Marron com un dàtil,
Blanc com ua nòga de cocòt,

Ah, b’ei bon, b’ei bon de minjar frutas !
Ah, …

Legir tot

Marron com un dàtil,
Blanc com ua nòga de cocòt,

Ah, b’ei bon, b’ei bon de minjar frutas !
Ah, b’ei bon per la santat !
Ah, b’ei bon , b’ei bon de minjar frutas !
Ah , b’ei bon, b’ei bon tà vàder gran !

Jaune com ua banana,
Verd com ua poma,

Ah, b’ei bon, b’ei bon de minjar frutas !
Ah, b’ei bon per la santat !
Ah, b’ei bon , b’ei bon de minjar frutas !
Ah , b’ei bon, b’ei bon tà vàder gran !

Irange com un abricòt,
Roi com ua ahraga,

Ah, b’ei bon, b’ei bon de minjar frutas !
Ah, b’ei bon per la santat !
Ah, b’ei bon , b’ei bon de minjar frutas !
Ah , b’ei bon, b’ei bon tà vàder gran !

Negre com ua amora,
Vriulet com ua higa,

Ah, b’ei bon, b’ei bon de minjar frutas !
Ah, b’ei bon per la santat !
Ah, b’ei bon , b’ei bon de minjar frutas !
Ah , b’ei bon, b’ei bon tà vàder gran !

Nau gojatas deu pèu rós
Que dançan au mièi de las flors
Nau gojatas deu pèu rós
Que hèn virar …

Legir tot

Nau gojatas deu pèu rós
Que dançan au mièi de las flors
Nau gojatas deu pèu rós
Que hèn virar las amors
Se las tòcas tòcas tòcas
Se las tòcas malurós
Se las tòcas tòcas tòcas
Se las tòcas qu'es amorós....

Qu’an los uelhs escaravelhats
Qui lànçan uelhadas calinas :
Espiats qui son berojinas
E gaimantetas donc, veiats !

Dab los …

Legir tot

Qu’an los uelhs escaravelhats
Qui lànçan uelhadas calinas :
Espiats qui son berojinas
E gaimantetas donc, veiats !

Dab los lors arríders charmants
Qui tringueréjan shens esfòrç
Que hican los còrs en tessòts,
Las gojatinas de quinze ans !

Quan las gaha la dancèra,
Qu’aiman la lutz e sa claror
L’arrid peguèr e dab l’amor
Que hèn a l’estujatèra

Se ploran dab plors de mainatges
Entà chepics, grans e petits
L’aviéner qu’an au cap deus dits
Shens n’aver plan tots los auratges

Amusats-vs donc, mainadetas !
Quan miatz l’Amor peu cap deu nas,
Tota pena suspen son pas
Suu traç de vòstes amoretas

Las guèrras son cridadas
La baish au pèis la mèr
La dondèna, la dondèna,
La baish au pèis la mèr …

Legir tot

Las guèrras son cridadas
La baish au pèis la mèr
La dondèna, la dondèna,
La baish au pèis la mèr
La dondèna, la dondèr. Aussau qu’a gentilhòmi
Tres hilhetas n’avè
Se’n va tà la prumèra:
- " Ma filha e i vòs alèr? "
- " Nani, nani, mon père Tà la guerra n’irè "
Se’n va tà la darrèra
- " Ma filha e i vòs alèr? "
- " Oui-da, oui-da, mon père
Tà la guèrra jo irè
Datz-me vòsta cavala
La qui sap batalhèr
Balhatz-me un petit page
Qui sia fidèu a moèr "
Balhatz-me vòstas armas
Las qui tienetz deu Roèr. "
Jana la batalhèra
Sons soldats qu’arrangè
E la garda aussalesa
Tot que n’at fricassè.

Las hilhas de Marmanda
Cosèn dessús un banc
Lanlà deritena
Cosèn dessús un banc
Lanlà derita
La mair cosè la …

Legir tot

Las hilhas de Marmanda
Cosèn dessús un banc
Lanlà deritena
Cosèn dessús un banc
Lanlà derita
La mair cosè la sòia
E las hilhas l’argent
Per’qui qu’i ven qui passa
E tres gentius galants
Eths saludan la mèra
Las hilhas en arrident
- " Ò hilha, la mia hilha
Pren garda t’atraparàn "
- "Ò mèra, la mia mèra
Tardat ne n’an pas tant
Devath la mia cintura
Filha o enfant qu’i a "
- "Ò hilha, la mia hilha
De qué lo neuriram? "
- " Ò mèra, la mia mèra
De lèit e de pan blanc "

Las hilhas de Marmanda
Cosen dessus un banc
Lonla deritèna
Cosen dessus un banc
Lonla derità.

La mair' cosè' la …

Legir tot

Las hilhas de Marmanda
Cosen dessus un banc
Lonla deritèna
Cosen dessus un banc
Lonla derità.

La mair' cosè' la sòia
E las hilhas l'argent
Lonla deritèna,

Per 'qui qu'i ven, qu'i passa
E tres gentius galants
Lonla deritèna,

Ils saluden la mèra
Las hilhas tot en riant,

O hilha, la mi' hilha
Pren garda, t'atrap'ran !

