Que’vs vau cantar ua cançon,
E la dondèna,la dondon.
Qu’ei la cançon de Micolau,
E atau qu’ei e qu’ei atau. …

Legir tot

Que’vs vau cantar ua cançon,
E la dondèna,la dondon.
Qu’ei la cançon de Micolau,
E atau qu’ei e qu’ei atau.
E quan avetz lo mau d’amor
Cantatz lo blues de Cuqueron.

Que soi passat a Visanòs,
Minja la carn deisha los òs.
Visanòs n’ei pas com a Morlaàs,
A Morlaàs que t’envítan quan te’n vas.
E d’Ortès dinca Somolon,
Cantatz lo blues de Cuqueron.

Que soi entrat dehens un bar,
Que’n soi sortit a mieitat hart.
Sus lo camin qu’èi espleishat,
Que’m soi fotut dens lo varat.
Si avètz forçat sus lo pinton,
Cantatz lo blues de Cuqueron.

A mieja nueit que soi tornat,
La mia hemna qu’avè clavat,
Qu’ei partida dab lo vesin,
Se’n tornaran doman matin
Quan ètz tot sol a la maison,
Cantatz lo blues de Cuqueron.

Lo lendoman qu’èi vist lo pair,
Que m’a gulat:"Cèrca tribalh."
Suu còp que soi partit a huec,
A l’Agénçia nacionala de l’emplec.
Aquiu qu’i avè shens que jo,
Tà cantar lo blues de Cuqueron.

Que m’an enviat de cap tà Lac,
Aquiu tribalh,n’i avè pas nat.
"E ès anat a Pechinei?"
Qu’avèn barrat tot delà ier.
Si ne trobatz pas lo patron,
Cantatz lo blues de Cuqueron.

"Tot lo Biarn qu’as visitat,
Hart de fatiga e de combat."
Que n’èi avut telament pro,
Que soi tornat a Cuqueron.
E la dondena,la don don,
Cantar lo blues de Cuqueron.

A l’ombreta d’un rosièr
Joana se pausava
Joana se pausava en ça
Joana se pausava en la
Joana se pausava. …

Legir tot

A l’ombreta d’un rosièr
Joana se pausava
Joana se pausava en ça
Joana se pausava en la
Joana se pausava.

Un boçut ven a passar
Que la regardava.

Qué me regardas boçut
Ièu som trop pichona.

Per tant pichona que siás
Al que siás ma mia.

Se ta mia vòls que siái
Cal que ta bòça salta.

Se ma bòça deu saltar
Adieu paura Joana

Repic :
Ai’na bofig’a la lenga
Que me copa lo caquet.
Pòde plus bofar de lònga
Dins lo bèc de …

Legir tot

Repic :
Ai’na bofig’a la lenga
Que me copa lo caquet.
Pòde plus bofar de lònga
Dins lo bèc de mon galobet.

Ai’na bofig’a la camba
Que m’empacha de marchar.
Talament qu’es mau plaçada
Que pòde plus, plus m’assetar.

Repic

Ai’na bofig’a la gauta
E n’ai una sus lo nas.
Sembl’un pauc que siáu ganarra
Plen de vin com’un ibronhàs.

Repic

Ai de bofig’eis aurilhas
E sus lei gautas dau quieu.
Oh ! Santa vierge Maria
Fasètz lèu quauqua ren per ieu.

Repic

Ai’na bofig’a l’espala
E n’ai una sus lo pè.
N’ai plen dessús lei guibòlas
Sus lei braçs, lei mans e lei dets.

Repic

Meme lei medicaments
Me fan ren e ai ben paur
Que ne’n possa sus mei dents,
Sus meis arpions e dins mon còu.

Repic

Come siáu plen de bofigas
Lo medecin m’a mandat
Per rosiguejar de figas
Dins lo païs dei bodenflats.

S’un còp ai plus de bofiga
Jogarai mai dau galobet.

Sès tèsta d’ase daus còps me disià grand-maire
Un pita-sol, un lalirau, un vironaire,
Siràs nonmàs un pas seriòs mas …

Legir tot

Sès tèsta d’ase daus còps me disià grand-maire
Un pita-sol, un lalirau, un vironaire,
Siràs nonmàs un pas seriòs mas que malur !
Un peta-vent que vòl cantar i a pas far !
Sès pas jamai qu’un bofonaire
Un papagai, un babiolaire !

Sui devengut enquèra mens que lo disián
’na gròssa lura fau que brau que va a l’abandon
Un pantaissaire trepotin e per lo mins !
Un luchador contra molins - barra-camin-

Sui pas jamai qu’un bofonaire
Lo que se’n va e trima gaire.

