo temps drech, l’ase beu de drech ! »

Come me disiá mon amic Teò :
« Quand fai solèu, aquò me fai cantar ! »
A jamai escotat la meteò,
Que lo marrit temps lo fasiá cagar !

Teò disiá que fau crèire a çò qu’an dich lei rèires.
Segur se plòu per Sant-Joan (24-6), farà bèu per Sant-Pèire (29-6).
Lei plueias de Sant-Miquèu (29-9) restan pas au cèu,
E se plòu per Sant-Medard (8-6), plorà ben plus tard.
Disiá que per Sant-Martin (11-11) l’ivèrn es per camin,
Que per Sant-Florenç (23-2) l’ivèrn s’arresta ò repren.
Se fai freg per Sant-Vincenç (22-1), fai freg per Sant-Laurenç (10-8),
E lo marrit temps pren fin per Sant-Benjasmin (31-3).

Ai totjorn escotat l’amic Teò
Que disiá « Lo soleu me fai cantar ! »
Ai jamai escotat la meteò,
Que lo marrit temps fai totjorn cagar !

Teò, s’èra ben lunat, èra un bòn devinaire.
Disiá que la luna rossa, eu, li agradava gaire,
Tanben que l’aiga davala a la luna pala,
E que la jornada es franca a la luna blanca.
Disiá que per Sant-Matieu (21-9) es la fin de l’estiu.
E qu’es mai Sant-Gabrieu (24-3) qu’aporta lo novèu.
Qu’au mes d’abrieu te fau pas desliurar d’un fieu,
Mai se vòs au mes de mai, fai çò que te plai.

Quand se'n tornava de la guèrra,
dessobtèt una manhagueta :
« leu te disi plan lo bonjorn,
te mancariá pas …

Legir tot

Quand se'n tornava de la guèrra,
dessobtèt una manhagueta :
« leu te disi plan lo bonjorn,
te mancariá pas un pastor ? »
«Tot se coneis a vòstra mina,
al vestit, a la carabina,
la calçadura, lo capèl,
i a pas aquí de pastorèl ! »

Au! La mitona ! La coquina ! la mitona !
D'aiga ! D'aire ! D'aiga !T'embelina la malina !
Au! La mitona ! La coquina ! La mitana !
D'aiga ! D'aire ! D'aiga ! Que te fa petar l'amor
Au! La mitona ! la coquina ! la mitona !
D'aiga ! D'aire ! D'aiga ! T'embelina la malina !
Demòras aquí coma un colhon !
A!A!A!A!

« leu te ba disi la pastora,
anam jogar una mièja ora
aquí dins l'ombra del garric,
i jogarem tan espertin. »
Mas la manhaga plan rusada
ditz que sa maire la sonada :
« Esperatz a deman matin
me trobaretz soleta aicí. »
Lo tipe torna a la malora,
jamai arribèt la mitona.
Ara s'alisa lo pel ros
se'n trufar ben de l'amorós.

(cançon collectada al prèp de Catherine Felix a Belesta)

Fenit la maionesa entau borit
Fenit lo temps de la cueisha de guit
N’i a pas que mortadèla e salamí …

Legir tot

Fenit la maionesa entau borit
Fenit lo temps de la cueisha de guit
N’i a pas que mortadèla e salamí
N’i a pas que sopa magra e maishant vin

Mes tà la mo..., la mo..., la mo...
Tà la moleta
Sonque dus ueus e un pipèr
Tenben la mai..., la mai..., la mai...
La mainadeta
A la padèra un huec d’in-hèrn

Fernand volè estar lo mei brancat
Crompè un dequerò liofilisat
Dab ua vielha saucissa d’Estraborg
Pensè, per Diu, petar de mala mort

Qu’ensajè un d’aqueths « fast-food » hastiaus
On s’i claca autan viste com mau
Mostarda au mens que n’avèn hicat pro
Ne trobè pas lo gost deu Canigó.

Un dia qu’avó un vente de paur
Quan sabó qu’avè lo colesteròu
Hartè pas que salada entà guarir
Que balhè lo son pòrc au medecin

De minjar « biò » que decidè lavetz
E har borir milhòc e ris complèt
Tota la nueit qu’èra enlusernat
Vedè passar rostits e tròç d’aucat

Qu’arribè çò qui devè arribar
Qu’es morí d’un gran vueit a l’estomac
Qu’arpasta adara vèrmis e cussons
Qui cantan tots amassas la cançon