- O mèra, la mi mèra
Tardat ne'n an pas tant,

- Devat la mi' cintura
Filha o enfant i a,

- O hilha, la mi' hilha
De que lo nauriram ?

- O mèra, la mi mèra
De lèith e de pan blanc,

- S'es per cas singui 'n dròlle
Que mestièr li balh'ram ?

- O mèra, la mi mèra
Talhur o marchand,

- Marchand e de dentèla
Dou petit riban blanc,

- Se per cas singui u' hilha
Nos ne la marid'ram.

Anuèit a nòstra epòca, tot plen de filhas son ben gentas,
Te fason virar la tèsta, las voldriàs totas dins …

Legir tot

Anuèit a nòstra epòca, tot plen de filhas son ben gentas,
Te fason virar la tèsta, las voldriàs totas dins ton lèit,
Par passar tas jornadas, o ben par emplir tas nuèits.
Mas par i’ribar faire, qu’es pas aisat, qu’es ’ma quèo la vida.
Fau te batre si vòles meritar ta princessa
Saja òneste, li dijies pas de messonjas,
Zaba la pas, aul l’es faita p’aveir de caressas.
Quand l’es dins la pena e voèi, fau que te la ’judas.

Repic :
Totas las juliètas d’anuèit
Raibon d’aveir un Romeò.
Li fau mas totas un eròi (bis).

Vinta quatre oras par jorn e ’ta los jorns de la setmana,
Vènem par cosinar ta tèsta e tènem la bona recèta.
Mesfiá-te ben, aquí i a res que nos ’rèita.
Los ragàs dau Centre son tornats,
Te faudrà ben èstre prènta.
Par ton coèr, tènem ’ma totjorn plen de frasas,
Par ton còrs, quo-es un tasta-avant d’extasa,
Par tu uèi, ne fasèm pas dins l’ocasion,
Los trobamufins, par te mon amor, quo-es jamai mauvàs.

Par le matin, ’las vòlon mas tot plen d’atencions,
E ’près-mèidia, li fau aver de distraccion,
E le seir, tu li bailas tot plen d’afeccion,
E pendent la nuèit, fau que t’aves d’imaginacion.
E, e, a l’intencion de filhas de mon coèr :
Si aguèsse mas dangèir, vodriá èstre lo sauvuer,
Si aguèsse mas nejada, vodriá èstre ton flotuer,
Ièu tuariá le malur, ièu portariá le bonuer.

Jòuna filha, as chausit l’amor trobamufin,
Plus fòrt que la extasiá, pus fòrt que l’anfetamina.
Jòuna filha, as vougut un Romeò, le veiquí,
Par totas sòrtas d’istoèras, escrire tornarà.
Jòuna filha, ará, te sès ma sòr MC mas.
Pura pus, risona un pauc, sès pus sola, qu’es chabat.
Jòuna filha, veiquí par tu lo Possé,
L-es coma nautres, l-amariá ben èstre l’eròi de tas nuèits.

Mèfia-te de totas las promessas sens lendeman,
Par chausir ton eròi, le chausir bien que te fau.
Los biais fisiques par chausir, non ne valon pus res,
Que totjorn que fau amar e quò le sabèm ben.
Lo ragamufin, aul vòu d’amor,
Li fau l’amar, totjorn l’amar,
Totjorn quela se l-ama, aul respectará biaucòp
E par mai de consentit, egal aul se la botarà.
V-òei ’ma quò qu’es la besonha
E sèm pas après de raibar.

Dessús la lana
I a longs camins
Nada montanha
Mes tan de pins

Espiatz los òmis
D’aqueth país
De sable …

Legir tot

Dessús la lana
I a longs camins
Nada montanha
Mes tan de pins

Espiatz los òmis
D’aqueth país
De sable e gema
Que son prestits

Drin de cafè
Drin de sorelh
Au pinhadar
Que cau de mei ?

Da tu, ma miga
Au temps d’amor
Seràs la tèrra
Jo lo branon

A tu Landés
L’amna deu còs !
Sias tostemps
Picatalòs

Dessús la lana
I a longs camins
Nada montanha
Mes tant de pins.

Ai trevat tot un jorn lo pradon e la gresa
Mas degun m’a pas vist.
Ai pas tornat trobar Marisson …

Legir tot

Ai trevat tot un jorn lo pradon e la gresa
Mas degun m’a pas vist.
Ai pas tornat trobar Marisson e Francesa
Que risian tan antan.
Mos pas sus Io chamin an esfodit l’auriòu
Que solet m’a auvit;
Las maussieras fasian en tombar sus Io sòu
De las tachas de sang.

Coma aimavan venir se’n rogesir las pòtas
Las dròllichas de junh !
Aimavan pendilhar entau doas cereisòtas
A l’aurelha en jugar...
Quand Marisson fuguèt nommada dins Io nòrd,
Ne’n sarrerem los punhs,
Mas a qui aurian dich ’laidonc nòstre maucòr ?
Qui ne’n auria’ fait çàs ?