Sirai jamai qu’un bofonaire
Mas ’quò me plai per de verai !...

Lo « boha-li »
Qu’a de partir
dab bohadeta
E hargueta
De matin.
Pertot que’u cau
Herrar de nau
Miòlo, …

Legir tot

Lo « boha-li »
Qu’a de partir
dab bohadeta
E hargueta
De matin.
Pertot que’u cau
Herrar de nau
Miòlo, chibau,
Borrica, brau,
Tà har cabau.

Repic :
E truca, truca, truca,
Oc, truca manescau !
E boha, boha, boha,
Oc, boha « Boha-li » !
E truca, truca, truca,
Truca plan de com cau !
E boha, boha, boha,
Boha a t’esvanir !

Praube Martin,
Suu gran camin,
Que s’encontrè
Un bandolèr,
Plan hart de vin.
Lo manescau,
Boha un calhau,
Cap a l’hastiau.
Que’u tira atau
Un gran caishau.

Lo ser, l’estiu,
Qu’ei agradiu.
A la flabuta,
Tuta, tuta,
Riu-piu-piu
Hens lo vialar,
Gai que se’n va.
E au tum-tum,
Que hè pom-pom,
Tà har dançar.

Quan tà l’aujor
De sa cançon
La Marinon
Balha un poton
Au haureton
Son còr de hèt
Au deleret
Hè que trucar
E sospirar
Com un hauret.

Quand lo boièr ven de laurar (bis)
Planta son agulhada (bis)

Troba sa femna al pè del fuòc
Trista, desconsolada …

Legir tot

Quand lo boièr ven de laurar (bis)
Planta son agulhada (bis)

Troba sa femna al pè del fuòc
Trista, desconsolada
A E I O U,
Trista, desconsolada

Se siás malauta diga-bòt
Te farem una alhada.

Ambuna rava amb un caulet
Una lauseta magra

Se morisses t’enterrarem
Al prigond de la cava.

Los pès virats a la paret
Lo cap jos la canela.

Los pelegrins que passaràn
Predràn d’aiga senhada.

Diràn un pater un ave,
‘quò’s per la paura Joana

Que n’es anada al Paradís
Al cèl amb sas cabras.
A E I O U,
Al cèl amb sas cabras.

Quand lo boier ven de laurar
Planta son agulhada
Troba sa frema au pè dau fuech
Tota desconsolada
Si siatz …

Legir tot

Quand lo boier ven de laurar
Planta son agulhada
Troba sa frema au pè dau fuech
Tota desconsolada
Si siatz malauta digatz-ò
Vos farai una alhada
Per saboraire li metrai
Lei banas d’una cabra
Quand serai mòrta enterratz-me
A la fònt de l’arcada
E lei romieus que passaràn
Prendron d’aiga senhada
E dirán cu qu’es mòrta aicí
Es la paura Bernada
S’es enanada en paradis
Soleta ambé sei cabras

Quand lo boièr ven de laurar
Es complètament espetat

Troba sa femna dins lo lièch
Nuda e desconsolada

Se n’es …

Legir tot

Quand lo boièr ven de laurar
Es complètament espetat

Troba sa femna dins lo lièch
Nuda e desconsolada

Se n’es maulata diga-z-oc
Te farem un potatge

Amb una rauba, un caulet
Una carota longa

Quans serai morta, enterra-me
Al prigond de la cava

Metras mos pès a la paret
Lo cap jos la canela

E los passants que passaran
Chucaran lo sang del vin

E diran : qual es mort aici
Es la paura Bernada

Que n’es anada al paradis
Al cèl amb son rasin

Quand lo boièr ven de laurar
Planta son agulhada

Troba sa femna al pè dal fòc
Tota desconsolada

Se n’es …

Legir tot

Quand lo boièr ven de laurar
Planta son agulhada

Troba sa femna al pè dal fòc
Tota desconsolada

Se n’es malauta diga òc
Te farai una sopa

Amb una raba, amb un caulet
Una lauseta magra

Se n’es anada al paradís
Al cèl ambe sas crabas

Quand lo boièr ven de laurar, (2 cops)
Planta son agulhada

Planta son agulhada.

Tròba sa hemna au pè deth …

Legir tot

Quand lo boièr ven de laurar, (2 cops)
Planta son agulhada

Planta son agulhada.

Tròba sa hemna au pè deth huec
Tota desconsolada.

« Se n’ès malauta, diga-me
Te harai un potatgé,

Dab una raba, dab un caulet,
Una lauseta magra. »

« Quand serei mòrta, enterra-me,
Au profond dé la cava,

Los pès viratz cap a la paret,
Lo cap sos la canèla ;

E los romius que passaràn
Prendràn aiga senhada.

E qué diràn qué ey mort aci ?
E quei la praùba Jeanna !

S’en ei anada aù Paradis,
Soléta, dab sas crabas.

Lo melhor boier deu vilatge
Qu’es plan segur mon Francilhon
Quand eu mena son atalatge
Eu fai si ben’nar l’agulhon …

Legir tot

Lo melhor boier deu vilatge
Qu’es plan segur mon Francilhon
Quand eu mena son atalatge
Eu fai si ben’nar l’agulhon
Que sos qrands buòus prenent coratge
D’un còp de rens desfoncen tot.

Repic
Quand eu guida sos braves buòus
L’auvetz chantar coma un lauriòu
Tra la la la, tra la la lera,
Là ò ! Fauvet, tira Chabròu !
Tra la la la, tra la la lera,
Tra la la la, tra la la lòu !

Per comançar son aurelhada
Eu uai d’abòrd tot doçament.
A pitits còps de l’agulhada
Eu ten bien drech 1’alinhament.
Mas ’na vetz la reja dressada
Eu iò fai ’nar pus rondament.

Quand eu se met dins ’n’esboijada,
N’ai jamai vust un coma se.
Los buòus se’n van testa baissada,
A plenas mans eu ten l’aplech.
Mas balha-t-eu quauqua fissada
Lo sang ne’n sòrt à chasqua vetz.

Eu vai au fond de la rejada
Tòrna cular per mielh rentrar.
Peiras ajaucs ò ben cossada,
Res ne l’empaicha de passar.
I ai vust plejar son agulhada
Mai d’una vetz per trop fòrçar.

Quand iò veguei son atalage
Lo primier còp darrier maijon,
M’en sovene, perdei coratge,
Avia tròp paur de l’agulhon.
Aura qu’ai près un pauc mai d’atge
Ne cranhe pas mon Francilhon.

Darrier recorson
Quand lo vese darrier sos buòus
E qu’eu chanta coma un lauriòu,
Tra la la la, tra la la lera
Vau coma se, planta Chabròu !
Tra la la la, tra la la lera,
Tra la la la, tra la la lòu !

Quand lo boier ven de laurar, (bis)
Planta son aguilhada,
A, E, I, O, U,
Planta son aguilhada.

Tròba sa …

Legir tot

Quand lo boier ven de laurar, (bis)
Planta son aguilhada,
A, E, I, O, U,
Planta son aguilhada.

Tròba sa fema au pè dau fuòc, (bis)
Trista e desconsolada.
A, E, I, O, U,
Trista e desconsolada.

Se siás malauta, digatz-lo, (bis)
Te farai un potatge.
A, E, I, O, U,
Te farai un potatge.

Amb’una raba, amb’un caulet, (bis)
Una lauseta magra.
A, E, I, O, U,
Una lauseta magra.

Quand sarai mòrta, enterratz-me, (bis)
Au plus fons de la cava.
A, E, I, O, U,
Au plus fons de la cava.

E lei romieus que passaràn, (bis)
Prendràn d’aiga sinhada.
A, E, I, O, U,
Prendràn d’aiga sinhada.

E diràn quala es mòrta eicí, (bis)
Aquò’s la paura Jana.
A, E, I, O, U,
Aquò’s la paura Jana.

Que s’es anada au Paradís, (bis)
Au cèu embé sei cabras.
A, E, I, O, U,
Au cèu embé sei cabras.

Quand lo Boiò ven de laurar
Planta aqui l'agulhada.

Troba sa femna al pe del fuòc
Tota desconsolada.

Se siás …

Legir tot

Quand lo Boiò ven de laurar
Planta aqui l'agulhada.

Troba sa femna al pe del fuòc
Tota desconsolada.

Se siás malauta diga-z-o
Te farem una alhada.

Amb una rava e un caulet
Una lauseta magra.

Quand serai mòrta enterratz mi
Al pus bas de la cava ;

Los pes virats per la parét
Lo cap jos la canela ;

Los pelegrins que passaran
Prendran d'aiga senhada ;

Diran un "pater" amb'un "ave"
Per la paura mesquina,

Qu'es anada al Paradis
Soleta ambe sas cabras.

Lo boratièr pren sa dalha
E chin chin e trolalà
Lo boratièr pren sa dalha
E se'n va dalhar los …

Legir tot

Lo boratièr pren sa dalha
E chin chin e trolalà
Lo boratièr pren sa dalha
E se'n va dalhar los prats
Ai trolalèra ai trolalà.