Onte son vòstres vielhs ? Portièrs de maisonassa ?...
Las jalajas, prendran
Tot çò que lor ’vian pres e l’edra, la trainassa
Van tot tornar breçar.
En esperar la mòrt, per suausar lor tristor
Disan que tornaran...

Et la Francesa ont es dins ’queu monde falord ?
Mielhs vau n’i pas pensar.

O gent de mon païs, tala es nòstra dolença :
Es dich que van crebar,
Crebar de racha-còr en gardar la chabença
O crebar de partir...
Nos chau levar Io chap, nos chau levar los punhs,
Es pus temps de resvar.
Nos faudra afanar l’esper dau novelum
Si vòlem pas morir.

Eras valent, davant ta bòria
Mestre al solelh, mestre del vent
Daissa aquel camp, aquèla terra
Es pas per tu …

Legir tot

Eras valent, davant ta bòria
Mestre al solelh, mestre del vent
Daissa aquel camp, aquèla terra
Es pas per tu
E cap al Nòrd dins una usina
Trabalharàs, seràs melhor

Sabiás parlar, e dins ta boca
Cantava l'òc, coma un rocàs
Daissa ta lenga
Aquela fòrça
Es pas per tu
Crida en francés, e se lo pòdes
Parla ponchut : Fa mai borgés

Coma ton paire, i a plan d'annadas
Eras l'amic d'un dieu calent
Dieu es missant
Aquela jòia
Es pas per tu
Prega en francés, cal que sofrigas
Lo cap baissat, Dieu es dolent

Atal t'an dit tant de messorgas
Per te panar l'eime e lo còs
E siás pas mòrt
E te revelhas
Sarra los punhs
Sèm de milièrs e per lo mond
Farem plegar los messorguièrs

Las palomas deu ser, que pòrtan sus las alas,
Com pòrta lo men còr, un drin d’arrai deu sorelh qui’s …

Legir tot

Las palomas deu ser, que pòrtan sus las alas,
Com pòrta lo men còr, un drin d’arrai deu sorelh qui’s moreish...
Jo que las vei partir, e qu’èi sus las espatlas,
Com lo pes d’adirèr de la lutz qui’s feneish...
Que volerí tanben, tornar préner lo viatge,
Tà d’aqueras amors, qui de jo, son tan luenh...
Com t’aimèi autes còps, que’t vei hens un nuatge
E lo saunei de tu, tostemps viu, que m’estreinh...
Las palomas deu ser, que son çò qui demora
Deu sorelh de l’estiu, qui bruslaba tant hòrt...
Los dias qu’an passat, et la sason que plora,
E sos ausets deu ser, lo desectruc, qu’ei lo gran vent deu nòrd...
E jo non poish aimar lo mes mort qui ns’arriba,
Dab la patz deu desbromb qui poderè nevar !
Per’mor jo qu’ei au còr, com ua eslama viva,
Ua paloma d’aur, de cap tu, qui se’n va.

Au prat de Laròca,
I a ua hont d'argent, laridèta,
I a ua hont d'argent.
I a nau palometas,
Q'i …

Legir tot

Au prat de Laròca,
I a ua hont d'argent, laridèta,
I a ua hont d'argent.
I a nau palometas,
Q'i banhan dehens,
L'ua s'es pausada
E l'auta s'es levada.

Voldriái cantar en seguida
Las femnas qu’un còp dins la vida
Aimam sens o dire a degús.
A las que …

Legir tot

Voldriái cantar en seguida
Las femnas qu’un còp dins la vida
Aimam sens o dire a degús.
A las que coneissèm pas gaire,
Que se’n van lèu d’un autre caire,
E que tornam véser pas pus.

A la qu’apareis pala e blonda
A sa fenèstra una segonda,
E que, lèsta, s’estavanís ;
Mas que sa prima siloeta
Es tan graciosa e lingeta
Que nos cresèm al paradís.

A la companha de viatge,
Que sos uèlhs, polit paisatge,
Nos fan lo camin fòrça bèl ;
Que seriá mai qu’una amoreta,
E que daissam partir soleta,
Sens aver esflorat lo pèl.

A las que son condemnadas
De passar nuèches e jornadas
Prèp d’un èsser tròp diferent ;
Que vos an, vana capbordisa,
Desvelat l’aparéncia grisa
D’un avenir voide e dolent.

A la valsairitz tan graciosa
Que vos semblèt trista, nerviosa,
Per una nuèch de Carnaval ;
Que volguèt finir la romança
Quand se’n anèt aprèp la dança
Tornejar dins un autre bal.

Caras ombretas devistadas,
Esperanças lèu amorçadas,
Deman tombaretz dins l’oblit.
Per pauc que lo bonur advenga,
Es plan rare qu’òm se sovenga
De cada episòdi complit.