Daissèt la femna colcada ...
Per ie portar lo dinnar ...

Las onza oras an sonadas ...
L'espertin arriba pas ...

Lo boratièr pren sa dalha ...
E se'n tòrna a l'ostal ...

Trapa la pòrta tampada ...
Lo fenestron tanben tampat...

Passa per la catonièira ...
Per ont dintra lo catàs ...

Tròba sa femna colcada...
Lo curat entre sos bras ...

Aquí cossí fan las femnas ...
Quand los òmes i son pas.. .

Lor fan portar de banassas ...
De banas coma lo braç...

A mas se ieu n'aviái una...
Aital se passariá pas
I barrariái lo trauc d'embàs...

Al cap de 36 setmanas,...
Ie nasquèt un garlapiat...

N'aviá la clòsca plumada, ...
E lo cuol tot rabinat ...

Quand lo curat disiá la messa.
Lo pichon cridèt : "Papà !"

Una ensenha que grinha Una ensenha que canta
A aduch lu òmes aquí
Lu pichins estrabòts Lu mòts que fan …

Legir tot

Una ensenha que grinha Una ensenha que canta
A aduch lu òmes aquí
Lu pichins estrabòts Lu mòts que fan mau
An aduch lu òmes aquí
Degolant la carriera Lo traïn dei tradiments
A estirassat lu òmes aquí

Dins lo bornigon dei manigòrdos
Una ombra turta una taula
S’asseta en trantaiant
Dins lo bornigon dei manigòrdos
Una sàcola en bandolièra
Paua la tèsta sus lu braç

Un còr ben tròup grand Una man que si serra
A aduch lu òmes aquí
Pichini vilaquerias Lu mòts que fan paur
An aduch lu òmes aquí
Escorrant la memòria Lo traïn dei remordiments
A estirassat lu òmes aquí

Repic
Parodia d’amnesia Molons de sovenirs
A aduch lu òmes aquí
Tròcs d’amors perduts Brigas de mòts oblidats
An aduch lu òmes aquí
S’as perdut lo breu Quora fòl crides seba
Pòdes t’estirassat aquí

Lo Braçabòsc
penjent ai bòrds de la via
a laissat veire
de sot, ben escurpit,
a grandas litras
sus lo …

Legir tot

Lo Braçabòsc
penjent ai bòrds de la via
a laissat veire
de sot, ben escurpit,
a grandas litras
sus lo plan d’un ròc
una crotz una estèla
e una paraula "Òc"

Qu’es aquò
fai quarqu’un d’esmeravelha
"Es lo senh
que quarquòsa se revelha
d’aquesti cants"
De darrier i a respondut
una que passava
pr’aquì òuta e avia sentut

Mas quarqu’un
gents de valadas escuras
an vist aquò
e an fach de fachas dura
drant d’aquelhs
graffiti "i occitans
nos cassen ja i paniers
’sti filh de chans"

An tot cubèrt
per lor es danjairosa
la vielha crotz
del conte de Tolosa
totun aquel
bel senh de sang e d’òr
l’avem enca’ mai grand
dins nòstre còr

Cossí fa lo rainal vièlh quand trapa la galina ? (bis)
Li met un pè sul còl e l’autre sus …

Legir tot

Cossí fa lo rainal vièlh quand trapa la galina ? (bis)
Li met un pè sul còl e l’autre sus l’esquina (bis)
Cap de fenhant trabalha pas del temps de las amoras (bis)
Met lo cuòl pel bartàs, tot còp ne pica una. (bis)

I avià un brave vesin
Que m'avertissiá ser e maitin (bis)
"Camarada camarada
Ta femna ne fa pas ben
Del …

Legir tot

I avià un brave vesin
Que m'avertissiá ser e maitin (bis)
"Camarada camarada
Ta femna ne fa pas ben
Del temps que vas a la jornada
Le rector te la garda ben.
0 non non cresi pas aquò
Que Mariòta fasca aquò
0 non non cresi pas aquò
Que la miá femna fasca aquò.
- Vendràs un jorn dins la jornada
Vendràs un jorn a la maison
Se ieu ba te fau pas véser
M'apelaràs "vilèn garçon."

Mès le pauràs n'a pas mancat
A la maison n'es anat
Mès le pauràs n'a pas mancat
De per un trauc n'a regardat.
N'a vista una rauba negra
Que passava tot d'un còp
Jos aquela rauba negra
I aviá le tant bèl gigòt.

"Mariòta Mariòta
Vèni vite me derbir
Que ai doblidas las tralhas
Per estacar le Rossin.

- Oi oi oi ! que farai ieu
Oi oi oi ! ont anirai ?(bis)
Vai te'n amont dins la pastantièra
Acaptat damb un lençòl
-Amai que mon mari i anga
Tu te'n cal pas aver paur. "

Mès le pauràs n'a pas mancat
A la pastantièra n'es anat . (bis)
"Mariòta Mariòta
Pòrta-me vite le gat
Que jamai pus de ta vida
As'pas vist un tant bèl rat!

A ratàs, vilèn ratàs !
Te'n fotrai amb un gaulàs ! (bis)
Te'n fotrai unas tres o quatre
Tant davant coma darrèr!
Que jamai pus de ta vida
Tornaràs véser ma molhèr! "

Ont te’n vas, te’n vas Jan-Maria
Ont te’n vas, te’n vas de bon matin ? (bis)
-Me’n vau a la …

Legir tot

Ont te’n vas, te’n vas Jan-Maria
Ont te’n vas, te’n vas de bon matin ? (bis)
-Me’n vau a la vila
Cercar una filha
Quand tòrni a l’ostal
Soi piètre coma un gal !

Ont te’n vas, te’n vas Jan-Maria
Ont te’n vas, te’n vas de bon matin? (bis)
-Me’n vau a la nòça
Faire la bambòcha
Quand tòrni a l’ostal
Soi magre coma un gal !

Ont te’n vas, te’n vas Jan-Maria
Ont te’n vas, te’n vas de bon matin? (bis)
-Me’n vau a la picina
Nadar amb la cosina
Ne tòrni a l’ostal
Fièr coma un perdigal !

Lo broquet de la barrica
Qu’ei un tant brave gojat.
Be’n sap cançons e musicas
Si’u prenen deu bon costat …

Legir tot

Lo broquet de la barrica
Qu’ei un tant brave gojat.
Be’n sap cançons e musicas
Si’u prenen deu bon costat !
N’ei respectat deus ivronhes,
E meme plan adorat.
Un briac qu’ei com un bonhe,
Qu’a lo vente tot cramat.

Los parents de la calhada,
Los anhèts e los crabòts,
Los vetèths be’n hen l’aubada,
Vòlen s’i rinçar lo còt.
Lo vaquèr su’la gran’ leta,
Qu’i hessi caut o plan hred,
Lo mosset a la broqueta
Quan arriva a l’ostalet

Los porcatèrs dab sa porcada,
Quan se levan lo matin,
Se’n van har la soa tornada
Pr’afrontar quauque vesin.
- Oh ! dit-me donc, tu, Janeta
Qu’ei aquò qui’m cau crompar.
Qui’t vira ua fièra bèstia
Per chic posquis lo possar.

Peiroton dit a Cristina :
- que soi un òmi perdut.
Com as donc tu hèit, coquina
Per m’i har atau cocut ?
Los petits, qu’ei fòrt probable,
Se cachen a tot pip-paps.
Maluros aqueths grans diables,
Pertot serven d’embarràs.

Petiton a Margalida
Que s’en van en un bosquet,
Entà har la bèra vita
Qu’i van los dus tot’solets.
Margalida plan hardida,
L’i hèi har lo subersaut.
Quan avon fenit sa partida,
L’i hèi lo saut deu crapaut.

Lo trajet de las majòtas,
Quan se levan lo matin,
Van parlar de las carròtas,
De las flors de Sent Martin :
- Ah ! mon diu, comair, ma chèra,
Qu’am l’aunhon qu’ei embrumat.
Son aquò de gran’miseras,
E lo lin qu’ei estupat !

Los imprimurs de ‘questa canta
Son un tòrt e un bossut,
Lo qui n’a hèit la commanda,
Estripat e lèd vadut.
Los autes qu’avèn la colica,
Cadun que planh lo son mau.
Bevem, minjam, en ‘questa vita,
Tan qu’ajam çò que no’s cau.

1- Lo dos d’avost, com’èra la costuma,
Vaquí Gaston mes sus son trenta-un
Qu’aviá cargat son plus polit costume,
‘Quò …

Legir tot

1- Lo dos d’avost, com’èra la costuma,
Vaquí Gaston mes sus son trenta-un
Qu’aviá cargat son plus polit costume,
‘Quò lo fasiá susar mai que degun.
E vaquí
Que mon Gaston marchava per carriera
Entendiguèt cridar un aut-parlor
Qu’aqueste soar e en avant promiera :
« Grand buòu-piscina....avís eis amators ! »

R- E lei gents :
« Vai-li Gaston
As de biais
E te fau
Pas cagar ei braias.
Vai-li Gaston
Fau jamai
Aguer paur
Se n’as dins lei braias ! »

2- E vaquí
Que mon Gaston ‘quò li virèt la tèsta
Talament qu’èra afeccionat dei buòus.
Partiguèt lèu eis arenas a la lesta
Per prendre plaça en esperant lei buòus.
E vaquí
Que mon Gaston quand veguèt lo bestiari
Devenguèt verd e voguèt lèu sautar.
Uros que per la pèu dau tafanari
Loisa aguèt lo temps de l’agantar.