Se nòstra vida es mancada,
Somiam, l’anma un pauc enfuocada,
Als bonurs qu’avèm supausats ;
Als potons que non se faguèron,
Als còrs que benlèu vos espèran,
Als uèlhs qu’avèm pas pus crotzats.

Adonc, pendent las vespradas,
Regretant las bèlas oradas
Del temps vièlh vengut nos trevar,
Ploram las labras absentas
D’aquelas passantas plasentas
Que daissèrem nos escapar.

Nautres beurem de vin
Soar e matin banirem 1o chagrin
D'aqueu bon pan ne'n tremparem la sopa
D'aqueu bon vin …

Legir tot

Nautres beurem de vin
Soar e matin banirem 1o chagrin
D'aqueu bon pan ne'n tremparem la sopa
D'aqueu bon vin ne'n beurem quauques gotas
Ara vos vau contar
Las quatre sasons per vos amusar.

L'ibèrn s'es en anat
S'es en anat, lo cal pas regretar
Als tròçs de nèu dessús la montanha
Fai bien freg dins la bassa campanha
Nautres beurem de vin
Soar e matin banharem lo chagrin.

Aicí lo bèu printemps
Quo nos rejoís, nos rend totes contents
Los aucèus que fòu lus ramatges
E surtot lo rossinhòu saubatge
Quo canta nuèch o jorn
E nos rejoís per son bèl discors.

L' estiu mancarà pas
De nos portar una quantitat de blat
E de fruchas de totas las menas
De prunas, de pomas, de peiras, de cerièiras
D' abricòfs, de melons
E d'ametlons de tota façon.

L' autumn es arriba
Es arriba per nos abeurar
leu veni culhir lo rasin dins las trelhas
D'aqueu bon jus n'en remplirem las botelhas
Nautres beurem de vin
Soar e matin banirem lo chagrin.

Lo passat de nòstre païs
Cal pas 1'anar quèrre a Paris
Es pas escrich, alhors qu'aici,.
Dins la paret abausonada …

Legir tot

Lo passat de nòstre païs
Cal pas 1'anar quèrre a Paris
Es pas escrich, alhors qu'aici,.
Dins la paret abausonada
Dins la cançon de la velhada
Dins la nebla pala dels uèlhs
De las vièlhas e dels vièlhs...

Lo present de nòstre païs
Dins la blancor de lach de feda
Dins lo marinas que se leva
Dins la pluèja o la secada
Dins la pena de la jornada...

L'avenir de nòstre païs
Dins los anhèls al mieg del prat
Dins las ondadas del blat
Al còr de las ragas dels camps
E dins lo sòmi dels enfants...

Avenir, present e passat
Tot es escrich dins nòstra tèrra
Dins nòstras mans. dins nòstra lenga,
De la vergonha a la fièrtat
E l'avenir qu'a res ne sembla
Sera çò que farèm ensemble.

Lo passàt de nostre païs
Càl pàs l'anàr quèrre a Paris
Es pàs escrich alhors qu'aiçi :
Dins la parét …

Legir tot

Lo passàt de nostre païs
Càl pàs l'anàr quèrre a Paris
Es pàs escrich alhors qu'aiçi :
Dins la parét deboselàda,
Dins la canson de la velhàda,
Dins la nepla pàlla dels uèlhs
De las vièlhas e dels vièlhs.

Lo presént de nostre païs
Càl pàs l'anàr quèrre a Paris
Es pàs escrich alhors qu'aiçi :
Dins la blancor del làch de feda,
Dins lo marinàs que se leva,
Dins la pleja, dins la secàda,
Dins la pena de la jornàda.

L'avenir de nostre païs
Càl pàs l'anàr quèrre a Paris
Es pàs escrich alhors qu'aiçi :
DIns los anhèls al mièg del pràt,
Dins l'ondulejament del blàt,
Al cor de las regas dels camps,
E dins los somis dels enfants.

Avenir, presént e passàt,
Tot es escrich dins nostra terra,
De nostras mans, dins nostra lenga,
De la vergonha a la fiertàt.
E l'avenir, qu'a res ne sembla,
Sera ço que n'farèm ensembles.

Aval a la ribièra
i a 'na richa maison
dedins son très fielairas
que fielan tot lo jorn

l'una s'apela …

Legir tot

Aval a la ribièra
i a 'na richa maison
dedins son très fielairas
que fielan tot lo jorn

l'una s'apela Joana
e l'autra Marion
l'autra s'apela Clara
es Clara nuèit e jorn

sa maire la penchena
d'un penche d'argenton
e son paire la còfa
d'un auna de galon

quans ela se miralha
dins l'aiga de la font
un auselon s'i pausa
per li far l'orason

lo filh del rei passava
l'a trobada a la font
digatz bela fielaira
aquò's vos joaneton

Nani ma sòr ainada
s'apela d'aquel nom
se cercatz un'amiga
dintratz dins la maison.

Las vièlhas de mon païs pòrtan lo dòl. Perqué ?
Tant de causas candas
Simplas o sacradas
Li pesan al …

Legir tot

Las vièlhas de mon païs pòrtan lo dòl. Perqué ?
Tant de causas candas
Simplas o sacradas
Li pesan al còr
Qu'en negras fardas
Marchan cap a la mòrt.