R- « Anem, zòu !
Vai-li Gaston
As de biais e te fau
Pas cagar i braias.
Vai-li Gaston
Fau jamai
Aguer paur
Se n’as dins lei braias ! »

3- Li diguèt
« Fai atencion, emé ton bèu costume.
Es pas lo jorn de t’anar tot banhar »
Susava tant, e gonflat d’amertuma,
Diguèt : « Tant pis, vau quand meme i anar. »
E vaquí
Que mon Gaston per emmerdar Loisa
Garcèt au sòu sa vèsta e son capèu,
Enlevèt lèu sei braias e sa camisa
Puei sei soliers fachs de pèu de vedèu.

4- E Gaston
A lèu bombit dins l’arena publica.
Son braiet roge entrigava lo buòu.
E vaquí pas lo bestiau que raplica,
Gaston prenguèt sei cambetas a son còu.
Mai tròp tard
Car mon Gaston sus ‘na pèu de banana
A resquilhat sensa veire lo buòu
Que l’agantèt ‘mé son pareu de banas
E i estripèt son braiet come fau.

5- E vaquí
Que mon Gaston èra nus come un vèrme
Emé lei mans en guisa de braiet.
Tot vergonhós, volièt gratar lo tèrme*
Mai lo buòu lo gardava presonier.
E vaquí
Que per lei gents era la rigolada
Mai per Gaston faliá sortir d’aquí.
Mandèt lei mans dessus la barricada
M’aquò lei gents veguèron son quiquí.

6- Mai mon Gaston aviá paur qu’es pas de crèire
Segur lo buòu era ren a costat
Dei femas que volián veire per crèire
Se puei lo buòu i aviá ren enlevat.
Subitò
Per l’ajudar venguèron lei gents d’arma
Que lei femas an lèu garçat ‘mé lo buòu.
E come aquò èra pas au programa
Lei gents contents n’aguèron per sei sòus. (bis)

Au trelutz dau matin, una catarineta
S’espaceja inchalhènta, urosa e risoleta.
A leis alas dubertas au bofat de l’aureta,
Se …

Legir tot

Au trelutz dau matin, una catarineta
S’espaceja inchalhènta, urosa e risoleta.
A leis alas dubertas au bofat de l’aureta,
Se laissant breçolar de floreta en floreta.

La pichòta minhòta un brison besuqueta
Bequeteja a l’asard sus lei margaridetas.
Tot de roge vestida en mantèu de palhetas
Dins l’espèr d’encapar sa promiera amoreta.

Un cabrian preissat
Subran vèn a passar,
Lo dardalhon dreissat,
En dequé pòu pensar ?

Catarineta,
De temps en temps,
Fai esquilheta
E l’espincha ben.
La mistoleta
Que vai-e-vèn,
Li fai lingueta
Mai li dona ren.

Tot a costat d’aquí, vaquí la parpalhona
Espandissent sei vèlas au solèu que ralhona.
Volastreja a bèl èime e plan-plan virolhona
A l’aflat de la bisa e de la Magalona.

Es per ela, segur, que la nerta botona,
Que son perfum l’ensuca e que puei s’abandona,
Oufrissent son còrs nus e si bocas friponas
En pantaiant qu’un prince un bèu jorn, la corona.

Lo cabrian preissat
Vèn mai a repassar,
Lo dardalhon dreissat,
Me sembla intereissat !

La parpalhona
Sens embarràs
Lèu lo potona,
Sus lo bot dau nas
Puei fanfarona
Plena d’ardor,
Lipa-lipona
A ne’n perdre sa flor.

Sensa faire de brut, vaquí la damisèla
Esconduda a mitat dedins la campanèla.
Lo nas dins lo calice e lei cambas en chancèla
Se regala en lipant l’eiganha empegarèla.

Tant ne’n pipa que li fai virar lei cervèlas,
Fai brantolhar son quieu, fringolhar sei patèlas.
Per lo promier dau còp, la divina pieucèla
A enveja de tot, se fai enmascarèla.

Lo cabrian preissat
Subran vèn se pausar
E la bèl’empreissa-
Da lo fai trepassar.