Las vièlhas de mon païs pòrtan lo dòl. De qué ?
De la bugada
Al riu lavada
Passada al blu.
Plan alisada
Lusissiá dins l'escur.

De las borassas
Onte plegavan
L'enfant novèl
De doças lanas
Mens doças que sa pèl.

De las tòrcas blancas
De sang tacadas
Penjadas al cròc
Quand s'acampavan
Per lo trabalh del pòrc.

De las aurelhetas
Las gimbeletas
Del Carnaval
Banastas plenas
Toalhons empesats.

Lo dòl ? De qué ? De qué ?
De la calhada
Que s'escolava
Dins lo petaç
Contra la jaça
Tot un païs gibrat.

De las matelòtas
Las camisòlas
Del bòrd brodat
Onte amagavan
La blancor de sa carn.

Las vièlhas de mon païs pòrtan lo dòl, se qué ?
De las fèstas grandas
Quand passejavan
Lo sant solelh
Das flors picadas
Sus los lençòls de nèu.

De las taulejadas
Que recampavan
Filhas, enfants
De la toalha
Del partage del pan.

Pòrtan lo dòl. Perqué ? De qué ?

Escotatz totis brave monde, gents de Cabaret et d’endacòm mai, l’istòria vertadièra de quatre trobadors de Carcassona partits per faire …

Legir tot

Escotatz totis brave monde, gents de Cabaret et d’endacòm mai, l’istòria vertadièra de quatre trobadors de Carcassona partits per faire de musica dins un endrech ont jamai degun aviá pas poscut jogar…
Un endrech ont, ennaut de la montanha, quatre castèls vos regardan…
Un endrech que totis los musicians…
Quand ne parlan…
Tremblan !

Lo primièr còp que soi vengut
Puta de Dieu ai pas agut
Lo temps de sortir la guitarra
Que me prenguèri una ramada
Estabosit e ragentat
Jos l’empont me soi amagat !

Lastors-ors
Avèm pas jogat a Lastors
Lo temps aicí es tròp chimbol
Avèm pas jogat a Lastors
I a pas de fèsta
Paura Jaumeta
Tornarem venir dins uèit jorns

Uèit jorns après quand sèm tornats
Totis quatre plan motivats
Dins lo cèl pas un cumulus
Sus lo temps i aviá consensus
Un lhauç tombèt d’un còp pecaire
E carbonizèt lo bataire !

Quin malur !

Lastors-ors
Podèm pas jogar a Lastors
Ara sèm que tres trobadors
Podèm pas jogar a Lastors
I a pas de fèsta
Paura Jaumeta
Tornarem venir dins uèit jorns

Lo tresen còp paures pichons
Un vent a escornar los buòus
Se levèt dins un roncament
A faire se trucar las dents
Una tornada a l’imprevista
Ven m’aspirar lo guitarrista !

Quin malur !

Lastors-ors
Podèm pas jogar a Lastors
Ara sèm que dos trobadors
Podèm pas jogar a Lastors
I a pas de fèsta
Paura Jaumeta
Tornarem venir dins uèit jorns

Se racontava dins lo vilatge e tota la regionn que lo Simon de Montfòrt, que comprenia pas res a la musica e al fin’amor, aviá davalat de son Nòrd barbar ambe sa banda de cuols benesits per jetar una malediccion suls trobadors e totis los intermitents e que, dempuèi aquel temps, degun podiá pas jogar a Lastors quina musica que siá e mai de musicas de salvatges coma lo rap ou la tecnò !

Quand sèm tornats fasiá bel temps
Mas aquò durèt pas de temps
Lo sòl se metèt a tremblar
E tot lo cèl a negrejar
E crac ! Un trauc se dobriguèt !
Lo bassist i desapareguèt !

Lastors-ors
Avèm pas jogat a Lastors
Malediccion pels trobadors
Avèm pas jogat a Lastors
I a pas de fèsta
Paura Jaumeta
Mas ieu jogarai a Lastors !
Es pas acabada
Aquela crosada !
Som testut, tornarai tot sol !
Tot sol, tot sol
Tot sol, tot sol, tot sol !

Aquel bauç es asclat de galís
Mas i a quicom dins l’escur de l’esquís
Quand lo solelh escandilha un lausert …

Legir tot

Aquel bauç es asclat de galís
Mas i a quicom dins l’escur de l’esquís
Quand lo solelh escandilha un lausert ne sortís
Es atal qu’òm surviu dins mon país.

Aquí sèm a çò de ton vesin
Cada jorn sa rason demesís
A penjat la gossa vièlha a la branca d’un garric
Amb un cant de luna e fòrça trepadís.

Repic :
Hey tu, que creses barrar aquel camin,
Veiràs quant sont longs los ivèrns aicí
Lo lausert breish colcat dins ton esperit
Ausiràs la nueit lo cèrç que te dis : vai te’n d’aquí ! (2)

Un còp i aviá de vinhas mai un codonhièr
Las calandretas avián nisat al marge
La vièlha Léa a jamai vist tant messorguièr
Qu’aquel calandron dins sa man presonièr.

Ai vist un frejal tombar dins un rebat d’aiga
Lo trebolum montèt porgit dins l’aire,
Amb l’auratge lugrejan las fuèlhas mòrtas
E caduna dis son porpal poema.

Repic

An passat totara un crane reportatge,
La colona de Bram arrivèt al Vatican
Mas an dit qu’èran duras las imatges
E qu’èra conselhat d’alunhar los enfants.

Farem pè bordon sus la sèrra clòsca dura
Podètz mandar vos gosses de guèrra
La vièlha Léa brama sa nafradura,
Pausarà pas las armas, pausarà pas las armas...

Le bal, qu'es aquò ? Le bal es un encontre : i encontras un còs, lo tieu, e le de …

Legir tot

Le bal, qu'es aquò ? Le bal es un encontre : i encontras un còs, lo tieu, e le de l'autre, de còsses joves, madurs, vièlhs, o sens atge, que s'aligan e s'animan coma jamès ni enlòc mès... Le bal es la parentèsi d'un còs a còs codificat ont aprenes de l'autre e li ensenhas, ont una musica se fa carn, ont un ritme se fa buf, ont un plaser fa societat. De la vila o del camp, ric o paure, oficial o clandestin, al defòra o al dedins, le bal es totjorn la cèrca collectiva d'un destin, l'invencion d'una intriga que se nòsa a mès d'un, aicí e ara. Mes pas cap de taula rasa : l'eiretatge i noirís l'aventura, le dasièr s'i acobla ambe l'auèi per nos fèr un deman. Tot i fa ventre, o puslèu : tot i fa camba, e una votz, e duas mans, un res sufís per balhar vam e compàs. De pèls que se lifan, de susors e sentors que se mesclan, d'ancas e de dits que s'agafan e se sarran, de caras que se gaitan e s'esclairan, de còsses que s'apròchan, s'alunhan, e marcan per l'aire le polsar d'un "nosautres" primitiu e subversiu : le bal es un "òc", una òbra comuna, un estacament, un eveniment, un Intercòs puslèu qu'un Internet, una umanitat reala puslèu que virtuala. Le bal es un rambalh, le triomfe de la vida sus la mòrt...

Ma maire m'a maridada coma digatz, (bis)
A un crabièr m'a donada
Le bistronquet tronquet me diguèc
La vira viron …

Legir tot

Ma maire m'a maridada coma digatz, (bis)
A un crabièr m'a donada
Le bistronquet tronquet me diguèc
La vira viron la coma digatz.

En anant gardar la crabada coma digatz, (bis)
Jo m'èi perdut la marcada...

Tròbi un pastre de la montanha coma digatz, (bis)
Que gardava sa tropelada...

"Pastorèl de la montanha coma digatz, (bis)
N'avetz pas vist la mia marcada...

Se la trobatz dins vòstre erbatge coma digatz, (bis)
Vos donarè mon còr en gatge..."

"Preferariá de bon fromatge coma digatz, (bis)
Que non pas vòstre còr en gatge..."

Fouque est ta maison, Fouque est ton oustaou
Fouque est ton oustaou, Fouque est ta maison.
Tu tiens ton capèu …

Legir tot

Fouque est ta maison, Fouque est ton oustaou
Fouque est ton oustaou, Fouque est ta maison.
Tu tiens ton capèu
Fier comme Artaban
Quand tu fais le bèu
Les cheveux au vent
Tu marches et t’avances
Sous notre ciel bleu
Belle est la Provence
Au fond de tes yeux.

Il n’y a plus de nuage
Jusqu’à l’horizon
Tu es l’héritage
De la tradition
Continue ta route
Toujours droit devant
Et chasse les doutes
Dans le cœur des gens.

Fouque est ta maison
Fouque est ton royaume
T’es un vrai santon
Naît des mains d’un homme
Il t’a donné un nom
Le coup de mistral
On a même fait une chanson
Pour aller au bal

Chaque année dans la crèche
Tu fais de ton mieux
Pour que se dépêchent
Les jeunes et les vieux
De sortir tes frères
Et tous tes aïeux
Bien à la lumière
Ça te rend heureux.

T’es un beau papet
Dessous ta capeline
Tu es le berger
Comme on imagine
Oh tu cherches encore
Qu’on soit tous égaux
Du sud et du nord
La terre est ta peau.

REFRAIN

Tant de rotas e de dralhas,
Soleu e estelam,
Tant de rotas e de dralhas,
Montanhas e oceans.
Sabi mont’es …

Legir tot

Tant de rotas e de dralhas,
Soleu e estelam,
Tant de rotas e de dralhas,
Montanhas e oceans.
Sabi mont’es la carta
Dei secrèts dau camin,
Sabi mont’es la carta
Que t’ensinha lo trin.