La damisèla,
Putan de gus !
Es tant crudèla
Que lo manja crus !
Qu que vòu prendre,
Sovent, ai ! làs !
Se fai lèu prendre
Per un bedigàs !

Sei coma lo cadòfle dins un carrel de blat
Se lo vent bufa un jorn un pauc d’aquel costat
Me …

Legir tot

Sei coma lo cadòfle dins un carrel de blat
Se lo vent bufa un jorn un pauc d’aquel costat
Me veiretz m’envolar lonh del carrel de blat
Mas l’an que ven avisa un pauc serai aquí dins lo blat

Filha t’espèri
Mas vòli te donar lo temps de viure
Filha t’espèri
Mas vòli te donar lo temps d’aimar

Sei coma lo cadòfle que degun vòl crompar
Que degun vòl recoltar per l’engrantjar
Sei pas bon al mercat sei pas bon per minjar
Sei liure d’anar amb lo vent me permenar dins los prats

Coma per lo cadòfle que tòrna l’an que ven
Te cal passar l’ivern e me veiretz tornar
Mas quand l’ivern es long l’òm ditz que seràn bons
Lo printemps e l’estiu que van arribar dins los prats

Al cafè de la plaça,
Juke-box american,
Lo cafè dins la tassa
Refreja en t’esparant.
Lo miralh enganaire
Ont escrivi …

Legir tot

Al cafè de la plaça,
Juke-box american,
Lo cafè dins la tassa
Refreja en t’esparant.
Lo miralh enganaire
Ont escrivi ton nom,
Redòla dins mon caire
En cercant ton perdon.

At, a ieu,
A tu, atots.
Quatre vièlhs
Jògan dins un canton.

Qualques joves bolègan
Al ritme del laucet.
La musica verdeja
En servici solet.
Se parla fòrt, se crida
Mentre que dins son jaç
Un amor se decida
A far del fum son laç.

Barba de parladissa
Que lo saber inonda,
Un òme qu’a la tissa
De tornar far lo monde,
Parla dins son canton
A los qu’escotan pas
Fa sa revolucion
Sense d’aquí mudar.

Al cafè de la plaça
Juke-bòx tròp amargant,
Ai acabat la tassa
Aquí en t’esperant.
Lo miralh tròp esclaira
Lo rendètz-vos mancat.
Soi tot sol dins mon caire ;
Amor desemmascat.

Lo cagaraù joga a l’esclop amb la milhauca que revira

Son cos plegadis fora closc dins un dançar que lo …

Legir tot

Lo cagaraù joga a l’esclop amb la milhauca que revira

Son cos plegadis fora closc dins un dançar que lo capvira

E puèi partis camin de croc per far l’amor a una figa

Lo calen que crema
A destrahinat la nuech
Quora la pluèia mormoria
Sus li fuèias dei missugas
Doça e fòrta …

Legir tot

Lo calen que crema
A destrahinat la nuech
Quora la pluèia mormoria
Sus li fuèias dei missugas
Doça e fòrta coma li confidença d’una frema
Doça e fòrta coma li tieu confidenças

Un escur que bate
Cantal lo siroco
Quora lo vent messatgier
Pòrta lo cant dau nomade
Dos e fòrt coma li làgrimas d’una maire
Dos e fòrt coma li tieu làgrimas

L’istoria que viatgia
A fach tintinar lu veires
quora a l’entorn de la taula
Passa la votz de la memoria
Doça e fòrta coma lu mòts d’un vielhart
Doça e fòrta coma lu tieu mòts

Un enfant que juega
A fach reviure li cores
Quora lu rires e lu crits
Fan petar l’esper dau jorn
Dos e fòrt coma lo rire d’un pichon
Dos e fòrt coma lo tieu rire

Un ser tot solet
Benazet sosquet
Quand veguet passar
L’ombra de Lizà

Tot esmogut penset
De la seguir sulpic
Que …

Legir tot

Un ser tot solet
Benazet sosquet
Quand veguet passar
L’ombra de Lizà

Tot esmogut penset
De la seguir sulpic
Que fasia un sasic
Que son còr li tustet

Sus lo còp maugrat
Sa timiditat
Se levet del banc
Butat en avant

Es portat per l’esper
De gausar li parlar
Que seguisset Liza
Dins lo camin desert

Aquel ser Lizà
Passejava enlà
Avia remarcat
Benazet setat

Un còp de mai penset
Aimariai m’arrestar
Mas de que va pensar
benlèu se vòl solet