Je viendrai m’asseoir ici, le cul sur le perron,
Contemplant le vaste monde
A l’autre bout de ma rue.
Je viendrai m’asseoir ici, les pieds sur le goudron,
Voir le spectacle du monde
Mieux que je ne l’ai jamais vu.

M’agrada tant lo viatge,
Lei gents ais estacions,
Far l’aucèu de passatge
De passion en passion.
Sabi mont’es la gara
Quand tot sembla neblat,
Sabi mont’es la gara
Quand mi fau destriar.

Vòli far lo corsari,
Viure a mon lesir,
Estre lo capitani
D’una nau de plesir
Sabi mont’es l’estaca
Quand ti ven marrit temps,
Sabi mont’es l’estaca
Quand bofa tròp lo vent.

Mon paire m'a maridada a la novèla faiçon (bis)
Le doari que me dona una rauba un cotilhon,
Bòi lan …

Legir tot

Mon paire m'a maridada a la novèla faiçon (bis)
Le doari que me dona una rauba un cotilhon,
Bòi lan la ladereta la, bòi lan ladereta.

Le doari que me dona una rauba un cotilhon,
Les debasses pèl de craba, les solièrs pèl de moton,
Bòi lan la...

Les debasses pèl de craba, les solièrs pèl de moton,
Le devantal d'una merlussa, las estacas de bidalbon,
Bòi lan la...

Le devantal d'una merlussa, las estacas de bidalbon,
L'a menada a la glèisa d'una tan bèla faiçon,
Bòi lan la...

L'a menada a la glèisa d'una tan bèla faiçon,
A l'ostal fan trentomari, fan rostir les milhassons,
Bòi lan la...

A l'ostal fan trentomari, fan rostir les milhassons,
Le nòvi ande la nòvia se les manjan totis dos,
Bòi lan la...

Le nòvi ande la nòvia se les manjan totis dos,
Les que n'èran a la fèsta lor virèguen les talons,
Bòi lan la...

Les que n'èran a la fèsta lor virèguen les talons,
S'anèguen a la montanha manjar arsanas e avajons,
Bòi lan la...

Madame quel votre mot
Et sur le mot et sur la chose
On vous a dit souvent le mot
On …

Legir tot

Madame quel votre mot
Et sur le mot et sur la chose
On vous a dit souvent le mot
On vous a fait souvent la chose
Ainsi de la chose et du mot
Vous pouvez dire quelque chose
Et je gagerai que le mot
Vous plait beaucoup moins que la chose

Madama quane es vostre mot
Sul mot e tamben sus la causa
Vos an dich mai d’un cop lo mot
Vos a facha sovent la causa
Aital de la causa e del mot
Podetz ben dire quauqua causa
E fau lo pari que lo mot
Vos agrada pas tant que la causa

Quand à moi quel est mon mot
Et sur le mot et sur la chose
J’avouerai que j’aime le mot
J’avouerai que j’aime la chose
Mais c’est la chose avec le mot
Et c’est le mot avec la chose
Autrement la chose et le mot
À mon gré serait peu de chose

Se demandatz quane es mon mot
Sul mot e tamben sus la causa
Confessaria qu’aimi lo mot
Confessarai qu’aimi la causa
Mas es la causa amb lo mot
E es lo mot amb la causa
Si que non la causa e lo mot
Serian per ièu plan pauca causa

Je crois même en faveur du mot
Pouvoir ajouter quelque chose
Une chose qui donne au mot
Tout l’avantage de la chose
C’est qu’on peut dire encore le mot
Alors qu’on ne peut plus la chose
Et si peu que vaille le mot
Enfin c’est toujours quelque chose

Cresi plan sul sicut del mot
Poder ajustar quauqua causa
Una causa que dona al mot
De valer plan mai que la causa
Se pot totjorn dire lo mot
Que se pot pus faire la causa
E tanpauc que valga lo mot
Aquo’s caquela quauca causa

Si ce soir tu recherches l’amour
Si tu veux le croiser
C’est du côté du vieux pont de Béziers
Que …

Legir tot

Si ce soir tu recherches l’amour
Si tu veux le croiser
C’est du côté du vieux pont de Béziers
Que tu iras le trouver

C’est ici que les filles jolies y poussent par millier
Es aquí que las filhas d’aicí i dançan per milièr

A qui sont ces cheveux dans le vent
Et ces voix qui balancent ?
Est-ce la terre qui tremble
Ou le Pays qui danse ?

C’est ici que les garçons promis se laissent chavirer
Es aquí que los dròlles d’aicí cantan per milièr

Ane vai, que venga
Ane vai, que venga la nuèit
Ane vai, que diga
Ane vai, que diga lèu

Sous les arches la vie coule étanche
Sous nos pas décidés
Rien n’arrête un peuple qui pense
Avoir l’éternité

C’est par là que les rêves qu’on espère se cueillent par millier
Es aquí que l’amor d’aicí se fa per milièr

Refrain

Si c’est toi ce fou rendez-vous
Qui jamais ne revient
Sur ce pont je serais à ton cou
La lune pour témoin

Car on dit que c’est là que les contes de feu sont bien faits
C’est ici que les cœurs qu’on espère se retrouvent à jamais

Refrain

Si tu as la fringale
Ouvre bien les oreilles
Et entends les cigales
Faire la fête au soleil
Prépare un …

Legir tot

Si tu as la fringale
Ouvre bien les oreilles
Et entends les cigales
Faire la fête au soleil
Prépare un jaune d’oeuf
Et de l’huile d’olive
Un beau citron tout neuf
Vé l’aïoli arrive.