Es pas plan polit
E pas brica ric
Pensava Lizà Sens
Cessar de marchar

Mas son pitre tustet
E son buf èra court
Portada per l’amor
Liza se reviret

Te bonjorn Lizà
Diguet lo gojat
La filha bredolhet
Adieu Benazet

Aqui totes los mots
Que volian s’envolar
Se troveran sarats
Dins l’absencia de votz

Foguet un rocas
Jo’l pe del gusas
Que decidiguet
La fin del secret

S’embronquet lo garçon
Cap a son avenir
E s’en anet finir
Dins los bras de Lizon

Se veses passar
Un copl’enlaçat
Que s’arresta per
Remirar una peira

Crida pas al fada
E vai los saludar
Segur qu’as encontrat
Benazet e Liza

Un còp lo vin, un còp las filhas,
Lo paure Joan es al pus mal.
Ieu, n’ai las quatre cantarilhas …

Legir tot

Un còp lo vin, un còp las filhas,
Lo paure Joan es al pus mal.
Ieu, n’ai las quatre cantarilhas
D’esperar son darrièr badalh.
Seriái pas aicí, o te disi,
S’èra pas qu’èrem totes dos
Coma lo cuol e la camisa,
Totjorn ibronha’ o amorós’s.

refranh :
Es quicòm de crudèl
Que de tampar los uèlhs
De lo qu’èra ton camarada.
Pasmens, puta de sòrt !,
L’aviam vist sovent mòrt,
Mas èra après una bandada.

Amb de femnas acaloridas,
Avèm begut, avèm chapat.
Al rastelhièr grand de la vida
Nos sèm totjorn assadolats.
Al punt que uèi, ieu me demandi
S’avèm pas, mon paure Joanet,
Coma de fòls, de sauta brandas,
Benlèu crachat un briconet.

Refranh

Al cap d’un pauc, sus ma cadièra,
L’ausissi pas pus reniflar.
M’engani pas, sa bufatièra
S’es arrestada de fiular.
Me vaquí sol e crenhissi
Mai que d’èsser dens lum sens fum.
Aviá benlèu totes los vicis,
Mas de defauts, n’aviá pas un.

Refranh :
Es quicòm de crudèl
Que de tampar los uèlhs
De lo qu’èra ton camarada.
Sustot, puta de sòrt !,
Quand sabes qu’es mai mòrt
E qu’es pas una colhonada.

Lo Camèl de Besièrs plan-plan
Es aqui per dançar plan-plan
Lo Camèl de Besièrs plan-plan
Es aqui per bolegar

Sèm …

Legir tot

Lo Camèl de Besièrs plan-plan
Es aqui per dançar plan-plan
Lo Camèl de Besièrs plan-plan
Es aqui per bolegar

Sèm força darrèr lo camèl
E Castanha e Vinovèl
Sèm força darrèr lo camèl
E Castanha e Vinovèl

Quand me fasiáu espossar,
Qu’ère encara braiassa,
Mon, mon paire m’a donat
Una pichòta biassa.
Ieu, gai come un rossinhòu …

Legir tot

Quand me fasiáu espossar,
Qu’ère encara braiassa,
Mon, mon paire m’a donat
Una pichòta biassa.
Ieu, gai come un rossinhòu
Qu’aviáu sèt ans a pena,
L’ai pendolada a mon còu
E i ai botat mei penas.

Puei, mon papà m’a dich :
"Per camins pòs partir,
E lo camin de la vida es lòng mon garçon,
Mai es pas large, atencion."

Pauc a cha pauc, ai grandit,
Finit leis amusetas,
E lei penas e lei socits
An gonflat ma museta.
Ieu, poudiáu plus la portar,
Alòr ai cridat : "Basta" !
Mon papà per m’ajudar
M’a balha sa banasta.

E puei m’a dich : "Vaquí
Per camins pòs partir
E lo camin de la vida es lòng mon garçon,
Mai es pas large, atencion."

Ai caminat tot solet
E la rota èra sorna.
Ai carrejat mei regrèts,
Ma banasta èra lorda.
Puei, ai vist lo risolet
De la plus bèla filha
Que m’a dich : "Ajudem-se,
Aganta la manilha."

E tóti dos, pardí,
Tóti dos siam partits
Sus lo camin de la vida qu’es lòng, fòrça lòng,
Mai qu’es pas large, atencion.

E s’un jorn de marrit temps
La banasta es clafida,
Belèu ben qu’arribarem
Au tremont de la vida.
Per acabar lo camin
Cargarem la bariòta
Que mon paire, un bèu matin,
Nos a leissat per dòta.

Me sovène, pardí,
Que disiá : "Pòs partir
Sus lo camin de la vida qu’es lòng mon garçon,
Mai qu’es pas large, atencion."