Fais tourner le pilon
Au fond de ton mortier
Tourne, tourne bien rond
D’un bon coup de poignet
D’un tout petit filet
Qui coule lentement
Doucement va monter
L’aïoli …o.. d…orant

A I O L I … AYé
A I O L I …..Yé !

Dança, dança le raggaïli
Dança, dansa la raggaillé
Pense, pença que c’est l’aïoli
Qui te rend l’haleine aillée ( 3 fois )
Qui te rend Oh Oh Oh Oh ! l’haleine aillée
A l’heure du repas
Tu verras débarquer
Les collègues, les nanas
Tous les gens du quartier
Ils montreront du doigt
Au milieu de la table
Le beau pilon bien droit
En vrai bois véritable.

Quand tu n’auras laissé
Que les fleurs dans l’assiette
Il faudra t’allonger
Et faire à deux la sieste
Tu verras d’autres gousses
Au bout de ton pilon
Qui te feront secousse
Ah maman que c’est bon!

REFRAIN ( 3 fois )

Calente !

Zoumaï la gousse aïllée…Zoumaï la goussa !
Zoumaï la gousse aïllée…Zoumaï la goussa !
Zoumaï la gousse aïllée…Zoumaï la goussa !
Zoumaï la gousse aïllée…Zoumaï la goussa ! Yé !

REFRAIN

Je voudrais vous parler d’elle
Comme on parle de l’amour
C’est une belle demoiselle
Petiton fais lui la cour.
Elle …

Legir tot

Je voudrais vous parler d’elle
Comme on parle de l’amour
C’est une belle demoiselle
Petiton fais lui la cour.
Elle fait le tour du monde
N’écoutant que le soleil
Elle est noire, elle est ronde
Elle est belle à nos oreilles
Allez, vas-y mon collègue
Le regg’aïl, ça te boulègue
Allez, vas-y mon collègue
Le regg’aïl, ça te boulègue

Jamaïca
Musica què canta
Canta Jamaïca AIA

Elle m’a donné rendez-vous
Elle a croqué toutes mes pommes
Quand elle tient le bambou
Elle tape comme personne.
Et si tu n’as pas compris
Je te parle de musique
C’est chez nous dans le midi
Que les histoires on les fabrique.
Allez, vas-y mon collègue
Le regg’aïl, ça te boulégue
Allez, vas-y mon collègue
Le regg’aïl, ça te boulégue

Jamaïca
Musica què canta
Canta Jamaïca AIA

Allez, vas-y mon collègue
Le regg’aïl, ça te boulègue
Allez, vas-y mon collègue
Le regg’aïl, ça te boulègue

Jamaïca
Musica què canta
Canta Jamaïca AIA

(Where is, where is the regg’ail? ( 2 fois )

On dit qu’il a poussé, aqui dans les campagnes
Tout …

Legir tot

(Where is, where is the regg’ail? ( 2 fois )

On dit qu’il a poussé, aqui dans les campagnes
Tout près de ce beau pays d’Aubagne
On écoutait…les boucles des reggaes

Dans les collines chères aux pas de Pagnol
On se tenait les mains Italiens, espagnols
On s’est tous mélangés, dans les même quartiers.

Zou, on est marseillais
Et le regg’ail, on l’a inventé
Quand le mistral soufflait déjà des vers à nos papets
Et quand la musique était bonne et au soleil nous emmenait.

Zou, on aimait le chant
L’huile, et le poids des poids chiche
Quand on allait tirer le lait de la ferme voisine
En vrai, Méhu tirait les bleus tombés sur les quais d’indochine.

Canta canta… canta le regg’ail
Canta canta le reggae de l’ail
Allez vas-y mon collègue
Le regga’il ça te boulègue
Et donnons-nous la main
Nous danserons jusqu’à demain
Canta canta… canta le regg’ail
Canta canta le reggae de l’ail
Allez vas-y mon collègue
Le regg’ail ça te boulègue
Ce même refrain
Nous le chanterons jusqu’à demain.

Lou soulèu mi fa canta… lou soulèu mi fa ( 2 fois )

Where is, where is the regg’ail? ( 2 fois )

On a pris des chemins de traverses
Fait chanter les uns pour gagner quelques pièces
Nous on l’aimait… cette chanson reggae

Le regg’ail c’est gaïl et ça te pousse
Et par moment ça te file secousse
Ça fait boulèguer… même les ensuqués

Nous, peuple du midi / Il est en nous, ce goût d’aïoli
On fera du boucan comme un DJ què fa lou bèu
Mais dégun chante ici comme un élève du castèu.